Temat interpretacji

Zgodnie z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 z późn. zm.) odpowiadając na pismo z dnia 19 lipca 2004r. (wpływ do organu podatkowego 22 lipca 2004r.), w którym zawarto zapytania w kwestii:

1. sposobu ustalenia proporcji kwoty podatku do odliczenia przy jednoczesnym realizowaniu czynności opodatkowanych VAT i zwolnionych od VAT oraz czy wyliczone proporcje mają zastosowanie wyłącznie do zakupów związanych ze sprzedażą opodatkowaną i zwolnioną,
2. uwzględnienia otrzymanych dotacji przy ustaleniu ww. proporcji,
3. sposobu w jaki należy opodatkować i udokumentować otrzymane dotacje,

Naczelnik Trzeciego Urzędu Skarbowego w Bydgoszczy informuje.

Ad. 1) Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535), w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określania kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego

Z powyższej regulacji wynika, że podatnik ma obowiązek wyodrębnienia podatku naliczonego, który związany jest z czynnościami podlegającymi opodatkowaniu. Tylko podatek wynikający z tych transakcji będzie podlegał w całości odliczeniu. Natomiast ustalenie proporcji ma zastosowanie wyłącznie do zakupów związanych jednocześnie z dostawą towarów i świadczeniem usług opodatkowanych i zwolnionych.

Art. 90 ust. 2 cytowanej ustawy o podatku od towarów i usług stanowi, iż jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10. Zgodnie z art. 90 ust. 3 i 4 proporcję , o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo. Proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

Wobec powyższego w liczniku ustalanej proporcji uwzględnia się roczny obrót z tytułu czynności, w związku z którymi przysługiwało podatnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, tzn. wartości transakcji, które zgodnie z art. 86 ust. 1, 8 i 9 ustawy, dają podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego. Natomiast w mianowniku uwzględnia się całkowity obrót uzyskany z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego (czyli kwotę licznika), oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługiwało takie prawo. Ustalony w ten sposób obrót pomniejsza się o wartości obrotu z tytułu dostawy środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, podlegających amortyzacji, używanych przez podatnika na potrzeby jego działalności, sporadycznych transakcji dotyczących nieruchomości oraz sporadycznych usług wymienionych w załączniku nr 4 w poz. 3 ustawy o VAT, czyli usług pośrednictwa finansowego - art. 90 ust. 5 i 6.

Uzgodnienia z naczelnikiem urzędu skarbowego w formie protokołu wymaga szacunkowe wyliczenie proporcji. Zgodnie z art. 90 ust. 8 i 9 cyt. ustawy o podatku od towarów i usług szacunkowe wyliczenie proporcji dotyczy wyłącznie podatników, którzy w poprzednim roku podatkowym nie osiągnęli obrotu, o którym mowa w ust. 3, lub u których obrót ten w poprzednim roku podatkowym był niższy niż 30.000,00 zł oraz podatników, którzy uznali, iż w odniesieniu do nich kwota obrotu o której mowa w cytowanym przepisie, byłaby niereprezentatywna.

Ad.2) W myśl art. 90 ust 7 cytowanej ustawy o podatku od towarów i usług, do obrotu uzyskanego z czynności, w stosunku do których nie przysługuje podatnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, wlicza się kwotę otrzymanych subwencji (dotacji) innych niż określone w art. 29 ust. 1. Zgodnie z treścią art. 29 ust. 1, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrotem jest także otrzymana dotacja, subwencja i inna dopłata o podobnym charakterze związana z dostawą lub świadczeniem usług.

Wobec powyższego w obrocie, o którym mowa w art. 90 ust. 7, należy uwzględnić subwencje (dotacje), które przekazywane są podatnikowi przykładowo na pokrycie kosztów jego działalności, czyli te, które nie mają bezpośredniego związku z konkretnymi dostawami lub świadczeniami usług (pozostają bez wpływu na cenę towarów, usług). Natomiast dotacje, które taki związek wykazują, uwzględnia się w ramach podstawy opodatkowania danej transakcji, czyli w obrocie czynności opodatkowanych.

Ad. 3) Stosownie do wyżej cytowanego art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług obrotem jest także otrzymana dotacja, subwencja i inna dopłata o podobnym charakterze związana z dostawą lub świadczeniem usług.

W przypadku, gdy podatnik, w związku z konkretną dostawą towarów lub świadczeniem usług, otrzyma od innego podmiotu dotacje, subwencje, stanowiące dopłatę do ceny towaru lub usługi, wówczas tego rodzaju dofinansowanie opodatkowane winno być według stawki podatku VAT odpowiedniej dla danej dostawy towarów lub świadczenia usług. Natomiast subwencje (dotacje), które przekazywane są podatnikowi ogólnie na pokrycie niezdefiniowanych wprost kosztów działalności, nie podlegają opodatkowaniu.

Otrzymanie przedmiotowego dofinansowania należy udokumentować fakturą wewnętrzną.

Ponadto należy podkreślić, że obowiązek podatkowy z tytułu należnych na podstawie odrębnych przepisów dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze powstaje z chwilą uznania rachunku bankowego podatnika - art. 19 ust. 21 cytowanej ustawy o podatku od towarów i usług.

Odpowiedź zgodna jest ze stanem prawnym aktualnym na dzień jej udzielenia.