Temat interpretacji

brak obowiązku wystawiania faktur VAT na rzecz Organizatora oraz zastosowania do tych faktur art. 29a ust. 5 ustawy

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 września 2017 r. (data wpływu 28 września 2017 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku wystawiania faktur VAT na rzecz Organizatora oraz zastosowania do tych faktur art. 29a ust. 5 ustawy jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 września 2017 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku wystawiania faktur VAT na rzecz Organizatora oraz zastosowania do tych faktur art. 29a ust. 5 ustawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Gmina Miejska (dalej także jako: Wnioskodawca, Gmina) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: VAT) jak również wykonuje działalność, która nie podlega regulacji ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tj. Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, dalej: ustawa o VAT). Wnioskodawca jest adresatem ofert dotyczących współpracy w zakresie wydarzeń realizowanych przez podmioty należące do sektora tj. stowarzyszenia i fundacje, zwanych dalej Organizatorem. Oferty te rozpatrywane są w kontekście wartości dla realizacji zadań określonych w ustawie z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. 2016 poz. 446 ze zm.). Decyzja dotycząca nawiązania współpracy ze strony Gminy przy organizacji takiego wydarzenia dokonywana jest przede wszystkim pod kątem realizacji zadania własnego Gminy określonego w art. 7 ust. 1 pkt 18 ww. ustawy tj. promocji Gminy. Umowa o współpracy zawiera w związku z tym, zestaw czynności, do których zobowiązana jest Gmina oraz zestaw świadczeń i dzieł, do których zobowiązany jest Organizator.

W ramach zestawu Organizatora znaleźć się mogą następujące elementy;

1. możliwość korzystania z kanałów informacyjno-promocyjnych wydarzenia;
2. posługiwanie się przez Gminę tytułem partnera wydarzenia we wszelkich materiałach związanych z wydarzeniem;
3. umieszczenie informacji o współpracy z Gminą w materiałach związanych z wydarzeniem;
4. zamieszczenie logotypu Gminy na materiałach związanych z organizacją wydarzenia;
5. zapewnienie merytorycznego udziału przedstawicieli Miasta w spotkaniach w ramach wydarzenia.

W ramach zestawu Gminy znaleźć się mogą następujące elementy:

1. zapewnienie pomieszczeń na organizację wydarzenia poprzez najem sal konferencyjnych przez Gminę od podmiotów trzecich i udostępnienie ich Organizatorowi;
2. zapewnienie poczęstunku dla gości na podstawie odrębnego zlecenia wykonywania usług kateringowych podmiotom trzecim;
3. zapewnienie tłumaczenia w ramach organizacji wydarzenia na podstawie odrębnego zlecenia wykonywania usług tłumaczenia podmiotom trzecim.

Niezależnie od wykonywania tych czynności, Gmina może być także zobligowana do zapłaty wynagrodzenia dla Organizatora za świadczenia promocyjne na rzecz Gminy w związku z wydarzeniem.

Tak więc, w ramach umów o współpracy, Gmina uzyskuje świadczenia promocyjne, za które uiszcza Organizatorowi wynagrodzenie w formie pieniężnej, na podstawie wystawianych przez Organizatora faktur VAT. Z kolei, na podstawie umów z podmiotami trzecimi dotyczących najmu sal, usług tłumaczeniowych, usług kateringowych, Gmina decyduje się dodatkowo wykonywać czynności w trakcie wydarzenia, by zwiększyć oddziaływanie promocyjne wydarzenia, a tym samym efektywniej realizować zadanie własne w postaci promocji gminy.

Gmina podkreśla jednak, że czynności te jednak nie są realizowane na rzecz Organizatora, a jedynie w związku z realizacją zobowiązań zawartych w umowie o współpracy z Organizatorem.

Wszystkie czynności realizowane przez podmioty trzecie na zlecenie Gminy oraz wykonywane przez Organizatora są udokumentowane fakturami VAT, tj.:

• Organizator wystawia Gminie fakturę za realizację świadczeń promocyjnych;
• Podmioty trzecie wystawiają Gminie faktury za realizację najmu, usług tłumaczeniowych lub kateringowych. Usługi te są elementem, który zwiększa efektywność promocyjną wydarzenia dla Gminy;
• Gmina reguluje ww. faktury.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w związku z wykonywanymi czynnościami, Gmina powinna wystawić na rzecz Organizatora faktury VAT?

Stanowisko Wnioskodawcy:

1. W ocenie Wnioskodawcy, w związku z wykonywanymi czynnościami, Gmina nie powinna wystawić na rzecz Organizatora faktur VAT.
2. W związku z powyższym, w ocenie Gminy, do wykonywanych przez Gminę czynności nie znajdzie zastosowania art. 29a ust. 5 ustawy o VAT, stosownie do którego w przypadku świadczenia usług, o którym mowa w art. 8 ust. 2 (nieodpłatne świadczenie usług), podstawą opodatkowania jest koszt świadczenia tych usług poniesiony przez podatnika, gdyż Gmina nie świadczy na rzecz Organizatora żadnej usługi opodatkowanej VAT.

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu VAT podlega m. in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1. przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
2. wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
3. wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
4. wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
5. ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
6. oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
7. zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Stosownie do art. 29a ust. 5 ustawy o VAT, w przypadku świadczenia usług, o którym mowa w art. 8 ust. 2 (nieodpłatne świadczenie usług), podstawą opodatkowania jest koszt świadczenia tych usług poniesiony przez podatnika.

Na podstawie art. 106b ust. 1 pkt I, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą m.in. sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

W opisanym stanie faktycznym Gmina realizuje czynności nie na rzecz Organizatora, a jedynie w związku z realizacją zobowiązań zawartych w umowie o współpracy z Organizatorem.

W ocenie Gminy, czynności te są wykonywane na rzecz samej Gminy ich celem jest promocja Gminy, a więc zadanie o charakterze publicznym.

Gmina nie świadczy wiec na rzecz Organizatora żadnej odpłatnej usługi opodatkowanej VAT.

W związku z powyższym, w związku z wykonywanymi czynnościami, Gmina nie powinna wystawiać na rzecz Organizatora faktur VAT. Wykonywane czynności nie stanowią bowiem odpłatnego świadczenia usług na rzecz Organizatora.

W opisanym stanie faktycznym nie znajdzie więc zastosowania art. 29a ust. 5 ustawy o VAT, stosownie do którego w przypadku świadczenia usług, o którym mowa w art. 8 ust. 2 (nieodpłatne świadczenie usług), podstawą opodatkowania jest koszt świadczenia tych usług poniesiony przez podatnika, gdyż Gmina nie świadczy na rzecz Organizatora żadnych usług opodatkowanych VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z uwagi na powyższe unormowania, pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 cyt. ustawy o podatku od towarów i usług. Zauważyć jednak należy, iż usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

W myśl art. 8 ust. 2 powołanej ustawy za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów;
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Nie każda jednak czynność stanowiąca usługę, w rozumieniu art. 8 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem występuje w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Jak wynika z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Tylko w tym zakresie ich czynności mają bowiem charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2017 r., poz. 1875, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy promocji gminy (art. 7 ust. 1 pkt 18 ustawy o samorządzie gminnym).

Na podstawie art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Jak wynika z opisu sprawy Wnioskodawca jest adresatem ofert dotyczących współpracy w zakresie wydarzeń realizowanych przez stowarzyszenia i fundacje. Decyzja dotycząca nawiązania współpracy ze strony Wnioskodawcy przy organizacji takiego wydarzenia dokonywana jest pod kątem realizacji zadania własnego Gminy określonego w art. 7 ust. 1 pkt 18 ww. ustawy tj. promocji Gminy.

W ramach umów o współpracy, Wnioskodawca uzyskuje świadczenia promocyjne, za które uiszcza Organizatorowi wynagrodzenie w formie pieniężnej, na podstawie wystawianych przez Organizatora faktur VAT. Z kolei, na podstawie umów z podmiotami trzecimi dotyczących najmu sal, usług tłumaczeniowych, usług kateringowych, Gmina decyduje się dodatkowo wykonywać czynności w trakcie wydarzenia, by zwiększyć oddziaływanie promocyjne wydarzenia, a tym samym efektywniej realizować zadanie własne w postaci promocji gminy.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy w związku z czynnościami, które wykonuje Gmina, do których zobowiązana jest zapisami umowy o współpracy z Organizatorem powinna wystawić na rzecz Organizatora fakturę i czy do tych faktur zastosowanie znajdzie art. 29a ust. 5 ustawy.

Podnieść należy, że zasadniczym przedmiotem działalności gminy są czynności wykonywane w charakterze podmiotu prawa publicznego w celu sprawowania władzy publicznej. W sferze publicznoprawnej mieści się również promocja gminy, co wynika z treści art. 7 ust. 1 pkt 18 ustawy o samorządzie gminnym. Zatem w sytuacji gdy celem podejmowanych czynności są wyłącznie działania związane z promocją jednostki samorządowej, to w konsekwencji czynności te nie będą uznane za podlegające opodatkowaniu na mocy art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Treść wniosku wskazuje, że umowy o współpracy podejmowane przez Wnioskodawcę i Organizatora dotyczą podjęcia przez strony wspólnych działań, których celem będzie realizacja zadania własnego Gminy określonego w art. 7 ust. 1 pkt 18 ustawy o samorządzie gminnym tj. promocji gminy. W przedmiotowej sprawie żadna ze stron nie będzie bezpośrednim beneficjentem podejmowanych czynności. Bezpośrednim odbiorcą wszystkich działań, które zostaną podjęte, będą uczestnicy wydarzeń realizowanych przez Gminę i Organizatora. Ponadto Gmina podkreśla, że czynności te jednak nie są realizowane na rzecz Organizatora, a jedynie w związku z realizacją zobowiązań zawartych w umowie o współpracy z Organizatorem.

Zatem mając na uwadze przedstawiony opis sprawy stwierdzić należy, że w związku z czynnościami realizowanymi przez Gminę w ramach organizacji wydarzeń, mających na celu promocję Gminy nie dochodzi do żadnego świadczenia na rzecz Organizatora. Gmina nie świadczy na rzecz Organizatora ani usług odpłatnych, o których mowa w art. 8 ust. 1 ustawy, ani też nieodpłatnych, o których mowa w art. 8 ust. 2 ustawy.

Zatem w sytuacji opisanej we wniosku Gmina wykonując ww. czynności polegające na zapewnieniu pomieszczeń na organizację wydarzenia, poczęstunku dla gości oraz usług tłumaczenia, by efektywniej realizować zadanie własne z zakresu promocji gminy nie świadczy żadnej usługi na rzecz Organizatora. Zatem Gmina nie będzie zobowiązana do wystawiania faktur na rzecz Organizatora z tytułu realizacji ww. czynności.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, w myśl którego w związku z wykonywanymi czynnościami, Gmina nie powinna wystawiać na rzecz Organizatora faktur VAT, jest prawidłowe.

W konsekwencji uznania, że Gmina nie będzie zobowiązana do wystawiania faktur na rzecz Organizatora, odpowiedź na pytania nr 2 przedstawione we wniosku stała się bezprzedmiotowa.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej