Temat interpretacji

Naczelnik Urzędu Skarbowego Kraków - Prądnik działając na podstawie art. 14a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.) w odpowiedzi na wniosek z dnia 23 lipca 2004 r. (data wpływu 11 sierpnia 2004 r.) informuje, że świadczenie usług turystyki opodatkowane jest zgodnie z art. 119 ustawy o podatku od towarów i usług.

Według stanu faktycznego przedstawionego we wniosku Spółka prowadzi działalność między innymi w zakresie turystyki - PKD 63.30. W praktyce działalność ta podlega na organizowaniu wczasów, koloni, wycieczek, szkoleń oraz delegacji. W skład świadczonych usług wchodzą łącznie: organizacja noclegów, transportu, wyżywienia, zwiedzania zabytków i inne. Ponadto Spółka świadczy usługi tzw. pojedyncze dotyczące organizacji jedynie noclegów lub transportu.
Zdaniem Spółki:

1. z uwagi na brak definicji "usług turystycznej" za usług turystyki należy uznać usługi organizacji wypoczynku i wycieczek (zbiorowe i indywidualne),
2. wyjazdy intergacyjne, szkolenia (bez organizacji wykładów) lub delegacji nie podlegają opodatkowaniu jako usługi turystyki na zasadzie marży,
3. pojedyncze usługi transportowe, gastronomiczne nie są usługami turystyki,
4. ustalając marżę przy świadczeniu usług turystyki przy wystawieniu faktury sprzedaży w czerwcu można brać pod uwagę fakturę nabycia z lipca,
5. zaliczka otrzymana na usługę turystyki podlega opodatkowaniu,
6. podatnik może dokonać obniżenia podatku należnego (marży) o podatek naliczony np. kosztów utrzymania biura.

Zgodnie z postanowieniami art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535) opodatkowaniu tym podatkiem podlega między innymi odpłatna dostawa towaru oraz odpłatne świadczenie usług. Stosownie do treści obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa zarówno towary jak i usługi identyfikowane są na podstawie przepisów o statystyce publicznej - art. 2 pkt 6 oraz art. 8 ust. 3 ustawy. W § 2 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 6 kwietnia 2004 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) określono, że dla celów podatku od towarów i usług w okresie do 31 grudnia 2005 r. stosuje się rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 42, poz. 264 ze zm.).

Zaznaczyć należy, że organa podatkowe nie są kompetentne do zaklasyfikowania opisanych przez Spółkę czynności do odpowiedniego symbolu statystycznego. Do rozstrzygnięcia tego zagadnienia kompetentny jest organ statystyczny tj. Urząd Statystyczny w Łodzi Ośrodek Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych, ul. Suwalska 29, 29-176 Łódź, który to ma obowiązek wydawać opinie interpretacyjne na wniosek zainteresowanych podmiotów.

Uwzględniając powyższe w odpowiedzi na wątpliwość przedstawioną w pkt 1, 2 należy dokonać klasyfikacji usługi zgodnie z PKWiU. Zaznaczyć należy że zgodnie z PKWiU organizacja koloni nie jest usługą turystyczną, gdyż jest klasyfikowana wg PKWiU jako usługi świadczone przez obiekty noclegowe turystyki oraz inne miejsca krótkotrwałego zakwaterowania - 55.2 i podlega opodatkowaniu wg stawki 7% (art. 41 ust. 2 w związku z poz 140 zał. Nr 3 ustawy).

Przepis § 3 rozporządzenia jak też zapis art. 119 ust. 2 ustawy wskazują, że otrzymując zaliczkę na świadczone przez podatnika usługi turystyczne opodatkowane na zasadzie marży nie powstaje obowiązek podatkowy od otrzymanych kwot zaliczki gdyż nie jest możliwe określenie wysokości marży.

Art. 119 ust. 4 ustawy określa zakaz pomniejszenia podatku należnego o podatek naliczony określony w fakturach dokumentujących nabycie usług dla bezpośredniej korzyści turysty. Usługi "dla bezpośredniej korzyści turysty" zdefiniowano w art. 119 ust. 2. W przypadku zakupu towarów i usług, które nie służą bezpośrednio turyście np. energia cieplna w budynku siedziby firmy, najem pomieszczeń biura, podatek naliczony z faktur dokumentujących dokonanie tych zakupów obniża podatek należny na ogólnych zasadach.

Odpowiedzi niniejszej udzielono zgodnie ze stanem faktycznym przedstawionym w piśmie oraz w oparciu o obowiązujące w dniu wydania interpretacji przepisy prawa podatkowego.