Temat interpretacji

POSTANOWIENIENa podstawie art. 14a par. 1, 3, 4, art. 216 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), art. 86 ust. 1, art. 90 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) - Naczelnik Urzędu Skarbowego, po rozpatrzeniu wniosku Muzeum Romantyzmu z dnia 20.07.2005r., w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług, postanowił:- uznać stanowisko podatnika, zawarte we wniosku z dnia 20.07.2005r., dotyczącym stosowania proporcjonalnego pomniejszania podatku należnego przy możliwym szczegółowym wyodrębnieniu kwot, o których mowa w art. 90 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, za prawidłowe.

Podstawowe prawo podatnika podatku od towarów i usług, jakim jest prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, zostało uregulowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.). Zgodnie z tym przepisem w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 90 ust. 1 i 2 ustawy w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Przepisem art. 90 ust. 1 ustawy, został nałożony na podatnika obowiązek precyzyjnego określania kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego w sytuacji, kiedy towary i usługi są wykorzystywane przez tego podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje to prawo, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje.

Podatnik ma więc odrębnie określać te kwoty, tak aby możliwe było odliczanie podatku naliczonego rzeczywiście związanego z wykonywanymi przez podatnika czynnościami, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, czyli w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Dopiero w sytuacji, gdy nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części tych kwot podatnik, chcąc korzystać z przysługującego mu prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, może zastosować zasady proporcjonalnego odliczenia podatku naliczonego, według proporcji, obliczonej zgodnie z przepisami ust. 2 - 9 art. 90 ustawy.

Z uregulowań tych wynika, że podatnik chcący skorzystać z prawa do odliczenia, wykonujący czynności opodatkowane oraz czynności zwolnione od tego podatku, w pierwszej kolejności jest obowiązany odrębnie określić kwoty podatku naliczonego związane z czynnościami opodatkowanymi (w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego).

Tutejszy organ podatkowy stoi na stanowisku, że od momentu, od którego jest możliwe odrębne określenie kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, podatnik obowiązany jest do stosowania zasad określonych w art. 90 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Biorąc pod uwagę powyższe regulacje prawne oraz stan faktyczny przedstawiony przez podatnika Naczelnik Urzędu Skarbowego postanowił jak w sentencji.