Temat interpretacji

Uznanie sprzedaży pawilonu handlowego z gruntem za zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 lutego 2017 r. (data wpływu 27 lutego 2017 r.) uzupełnionym pismem z dnia 25 kwietnia 2017 r. (data wpływu 27 kwietnia 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania sprzedaży pawilonu handlowego z gruntem za zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa (pytania oznaczone we wniosku nr 3 i 4) jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 lutego 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w m.in. zakresie uznania sprzedaży pawilonu handlowego z gruntem za zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa (pytania oznaczone we wniosku nr 3 i 4).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca od ponad 10 lat jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (VAT). Od początku działalności opodatkowanej VAT wynajmuje on firmom lokale w budynku pawilonu handlowego. Czynsze z tego tytułu zawierają podatek 23% VAT. Pawilon handlowy został za zgodą Wnioskodawcy rozbudowany wiele lat temu przez aktualnie byłych już najemców. Zgodnie z umowami najmu, z chwilą sprzedaży nieruchomości (pawilonu) Wnioskodawca będzie musiał zwrócić byłym najemcom poniesione przez nich nakłady. Zainteresowany właśnie przygotowuje się do ogłoszenia przetargu na sprzedaż pawilonu handlowego wraz z prawem wieczystego użytkowania (gruntem), czyli całej nieruchomości. Wygra oferta z najwyższą ceną netto. Po sprzedaży pawilonu Wnioskodawca otrzyma od byłych najemców z tytułu zwrotu poniesionych przez nich nakładów na rozbudowę pawilonu faktury z 23% VATem. Wnioskodawca wskazał, że sprzedaż pawilonu będzie dokonana w tym samym okresie rozliczeniowym VAT, w którym otrzyma on faktury zakupu za zwroty nakładów. W tym samym okresie rozliczeniowym uzyska on jeszcze ostatnie czynsze za wynajem lokali w pawilonie.

Sprzedaż pawilonu handlowego jest związana z rozpoczętą likwidacją Spółdzielni. Aktualnie poza czynszami Zainteresowany ogranicza systematycznie jakąkolwiek działalność. Wnioskodawca ma zarząd, zatrudnia księgową na pół etatu. Jest powołany likwidator.

Nabywca pawilonu przejmie obiekt razem z umowami najmu co wynika z prawa cywilnego.

W piśmie z dnia 25 kwietnia 2017 r. stanowiącym uzupełnienie Zainteresowany wskazał co następuje:

1. Wnioskodawca stał się właścicielem budynku-pawilonu przed 1993 r. Przy nabyciu/wybudowaniu nie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do odliczenia podatku VAT.
2. Pomieszczenia w budynku mają razem około/ponad 400 metrów kwadratowych. Zainteresowany wynajmował i wynajmuje prawie całą powierzchnię, na własne potrzeby użytkuje on kantorek o powierzchni około 13,5 metrów kwadratowych.
3. Od 1993 r. Wnioskodawca nie ponosił w ogóle nakładów na ulepszenie budynku. Nakłady na rozbudowę (ulepszenie) budynku ponieśli za zgodą Wnioskodawcy byli najemcy.
4. Przedmiotem sprzedaży będzie wyłącznie nieruchomość: prawo wieczystego użytkowania gruntu oraz budynek i inne obiekty budowlane obsługujące pawilon, np. utwardzenie przy budynku-pawilonie, wejście do budynku, przyłącza wody i prądu instalacje budowlane wewnętrzne. Wyposażenie (ruchomości) budynku jest własnością najemców, stąd nie będzie przedmiotem sprzedaży. Przedmiotem sprzedaży nie będą także: 1) należności związane z budynkiem, 2) nieuregulowane zobowiązania związane z budynkiem; stąd nie pomniejszą też ceny sprzedaży.
5. Majątek mający być przedmiotem sprzedaży:
   1. nie jest wyodrębniony organizacyjnie w Spółdzielni. Działalność w zakresie wynajmu nieruchomości Wnioskodawca ma wpisaną w statucie i KRS jako jedną z kilku, bo na taką działalność pozwalają Spółdzielni Mieszkaniowej przepisy prawa. Ani w statucie, ani w regulaminie, ani w innych dokumentach Spółdzielni nie ma wyodrębnionego działu, oddziału czy wydziału zajmującego się wynajmem nieruchomości. Zainteresowany nie zatrudnia osobnego pracownika zajmującego się wynajmami. Wszystko robili i robią prezes/likwidator oraz księgowa;
   2. jest w części wyodrębniony finansowo, chodzi o ewidencję księgową przychodów i kosztów. Zainteresowany musi wyodrębniać przychody i koszty dotyczące zasobów mieszkaniowych od przychodów i kosztów z działalności poza zasobami mieszkaniowymi. Jest to niezbędne do prawidłowego rozliczenia podatku dochodowego CIT. Przychody i koszty dotyczące budynku-pawilonu składają się u Wnioskodawcy na działalność poza zasobami mieszkaniowymi. Dochód z tej działalności nie podlega zwolnieniu z CIT. Dlatego Zainteresowany może określić wynik finansowy na wynajmach. Wnioskodawca nie posiada specjalnego rachunku bankowego, ani kasy, dotyczących wynajmu. Czynsze wpływają na wspólny rachunek i ze wspólnego konta bankowego Zainteresowany dokonuje różnych przelewów;
   3. nie stanowi potencjalnie niezależnego przedsiębiorstwa samodzielnie realizującego zadania gospodarcze. Wnioskodawca wskazał że żadna z osób w Spółdzielni nie przejdzie w ramach ww. transakcji do pracy u nabywcy budynku-pawilonu. Każda inna działalność handlowa, usługowa czy produkcyjna jest w budynku-pawilonu niemożliwa. W majątku mającym być przedmiotem sprzedaży brak jest jakiegokolwiek wyposażenia ruchomego, np. mebli.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytania:

1. Czy sprzedaż pawilonu handlowego z gruntem będzie sprzedażą zorganizowanej części przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT (pytanie oznaczone we wniosku nr 3)?
2. Jeżeli sprzedaż pawilonu będzie sprzedażą zorganizowanej części przedsiębiorstwa, to co z VATem od faktur zakupu od byłych najemców? Czy Wnioskodawca będzie mógł odliczyć VAT i nie będzie musiał on go potem korygować (pytanie oznaczone we wniosku nr 4)?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad 1. (we wniosku Ad 3.). Wnioskodawca nie będzie sprzedawać zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Wnioskodawca będzie dokonywać dostawy samych obiektów budowlanych z gruntem, w szczególności budynku pawilonu handlowego wraz z prawem wieczystego użytkowania.

Ad 2. (we wniosku Ad 4.). Jeżeli sprzedaż pawilonu będzie sprzedażą zorganizowanej części przedsiębiorstwa, to:

1. Zainteresowany będzie miał prawo potrącić podatek naliczony VAT z faktur zakupu otrzymanych od byłych najemców z tytułu zwrotu poniesionych przez nich nakładów na rozbudowę pawilonu
2. i jednocześnie w tym samym okresie rozliczeniowym nie będzie on musiał dokonać korekty VATu naliczonego od tych faktur zakupu. Faktury z tytułu zwrotu poniesionych nakładów będą dla Wnioskodawcy zakupem innych usług. Z punktu widzenia ustawy o podatku od towarów i usług nie będzie to zakup środka trwałego. Faktury te związane są usługami najmu, które od lat opodatkowuje on VATem, czyli ze sprzedażą opodatkowaną. Sprzedaż opodatkowaną z czynszów zrealizuje on również jeszcze w tym samym okresie rozliczeniowym, co otrzymane faktury od byłych najemców.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary według art. 2 pkt 6 ustawy rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Jednocześnie przepisy art. 6 ustawy wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Są tutaj wskazane te czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszcząc się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług, z uwagi jednakże na stosowne wyłączenie, czynności te chociaż można je zakwalifikować jako odpłatną dostawę towarów czy też odpłatne świadczenie usług nie podlegają opodatkowaniu.

Na mocy art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Pojęcie transakcji zbycia należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu dostawy towarów w ujęciu art. 7 ustawy, tzn. zbycie obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu. Zbycie przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma on zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Zaznaczyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji przedsiębiorstwa. Zatem dla potrzeb przepisów ustaw podatkowych należy posłużyć się definicją sformułowaną w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks Cywilny (Dz. U. z 2017 r., poz. 459).

Zgodnie z art. 55¹ Kodeksu cywilnego, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
5. koncesje, licencje i zezwolenia;
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;
7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
8. tajemnice przedsiębiorstwa;
9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Natomiast przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa w myśl art. 2 pkt 27e ustawy rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa, jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

Podstawowym wymogiem jest więc to, aby obejmowała ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące część przedsiębiorstwa powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w istniejącym przedsiębiorstwie, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona obiektywnie oceniając posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Przesłanki takiego wyodrębnienia są spełnione w sytuacji organizacyjnego wyodrębnienia w wewnętrznej strukturze przedsiębiorstwa oraz ewidencjonowania zdarzeń gospodarczych w sposób pozwalający na przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań związanych z tą częścią przedsiębiorstwa.

Jednocześnie zorganizowana część przedsiębiorstwa powinna być gospodarczo samodzielna, zanim dojdzie do transakcji zbycia. Zatem wydzielona jednostka jeszcze przed jej zbyciem powinna uzyskać samodzielność gospodarczą i realizować ją w praktyce. Skutki prawne po stronie zbywcy nie powinny bowiem zależeć od zdarzeń przyszłych i niepewnych (samodzielne realizowanie zadań gospodarczych) powstałych już w innym podmiocie (u nabywcy).

Mając na uwadze powyższe, wskazać należy, że nie wystarczy zatem zorganizowanie jakiejkolwiek masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością organizacyjną i finansową, z możliwością samodzielnego funkcjonowania w razie zaistnienia takiej potrzeby w obrocie gospodarczym. W przeciwnym razie nie można bowiem uznać, że dojdzie do powstania zespołu składników, które mogłyby stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Podsumowując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy więc do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

1. istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,
2. zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
3. składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
4. zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy natomiast zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca od ponad 10 lat jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (VAT). Od początku działalności opodatkowanej VAT wynajmuje on firmom lokale w budynku pawilonu handlowego. Czynsze z tego tytułu zawierają podatek 23% VAT. Pawilon handlowy został za zgodą Wnioskodawcy rozbudowany wiele lat temu przez aktualnie byłych już najemców. Zgodnie z umowami najmu, z chwilą sprzedaży nieruchomości (pawilonu) Wnioskodawca będzie musiał zwrócić byłym najemcom poniesione przez nich nakłady. Zainteresowany właśnie przygotowuje się do ogłoszenia przetargu na sprzedaż pawilonu handlowego wraz z prawem wieczystego użytkowania (gruntem), czyli całej nieruchomości. Sprzedaż pawilonu handlowego jest związana z rozpoczętą likwidacją Spółdzielni. Aktualnie poza czynszami Zainteresowany ogranicza systematycznie jakąkolwiek działalność. Wnioskodawca ma zarząd, zatrudnia księgową na pół etatu. Jest powołany likwidator. Nabywca pawilonu przejmie obiekt razem z umowami najmu co wynika z prawa cywilnego. Wnioskodawca stał się właścicielem budynku-pawilonu przed 1993 r. Przy nabyciu/wybudowaniu nie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do odliczenia podatku VAT. Pomieszczenia w budynku mają razem około/ponad 400 metrów kwadratowych. Zainteresowany wynajmował i wynajmuje prawie całą powierzchnię, na własne potrzeby użytkuje on kantorek o powierzchni około 13,5 metrów kwadratowych. Od 1993 r. Wnioskodawca nie ponosił w ogóle nakładów na ulepszenie budynku. Nakłady na rozbudowę (ulepszenie) budynku ponieśli za zgodą Wnioskodawcy byli najemcy. Przedmiotem sprzedaży będzie wyłącznie nieruchomość: prawo wieczystego użytkowania gruntu oraz budynek i inne obiekty budowlane obsługujące pawilon, np. utwardzenie przy budynku-pawilonie, wejście do budynku, przyłącza wody i prądu instalacje budowlane wewnętrzne. Wyposażenie (ruchomości) budynku jest własnością najemców, stąd nie będzie przedmiotem sprzedaży. Przedmiotem sprzedaży nie będą także: 1) należności związane z budynkiem, 2) nieuregulowane zobowiązania związane z budynkiem; stąd nie pomniejszą też ceny sprzedaży. Majątek mający być przedmiotem sprzedaży:

1. nie jest wyodrębniony organizacyjnie w Spółdzielni. Działalność w zakresie wynajmu nieruchomości Wnioskodawca ma wpisaną w statucie i KRS jako jedną z kilku, bo na taką działalność pozwalają Spółdzielni Mieszkaniowej przepisy prawa. Ani w statucie, ani w regulaminie, ani w innych dokumentach Spółdzielni nie ma wyodrębnionego działu, oddziału czy wydziału zajmującego się wynajmem nieruchomości. Zainteresowany nie zatrudnia osobnego pracownika zajmującego się wynajmami. Wszystko robili i robią prezes/likwidator oraz księgowa;
2. jest w części wyodrębniony finansowo, chodzi o ewidencję księgową przychodów i kosztów. Zainteresowany musi wyodrębniać przychody i koszty dotyczące zasobów mieszkaniowych od przychodów i kosztów z działalności poza zasobami mieszkaniowymi. Jest to niezbędne do prawidłowego rozliczenia podatku dochodowego CIT. Przychody i koszty dotyczące budynku-pawilonu składają się u Wnioskodawcy na działalność poza zasobami mieszkaniowymi. Dochód z tej działalności nie podlega zwolnieniu z CIT. Dlatego Zainteresowany może określić wynik finansowy na wynajmach. Wnioskodawca nie posiada specjalnego rachunku bankowego, ani kasy, dotyczących wynajmu. Czynsze wpływają na wspólny rachunek i ze wspólnego konta bankowego Zainteresowany dokonuje różnych przelewów;
3. nie stanowi potencjalnie niezależnego przedsiębiorstwa samodzielnie realizującego zadania gospodarcze. Żadna z osób w Spółdzielni nie przejdzie w ramach ww. transakcji do pracy u nabywcy budynku-pawilonu. Każda inna działalność handlowa, usługowa czy produkcyjna jest w budynku-pawilonu niemożliwa. W majątku mającym być przedmiotem sprzedaży brak jest jakiegokolwiek wyposażenia ruchomego, np. mebli.
   
   

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą m.in. tego czy sprzedaż ww. nieruchomości stanowić będzie zbycie zorganizowanej część przedsiębiorstwa, o którym mowa w art. 6 pkt 1 ustawy.

W analizowanym przypadku przedmiotem sprzedaży będzie wyłącznie nieruchomości, tj. prawo użytkowania wieczystego gruntu oraz prawo własności posadowionego na tym gruncie budynku i innych obiektów budowlanych obsługujących budynek. Przedmiotem sprzedaży nie będą należności i zobowiązania związane z nieruchomością. Ww. majątek nie jest wyodrębniony organizacyjnie w Spółdzielni a wyodrębnienie finansowe jest możliwe tylko w części, w której dotyczy ewidencji księgowej przychodów i kosztów. Co szczególnie istotne w analizowanej sprawie, majątek mający być przedmiotem sprzedaży nie stanowi potencjalnie niezależnego przedsiębiorstwa samodzielnie realizującego zdania gospodarcze.

Mając powyższe na uwadze należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że planowana transakcja nie będzie stanowić zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa zdefiniowanego w art. 2 pkt 27e ustawy. Przedmiotu transakcji nie można uznać za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, gdyż nie spełnia on ustawowych przesłanek zawartych w definicji tego pojęcia, tj. nie stanowi masy majątkowej wydzielonej finansowo, organizacyjnie i funkcjonalnie, która umożliwiłaby funkcjonowanie jako oddzielne przedsiębiorstwo.

Zatem w analizowanej sprawie przepis art. 6 pkt 1 ustawy nie będzie miał zastosowania i planowana transakcja będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podsumowując, mający być przedmiotem sprzedaży majątek Wnioskodawcy w postaci pawilonu handlowego wraz z gruntem, z którym jest on związany nie stanowi zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy. W analizowanej sprawie dla planowanej transakcji sprzedaży ww. majątku nie znajdzie zatem zastosowania art. 6 pkt 1 ustawy.

Biorąc pod uwagę powyższe rozstrzygnięcie oraz sposób zredagowania pytania oznaczonego we wniosku nr 4, odpowiedź na to pytanie stała się bezprzedmiotowa.

W niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w zakresie uznania sprzedaży pawilonu handlowego z gruntem za zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa (pytania oznaczone we wniosku nr 3 i 4). Natomiast w pozostałym zakresie wniosku, tj. w odniesieniu do pytań oznaczonych nr 1 i 2 zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej