Temat interpretacji

POSTANOWIENIE

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Wadowicach działając na podstawie art. 14a § 1 oraz § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu Państwa wniosku z dnia 21 listopada 2005 r. znak FBF 3136/151/05 w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług stwierdza, iż przedstawione we wniosku stanowisko nie jest w całości prawidłowe.

UZASADNIENIE

Zgodnie z przedstawionym przez Państwo stanem faktycznym Starostwo powiatowe w dniu 31 marca 2005 r. wszystkim użytkownikom wieczystym, którzy nie dokonali zapłaty wystawiło faktury na kwoty wynikające z decyzji a VAT należny mimo braku wpłaty uiściło w rozliczeniu za miesiąc marzec 2005 r.
Zdaniem Starostwa faktury winni otrzymać tylko ci użytkownicy, którzy dokonali zapłaty, natomiast użytkownicy którzy nie uiścili opłaty za użytkowanie wieczyste za rok 2005, mimo iż 31 marca 2005 r. upłynął termin zapłaty kolejnej raty, nie powinni otrzymać takich faktur.W związku z powyższym, Państwa zdaniem winniście wystawić faktury korygujące i dokonać korekty deklaracji VAT-7.
Od 15 lutego 2005 r. bowiem - z powodu wykreślenia § 3a z rozporządzenia z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm.) - każda wpłata z tytułu oddania w użytkowanie wieczyste nieruchomości gruntowych winna być deklarowana na zasadach ogólnych.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Wadowicach informuje, iż zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają;
1. odpłatna dostawa i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju,
2. eksport towarów,
3. import towarów,
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju,
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
Prawo użytkowania wieczystego jest prawem rzeczowym, którego treść i granice określone zostały zasadniczo w przepisach Kodeksu cywilnego oraz ustawy z dnia 21.08.1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2000 r. Nr 46, poz. 543 ze zm.). Zgodnie z art. 232 Kodeksu cywilnego, grunty stanowiące własność Skarbu Państwa, a położone w granicach administracyjnych miast oraz grunty Skarbu Państwa położone poza tymi granicami, lecz włączone do planu zagospodarowania przestrzennego miasta i przekazane do realizacji zadań jego gospodarki, a także grunty stanowiące własność gmin lub związków, mogą być oddawane w użytkowanie wieczyste osobom fizycznym i osobom prawnym.
Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług przez dostawę towarów rozumie się co do zasady przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel. Oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste nie mieści się w zakresie definicji dostawy towarów, zawartej w art. 7 ustawy o VAT, nie daje, bowiem praw do rozporządzania gruntem jak właściciel oraz nie zostało wymienione pośród praw wskazanych w przepisie. Według art. 8 ust. 1 cyt. ustawy przez świadczenie usług (...) rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy w rozumieniu art. 7 (...).
Ponieważ oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste jest świadczeniem na rzecz innego podmiotu i nie jest dostawą, uznać należy, że jest ono świadczeniem usług w rozumieniu przepisu art. 8 ust. 1 cyt. ustawy.
Od 1 maja 2004 r. prawo wieczystego użytkowania gruntu jest innym niż własność prawem rzeczowym oraz niewątpliwie wartością niematerialną i prawną, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wobec tego, iż Minister Finansów rozporządzeniem z dnia 28.01.2005 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2005 r. Nr 17, poz. 50) skreślił przepis § 3a określający szczególny moment powstania obowiązku podatkowego z tytułu oddania nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste obowiązek podatkowy z tego tytułu powstaje na zasadach ogólnych.
Przedmiotowe rozporządzenie weszło w życie z dniem 15.02.2005 r. Zgodnie z przepisami ustawy z dnia 11.03.2004 r. Ustawy o podatku od towarów i usług - art. 19 ust. 1 - obowiązek podatkowy powstaje co do zasady z chwilą dostawy towarów lub z chwilą wykonania usługi. Natomiast w sytuacji, gdy przed wykonaniem usługi pobrano część należności obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania tej części stosownie do treści przepisu art. 19 ust. 11 powołanej ustawy.
Zgodnie z wyżej wymienionymi zasadami ogólnymi przewidzianymi w ustawie przy czynnościach polegających na oddaniu gruntu w użytkowanie wieczyste obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wykonania usługi lub otrzymania zapłaty poszczególnych opłat należnych z tego tytułu. Należy zwrócić uwagę, iż § 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28.01.2005 r. zawiera przepis przejściowy, odnoszący się do sytuacji, gdy opłaty z tytułu użytkowania wieczystego wniesione zostały po dniu 24.06.2004 r., a przed dniem wejścia w życie przedmiotowego rozporządzenia i przed upływem terminu płatności tych opłat - w takich przypadkach obowiązek podatkowy nadal powstawał będzie z chwilą upływu terminu płatności poszczególnych rat.
Biorąc pod uwagę powyższe uregulowania, należy stwierdzić, iż w stosunku do nie uiszczonych opłat z tytułu użytkowania wieczystego, których termin płatności upłynął dnia 31 marca 2005 r. nie powstał obowiązek podatkowy. Co do każdej z powyższych opłat obowiązek podatkowy powstanie w chwili jej uiszczenia.
Tak więc do wszystkich faktur VAT wystawionych w dniu 31 marca 2005 r. na rzecz użytkowników wieczystych, którzy nie dokonali zapłaty opłaty z tytułu użytkowania wieczystego winny zostać wystawione faktury korygujące VAT.
Zgodnie z § 17 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, zasad wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95 poz. 798) fakturę korygującą wystawia się również, gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.
W myśl § 16 ust. 4 w/w rozporządzenia sprzedawca jest obowiązany posiadać potwierdzenie odbioru faktury korygującej przez nabywcę; nie dotyczy to eksportu towarów, przypadków określonych w § 11 ust. 2 pkt 3, wewnątrzspólnotowej dostawy towarów oraz dostawy towarów, dla której miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju. Potwierdzenie odbioru faktury korygującej stanowi podstawę do obniżenia kwoty podatku należnego w rozliczeniu za miesiąc, w którym sprzedawca otrzymał to potwierdzenie, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 99 ust. 2 i 3 ustawy - w rozliczeniu za kwartał, w którym to potwierdzenie otrzymali, z uwzględnieniem zasad, o których mowa w art. 21 ust. 1 ustawy.
W związku z powyższym podatek należny wynikający z faktur korygujących winien zostać wykazany na "-" w ewidencji sprzedaży VAT oraz deklaracji VAT-7 za miesiąc, w którym poszczególni nabywcy potwierdzą odbiór poszczególnych faktur korygujących.
Nie należy natomiast korygować deklaracji VAT-7 za miesiąc marzec 2005 r. Uiszczenie natomiast przez któregokolwiek z użytkowników opłaty spowoduje powstanie obowiązku podatkowego, a tym samym obowiązku wystawienia i rozliczenia faktury VAT.
Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, iż stanowisko podatnika nie jest w całości prawidłowe.

Powyższa interpretacja:
- dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę, traci swoją moc z chwilą zmiany przepisów jej dotyczących;
- nie jest wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli podatkowej.
W dacie wydania postanowienia nie toczyło się postępowanie podatkowe, nie była prowadzona kontrola podatkowa, ani też nie toczyło się postępowanie przed sądem administracyjnym.

POUCZENIE:
Na powyższe postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Wadowicach w terminie 7 dni od daty doręczenia niniejszego postanowienia.