Temat interpretacji

Ad.1 W odniesieniu do pytania czy w przypadku wymienionych samochodów przysługuje prawo do odliczenia paliw silnikowych, wyjaśnia się iż:

Zgodnie z art. 88 ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz.535) obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 3 i 5 czyli samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej ładowności mniejszej niż określona według wzoru : DŁ= 357 kg + n x 68 kg, a także pojazdów, które w wyciągu ze świadectwa homologacji lub odpisie decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji, nie mają określonej dopuszczalnej ładowności lub ilości miejsc wg podanego wzoru.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 56 ustawy z 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (tekst jedn. Dz. U. z 2003 r. Nr 58, poz. 515 ze zm.) zwrot "dopuszczalna ładowność" oznacza największą masę ładunku i osób, jaką może przewozić pojazd, która stanowi różnicę dopuszczalnej masy całkowitej i masy własnej pojazdu. Wobec powyższego gdy dopuszczalna ładowność samochodu nie jest wprost podana w świadectwie homologacji nie oznacza to jeszcze, że wartości tej nie można w prosty sposób obliczyć.

Ponadto zauważa się, że z przepisów nie wynika, aby sam brak u podatnika odpisu świadectwa homologacji lub odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji skutkował uznaniem pojazdu za samochód osobowy. Istotne jest bowiem, aby z homologacji wydanej dla danego typu samochodu wynikało uprawnienie, z którego podatnik wywodzi, że ładowność tego samochodu jest wyższa niż określona wzorem zawartym w art. 86 ust. 3 ustawy.

Jeśli ładowność obliczona we wskazany sposób (w przypadku gdy dopuszczalna ładowność samochodu nie jest wprost podana w świadectwie homologacji), lub wynikająca ze świadectwa homologacji wydanego dla danego typu samochodu (gdy podatnik nie posiada własnego odpisu ze świadectwa homologacji) jest większa od tej wynikającej ze wzoru:

DŁ = 357 kg + n x 68 kg

podatnik zachowuje prawo do obniżenia lub zwrotu różnicy podatku należnego, w przypadku nabywanych paliw do przedmiotowych samochodów.

W piśmie z 14 maja 2004 roku Nr PP3-812-392/2004/JŁ/ 1585 PP Minister Finansów wyjaśnił, że kwota podatku naliczonego przy nabyciu ciągników siodłowych oraz kwota podatku naliczonego zawartego w cenie paliw wykorzystywanych do napędu tych ciągników, podlega odliczeniu na ogólnych zasadach określonych w cytowanej ustawie. Pojazdy te zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług mieszczą się zasadniczo w grupie ciągników drogowych i są one zaprojektowane co do zasady do ciągnięcia naczepy połączonej z tym pojazdem za pomocą siodła.

Przepis art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług odnosi się do samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, które w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług znajdują się w dziale 34 - Pojazdy mechaniczne, przyczepy i naczepy. I tak między innymi: samochody osobowe sklasyfikowano w pozycji 34.10.2, pojazdy mechaniczne przeznaczone do przewozu 10 i więcej osób w pozycji 34.10.3 zaś pojazdy mechaniczne przeznaczone do przewozu towarów w pozycji 34.10.4 (w tym ww. ciągniki drogowe do ciągnięcia naczep 34.10.44). Z kolei wózki widłowe sklasyfikowano w podkategorii 29.22.15, w dziale 29 PKWiU "Maszyny i urządzenia gdzie indziej nie wymienione". Wobec powyższego, skoro wózek widłowy bezsprzecznie nie jest klasyfikowany w grupowaniu zawierającym pojazdy samochodowe, wyłączenie z art. 88 ust. 1 pkt 3 nie będzie miało zastosowania do obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego w przypadku nabywanych do przedmiotowych wózków paliw.

W przypadku samochodów Lublin, odpowiedź na pytanie podatnika uzyskamy podstawiając podane wartości do ww. wzoru.

Ad.2 W kwestii rejestracji umowy leasingu operacyjnego oraz prawa do odliczania podatku naliczonego od rat leasingowych na podstawie art. 86 ust. 7 ustawy o VAT " w przypadku usługobiorców użytkujących samochody, o których mowa w ust. 3 i 5, na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, kwotę podatku naliczonego stanowi 50 % kwoty podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, udokumentowanych fakturą. Suma kwot w całym okresie użytkowania samochodu, o których mowa w zdaniu pierwszym, dotycząca jednego samochodu, nie może jednak przekroczyć kwoty 5.000 zł. Przepisu tego nie stosuje się do samochodów będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, w stosunku do których przysługiwało podatnikowi, zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, obowiązującymi przed dniem 1 maja 2004 r. prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z takiej umowy (art. 154 ustawy o VAT). Przepis ten ma zastosowanie w odniesieniu do umowy zawartej przed dniem wejścia w życie ustawy, bez uwzględniania zmian tej umowy po wejściu w życie ustawy, pod warunkiem, że umowa została zarejestrowana we właściwym urzędzie skarbowym do dnia 14 maja 2004 r.

Przy spełnieniu tych warunków podatnicy leasingujący samochody inne niż osobowe, którzy przed wejściem w życie ustawy z dnia 11 marca 2004 r. nabyli prawo do pełnego odliczania podatku naliczonego z tytułu leasingu tych samochodów - zachowują to prawo również po 1 maja 2004 r.

Ad.3 W kwestii pytania czy zakup biletów, paczek, organizacja imprez finansowanych przynajmniej w 30 % ze środków funduszu socjalnego są zwolnione z podatku, wyjaśnia się, iż:

Ustawa o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. w art. 43 zawiera zamknięty katalog towarów i usług zwolnionych od podatku. Zgodnie zaś z art. 7 ust. 2 cyt. ustawy przez dostawę towarów rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

• przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
• wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny,

jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części. Przepisu tego nie stosuje się do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli ich przekazanie wiązało się bezpośrednio z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem.

Podstawą opodatkowania jest cena nabycia towarów, a gdy cena nabycia nie istnieje, koszt wytworzenia określony w momencie dostawy tych towarów.

Z powyższego wynika, że w przypadku gdy przekazanie lub zużycie przez podatnika towarów oraz nieodpłatne świadczenie usług na potrzeby zatrudnionych przez niego pracowników jest związane z prowadzeniem przez podatnika przedsiębiorstwa - nie podlega opodatkowaniu VAT, pomimo, że podatnikowi przysługiwało prawo obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy nabyciu przekazywanych towarów. Nie jest opodatkowane przekazanie towarów pracownikom, jeżeli obowiązek ich wydania wynika z przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy lub jest zagwarantowane pracownikom na podstawie kodeksu pracy lub innymi przepisami, gdy świadczenia te są związane z prowadzeniem przez podatnika przedsiębiorstwa. Czynności te, jako związane z działalnością gospodarczą podatnika, nie służą celom osobistym pracowników, lecz zgodnemu z przepisami funkcjonowaniu przedsiębiorstwa. Przekazanie pracownikom towarów do którego podatnik jest zobowiązany na podstawie prawa, nie stanowi przekazania towarów na cele osobiste pracowników. Należy również zwrócić uwagę na przepis art. 8 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym: nieodpłatne świadczenie usług niebędące dostawą towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług, jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami, w całości lub w części, traktuje się jak odpłatne świadczenie usług.