Temat interpretacji

Brak opodatkowania przemieszczenia paliwa znajdującego się w zbiornikach jednostek pływających oraz samochodów osobowych z terytorium Unii Europejskiej na terytorium kraju.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) w zw. z art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 lutego 2017 r. (data wpływu 24 lutego 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania przemieszczenia paliwa znajdującego się w zbiornikach jednostek pływających oraz samochodów osobowych z terytorium Unii Europejskiej na terytorium kraju jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 lutego 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania przemieszczenia paliwa znajdującego się w zbiornikach jednostek pływających oraz samochodów osobowych z terytorium Unii Europejskiej na terytorium kraju.

We wniosku przedstawiono następujące stany faktyczne.

Wnioskodawca jest spółką komandytową z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zajmującą się m.in. transportem morskim i przybrzeżnym towarów. Świadczy usługi przy wykorzystaniu jednostek pływających. Niektóre zlecenia wymagają przemieszczenia się jednostki pływającej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Na potrzeby własne Wnioskodawca użytkuje samochody osobowe, wykorzystując je do celów służbowych, w tym odbywania podróży służbowych poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Zarówno jednostki pływające jak i samochody osobowe wykorzystywane są przez Wnioskodawcę do prowadzonej działalności gospodarczej. Wnioskodawca nabywa paliwo silnikowe celem przeznaczenia go do zużycia we wskazanych jednostkach pływających lub samochodach osobowych. Nabyte paliwo silnikowe umieszczane jest w standardowych zbiornikach paliwa zamontowanych na stałe przez producenta i używane jest w toku zgodnej z ich przeznaczeniem do eksploatacji jednostek pływających i samochodów osobowych. Nabywane do jednostek i samochodów paliwo jest paliwem silnikowym w znaczeniu art. 103 ust. 5a ustawy o podatku od towarów i usług. Zdarzają się sytuacje, w których Wnioskodawca dokonuje nabycia paliwa silnikowego do jednostek pływających lub samochodów osobowych poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej, w celu uzupełnienia zbiorników dla potrzeb podróży powrotnej, a następnie jednostki te lub samochody wracają z powrotem na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W momencie przekroczenia przez te jednostki lub samochody granicy Rzeczypospolitej Polskiej w ich zbiorniach może znajdować się nabyte na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej, a niezużyte do tego czasu paliwo silnikowe, które po przekroczeniu granicy Rzeczypospolitej Polskiej używane jest do dalszej eksploatacji jednostki pływającej lub samochodu osobowego. W chwili przekraczania granicy Rzeczypospolitej Polskiej w drodze powrotnej nie jest możliwe ustalenie jaka część paliwa znajdująca się w zbiorniku jednostki pływającej lub samochodu jest paliwem nabytym uprzednio na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a jaka nabytym na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

1. Czy Wnioskodawca, w opisanym stanie faktycznym, w przypadku przekroczenia przez jednostkę pływającą granicy Rzeczypospolitej Polskiej powracającą z terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej jest obowiązany - zgodnie z art. 103 ust. 5a pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług - do obliczania i wpłacania kwot podatku z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia paliwa silnikowego znajdującego się w zbiorniku paliwa, nabytego uprzednio na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej?
2. Czy Wnioskodawca, w opisanym stanie faktycznym, w przypadku przekroczenia przez samochód granicy Rzeczypospolitej Polskiej w drodze powrotnej z terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej, jest obowiązany - zgodnie z art. 103 ust. 5a pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług - do obliczania i wpłacania kwot podatku z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia paliwa silnikowego znajdującego się w zbiorniku paliwa, nabytego uprzednio na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej?

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym, w przypadku przekroczenia przez jednostkę pływającą granicy Rzeczypospolitej Polskiej powracającą z terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej, nie jest obowiązany - zgodnie z art. 103 ust. 5a pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług - do obliczania i wpłacania kwot podatku z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia paliwa silnikowego znajdującego się w zbiorniku paliwa nabytego uprzednio na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej.

W opisanym stanie faktycznym, w przypadku przekroczenia przez samochód granicy Rzeczypospolitej Polskiej w drodze powrotnej z terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej nie jest obowiązany - zgodnie z art. 103 ust. 5a pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług - do obliczania i wpłacania kwot podatku z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia paliwa silnikowego znajdującego się w zbiorniku paliwa, nabytego uprzednio na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej.

Zgodnie z art. 103 ust. 5a pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia paliw silnikowych wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy o podatku akcyzowym, których wytwarzanie lub którymi obrót wymaga uzyskania koncesji zgodnie z przepisami ustawy - Prawo energetyczne, podatnik jest obowiązany, bez wezwania naczelnika urzędu celnego, do obliczania i wpłacania kwot podatku na rachunek izby celnej właściwej w zakresie wpłat podatku akcyzowego z chwilą przemieszczenia tych towarów na terytorium kraju - jeżeli towary są przemieszczane poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym.

Wątpliwości Wnioskodawcy związane są przede wszystkim z tym, czy w przypadku paliwa silnikowego znajdującego się w zbiorniku paliwa jednostki pływającej lub samochodu osobowego nabytego uprzednio na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej, w momencie przekroczenia przez tę jednostkę lub samochód granicy terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w drodze powrotnej można mówić o jego wewnątrzwspólnotowym nabyciu w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym, przemieszczenie paliwa silnikowego znajdującego się w zbiorniku paliwa jednostki pływającej lub samochodu osobowego nie jest jego wewnątrzwspólnotowym nabyciem.

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym, nie sposób uznać, aby znajdujące się w momencie przekroczenia granicy Rzeczypospolitej Polskiej w zbiorniku jednostki pływającej lub samochodu osobowego paliwo silnikowe, mogłoby być uznane za wysyłane lub transportowane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej z terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej, do tego w wyniku dokonanej dostawy.

W ten sposób sytuacja opisana przez Wnioskodawcę w opisie stanu faktycznego jest poza hipotezą art. 9 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w związku z czym art. 103 ust. 5a pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług nie znajduje zastosowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych stanów faktycznych jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 9 ust. 1 cyt. ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć działalności gospodarczej podatnika.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 3 ustawy, miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów niewysyłanych ani nietransportowanych - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie dostawy.

W myśl art. 103 ust. 5a pkt 3 ustawy w brzmieniu obowiązującym do dnia 28 lutego 2017 r. w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia paliw silnikowych wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy o podatku akcyzowym, których wytwarzanie lub którymi obrót wymaga uzyskania koncesji zgodnie z przepisami ustawy - Prawo energetyczne, podatnik jest obowiązany, bez wezwania naczelnika urzędu celnego, do obliczania i wpłacania kwot podatku na rachunek izby celnej właściwej w zakresie wpłat podatku akcyzowego z chwilą przemieszczenia tych towarów na terytorium kraju - jeżeli towary są przemieszczane poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym.

Od dnia 1 marca 2017 r. ww. przepis otrzymał następujące brzmienie: W przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia paliw silnikowych wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy o podatku akcyzowym, których wytwarzanie lub którymi obrót wymaga uzyskania koncesji zgodnie z przepisami ustawy - Prawo energetyczne, podatnik jest obowiązany, bez wezwania naczelnika urzędu celnego, do obliczania i wpłacania kwot podatku na rachunek urzędu skarbowego właściwego w zakresie wpłat podatku akcyzowego z chwilą przemieszczenia tych towarów na terytorium kraju - jeżeli towary są przemieszczane poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym.

Z przepisu art. 9 ust. 1 wynika, że aby transakcję zakupu paliwa w innych krajach członkowskich niż Polska uznać za wewnątrzwspólnotowe nabycie, towar musi zostać wysłany lub transportowany z innego niż Polska kraju członkowskiego na terytorium kraju.

Mając na uwadze przedstawione we wniosku stany faktyczne oraz przywołane regulacje prawne stwierdzić należy, że w przypadku, gdy zakupione przez Spółkę paliwo nie jest zużywane w całości poza terytorium kraju i znajduje się w zbiornikach jednostek pływających i samochodów osobowych, nie jest ono wysyłane ani transportowane na terytorium kraju - nie spełnia w związku z tym ww. warunku. Dlatego też czynność ta nie stanowi wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w rozumieniu art. 9 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług i nie podlega opodatkowaniu na terytorium Polski, a Spółka nie jest zobowiązana do obliczania i wpłacania kwot podatku z tego tytułu.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionych we wniosku stanów faktycznych, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy stanów faktycznych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej