W odpowiedzi na pismo złożone w dniu 22 grudnia 2004r. stanowiące zapytanie dotyczące przychodu z tytułu sprzedaży komisowej oraz w kwestii dotyczącej... - Interpretacja - I USB III/436/228/04/kk

ShutterStock
Informacja o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego z dnia 04.01.2005, sygn. I USB III/436/228/04/kk, Pierwszy Urząd Skarbowy Łódź-Bałuty

Temat interpretacji

Pytanie podatnika

W odpowiedzi na pismo złożone w dniu 22 grudnia 2004r. stanowiące zapytanie dotyczące przychodu z tytułu sprzedaży komisowej oraz w kwestii dotyczącej sposobu rejestrowania w kasie fiskalnej obrotu z tytułu dostawy towarów przyjętych w komis na podstawie zawartych umów, Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego Łódź-Bałuty działając na podstawie art. 14 a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.) informuje:

Z przesłanego pisma wynika, że prowadzi Pani działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży komisowej i handlu detalicznego towarów używanych (mebli ) na rzecz osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej. Rzeczywistym dochodem z tytułu sprzedaży komisowej jest marża.

W związku z powyższym Pani wątpliwości budzi kwestia dotycząca sposobu rejestrowania w kasie fiskalnej przychodu (marży) z tytułu sprzedaży ww. towarów używanych.

I. w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych:

Regulacja prawna umowy komisu zawarta jest w przepisach art. 765 773 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.).

Zgodnie z art. 765 ww. ustawy przez umowę komisu przyjmujący zlecenie (komisant) zobowiązuje się za wynagrodzeniem (prowizją) w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa do kupna lub sprzedaży rzeczy ruchomych na rachunek dającego zlecenie (komitenta), lecz w imieniu własnym.

Komisant jest zatem jedynie sprzedawcą usługi komisowej, którą świadczy na rzecz komitenta. Przyjęty przez niego od komitenta towar w celu sprzedaży na warunkach umowy komisu pozostaje własnością komitenta, aż do czasu sprzedaży nabywcy. Po dokonaniu sprzedaży komisant przekazuje uzyskaną zapłatę komitentowi.

Stosownie do art. 772 § 1 ww. ustawy komisant nabywa roszczenie o zapłatę prowizji z chwilą, gdy komitent otrzymał rzecz lub cenę.

Dla celów podatku dochodowego przychodem komisanta jest tylko część ( marża lub prowizja ) kwoty należnej, jaką płaci osoba kupująca towar w komisie. Tylko bowiem prowizja ( marża) komisowa jest kwotą, która należy się komisantowi.

II. w zakresie podatku od towarów i usług:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W świetle art. 7 ust. 1 pkt 3 i 4 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również wydanie towarów na podstawie umowy komisu, zarówno w komisie sprzedaży jak i komisie zakupu.

Tak więc z dniem 1 maja 2004r. zmieniły się zasady opodatkowania transakcji w ramach umowy komisu, gdyz czynności wykonywane na podstawie takich umów traktowane są jak dostawa lub nabycie towarów.

Zgodnie z art. 111 ust. 1 ww. ustawy podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą w formie indywidualnych gospodarstw rolnych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Zgodnie z treścią § 5 ust. 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 lipca 2002r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące, oraz warunków stosowania tych kas przez podatników (Dz. U. Nr 108, poz. 948 ze zm.), w brzmieniu obowiązującym od dnia 29 kwietnia 2004r. - podatnicy prowadzący ewidencję przy zastosowaniu kas rejestrujących, u których podstawą opodatkowania jest kwota prowizji lub inna postać wynagrodzenia za wykonane usługi w ramach umowy agencyjnej, zlecenia, pośrednictwa lub innych umów o podobnym charakterze albo też marża, ewidencjonują na potrzeby obliczenia osiąganego przez nich obrotu oraz kwot podatku należnego całą wartość sprzedaży własnej oraz prowadzonej na rzecz lub w imieniu innych podatników.Powyższe oznacza, że jeśli podatnik przy dostawie towarów używanych stosuje szczególną procedurę, w której podstawą opodatkowania podatkiem od towarów i usług jest marża i jednocześnie prowadzi ewidencję przy zastosowaniu kasy rejestrującej, to jest zobowiązany do ewidencjonowania za pomocą kasy całej wartość sprzedawanego towaru.

Obowiązujące przepisy dotyczące kas rejestrujących, nie stanowią o możliwości odrębnego zidentyfikowania sprzedaży towarów używanych opodatkowanych tylko od marży, dla których nie wyodrębnia się kwoty podatku od towarów i usług. Zatem należy wykorzystać aktualne techniczne właściwości tych urządzeń.

Zgodnie z § 4 ust. 1 pkt 1 lit. c ww. rozporządzenia kasy rejestrujące, z zastrzeżeniem ust. 2 - 5, muszą spełniać następujące warunki niezbędne do ich stosowania, tj. sposób przyporządkowania stawki podatku do nazw towarów i usług, oznaczonej literowo od A do G, przy czym:

  • - literze A jest przyporządkowana stawka w wysokości 22%,
  • - literze B jest przyporządkowana stawka w wysokości 7%,
  • - literze C jest przyporządkowana stawka w wysokości 0%,
  • - literom od D do G odpowiadają kolejne stawki podatkowe wprowadzane na poszczególne towary i usługi oraz zwolnienie od podatku.

Wobec powyższego można przyporządkować kolejną wolną literę w celu zaewidencjonowania sprzedaży opodatkowanej od marży. Dodatkowo należy stwierdzić, że serwisant, który będzie dokonywał zmian programowych w kasie powinien zamieścić adnotację o tym fakcie w książce serwisowej kasy.

W związku z wyżej przedstawionym sposobem ewidencjonowania w kasie fiskalnej przedmiotowych transakcji, dla potrzeb sporządzenia deklaracji VAT-7 wskazane jest prowadzenie dodatkowej ewidencji, w której Pani zaewidencjonuje sprzedaż towarów używanych wyszczególniając elementy niezbędne do określenia podstawy opodatkowania, tj. marży rozumianej jako różnica między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru, a kwotą należną komitentowi, pomniejszoną o kwotę podatku.

Zgodnie z art. 120 ust. 15 ww. ustawy jeżeli podatnik oprócz zasad, o których mowa w ust. 4 (tj. gdy podstawą opodatkowania jest marża), stosuje również ogólne zasady opodatkowania, to jest on obowiązany prowadzić ewidencję zgodnie z art. 109 ust. 3, z uwzględnieniem podziału w zależności od sposobu opodatkowania; w odniesieniu do dostawy, o której mowa w ust. 4, ewidencja musi zawierać w szczególności kwoty nabycia towarów niezbędne do określenia kwoty marży, o której mowa w tym przepisie.

Stosownie bowiem do ww. art. 109 ust. 3 ustawy podatnicy są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą m.in. dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokość podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżające kwotę podatku należnego oraz kwotę podatku podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu oraz inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej.

Reasumując, w świetle powyższego w kasie rejestrującej należy ewidencjonować całą wartość sprzedaży, tj. uzyskaną ze sprzedaży towarów handlowych oraz ze sprzedaży na rzecz lub w imieniu innych podatników, (tj. wykazuje się całą wartość towaru opodatkowanego na podstawie marży), przy czym dla prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej VAT-7 należy prowadzić dodatkową ewidencję zawierającą dane niezbędne dla określenia kwoty marży.

Pierwszy Urząd Skarbowy Łódź-Bałuty