Temat interpretacji

DECYZJA

Dyrektor Izby Skarbowej w Krakowie, po rozpoznaniu zażalenia Okręgowej Izby Lekarskiej z dnia 07.06.2005 r. na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego Kraków-Stare Miasto z dnia 18.05.2005 r., nr PP-1/443-30/14366/05/104402/88/124/CzW, w sprawie interpretacji dotyczącej zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług, działając na podstawie art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.)

zmienia przedmiotowe postanowienie uznając, iż zawarta w nim ocena prawna stanu faktycznego przedstawionego we wniosku nie jest prawidłowa.

UZASADNIENIE

Pismem z dnia 13.04.2005 r. (wpływ do Urzędu Skarbowego w dniu 14.04.2005 r.) Izba Lekarska zwróciła się do Naczelnika Urzędu Skarbowego Kraków-Stare Miasto z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego zgodnie z przepisem art. 14a § 1 Ordynacji podatkowej.

Z opisanego w zapytaniu stanu faktycznego wynika, iż Komisja Bioetyczna działająca przy Okręgowej Izbie Lekarskiej, powołana w oparciu o przepis art. 29 ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty, wydaje opinie na mocy cytowanego przepisu i rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej w sprawie szczególnych zasad powołania i finansowania oraz trybu działania komisji bioetycznych, o projekcie eksperymentu medycznego, w drodze uchwały, przy uwzględnieniu kryteriów etycznych oraz celowości i wykonalności projektu. Czynności te klasyfikowane są jako "usługi administracyjne świadczone na rzecz ochrony zdrowia" PKWiU 75.12.12.
Członkami Komisji Bioetycznej są lekarze specjaliści oraz przedstawiciele innych zawodów (duchowny, filozof, prawnik, pielęgniarka).
W związku z powyższym, Okręgowa Izba Lekarska pyta, czy z tytułu wykonywania w/w opinii jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Zdaniem Izby Lekarskiej, wydawanie opinii, jako czynność zlecona przepisami odrębnych ustaw, nie stanowi działalności gospodarczej, z tytułu której stałaby się podatnikiem podatku od towarów i usług.

Naczelnik Urzędu Skarbowego Kraków-Stare Miasto nie podzielił stanowiska Izby Lekarskiej i stwierdził, że czynności wydania przedmiotowych opinii opodatkowane są stawką podatku od towarów i usług w wysokości 22%, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Na powyższe postanowienie Izba Lekarska zażaliła się pismem z dnia 07.06.2005 r. podnosząc, iż stanowisko organu pierwszej instancji zawiera podstawowe błędy interpretacyjne i nie koreluje ze stanem prawnym i faktycznym. Komisja Bioetyczna nie wykonuje bowiem żadnej działalności gospodarczej, a jedynie działalność opiniodawczą, zgodnie z art. 29 ustawy o zawodzie lekarza i lekarza dentysty. Zgodnie z paragrafem 10 rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej w sprawie szczegółowych zasad powoływania i finansowania komisji bioetycznych - środki finansowe przeznaczone na finansowanie działalności komisji bioetycznej pochodzą z opłat wnoszonych przez podmiot zamierzający przeprowadzić eksperyment medyczny i obejmują koszty działalności komisji bioetycznej. Opłaty te nie stanowią zatem żadnej formy zapłaty ceny, nie są dochodotwórcze i jako takie nie mogą podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwłaszcza, że zgodnie z ust. 4 cytowanego paragrafu 10 ww. rozporządzenia, podmiot powołujący Komisję Bioetyczną może zwolnić podmiot zamierzający przeprowadzić eksperyment medyczny z obowiązku pokrycia całości lub części kosztów wydania opinii.
Ponadto Izba Lekarska podnosi, iż organ pierwszej instancji nie ustosunkował się do powołanego we wniosku z dnia 13 kwietnia 2005 r. wyroku ETS z dnia 29 lutego 1996 r. (C-110/94).

Po rozpoznaniu złożonego zażalenia oraz akt sprawy, Dyrektor Izby Skarbowej w Krakowie stwierdza:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535), podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalnością gospodarczą, o której mowa w ust. 2 powołanego przepisu, jest wszelka działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy.

Biorąc pod uwagę powyższy przepis należy stwierdzić, iż wydawanie przez Komisję Bioetyczną, powołaną przez Okręgową Izbę Lekarską, opinii dotyczących dopuszczenia eksperymentu medycznego podmiotom zamierzającym przeprowadzić taki eksperyment, nie stanowi działalności gospodarczej, która pozwalałaby na uznanie Izby Lekarskiej w tym zakresie za podatnika podatku od towarów i usług.

Z w/w przepisów wynika, iż nie powinno mieć miejsca opodatkowanie czynności spełniających kryteria świadczenia usług wykonywanych przez podmiot mający status podatnika, jeżeli przy ich wykonaniu podmiot ten nie występuje w charakterze podatnika. To bowiem status i charakter, w jakim działa podmiot dokonujący świadczenia usług, decydują o opodatkowaniu danej czynności.

Ponadto, z orzecznictwa Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości (orzeczenie w sprawie C-142/99) wynika, że czynności wykonywane przez podatnika podlegają podatkowi VAT jedynie w sytuacji, gdy stanowią działalność gospodarczą podmiotu w rozumieniu art. 4 (2) VI Dyrektywy (który jest odpowiednikiem art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r.). Artykuł 2 (1) VI Dyrektywy wyłącza bowiem z zakresu stosowania VAT czynności, w których podatnik nie występuje w takim charakterze.

Z uwagi na powyższe Dyrektor Izby Skarbowej w Krakowie stwierdza, że wydawanie przez Komisję Bioetyczną - powołaną na mocy art. 29 ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty - opinii dotyczących dopuszczenia eksperymentu medycznego podmiotom zamierzającym przeprowadzić taki eksperyment, nie stanowi działalności gospodarczej, która pozwalałaby na uznanie Izby Lekarskiej za podatnika podatku od towarów i usług w zakresie przedmiotowej czynności.

Dodatkowo ustosunkowując się do zarzutu Izby Lekarskiej dotyczącego braku ustosunkowania się organu pierwszej instancji do powołanego we wniosku z dnia 13 kwietnia 2005 r. wyroku ETS z dnia 29 lutego 1996 r. (C-110/94) należy stwierdzić, iż wyrok ten odnosi się do innego stanu faktycznego niż przedstawiony we wniosku z dnia 13 kwietnia 2005 r.

Z w/wymienionych względów Dyrektor Izby Skarbowej w Krakowie orzekł jak w sentencji.

Powyższa interpretacja:
- dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę, traci swoją moc z chwilą zmiany przepisów jej dotyczących,
- nie jest wiążąca dla podatnika/płatnika/inkasenta/następcy prawnego podatnika/osoby trzeciej odpowiedzialnej za zaległości podatkowe, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej.

Decyzja niniejsza jest ostateczna.
Na decyzję służy prawo wniesienia skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Topolowa 5, z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach, za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie, w terminie 30 dni od dnia doręczenia decyzji.