Temat interpretacji

brak prawa do odliczenia lub zwrotu podatku naliczonego związanego z realizacją projektu

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia z dnia 19 kwietnia 2017 r. (data wpływu 24 kwietnia 2017 r.) uzupełnionym pismem z dnia 12 maja 2017 r. (data wpływu 17 maja 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia lub zwrotu podatku naliczonego związanego z realizacją projektu jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 kwietnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia lub zwrotu podatku naliczonego związanego z realizacją projektu.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 12 maja 2017 r. (data wpływu 17 maja 2017 r.) o wskazanie nazwy projektu objętego wnioskiem oraz adresu elektronicznego do doręczeń e-PUAP.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina Miasto jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i wykonuje czynności opodatkowane na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W latach 2017-2018 Gmina Miasto zamierza realizować programy ekologiczne współfinansowane ze środków Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w .

Realizatorami projektów, których grupę docelową stanowią dzieci i młodzież z placówek oświatowych, będą poszczególne przedszkola i szkoły i na te placówki będą wystawiane faktury i rachunki (Gmina Miasto jest jedynie wnioskodawcą ze względu na fakt, iż placówki te nie posiadają osobowości prawnej realizatorem będzie placówka oświatowa).

Objęte programy działania należą do zadań własnych Gminy. Zgodnie z ustawą z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, do zadań własnych Gminy należą sprawy z zakresu ochrony środowiska, a także edukacji publicznej, sprawy zieleni gminnej i zadrzewień.

Przedmiotem programów ekologicznych będą:

1. Przedszkole nr 1 w :
   • wycieczki ekologiczne (transport, bilety wstępu, przewodnik),
   • nieodpłatne zajęcia i warsztaty ekologiczne,
   • konkursy z nagrodami,
   • zakup pomocy dydaktycznych, piśmienniczych (zabawki, książki, gry, itp.),
   • zakup roślin dla przedszkola.
2. Przedszkole nr 2 w :
   • zakup pomocy dydaktycznych, piśmienniczych (zabawki, książki, gry, itp.),
   • wycieczki ekologiczne (transport, bilety wstępu, przewodnik),
   • konkursy z nagrodami,
   • nieodpłatne zajęcia i warsztaty ekologiczne.
3. Przedszkole nr 3 w :
   • nieodpłatne zajęcia i warsztaty ekologiczne,
   • zakup pomocy dydaktycznych, piśmienniczych (zabawki, książki, gry, itp.),
   • zakup roślin dla przedszkola,
   • organizacja pikniku rodzinnego,
   • szkolenie dla nauczycieli.
4. Przedszkole nr 4 w :
   • wycieczki ekologiczne (transport, bilety wstępu, przewodnik),
   • nieodpłatne zajęcia i warsztaty ekologiczne,
   • konkursy z nagrodami,
   • zakup pomocy dydaktycznych, piśmienniczych (zabawki, książki, gry, wydawnictwa, itp.),
   • zakup roślin dla przedszkola.
5. Przedszkole nr 6 w :
   • wycieczki ekologiczne (transport, bilety wstępu, przewodnik),
   • konkursy z nagrodami,
   • zakup pomocy dydaktycznych, piśmienniczych (zabawki, książki, gry, wydawnictwa, itp.),
   • wydanie broszury udostępnianej bezpłatnie.
6. Przedszkole nr 15 w :
   • wycieczki ekologiczne (transport, bilety wstępu, przewodnik),
   • nieodpłatne zajęcia i warsztaty ekologiczne,
   • konkursy z nagrodami,
   • zakup pomocy dydaktycznych, piśmienniczych (zabawki, książki, gry, wydawnictwa, itp.),
   • zakup roślin dla przedszkola.
7. Szkoła Podstawowa nr 4 w :
   • wycieczki ekologiczne (transport, bilety wstępu, przewodnik),
   • nieodpłatne zajęcia i warsztaty ekologiczne,
   • konkursy z nagrodami,
   • zakup pomocy dydaktycznych, piśmienniczych (zabawki, książki, gry, itp.),
   • zakup roślin.
8. Szkoła Podstawowa nr 6 w :
   • wycieczki ekologiczne (transport, bilety wstępu, przewodnik),
   • nieodpłatne zajęcia i warsztaty ekologiczne,
   • konkursy z nagrodami,
   • zakup pomocy dydaktycznych, piśmienniczych (zabawki, książki, gry, wydawnictwa, itp.),
   • wydanie gazetki szkolnej o tematyce ekologicznej dystrybuowanej bezpłatnie,
   • organizacja happeningu.
9. Szkoła Podstawowa nr 9 w :
   • wycieczki ekologiczne (transport, bilety wstępu, przewodnik),
   • nieodpłatne zajęcia i warsztaty ekologiczne,
   • konkursy z nagrodami,
   • zakup pomocy dydaktycznych, piśmienniczych (zabawki, książki, gry, wydawnictwa, itp.),
10. Szkoła Podstawowa nr 10 w :
    • wycieczki ekologiczne (transport, bilety wstępu, przewodnik),
    • nieodpłatne zajęcia i warsztaty ekologiczne,
    • konkursy z nagrodami,
    • zakup pomocy dydaktycznych, piśmienniczych (zabawki, książki, gry, wydawnictwa, itp.),
    • zakup roślin.
    
    

Zakupione usługi i pomoce dydaktyczne wykorzystywane będą wyłącznie dla celów dydaktycznych przez dzieci i mieszkańców .

Inwestycje nie będą służyć sprzedaży opodatkowanej. Projekty z zakresu edukacji ekologicznej, o których mowa w przedmiotowym wniosku nie są i nie będą współfinansowane ze środków Unii Europejskiej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gmina Miasto ma możliwość prawną odliczenia podatku naliczonego dotyczącego wyżej wymienionego projektu od podatku należnego lub ubiegania się o jego zwrot?

Zdaniem Wnioskodawcy, Gmina Miasto nie może odliczyć podatku od towarów i usług związanego z programem ze względu na brak bezpośredniego i bezspornego związku pomiędzy zakupami dotyczącymi programu a wykonywanymi przez Miasto czynnościami opodatkowanymi. W związku z tym VAT naliczony przy fakturach zakupowych dotyczących programu jest w całości kosztem kwalifikowalnym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z art. 87 ust. 1 ustawy wynika, że w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE.L. Nr 347 z 11 grudnia 2006 r., s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r., poz. 446, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy o samorządzie gminnym do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej (art. 7 ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy), edukacji publicznej (art. 7 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy) oraz zieleni gminnej i zadrzewień (art. 7 ust. 1 pkt 12 cyt. ustawy).

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W omawianej sprawie warunek uprawniający do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie będzie spełniony. Wnioskodawca wskazał w opisie sprawy, iż zakupione usługi i pomoce dydaktyczne wykorzystywane będą wyłącznie dla celów dydaktycznych przez dzieci i mieszkańców. Inwestycje nie będą służyć sprzedaży opodatkowanej. Objęte programy działania należą do zadań własnych Gminy

W związku z powyższym, Wnioskodawca nie będzie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki ponoszone z tytułu realizacji projektu. Tym samym Zainteresowanemu nie będzie przysługiwało z tego tytułu prawo do zwrotu różnicy podatku, o której mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.

W zakresie przedmiotowych wydatków Zainteresowany nie będzie miał również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2013 r., poz. 1656 z późn. zm.). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in. pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i 4 ww. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej podpisanie umowy o dofinansowanie przed dniem 1 maja 2004 r. Ponieważ Wnioskodawca nie spełnia tego warunku, nie będzie miał zatem możliwości ubiegania się o zwrot podatku VAT na podstawie przepisów rozdziału 4 cyt. rozporządzenia.

Reasumując, Wnioskodawca nie będzie miał możliwości odliczenia lub ubiegania się o zwrot podatku naliczonego dotyczącego projektu objętego wnioskiem, ponieważ nabywane towary i usługi związane z realizacją projektu nie będą służyć sprzedaży opodatkowanej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej