Temat interpretacji
Na podstawie przepisu art. 14a § 1 ustawy z dnia 29.08.1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zmianami) w odpowiedzi na pismo z dnia 26.05.2004 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w Starachowicach dokonując sprostowania i uzupełnienia pisma z dnia 07.06.2004 r. informuje, że działalność lombardowa polega na wykonywaniu dwóch równoległych operacji: udzielaniu pożyczek osobom fizycznym pod zastaw różnorodnych przedmiotów oraz sprzedaży towarów, które przeszły na własność prowadzącego lombard w wyniku nie spłacenia pożyczki w określonym terminie.
Pierwsza z tych transakcji, jest zgodnie z ustawą o podatku VAT, traktowana jako usługa finansowa podlegająca opodatkowaniu. Podstawę opodatkowania stanowi tutaj kwota odsetek uzyskiwana przez prowadzącego lombard jako wynagrodzenie za udzielnie pożyczki.
Druga operacja to sprzedaż, która podlega opodatkowaniu podatkiem VAT na ogólnych zasadach. Podstawa opodatkowania będzie tu całość świadczenia należnego od nabywcy, czyli cena, jaka ustalono dla sprzedawanego towaru (wartość sprzedanego towaru), pomniejszona o kwotę należnego podatku VAT.
W przypadku sprzedaży towarów używanych przez lombard, szczególna procedura, polegająca na opodatkowaniu marży nie może mieć zastosowania. Zgodnie, bowiem z art. 120 ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535) w przypadku podatnika wykonującego czynności polegające na dostawie towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika dla celów prowadzonej działalności lub importowanych w celu odprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru, a kwotą nabycia, pomniejszoną o kwotę podatku. Regułą jest, że do lombardu wstawiane są towary będące własnością osób trzecich jako zabezpieczenie udzielonej pożyczki. Właściciel lombardu nie nabywa, więc towaru w celu jego sprzedaży. Odprzedaż ta jest czynnością wtórną mającą miejsce w sytuacji, gdy np. pożyczkobiorca nie wywiąże się ze spłaty udzielonej pożyczki i następuje przeniesienie własności towaru na rzecz pożyczkodawcy wskutek jego przewłaszczenia.