Temat interpretacji

POSTANOWIENIE
W dniu 19.04.2005r. Spółka ... wystąpiła do tut. Organu podatkowego z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, w której nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. Wniosek dotyczy podatku od towarów i usług.
Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego Spółka użytkuje dwa leasingowane samochody: Ford Fusion i Skoda Fabia Combi. Obie umowy leasingowe sporządzone były przed datą 01.05.2004r., a umowy zostały zarejestrowane w I Urzędzie Skarbowym w Radomiu. Jak podaje Spółka oba samochody spełniają warunki niższej ładowności niż przewidziana we wzorze zawartym w art. 86 ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług. Samochód marki Ford Fusion ma dopuszczalną ładowność 529 kg i 4 miejsca siedzące, natomiast samochód marki Skoda Fabia Combi ma dopuszczalna ładowność 505 kg i 4 miejsca siedzące.
Mając powyższe na uwadze Spółka zapytuje: Czy możliwe jest odliczenie podatku VAT od zakupionego paliwa do przedmiotowych samochodów.

Stanowisko Podatnika:
Zdaniem Spółki przysługuje jej prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur VAT dokumentujących zakup paliwa do powyższych samochodów, gdyż samochody te były nabyte przez 1 maja 204r., mimo, że spełniają warunki ładowności niższe niż przewidziana we wzorze zawartym w art. 86 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług. Zdaniem Spółki powyższe samochody nie są objęte zakazem odliczenia podatku VAT od zakupu paliwa wykorzystywanego do ich napędu.

Stanowisko Organu Podatkowego:
Zgodnie z treścią art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r o podatku od towarów i usług (Dz.U. nr 54 poz. 535 z póżn. zm.), obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 3 i 5;
W art. 86 ust. 3 cyt. ustawy w brzmieniu obowiązującym do dnia 21 sierpnia 2005r. włącznie, mowa jest o samochodach osobowych i innych pojazdach samochodowych, których dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż określona wg wzoru:
DŁ = 357kg + n x 68 kg ,
Gdzie:
n- oznacza ilość miejsc (siedzeń) łącznie z miejscami dla kierowcy.
Jak wynika z art. 86 ust. 5 ustawy, ilość miejsc (siedzeń), w w/w wzorze określona jest na podstawie wyciągu ze świadectwa homologacji lub odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji. Przepis art. 86 ust. 5 cyt. ustawy stanowi, że pojazdy, które w w/w dokumentach nie mają określonej dopuszczalnej ładowności lub ilości miejsc, uznaje się za samochody osobowe.
Zgodnie z przepisem przejściowym określonym w art. 154 ust. 1 cyt. ustawy przepisu art. 86 ust. 7 nie stosuje się do samochodów będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, w stosunku do których przysługiwało podatnikowi, zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, obowiązującymi przed dniem 1 maja 2004 r., prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z takiej umowy.
Przepis art. 86 ust. 1 cyt. ustawy ma zastosowanie:
1) w odniesieniu do umowy zawartej przed dniem wejścia w życie ustawy, bez uwzględniania zmian tej umowy po wejściu w życie ustawy, oraz
2) pod warunkiem, że umowa została zarejestrowana we właściwym urzędzie skarbowym do dnia 14 maja 2004 r.
Zgodnie z art. 86 ust. 7 cyt. ustawy w przypadku usługobiorców użytkujących samochody, o których mowa w ust. 3 i 5, na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, kwotę podatku naliczonego stanowi 50% kwoty podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, udokumentowanych fakturą. Suma kwot w całym okresie użytkowania samochodu, o których mowa w zdaniu pierwszym, dotycząca jednego samochodu, nie może jednak przekroczyć kwoty 5 000 zł.
Jak wynika z w/w wzoru dla wymienionych we wniosku samochodów ciężarowych:
1. marki Ford Fusion, który posiada 4 miejsca siedzące , dopuszczalna ładowność wynosi Dł = 357 kg + 4 x 68 = 629 kg. Zatem ładowność 529 kg, jest mniejsza niż wyliczona na podstawie w/w wzoru (DŁ = 629 kg),
2. marki Skoda Fabia Combi, który posiada 4 miejsca siedzące , dopuszczalna ładowność wynosi Dł = 357 kg + 4 x 68 = 629 kg. Zatem ładowność 505 kg, jest mniejsza niż wyliczona na podstawie w/w wzoru (DŁ = 629 kg).
Samochody marki: Ford Fusion i Skoda Fabia Combi nie spełniają warunków określonych w art. 86 ust. 3 cyt. ustawy, zatem na podstawie art. 88 ust. 1 pkt 3 cyt. ustawy Spółka nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony przy zakupie paliw silnikowych przeznaczonych do w/w samochodów. W przypadku ustalenia prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakup paliwa do samochodów leasingowanych nie mają zastosowania przepisy przejściowe określone w art. 154 cyt. ustawy. Przepisy te odnoszą się do odliczenia podatku naliczonego z faktur VAT dokumentujących czynsz ( raty) leasingowe oraz inne płatności wynikające z zawartej umowy.
Powyższe przepisy obowiązują do dnia 21 sierpnia 2005r. włącznie. Ustawą z dnia 21 kwietnia 2005r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o zmianie niektórych innych ustaw ( Dz. U. nr 90 poz. 756) ustawodawca zmienił brzmienie art. 86 ust. 3-5 oraz art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług.
Zgodnie z art. 1 pkt 20 lit. a) i b) cyt. powyżej ustawy z dnia 21.04.2005r. dokonano zmiany w art. 86 ust. 3-5, który otrzymał brzmienie:
"3.w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych samochodów o dopuszczalnej masie całkowitej nie przekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wwątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł.
4. przepis ust. 3 nie dotyczy:
1) pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;
2) pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50% długości pojazdu; do obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;
3 )pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;
4) pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielone elementy pojazdu;
5) pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku nr 9 do ustawy;
6) pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą - jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
7) przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:
a) odsprzedaż tych samochodów ( pojazdów) lub
b) oddanie w odpłatne używanie tych samochodów ( pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze, i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres ni krótszy niż sześć miesięcy.
5. spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 4 pkt 1-4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanych przez tę stację oraz rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań.",
a po ust. 5 dodano ust. 5a-5c w brzmieniu:
"5a. kopię zaświadczenia, o którym mowa w ust. 5, podatnik jest obowiązany dostarczyć w terminie 14 dni od dnia jego otrzymania, do naczelnika urzędu skarbowego.
5b. W przypadku, gdy w pojeździe, dla którego wydano zaświadczenie, o którym mowa u ust. 5, zostały wprowadzone zmiany, w wyniku których pojazd nie spełnia wymagań, o których mowa w ust. 4 pkt 1-4 - podatnik obowiązany jest do pisemnego zawiadomienia naczelnika urzędu skarbowego o tych okolicznościach, w terminie 7 dni od ich zaistnienia.5c. jeżeli zmiany, o których mowa w ust. 5b, zostaną dokonane w okresie 12 miesięcy licząc od miesiąca, w którym otrzymano fakturę lub dokument celny, podatnik jest obowiązany do skorygowania kwoty podatku naliczonego w całości w rozliczeniu za okres, w którym dokonano tych zmian."
Zgodnie z art. 1 pkt 22 lit. a) cyt. powyżej ustawy z dnia 21.04.2005r. dokonano zmiany w art. 88 ust. 1 pkt 3, który otrzymał brzmienie:
"3) obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, których mowa w art. 86 ust. 3."
Znowelizowany przepis art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług stanowi o braku możliwości odliczenia podatku od paliwa wykorzystywanego do samochodów i pojazdów wymienionych w art. 86 ust.
3. W przepisie tym są wymienione samochody osobowe oraz pojazdy samochodowe o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 tony. Przepis ten nie dotyczy jednak wszystkich pojazdów o takiej właśnie dopuszczalnej masie całkowitej. Zakres przedmiotowy samochodów i pojazdów, które objęte są regulacją art. 86 ust. 3 znowelizowanej ustawy, jest określony również przez ust. 4 tego artykułu. Przepis art. 86 ust. 4 jednoznacznie i w sposób nie budzący wątpliwości wskazuje, że przepis art. 86 ust. 3 nie dotyczy, a zatem nie obejmuje pewnych kategorii pojazdów wymienionej w pkt 1-7 art. 86 ust. 4. Tym samym zakaz odliczenia podatku od paliwa, o którym mowa w art. 88 ust. 1 pkt 3, nie odnosi się do paliwa wykorzystywanego do pojazdów, których ten przepis nie dotyczy. Oznacza to zatem, że podatnikowi będzie przysługiwało odliczenie podatku od paliwa wykorzystywanego do pojazdów wymienionych w art. 86 ust. 4. Warto jednak pamiętać, że spełnienie wymagań dla niektórych pojazdów samochodowych wymienionych w ust. 4 art. 86, stwierdza się na podstawie zaświadczenia wydanego przez okręgową stację kontroli pojazdów. Z przepisów przejściowych określonych na potrzeby art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT wynika, że w stosunku do pojazdów nabytych przed wejściem w życie omawianej nowelizacji, dodatkowe badanie techniczne będzie musiało być dokonane w terminie najbliższego obowiązującego badania okresowego, jednak nie później niż przed upływem 12 miesięcy od dnia wejścia w życie omawianej ustawy.
Ustawa z dnia 21.04.2005r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług wchodzi w życie z dniem 1 czerwca 2005r., z wyjątkiem art. 1 pkt 20, pkt. 22 lit. a oraz lit. b w zakresie dotyczącym ust. 3a pkt 6, pkt. 39 oraz art. 2, 4 i 5, które wchodzą w życie po upływie 90 dni od dnia ogłoszenia ( art. 9 tejże ustawy). Ustawa ta została ogłoszona w Dzienniku Ustaw nr 90 poz. 756 z dnia 23.05.2005r.
W związku z przedstawionym we wniosku stanem faktycznym brak jest możliwości dokonania wykładni w/w przepisów, czy od 22.08.2005r. będzie Spółce przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur VAT dokumentujących zakup paliwa do przedmiotowego samochodu.

Pouczenie:
Niniejsze postanowienie wydane zostało na podstawie stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.
Zgodnie z art. 14b § 1 i § 2 ustawy z dnia 29.08.1997r. Ordynacja podatkowa niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej -do czasu jej zmiany lub uchylenia.
Zgodnie z art. 14b § 4 ustawy z dnia 29.08.1997r. na niniejsze postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia. Zażalenie, zgodnie z przepisem art. 222 w związku z art. 239 cyt. ustawy z dnia 29.08.1997r. powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia.
Zgodnie z art. 236 § 2 pkt. 1 cyt. ustawy zażalenie podlega opłacie skarbowej we właściwej wysokości.
Niniejsze postanowienie może zostać zmienione lub uchylone w drodze decyzji przez Organ odwoławczy w trybie art. 14b § 5 cyt. ustawy Ordynacja podatkowa.