Temat interpretacji
Działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) stwierdzam, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 12.08.2005r. (wpływ do tut. Urzędu w dniu 22.08.2005r.), który został uzupełniony pismem z dnia 27.10.2005r., o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie
W dniu 22.08.2005r. do Naczelnika Pierwszego Śląskiego Urzędu Skarbowego w Sosnowcu wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, który został uzupełniony pismem z dnia 27.10.2005r.
Jak stanowi art. 14a § 1 Ordynacji podatkowej stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14a § 4 Ordynacji podatkowej, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.
Stan faktyczny przedstawiony przez Podatnika
Spółka ma zamiar przekazać (zbyć) na rzecz Gminy X prawa majątkowe w postaci prawa wieczystego użytkowania gruntu niezabudowanego, "za zaległości podatkowe Spółki" (podatek od nieruchomości) wobec tej Gminy, w trybie art. 66 § 1 pkt 2 i § 2 pkt 2 Ordynacji podatkowej. Teren przewidziany do przekazania na rzecz Gminy X stanowią poniższe działki, wg aktualnego stanu:
pasy drogowe ulic miejskich - oznaczone w ewidencji gruntów jako użytki;
cmentarz - oznaczony w ewidencji gruntów symbolem Bz (bez zabudowy).
Wartość nieruchomości wyceniona jest przez rzeczoznawcę majątkowego. Zmniejszenie zaległości z tytułu podatku od nieruchomości równe jest wartości wycenionej nieruchomości.
Zapytanie Podatnika
Czy opisana powyżej czynność przekazania (zbycia) na rzecz Gminy X prawa wieczystego użytkowania przedmiotowych nieruchomości korzysta ze zwolnienia od opodatkowania podatkiem od towarów i usług?
Jeżeli nie - to która ze stron winna uiścić podatek od towarów i usług oraz w jakiej wysokości?
Stanowisko Podatnika
Zdaniem Spółki, zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy z dnia 11.03.2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o ptu, towarami są, w rozumieniu tej ustawy, m.in. grunty. Ustawa przewiduje zwolnienie od opodatkowania podatkiem od towarów i usług, jedynie dostawę gruntów niezabudowanych innych niż grunty budowlane i przeznaczonych pod zabudowę. Wobec powyższego Spółka stoi na stanowisku, że obowiązek podatkowy, mimo przeprowadzenia opisanej transakcji w trybie przepisów art. 66 Ordynacji podatkowej, powstanie na zasadach ogólnych określonych w art. 19 ust. 1 ustawy o ptu, czyli z chwilą wydania towaru. Dostawę należy udokumentować fakturą. Dodatkowo Spółka zaznacza, że zawierana umowa w formie aktu notarialnego stanowi przeniesienie praw majątkowych w postaci prawa użytkowania wieczystego gruntu za zaległości podatkowe. W związku z tym zdaniem Spółki, przedmiotowa transakcja podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w wysokości 22%.
Ocena prawna stanowiska pytającego z przytoczeniem przepisów prawa.
Zgodnie z art. 66 § 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej, szczególnym przypadkiem wygaśnięcia zobowiązania podatkowego jest przeniesienie własności rzeczy lub praw majątkowych na rzecz gminy, powiatu lub województwa - w zamian za zaległości podatkowe z tytułu podatków stanowiących dochody ich budżetów. Przeniesienie, w myśl art. 66 § 2 pkt 2 Ordynacji podatkowej, następuje na wniosek podatnika, na podstawie umowy zawartej między wójtem, burmistrzem (prezydentem miasta), starostą albo marszałkiem województwa a podatnikiem.
Na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o ptu, opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Towarami są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty (art. 2 ust. 6 ww. ustawy). Natomiast w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy o ptu, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:
przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawo własności towarów w zamian za odszkodowanie,
wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione,
wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej,
wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta,
ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego.
Zatem, wobec powołanych wyżej przepisów należy stwierdzić, iż przeniesienie (zbycie) prawa wieczystego użytkowania gruntu nie mieści się w definicji dostawy towarów, zawartej w art. 7 ust. 1 ww. ustawy o ptu, nie daje bowiem praw do rozporządzania gruntem jak właściciel, ani nie zostało wymienione pośród praw wskazanych w tym przepisie. Ponieważ przeniesienie (zbycie) prawa użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej jest świadczeniem na rzecz innego podmiotu i nie jest dostawą towarów, uznać należy, że jest to świadczenie usług, w rozumieniu przepisu art. 8 ust. 1 ww. ustawy o ptu, w myśl którego przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów. W unormowaniu zawartym w treści art. 106 ust. 1 ustawy o ptu określono, iż podatnicy, o których mowa w art. 15 tej ustawy, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy. Jednocześnie w § 9 ust. 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25.05.2005r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798) określono, że faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży, powinna zawierać co najmniej: imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy, jak również numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy. Treść przytoczonych powyżej przepisów wskazuje, iż Spółka - jako sprzedawca - winna wystawić i przekazać fakturę nabywcy, czyli w opisanym przypadku Gminie X, na rzecz której przeniesiono (zbyto) prawo wieczystego użytkowania gruntu.
Zgodnie z treścią art. 19 ust. 1 ustawy o ptu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi. Jednocześnie w myśl art. 19 ust. 4 tej ustawy, jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7 dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi. Podstawą opodatkowania, w myśl art. 29 ust. 1 ustawy o ptu, jest obrót. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Przy czym, jak wynika z zapisu art. 41 ust. 1 ustawy o ptu, Spółka winna w opisanym przypadku zastosować podstawową stawkę podatku w wysokości 22%.
Reasumując, Spółka przenosząc na Gminę X (w zamian za zaległości podatkowe) prawo użytkowania wieczystego niezabudowanego gruntu, świadczy usługę w rozumieniu przepisów art. 8 ust. 1 ustawy o ptu, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w wysokości 22%, zgodnie z powstaniem obowiązku podatkowego, tj. w terminie 7 dni od dnia wykonania usługi (przeniesienia prawa wieczystego użytkowania gruntu).