Temat interpretacji

Opodatkowanie dostawy działek w wyniku egzekucji komorniczej i metoda w stu (14c).

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia brak daty (data wpływu 13 września 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy działek w wyniku egzekucji komorniczej jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 września 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy działek w wyniku egzekucji komorniczej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą wpisaną do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, i jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca jest użytkownikiem wieczystym nieruchomości zabudowanych budynkami i budowlami, zapisanych w sześciu księgach wieczystych (dalej: KW), w których skład wchodzą:

• KW nr 1 działka nr 1,
• KW nr 2 działka nr 2,
• KW nr 3 działka nr 3,
• KW nr 4 działka nr 4,
• KW nr 5 działka nr 5,
• KW nr 6 działka nr 6, działka nr 7, działka nr 8, działka nr 9,

(dalej łącznie zwane Działkami), które funkcjonalnie tworzą całość. Wnioskodawca nabył prawo użytkowania wieczystego Działek w dniu:

• 17 stycznia 2002 r. działki nr 4 zapisanej w KW nr 4,
• 23 października 2002 r. działek nr 1-3, nr 6-9 zapisanych w KW nr 1, nr 2, nr 3 oraz nr 6,
• 20 grudnia 2002 r. działki nr 5 zapisanej w KW nr 5,

na mocy umów sprzedaży sporządzonych w formie aktu notarialnego.

Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem Działek.

Działki nr 1, nr 2 oraz nr 3 stanowią prawo użytkowania wieczystego gruntu i są zabudowane halą produkcyjno-magazynową z częścią socjalno-biurową (dalej: Hala), wybudowaną w latach 70-tych, która ma zabudowę zwartą z konstrukcją stalową. Granice działek pokrywają się z obrysem Hali na niej posadowionej. Hala od wschodniej strony przylega do innego obiektu magazynowego, który posadowiony jest na odrębnej działce, niewymienionej powyżej, od którego oddzielona jest murem. Od strony południowej Hala przylega do budynku biurowego, który również umiejscowiony jest na odrębnej działce niewymienionej powyżej, funkcjonalnie związany z Halą.

W północno-zachodniej części Hali znajduje się murowany, dwukondygnacyjny budynek biurowo-socjalny (w skład wchodzą pomieszczenia biurowe, toalety, kuchnia oraz magazyn wraz z pomieszczeniem socjalnym użytkowanym przez pracowników Hali), w północnej części hali zlokalizowany jest budynek socjalny wraz z rozdzielnią elektryczną (w skład którego wchodzą toalety, kuchnia oraz magazyn), natomiast w centralnej części Hali znajduje się budynek murowany wykorzystywany do piaskowania/lakierowania. W Hali znajduje się 11 suwnic (urządzenia dźwignicowe, stosowane w infrastrukturze transportowej zakładów przemysłowych) oraz urządzenie do oczyszczania ścierniwem (urządzenie do czyszczenia strumieniowo-ściernego różnych powierzchni).

Działki nr 4-9 funkcjonalnie związane z Halą znajdującą się na sąsiednich nieruchomościach. Obecnie działki te stanowią dojazd do Hali, plac składowy oraz bocznicę kolejową. Działka nr 4 stanowi prawo użytkowania wieczystego gruntu, zapewnia dostęp do drogi publicznej do zachodniej części Hali umiejscowionej na Działkach nr 1-3. Działka nr 4 jest w przeważającej części utwardzona asfaltem i betonem. Stanowi ona plac składowy, dojazd do Hali, a także przebiega przez nią fragment bocznicy kolejowej. Działka nr 4 została ogrodzona jedynie w zachodniej części siatką handlową na słupkach stalowych, w pozostałej części nieruchomość nie jest ogrodzona, ze względu na pełnioną funkcję pomocniczą Hali. Dodatkowo na działce znajdują się dwa wolnostojące zbiorniki na ciekły tlen oraz ciekły argon, wykorzystywane w procesach produkcyjnych w Hali, a także zbiornik na gaz znajdujący się na działce.

Działka nr 5 stanowi prawo użytkowania wieczystego gruntu i znajduje się przy Hali. Działka nr 5 jest w przeważającej części utwardzona asfaltem oraz betonem i stanowi ona plac składowy, dojazd do hali, a także przebiega przez nią fragment bocznicy kolejowej. Działka nie została ogrodzona ze względu na fakt, że stanowi ona jedną z części placu składowego i drogi dojazdowej do Hali.

Działki nr 6, nr 7, nr 8 oraz nr 9 stanowią prawo użytkowania wieczystego gruntu. Działki w przeważającej części utwardzone są betonem i stanowią plac składowy, dojazd do hali, a także przez działkę nr 9 przebiega fragment bocznicy kolejowej. Działki nr 6-8 oddzielone są od Działki nr 9 drogą wewnętrzną, należącą do Wnioskodawcy, zapisaną w osobnej księdze wieczystej i nie wchodzi ona w skład niniejszego wniosku. Działki nr 6-8 zostały ogrodzone siatką handlową na słupkach stalowych, za wyjątkiem części łączącej działki z Halą.

Działka nr 9 nie została ogrodzona ze względu na fakt, że umiejscowiona ona jest pomiędzy Działkami nr 4 oraz nr 5 i łącznie stanowią plac składowy oraz drogę dojazdową do Hali.

W odniesieniu do żadnej z budowli ani budynków posadowionych na Działkach Wnioskodawca nie poniósł wydatków na ich ulepszenie w rozumieniu przepisów ustaw o podatkach dochodowych, o wartości wyższej niż 30% wartości początkowej każdego, poszczególnego budynku lub budowli.

Na Działkach Wnioskodawca nie wybudował żadnych nowych budynków ani budowli. Obecnie na Działkach posadowione są te same budynki i budowle, które istniały w dniu nabycia Działek przez Wnioskodawcę.

Prawa użytkowania wieczystego wraz z budynkami budowlami, jak również z ruchomościami szczegółowo opisanymi wyżej, stanowią środki trwałe Wnioskodawcy w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Działki są przedmiotem umowy najmu zawartej pomiędzy Wnioskodawcą a zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, mającym siedzibę w Polsce. Umowa została zawarta w dniu 2 stycznia 2015 r. Działki obciążone są hipoteką, a w drugiej połowie roku 2015 rozpoczęta została egzekucja komornicza. Na początku roku 2017 komornik sądowy opublikował obwieszczenie o pierwszej licytacji Działek. Działki zostały wylicytowane przez spółkę akcyjną (dalej: Kupujący) z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, będącą zarejestrowanym i czynnym podatnikiem od towarów i usług za kwotę X jednostek pieniężnych. Sąd Rejonowy właściwy miejscowo dla Działek, wydał postanowienie o udzieleniu przybicia na rzecz Kupującego Działek wchodzących w skład KW nr 1-6, należących do Wnioskodawcy. Na powyższe postanowienie zostało złożone zażalenie postanowienie to zatem nie jest prawomocne. Ponadto na moment składania niniejszego wniosku przedmiot sprzedaży nie został wydany Kupującemu oraz nie doszło do zapłaty wylicytowanej ceny. Do dnia złożenia wniosku Sąd Rejonowy właściwy w sprawie nie wydał postanowienia o przysądzeniu własności.

Jeżeli Wnioskodawcy i Kupującemu będzie przysługiwało prawo do odstąpienia od zastosowania zwolnienia z opodatkowania VAT dostawy Działek, to przed dokonaniem dostawy złożą oni naczelnikowi urzędu skarbowego właściwego dla Kupującego oświadczenie, o którym mowa w art. 43 ust. 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm., dalej: ustawa o VAT) o rezygnacji ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. Działki nie stanowią przedsiębiorstwa ani jego zorganizowanej części.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy transakcja dostawy Działek w wyniku egzekucji komorniczej będzie zwolniona z opodatkowania VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, a Wnioskodawca będzie miał prawo do rezygnacji ze zwolnienia i wyboru opcji opodatkowania tej transakcji na podstawie art. 43 ust. 10 ustawy o VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. Transakcja dostawy Działek w wyniku egzekucji komorniczej, będzie zwolniona z opodatkowania VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, a Wnioskodawca będzie miał prawo rezygnacji ze zwolnienia i wyboru opcji opodatkowania tej transakcji na podstawie art. 43 ust. 10 ustawy o VAT po spełnieniu warunków określonych w tym przepisie.
2. Transakcja dostawy Dziełek nie będzie podlegała zwolnieniu z opodatkowania na podstawie treści przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.
3. Podstawa opodatkowania powinna zostać ustalona w oparciu o cenę ustaloną przy licytacji (wylicytowaną kwotę) i stanowić ona powinna kwotę brutto pomniejszoną o należny podatek VAT obliczony metodą w stu, zatem podstawa opodatkowania wyniesie iloczyn wskaźnika 0,813 (przy zastosowaniu podstawowej stawki VAT tj. 23%) oraz wylicytowanej przez Kupującego kwoty X.

Uzasadnienie:

Ad 1 i Ad 2.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 7 przez dostawę towarów rozumie się natomiast co do zasady przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6 (zbycie praw użytkowania wieczystego).

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, towarem jest rzecz ruchoma, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale związanych z gruntem albo części takich budynków lub budowli, z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu, co powoduje, że dostawa gruntu objęta jest taką samą stawką podatku, jak dostawa budynków, budowli lub ich części trwale z tym gruntem związanych. Z tego powodu w celu ustalenia zasady opodatkowania sprzedaży Działek kluczowe jest ustalenie zasady opodatkowania budynków lub budowli.

Mając na uwadze powyższe przepisy, należy stwierdzić, że dostawa Działek stanowić będzie odpłatną dostawę towarów, podlegającą co do zasady opodatkowaniu VAT. W doktrynie przyjmuje się jednak, że aby dana transakcja była opodatkowana VAT, konieczne jest wystąpienie dwóch przesłanek jednocześnie, tj. (I) wykonana została czynność podlegająca opodatkowaniu VAT i (II) podmiot dokonujący czynności posiada status podatnika podatku, w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Natomiast działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy o VAT).

Mając na uwadze powyższe, transakcja podlega opodatkowaniu VAT, jeżeli czynność podlegająca opodatkowaniu wykonywana jest przez podmiot w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Jak to zostało wskazane w opisie zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca jest zarejestrowanym i czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Przepisy ustawy o VAT przewidują jednak szereg czynności, które zwalnia się od opodatkowania podatkiem VAT, a katalog tych czynności, w szczególności zawarto w treści przepisu art. 43 ust. 1 ustawy o VAT.

W tym przepisie, w szczególności mowa jest o zwolnieniu z opodatkowania dostawy budynków, budowli i ich części. Zanim jednak przystąpi się do analizy szczegółowych przepisów, należy w pierwszej kolejności przeanalizować czy Działki będą stanowiły taką dostawę.

Ustawa o VAT nie zawiera własnej definicji budynku, budowli lub ich części. Brak też jest w niej wyraźnego odwołania do przepisów innych ustaw. W praktyce do zdefiniowania budynku lub budowli stosuje się przepisy ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1332; dalej: Prawo budowlane). Zgodnie z art. 3 pkt 1, 2, 3 oraz 4 Prawa budowlanego przez:

1. obiekt budowlany należy rozumieć budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych;
2. budynek należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach;
3. budowlę należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem tablice reklamowe i urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową;
4. obiekt małej architektury należy rozumieć niewielkie obiekty, a w szczególności:
   1. kultu religijnego, jak: kapliczki, krzyże przydrożne, figury,
   2. posągi, wodotryski i inne obiekty architektury ogrodowej,
   3. użytkowe służące rekreacji codziennej i utrzymaniu porządku, jak: piaskownice, huśtawki, drabinki, śmietniki.

W odniesieniu do opisu zdarzenia przyszłego i powyższych definicji należy stwierdzić, że:

1. Działki nr 1-3 będą stanowiły dostawę budynku. Tak jak wskazano wyżej na Działkach nr 1-3 postawiona jest Hala, która ma zabudowę zwartą z konstrukcją stalową. Granice działek pokrywają się z obrysem Hali na niej posadowionej.
2. Działki nr 4-9 będą stanowiły dostawę budowli, ponieważ:
   • Działka nr 4 w przeważającej części utwardzona jest asfaltem i betonem. Stanowi ona plac składowy, dojazd do Hali, a także przebiega przez nią fragment bocznicy kolejowej. Działka nr 4 została ogrodzona w zachodniej części siatką handlową na słupkach stalowych, w pozostałej części nieruchomość nie jest ogrodzona, ze względu na pełnioną funkcję pomocniczą Hali. Dodatkowo na działce znajdują się dwa wolnostojące zbiorniki na ciekły tlen oraz ciekły argon, wykorzystywane w procesach produkcyjnych w Hali, a także zbiornik na gaz znajdujący się na działce.
   • Działka nr 5 jest w przeważającej części utwardzona asfaltem oraz betonem i stanowi ona plac składowy, dojazd do hali, a także przebiega przez nią fragment bocznicy kolejowej. Działka nie została ogrodzona ze względu na fakt, iż stanowi ona jedną z części placu składowego i drogi dojazdowej do Hali.
   • Działki nr 6-9 w przeważającej części utwardzone są betonem i stanowią plac składowy, dojazd do hali, a także przez działkę nr 9 przebiega fragment bocznicy kolejowej. Działki nr 6-8 zostały ogrodzone siatką handlową na słupkach stalowych, za wyjątkiem części łączącej działki z Halą. Działka nr 9 nie została ogrodzona ze względu na fakt, iż umiejscowiona ona jest pomiędzy Działkami nr 4 oraz nr 5 i łącznie stanowią plac składowy oraz drogę dojazdową do Hali.

Zatem zastosowanie w niniejszej sprawie znajdzie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, który mówi, że zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Przez pierwsze zasiedlenie, zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, rozumie się natomiast oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Następnie, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat (art. 43 ust. 7a ustawy o VAT). Ponadto, w myśl art. 43 ust. 10 ustawy o VAT, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Odnosząc powyższe przepisy do przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego należy dokonać analizy możliwości skorzystania ze zwolnienia od opodatkowania sprzedaży nieruchomości pod kątem spełnienia przesłanek wskazanych w art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy o VAT.

W pierwszej kolejności, należałoby stwierdzić, czy w związku z dostawą omawianej nieruchomości dojdzie do jej pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT.

Uwzględniając opis zdarzenia przyszłego oraz rozumienie pojęcia pierwszego zasiedlenia wynikającą z treści wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 14 maja 2015 r., sygn. I FSK 382/14, należy wskazać, że dostawa Działek nie spełnia przesłanek pierwszego zasiedlenia, ponieważ nie stanowi oddania działek do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi po wybudowaniu. Dodatkowo tak jak zostało wskazane w opisie zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca nie poniósł wydatków na ulepszenie budynków lub budowli umiejscowionych na Działkach przekraczających 30% wartości początkowej tych budynków lub budowli.

W drugiej kolejności należy przeanalizować okres jaki upłynął od momentu pierwszego zasiedlenia budynków i budowli umiejscowionych na Działkach. Wnioskodawca nabył Działki wraz z budynkami i budowlami w wyniku zawarcia 3 umów sprzedaży w roku 2002. Od 2 stycznia 2015 r. Działki są przedmiotem umowy najmu, a zatem do pierwszego zasiedlenia doszło w tym dniu lub wcześniej. Tym samym od momentu pierwszego zasiedlenia upłynęło ponad 2 lata, nawet gdyby uznać, iż pierwsze zasiedlenie miało miejsce w momencie zawarcia umowy najmu Działek.

Zatem należy stwierdzić, iż przesłanki wyrażone w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT uniemożliwiające zastosowania zwolnienia w niniejszej sytuacji nie zostaną spełnione, a co za tym idzie, dostawa Działek będzie korzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Dodatkowo w związku z powyższym art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT nie będzie miał zastosowania.

Jednakże dostawca budynków i budowli może zrezygnować ze zwolnienia i opodatkować dostawę budynków i budowli, jeżeli zostaną spełnione warunki, o których mowa w wyżej powołanym art. 43 ust. 10 ustawy o VAT.

Biorąc pod uwagę opisane zdarzenie przyszłe oraz powyższy przepis należy uznać, że Wnioskodawca będzie mógł zrezygnować ze zwolnienia i opodatkować dostawę Działek, bowiem Wnioskodawca oraz Kupujący są zarejestrowanymi i czynnymi podatnikami od towarów i usług, oraz przed dokonaniem dostawy złożą oni zgodne oświadczenia do naczelnika urzędu skarbowego właściwego dla Kupującego o rezygnacji ze zwolnienia.

W tym miejscu należy dodatkowo wskazać, co w przypadku egzekucji komorniczej należy rozumieć przez moment złożenia oświadczenia przed dniem dokonania dostawy. W ocenie Wnioskodawcy do dostawy Działek dojdzie w momencie uprawomocnienia się postanowienia sądu o przysądzeniu przeniesieniu prawa własności Działek (przeniesieniu prawa własności) tj. przysądzeniu prawa użytkowania wieczystego i prawa własności budynków i budowli posadowionych na Działkach stanowiących odrębny przedmiot własności (zgodnie z art. 999 § 1. Kpc, Prawomocne postanowienie o przysądzeniu własności przenosi własność na nabywcę i jest tytułem do ujawnienia na rzecz nabywcy prawa własności w katastrze nieruchomości oraz przez wpis w księdze wieczystej lub przez złożenie dokumentu do zbioru dokumentów. Prawomocne postanowienie o przysądzeniu własności jest tytułem wykonawczym do wprowadzenia nabywcy w posiadanie nieruchomości i opróżnienia znajdujących się na tej nieruchomości pomieszczeń bez potrzeby nadania mu klauzuli wykonalności). Zatem owe oświadczenie powinno zostać złożone najpóźniej w dniu poprzedzającym uprawomocnienie się postanowienia o przysądzeniu prawa własności Działek.

Należy wskazać, iż fakt, że dostawa Działek zostanie wykonana w związku z licytacją komorniczą nie wpływa na możliwości i prawo podatnika do rezygnacji ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie treści przepisu art. 43 ust. 10 ustawy o VAT. W treści tego przepisu ustawodawca nie zastrzegł, że możliwość rezygnacji ze zwolnienia została wyłączona w przypadku gdy dostawa budynków i budowli wykonywana jest w związku z egzekucją komorniczą. Dodatkowo, komornik sądowy nie jest stroną przy dostawie Działek, a jedynie płatnikiem podatku VAT zgodnie z art. 18 ustawy o VAT (komornik nie jest podatnikiem w związku z dokonaniem dostawy Działek).

Podsumowując, dostawa Działek będzie korzystała ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług w związku z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, jednak Wnioskodawca będzie mógł zrezygnować ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 10 ustawy o VAT, i opodatkować dostawę Działek na rzecz Kupującego w przypadku gdy zostaną spełnione warunki określone w tym przepisie.

Dostawa Działek nie będzie korzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 pkt 10a ustawy VAT.

Ad 3.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Natomiast zgodnie z ust. 6 pkt 1 ww. przepisu, podstawa opodatkowania obejmuje podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku. Podatek rozumiany jest zgodnie z art. 5 ust. 1 ww. ustawy jako podatek od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, powyższe przepisy należy interpretować łącznie. Ustęp pierwszy art. 29a stanowi, że podstawą opodatkowania jest wszystko co stanowi zapłatę. Natomiast ust. 6 pkt 1 ww. przepisu stanowi lex specialis w stosunku do ust. 1, gdyż precyzuje, co z podstawy opodatkowania powinno zostać wyłączone. Wynika z nich zatem, że kwota zapłaty stanowi wartość brutto. Czyli w niniejszym przypadku podatek VAT powinien zostać obliczony metodą w stu.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 9 maja 2014 r. o informowaniu o cenach towarów i usług (t.j.: Dz. U. z 2014 r., poz. 915, z późn. zm.), ceną jest wartość wyrażona w jednostkach pieniężnych, którą kupujący jest obowiązany zapłacić przedsiębiorcy za towar lub usługę.

Zgodnie z ust. 2, w cenie uwzględnia się podatek od towarów i usług oraz podatek akcyzowy, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów sprzedaż towaru (usługi) podlega obciążeniu podatkiem od towarów i usług lub podatkiem akcyzowym. W rozumieniu powyższych przepisów, cena obejmuje podatek VAT, co oznacza, iż cena jest kwotą brutto, którą zobowiązuje się zapłacić kupujący.

Inna interpretacja przepisów stałaby w opozycji do celu jaki wynika z ustawy o VAT, czyli obciążenie tym podatkiem ostatniego konsumenta. Gdyby podatek VAT liczony byłby od wartości kwoty zapłaty (ceny) jaką ustaliły strony transakcji, oznaczałoby to, że kwotą podatku VAT obciążony byłby dostawca towaru lub usługi. Zgodnie z umową dostawca nie miałby prawa żądać od kupującego uiszczenia kwoty podatku, która przewyższałaby umówioną cenę zapłaty.

Powyższe stanowisko potwierdza również wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: TSUE) z dnia 7 listopada 2013 r. w sprawach połączonych C-249/12 i C-250/12. Sprawa dotyczyła określenia należnego podatku VAT wobec braku ustaleń stron w tej kwestii przy zawieraniu umowy. TSUE uznał, że z art. 1 ust. 2 i art. 73 dyrektywy VAT wynika, że zasada wspólnego systemu VAT polega na zastosowaniu do towarów i usług ogólnego podatku konsumpcyjnego dokładnie proporcjonalnego do ceny tych towarów i usług, a podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług, od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej. Artykuł 78 tej dyrektywy wymienia niektóre elementy, które należą do podstawy opodatkowania. Zgodnie z art. 78 lit. a) wskazanej dyrektywy podatku VAT nie zalicza się do tej podstawy opodatkowania. Zgodnie z zasadą ogólną ustanowioną w art. 73 dyrektywy VAT podstawę opodatkowania odpłatnej dostawy towarów lub świadczenia usług stanowi świadczenie wzajemne rzeczywiście otrzymane z tego tytułu przez podatnika. Owo świadczenie wzajemne jest zatem wartością subiektywną, czyli rzeczywiście otrzymaną, a nie wartością oszacowaną według kryteriów obiektywnych. Zasada ta powinna być stosowana zgodnie z podstawową zasadą rzeczonej dyrektywy, według której system VAT zmierza do obciążenia podatkiem jedynie końcowego konsumenta. Tymczasem, jeżeli umowa sprzedaży została zawarta bez żadnej wzmianki dotyczącej podatku VAT, w sytuacji gdy dostawca zgodnie z prawem krajowym nie może odzyskać od nabywcy podatku VAT, którego zażądał następnie organ podatkowy, uwzględnienie całkowitej ceny, bez odliczenia podatku VAT jako podstawy, do której stosowany jest podatek VAT, powodowałoby, że podatek VAT obciążałby tego dostawcę, i naruszałoby zatem zasadę, zgodnie z którą podatek VAT jest podatkiem konsumpcyjnym, ponoszonym przez końcowego konsumenta. Takie uwzględnienie całkowitej ceny naruszałoby ponadto zasadę, zgodnie z którą organ podatkowy nie może pobrać z tytułu podatku VAT kwoty wyższej niż pobrana przez podatnika. Z powyższych względów Trybunał (trzecia izba) orzeka, co następuje:

Dyrektywę Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, a w szczególności jej art. 73 i 78 należy interpretować w ten sposób, że jeżeli cena towaru została ustalona przez strony bez żadnej wzmianki dotyczącej podatku od wartości dodanej, a dostawca tego towaru jest osobą zobowiązaną z tytułu podatku od wartości dodanej należnego w związku z czynnością podlegającą opodatkowaniu, ustalona cena, w przypadku gdy dostawca nie może odzyskać od nabywcy podatku od wartości dodanej, którego żąda organ podatkowy, powinna być uznana za cenę obejmującą już podatek od wartości dodanej.

W tym miejscu należy zaznaczyć, iż ze specyfiki dostawy towarów w wyniku licytacji komorniczej, wynika, że cena wylicytowana jest jednocześnie całkowitą kwotą zapłaty uiszczaną przez podmiot licytujący. Nie ciążą na nim żadne dodatkowe opłaty, tym bardziej obowiązek doliczenia podatku VAT do kwoty wylicytowanej. Ponadto obowiązek uiszczenia kwoty wylicytowanej ciąży na kupującym od momentu uprawomocnienia się postanowienia sądu o przybiciu na rzecz kupującego. Z takiego postanowienia nie wynika aby kwota wylicytowania nie zawierała podatku VAT. W związku z powyższym, w niniejszej sprawie należy uznać, że kwota, którą wylicytował Kupujący stanowi kwotę brutto i podatek VAT należy wyliczyć metodą w stu.

Dodatkowo zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. W uzasadnieniu na pytanie pierwsze Wnioskodawca wykazał, że transakcja sprzedaży Działek będzie stanowić sprzedaż budynków i budowli.

Z powyższego przepisu wynika, że w celu obliczenia podatku Wnioskodawca nie powinien wyodrębniać wartości gruntów, na których posadowione są budynki i budowle.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a ust. 1 ww. ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Podsumowując, Wnioskodawca ustalając podstawę opodatkowania obowiązany będzie od wylicytowanej kwoty odjąć kwotę podatku VAT. Oznacza to, iż wylicytowana kwota stanowić będzie wartość brutto i kwota podatku powinna zostać obliczona metodą w stu. Jednocześnie stawką odpowiednią do zastosowania przy dostawie Działek będzie 23%. Zatem wartość podstawy opodatkowania powinna zostać ustalona jako iloczyn 0,813 i kwoty X.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny Wnioskodawcy.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej