w zakresie uznania aportu wydzielonej ze Spółki masy majątkowej za transakcję zbycia przedsiębiorstwa, wyłączoną z opodatkowania podatkiem od towaró... - Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 20.10.2017, sygn. 0114-KDIP4.4012.299.2017.3.KR, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

w zakresie uznania aportu wydzielonej ze Spółki masy majątkowej za transakcję zbycia przedsiębiorstwa, wyłączoną z opodatkowania podatkiem od towarów i usług

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 3 lipca 2017 r. (data wpływu 6 lipca 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 9 sierpnia 2017 r. (data wpływu 16 sierpnia 2017 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 28 lipca 2017 r. (skutecznie doręczone 2 sierpnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania aportu wydzielonej ze Spółki masy majątkowej za transakcję zbycia przedsiębiorstwa, wyłączoną z opodatkowania podatkiem od towarów i usług jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 lipca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, uzupełnionym pismem z dnia 9 sierpnia 2017 r. (data wpływu 16 sierpnia 2017 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 28 lipca 2017 r. (skutecznie doręczone 2 sierpnia 2017 r.) dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania aportu wydzielonej ze Spółki masy majątkowej za transakcję zbycia przedsiębiorstwa, wyłączoną z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Sp. z o.o. jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Polsce (Spółka). Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji oraz dystrybucji energii elektrycznej wytworzonej z odnawialnych źródeł energii.

W drodze decyzji Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki z dnia 25 marca 2013 r. Spółka uzyskała koncesje na wytwarzanie energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii (dalej Koncesja).

W chwili obecnej, przedmiotem działalności jest wytwarzanie energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii (tj. elektrowni wiatrowych) przy użyciu trzech jednostek wytwórczych o łącznej mocy zainstalowanej generatora 7,500 MW. Elektrownie znajdują się w następujących lokalizacjach:

elektrownia o nazwie Elektrownia Wiatrowa "A", gdzie energia produkowana jest przy użyciu jednostki wytwórczej o mocy zainstalowanej 2,500 MW, w źródle zlokalizowanym w miejscowości N.;
elektrownia o nazwie Elektrownia Wiatrowa "A", gdzie energia produkowana jest przy użyciu jednostki wytwórczej o mocy zainstalowanej 2,500 MW, w źródle zlokalizowanym w miejscowości N.;
elektrownia o nazwie Elektrownia Wiatrowa "A", gdzie energia produkowana jest przy użyciu jednostki wytwórczej o mocy zainstalowanej 2,500 MW, w źródle zlokalizowanym w miejscowości P,.

W ramach prowadzonej działalności Spółka zawarła szereg umów ze spółką E S.A. (w tym umowy przyłączeniowe, na dostawę energii oraz sprzedaż tzw. zielonych certyfikatów).

Spółka posadowiła elektrownie wiatrowe na dzierżawionym gruncie. Jednocześnie, Spółce przysługuje własność konstrukcji - elektrowni wiatrowych.

W niedalekiej przyszłości Spółka planuje przenieść do nowej spółki (dalej Spółka Celowa) całą infrastrukturę techniczną potrzebną do produkcji energii wiatrowej. W związku z powyższym w ramach planowanych działań Spółka zamierza podjąć następujące kroki:

utworzenie nowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w 100% zależnej od Spółki lub nabycie istniejącej spółki - Spółki Celowej;
wydzielenie ze Spółki masy majątkowej, w skład której wchodzić będzie pełna infrastruktura techniczna niezbędna do produkcji i dystrybucji energii wiatrowej stanowiąca przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa (dalej ZCP);
wniesienie aportem przedsiębiorstwa lub ZCP do Spółki Celowej w zamian za jej udziały;
zawarcie między Spółką a Spółką Celową umowy dzierżawy, na podstawie której Spółka Celowa będzie wydzierżawiała Spółce infrastrukturę techniczną w zamian za czynsz dzierżawny.

W skład wydzielanej ze Spółki masy majątkowej wchodzić będzie organizacyjnie i finansowo wyodrębniony, zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań), przeznaczonych do realizowania określonych zadań gospodarczych (tj. produkcji i dystrybucji energii wytwarzanej na farmie wiatrowej). Będą to przede wszystkim:

tytuły prawne do nieruchomości:
- umowy dzierżawy części gruntu o nr 9/1 KW nr 21560 o powierzchni 2000m²;
- umowy dzierżawy gruntów w postaci części działek nr 38, 44/1 oraz 45/1 o powierzchni 2000m²;
pełna infrastruktura techniczna do produkcji energii w tym środki trwałe takie jak:
- fundamenty i instalacje niezbędne do wzniesienia i prawidłowego funkcjonowania farmy wiatrowej;
- budynek rozdzielni;
- trzy wieże elektrowni wiatrowej;
- linie oraz sieci kablowe;
- trzy turbiny wiatrowe do produkcji energii;
- trzy transformatory;
- place manewrowe i drogi dojazdowe;
dokumentacja techniczna i architektoniczna oraz projekty budowlane;
know-how związane z prowadzoną działalnością produkcji energii elektrycznej;
środki pieniężne zgromadzone na (odrębnych) rachunkach bankowych;
zobowiązania wynikające z nieopłaconych faktur lub umów;
prawa i obowiązki wynikające z umów, porozumień i innych dokumentów (w tym umów, umów doradczych, umów na prowadzenie ksiąg rachunkowych, prawa do strony internetowej, inne).

W Spółce pozostaną określone umowy i decyzje, których przeniesienie nie jest możliwe. W szczególności, Spółka pozostanie podmiotem posiadającym Koncesje (z mocy prawa, koncesja nie ulega przeniesieniu na inny podmiot). W przypadku umów z podmiotami trzecimi (oraz wynikających z nich zobowiązań), co do których przeniesienia będą wymagane zgody podmiotów trzecich, Spółka podejmie działania mające na celu ich uzyskanie. W przypadku braku takowych zgód, umowy te oraz związane z nimi zobowiązania, pozostaną przy Spółce.

Innymi słowy, w ramach aportu zostanie przeniesiona całość składników materialnych i niematerialnych, z wyłączeniem wybranych określonych składników majątkowych (umowy i Koncesja, które nie mogą być przeniesione z mocy prawa lub bez zgody podmiotu trzeciego, jeżeli zgoda taka nie zostanie uzyskana). W oparciu o otrzymany zespół składników majątkowych będzie prowadzona działalność Spółki Celowej.

Po dokonaniu aportu Spółka oraz Spółka Celowa planują zawrzeć umowę dzierżawy, na podstawie której Spółka będzie od Spółki Celowej dzierżawiła pełną infrastrukturę do produkcji energii, natomiast Spółka Celowa będzie czerpać zyski z czynszu dzierżawnego, którego wysokość będzie odpowiadała wymaganiom rynkowym.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że Spółka jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT.

Wnioskodawca podkreślił, że wydzielona masa majątkowa będzie wydzielona funkcjonalnie, gdyż składniki majątkowe będą przeznaczone do realizacji określonych działań gospodarczych, tj. do produkcji energii elektrycznej.

Wydzielona masa będzie stanowiła organizacyjnie wydzieloną masę majątkową, gdyż dojdzie do przeniesienia całości struktury organizacyjnej do Spółki Celowej. Zakres przenoszonej struktury organizacyjnej będzie miał swoje potwierdzenie w regulaminach wewnętrznych Spółki.

Wydzielona masa będzie stanowiła finansowo wydzieloną masę majątkową. Jak wspomniano, przenoszona masa majątkowa będzie obejmować między innymi środki pieniężne zgromadzone na (odrębnych) rachunkach bankowych. Ponadto, w Spółce istnieć będzie odpowiednia ewidencja zdarzeń gospodarczych umożliwiająca przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do przenoszonych składników majątkowych. Ponadto, prowadzona ewidencja księgowa będzie umożliwiać identyfikację i przyporządkowanie przychodów i kosztów uzyskania przychodów oraz aktywów i pasywów związanych ze zbywaną masą majątkową.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania

(ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu do wniosku z dnia 9 sierpnia 2017 r. - data wpływu 16 sierpnia 2017 r.):

(oznaczone w uzupełnieniu wniosku nr 3) Czy wydzielona ze Spółki masa majątkowa będzie stanowić przedsiębiorstwo i tym samym jej aport do Spółki Celowej nie będzie podlegał opodatkowaniu VAT zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT?
(oznaczone w uzupełnieniu wniosku nr 4) Jeżeli odpowiedź na pytanie nr 1 okaże się negatywna, czy wydzielona ze Spółki masa majątkowa będzie stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa w świetle art. 2 pkt 27e ustawy o VAT i tym samym jej aport do Spółki Celowej nie będzie podlegał opodatkowaniu VAT zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie zaprezentowanym w uzupełnieniu wniosku z dnia 9 sierpnia 2017 r. - data wpływu 16 sierpnia 2017 r.):

Ad. 1 (oznaczone w uzupełnieniu do wniosku nr 3) że planowana transakcja wniesienia przez Spółkę wkładu niepieniężnego do Spółki Celowej nie będzie skutkować opodatkowaniem VAT zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, ponieważ przedmiot aportu kwalifikować się będzie jako przedsiębiorstwo.

Zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT wyłączeniu z opodatkowania podlega transakcja zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Ustawa o VAT nie definiuje terminu przedsiębiorstwo, zatem, zdaniem Spółki, należy się oprzeć na uregulowaniach kodeksu cywilnego.

Definicja przedsiębiorstwa znajduje się w art. 55(1) Kodeksu cywilnego, zgodnie z którym przedsiębiorstwem jest zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej, obejmujący w szczególności:

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
koncesje, licencje i zezwolenia;
patenty i inne prawa własności przemysłowej;
majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
tajemnice przedsiębiorstwa;
księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Użycie sformułowania w szczególności wskazuje na przykładowe wyliczenie składników przedsiębiorstwa. Oznacza to, iż z jednej strony w skład przedsiębiorstwa mogą wchodzić inne dodatkowe elementy, których nie wymieniono w cytowanym przepisie, a z drugiej strony przedsiębiorstwem może być zespół składników majątkowych, który nie obejmuje wszystkich rodzajów składników wskazanych w art. 55(1) Kodeksu cywilnego.

Za przedsiębiorstwo nie można uznać przypadkowego zbioru składników majątku należących do podatnika. Koniecznym jest aby składniki te pozostawały we wzajemnych interakcjach, w taki sposób, że należy je traktować jako powiązany funkcjonalnie zespół, służący wykonywaniu/przeznaczony do prowadzenia określonej działalności jako przedsiębiorstwo, co ma miejsce w przedmiotowej sprawie.

Zbywany majątek stanowi na tyle zorganizowany zbiór rzeczy, praw, obowiązków, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu. W szczególności, możliwe jest podjęcie działalności gospodarczej w oparciu o otrzymany zespół składników.

Tym samym, przedmiotem aportu będzie niewątpliwie zespół składników materialnych i niematerialnych w rozumieniu art. 55(1) Kodeksu Cywilnego, który jest na tyle zorganizowany jako kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że jest zdolny do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu. W opinii Spółki, Spółka Celowa obejmie zespół składników majątkowych, który pozwoli mu na prowadzenie działalności w sposób samodzielny. Przedmiot aportu będzie posiadał zatem faktyczną zdolność do niezależnego działania jako samodzielny podmiot gospodarczy.

Zatem, zdaniem Spółki, przedmiotem aportu będzie przedsiębiorstwo, a zatem wniesienie przez Spółkę wkładu niepieniężnego do Spółki Celowej nie będzie podlegał opodatkowaniu VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Zdaniem Spółki, na kwalifikację zbywanego zespołu składników jako przedsiębiorstwa nie powinny wpływać elementy, które pozostaną w Spółce po aporcie. Podkreślenia wymaga, iż są to elementy, których brak przeniesienia podyktowany jest względami prawnymi/umownymi (elementy majątku, których przeniesienie nie jest możliwe z mocy prawa albo ze względu na potencjalny brak zgody kontrahentów na przeniesienie praw i/lub obowiązków).

Należy zaznaczyć dodatkowo, iż art. 55(2) Kodeksu Cywilnego jednoznacznie dopuszcza możliwość dokonywania wyłączenia składników z transakcji mającej za przedmiot przedsiębiorstwo (wskazuje on bowiem, że czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych). Z przepisu tego wynika, że istnieje prawna możliwość wyłączenia w ramach konkretnej czynności prawnej określonych składników wchodzących w skład przedsiębiorstwa, bez naruszania jego statusu co jest przypadkiem w analizowanej sprawie.

Interpretacje wydane w podobnych sprawach, także potwierdzają, że wyłączenie z masy majątkowej składników majątkowych, które nie mogą być przeniesione z mocy prawa nie powoduje utraty przez tę masę majątkową przymiotu przedsiębiorstwa. Na taką klasyfikację wskazują interpretacje podatkowe wydawane w podobnych do omówionego stanach faktycznych np.: interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 19 września 2016 r. (sygn. IPPP2/4512-544/16-2/AM), interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 13 października 2016 r. (sygn. IPPP 1/4512-650/16-2/KC), interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 14 listopada 2014 r. (znak 1BPBI/2/423-1006/14/KP), interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 16 maja 2017 (sygn. 0111-KDIB3-2.4012.38.2017.l.MGO).

Podobne stanowisko jest reprezentowane także przez sądy administracyjne m.in. w:

wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 27 sierpnia 2010 r., sygn. III SA/Wa 936/10;
wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 27 marca 2013 r. (sygn. akt II FSK 1896/11);
wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 17 grudnia 2014 r., sygn. II FSK 690/14;

W tym miejscu Spółka pragnie zauważyć, iż dla uznania wyodrębnionych składników jej majątku za przedsiębiorstwo nie jest konieczne, aby w skład masy majątkowej wchodziła Koncesja. Powszechnie przyjmuje się, iż zezwolenia, koncesje, licencje o charakterze publicznoprawnym, które są uprawnieniami podmiotowymi nie są przenoszalne. Zatem, brak możliwości ich przeniesienia nie powoduje utraty przez masę majątkową charakteru przedsiębiorstwa. Powyższe znajduje odzwierciedlenie nie tylko w najnowszych stanowiskach organów podatkowych np. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 24 października 2016 r. (znak ITPP2/4512-582/16-1/RS), ale również m.in. w:

wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 18 lutego 2010 r., sygn. 1 SA/Wr 268/09;
interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 19 sierpnia 2011 r. (znak IPPB5/423-506/11-2/DG);
interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 4 grudnia 2012 r., (znak 1PPB5/423-827/12-2/DG);
interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 7 grudnia 2012 r. (znak 1PPP1/443-911/12-2/EK);
interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 16 czerwca 2014 r., (znak ILPP1 /443-261 /14-4/JSK);

Ad. 2 (oznaczone w uzupełnieniu wniosku nr 4):

Gdyby stanowisko Spółki przedstawione w przeformułowanym pytaniu nr 1 okazało się nieprawidłowe, zdaniem Spółki, wniesienie przez Spółkę wkładu niepieniężnego do Spółki Celowej nie będzie podlegało opodatkowaniu VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, gdyż wydzielona ze Spółki masa majątkowa stanowi ZCP w świetle art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy o VAT za ZCP uważa się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Na podstawie powyższej definicji, zdaniem Spółki, można wyodrębnić zespół przesłanek, których łączne spełnienie warunkuje uznanie danej części majątku za ZCP. Zatem, przesłankami uznania danego zespołu składników majątkowych za ZCP jest, aby:

istniał zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań) powiązanych funkcjonalnie oraz aby składniki te przeznaczone były do realizacji określonych zadań gospodarczych;
zespół tych składników był wyodrębniony organizacyjnie w istniejącym przedsiębiorstwie;
zespół tych składników był wyodrębniony finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie;
zespół tych składników mógł stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze.

Wyodrębnienie funkcjonalne:

W zakresie wyodrębnienia funkcjonalnego, dla uznania danego zespołu składników za ZCP składniki te muszą pozostawać między sobą we wzajemnych interakcjach w taki sposób, że należy je traktować jako zorganizowany, autonomiczny zespół składników powiązanych funkcjonalnie, nie zaś zespół przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest jeden wspólny właściciel.

W ocenie Spółki pomiędzy składnikami majątkowymi, które mają zostać wniesione w formie wkładu niepieniężnego do Spółki Celowej istnieje wyraźny związek funkcjonalny. Zespół składników funkcjonuje w ramach struktury organizacyjnej Spółki w oparciu o przydzielone wyłącznie do niej składniki. Składnikami tymi są w szczególności: środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne zapewniające zaplecze administracyjno-techniczne prowadzenia działalności związanej z produkcją energii z odnawialnych źródeł.

Zdaniem Spółki, zgodnie z opisem przedstawionym w zdarzeniu przyszłym, zespół składników majątkowych nie stanowi (i nie będzie stanowił w dniu dokonania aportu) zbioru przypadkowych elementów, lecz jest i będzie zespołem składników powiązanych ze sobą w sposób funkcjonalny i celowy. Składniki te będą na moment aportu wydzielone na podstawie wewnętrznego regulaminu i będą tworzyć pewną całość przeznaczoną do kompleksowej produkcji energii wiatrowej.

Zespół składników przedsiębiorstwa przeznaczony do wniesienia do Spółki Celowej w formie wkładu niepieniężnego służy prowadzeniu działalności gospodarczej, która do czasu dokonania aportu jest prowadzona przez Spółkę następnie zaś będzie prowadzona przez Spółkę celową.

Po dokonaniu aportu ten sam zespół składników majątkowych będzie tworzył przedsiębiorstwo Spółki Celowej i będzie wystarczający do prowadzenia działalności w takim samym zakresie, jak obecna działalność Spółki. Zmieni się wyłącznie charakter osiąganych przychodów - Spółka Celowa będzie prowadzić działalność i osiągać zyski poprzez udostępnienie posiadanej przez siebie infrastruktury technicznej Spółce, w oparciu o stosowną umowę dzierżawy.

Wyodrębnienie organizacyjne:

Odnosząc się do wyodrębnienia organizacyjnego wskazać należy, że ustawa o VAT nie określaja, co należy rozumieć przez takie wyodrębnienie. Jednakże, zgodnie z dominującą praktyką organów podatkowych o wyodrębnieniu organizacyjnym powinny świadczyć odpowiednie zapisy statutu, regulaminu, zarządzenia lub innego aktu o podobnym charakterze (tak np. interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 14 września 2011 r., znak ITPP2/443-888/1l/PS). Wyodrębnienie składników majątkowych będzie zaś wynikać z regulaminów wewnętrznych Spółki.

Istotnym pozostaje również fakt, iż wraz z aportowanym zespołem składników wydzieleniu ze Spółki i przeniesieniu do Spółki Celowej ulegnie cała struktura organizacyjna przedsiębiorstwa Spółki. Jest ona ściśle powiązana i odnosząca się do procesu i technologii produkcji energii wiatrowej.

Wydzielony zespół składników materialnych i niematerialnych będzie stanowił w istocie rodzaj jednostki organizacyjnej, której główną funkcją będzie produkcja energii wiatrowej natomiast jej główne zadania i cele gospodarcze/biznesowe będą skupiać się na osiąganiu zysków w wyniku odpłatnego udostępnienia Spółce infrastruktury składającej się na elektrownię wiatrową.

Ponadto, zgodnie z informacjami przedstawionymi w stanie faktycznym, wyodrębnienie organizacyjne realizowane jest także na innych płaszczyznach. W szczególności istnieje możliwość ścisłego przypisania do Spółki Celowej składników majątku, takich jak: środki trwałe (w tym - w szczególności - infrastruktury technicznej farmy wiatrowej) czy wartości niematerialne i prawne (np. praw do raportów środowiskowych, know-how dotyczące produkcji energii). Powyższe potwierdza, że zespół składników majątkowych jest obecnie oraz będzie na dzień aportu wyodrębniony ze Spółki organizacyjnie.

Stanowisko Spółki w tym zakresie jest zgodne z podejściem prezentowanym przez organy podatkowe przedstawionym w przytoczonych powyżej interpretacjach prawa podatkowego. W ocenie Spółki, składniki majątkowe, które posiadać będzie Spółka Celowa będą spełniać kryterium wyodrębnienia organizacyjnego, które jest niezbędne dla uznania za ZCP.

Wyodrębnienie finansowe:

Zespół składników majątkowych posiadanych przez Spółkę będzie też wyodrębniony finansowo. W systemie księgowo-finansowym Spółki Celowej będzie istniała możliwość wygenerowania danych finansowych w postaci raportów oraz możliwość określenia indywidualnej pozycji finansowej Spółki dotyczących przenoszonego majątku. Ponadto, w Spółce istnieć będzie odpowiednia ewidencja zdarzeń gospodarczych umożliwiająca przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do przenoszonych składników majątkowych. Ponadto, prowadzona ewidencja księgowa będzie umożliwiać identyfikację i przyporządkowanie przychodów i kosztów uzyskania przychodów oraz aktywów i pasywów związanych ze zbywaną masą majątkową.

Po wniesieniu zespołu składników materialnych i niematerialnych ponoszonych przez Spółkę do Spółki Celowej, składniki majątkowe będą w istocie wykorzystywane do prowadzenia działalności Spółki Celowej. Zespół składników majątkowych wniesionych do Spółki Celowej będzie wystarczający do wykonywania zadań związanych z działalnością Spółki Celowej. Jak zostało wskazane w zdarzeniu przyszłym, na dzień wniesienia aportu Spółka Celowa będzie mogła prowadzić działalność jak niezależne przedsiębiorstwo.

A zatem, zdaniem Spółki, przenoszony majątek może zostać uznany za ZCP (w przypadku, gdyby ten majątek nie został uznany za przedsiębiorstwo). Przenosząc bowiem całokształt prowadzonej działalności, dochodzi do przeniesienia zespołu składników materialnych i niematerialnych, które są wyodrębnione zarówno finansowo, jak i organizacyjnie.

Zdaniem Spółki, na kwalifikację zbywanego zespołu składników jako ZCP nie powinny wpływać elementy, które pozostaną w Spółce po aporcie. Podkreślenia wymaga, iż są to elementy, których brak przeniesienia podyktowany jest względami prawnymi/umownymi (elementy majątku, których przeniesienie nie jest możliwe z mocy prawa albo ze względu na potencjalny brak zgody kontrahentów na przeniesienie praw i/lub obowiązków).

Interpretacje wydane w podobnych sprawach, także potwierdzają, że wyłączenie z masy majątkowej składników majątkowych, które nie mogą być przeniesione z mocy prawa nie powoduje utraty przez tę masę majątkową przymiotu ZCP. Na taką klasyfikację wskazują interpretacje podatkowe wydawane w podobnych do omówionego stanach faktycznych np.: interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 19 września 2016 r. (sygn. IPPP2/4512-544/16-2/AM), interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 13 października 2016 r. (sygn. IPPP1/4512-650/16-2/KC), interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 14 listopada 2014 r. (znak 1BPB1/2/423-1006/14/KP), interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 16 maja 2017 (sygn. 0111-KDIB3-2.4012.38.2017.1.MGO).

Podobne stanowisko jest reprezentowane także przez sądy administracyjne m.in. w:

wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 27 sierpnia 2010 r., sygn. 111 SA/Wa 936/10;
wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 27 marca 2013 r. (sygn. akt II FSK 1896/11);
wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 17 grudnia 2014 r., sygn. II FSK 690/14;

W tym miejscu Spółka zauważyła, iż dla uznania wyodrębnionych składników jej majątku za ZCP nie jest konieczne, aby w skład masy majątkowej wchodziła Koncesja. Powszechnie przyjmuje się, iż zezwolenia, koncesje, licencje o charakterze publicznoprawnym, które są uprawnieniami podmiotowymi nie są przenoszalne. Zatem, brak możliwości ich przeniesienia nie powoduje utraty przez masę majątkową charakteru ZCP. Powyższe znajduje odzwierciedlenie nie tylko w najnowszych stanowiskach organów podatkowych np. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 24 października 2016 r. (znak ITPP2/4512-582/16-1/RS), ale również m.in. w:

wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 18 lutego 2010 r., sygn. I SA/Wr 268/09;
interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 19 sierpnia 2011 r. (znak IPPB5/423-506/11-2/DG);
interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 4 grudnia 2012 r., (znak IPPB5/423-827/12-2/DG);
interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 7 grudnia 2012 r. (znak IPPP1/443-911/12-2/EK);
interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 16 czerwca 2014 r., (znak ILPP1/443-261/14-4/JSK);

Mając powyższe na uwadze, zdaniem Spółki w sytuacji przedstawionej w złożonym zapytaniu, zespół składników materialnych i niematerialnych Spółki, który zostanie zbyty w ramach aportu niewątpliwie może zostać zaklasyfikowany jako ZCP.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2017 r., poz. 1221 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W świetle art. 2 pkt 6 powołanej ustawy, towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z art. 7 ust. 1 cyt. ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy, sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Jednocześnie na mocy art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Zatem w przypadku, gdy przedmiotem transakcji jest zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, czynność ta nie podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Zaznaczyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji przedsiębiorstwa. Dlatego też, dla potrzeb przepisów ustaw podatkowych należy posłużyć się definicją sformułowaną w art. 55(1) ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r., poz. 459 z późn.zm.).

Zgodnie z powołanym wyżej przepisem, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
koncesje, licencje i zezwolenia;
patenty i inne prawa własności przemysłowej;
majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
tajemnice przedsiębiorstwa;
księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Przy czym, zgodnie z art. 55(2) Kodeksu cywilnego, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Przedsiębiorstwo, jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla badanej kwestii jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu. Przedsiębiorstwo, w rozumieniu powyższego przepisu, powinno więc łączyć mienie w funkcjonalnie zorganizowane przedsięwzięcie gospodarcze, a nie tylko stanowić zgromadzone niematerialne i materialne składniki stanowiące sobą przedsiębiorstwo w przedstawionym znaczeniu przedmiotowym. Organizacyjna i funkcjonalna istota przedsiębiorstwa kreuje powstanie samodzielnego podmiotu gospodarczego, zdolnego do funkcjonowania w obrocie na niezmienionych zasadach, pomimo jego zbycia. Ponadto, przepis art. 55(1) Kodeksu cywilnego wskazuje, że przedsiębiorstwo jest zespołem składników. Pojęcie zespół (a nie zbiór) zakłada istnienie pewnego poziomu powiązań organizacyjnych pomiędzy składnikami przedsiębiorstwa.

Należy zauważyć, że powyższa definicja opisuje przedsiębiorstwo w ujęciu przedmiotowym, jako zespół niematerialnych i materialnych składników stanowiący przedmiot prawa w szerokim znaczeniu. Użyte w art. 55(1) k.c. określenie w szczególności wskazuje jedynie na przykładowe wyliczenie składników przedsiębiorstwa. Oznacza to, że z jednej strony w jego skład mogą wchodzić inne elementy, niewymienione w tym artykule, a z drugiej, brak któregoś z tych elementów nie pozbawia zespołu rzeczy i praw przymiotu przedsiębiorstwa. O tym, jakie konkretnie składniki muszą być przeniesione na nabywcę, aby można było uznać, że nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa, decydują okoliczności faktyczne, których nie można określić apriorycznie.

Nie wszystkie elementy tworzące przedsiębiorstwo są na tyle istotne, aby bez ich zbycia nie można było mówić o zbyciu przedsiębiorstwa. W praktyce obrotu gospodarczego zdarzają się sytuacje, w których niektóre elementy przedsiębiorstwa podlegają wyłączeniu z transakcji sprzedaży. Jednak nawet w takim przypadku, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach, aby zachowane zostały funkcjonalne związki między poszczególnymi składnikami w sposób umożliwiający kontynuowanie określonej działalności gospodarczej.

Ponieważ, jak wskazano wyżej, ustawa o podatku od towarów i usług nie określa w swej treści definicji przedsiębiorstwa, koniecznym jest zastosowanie wykładni systemowej zewnętrznej i sięgnięcie do argumentacji spoza interpretowanego aktu prawnego.

W wyroku z dnia 15 maja 2012 r. sygn. akt I FSK 1223/11 NSA stwierdził cyt. () przedsiębiorstwo i zorganizowana część przedsiębiorstwa zawarte w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT należy rozumieć w sposób funkcjonalny, a nie tylko werbalny, tzn. analizując, czy dany zespół aktywów (przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa), który jest przedmiotem zbycia, pozwalał na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej, której służy ().

Istotna jest także teza wyroku NSA z 10 marca 2011 r. sygn. akt I FSK 1062/10 cyt. () wyjaśnienia pojęcia przedsiębiorstwo w ramach wykładni systemowej należy poszukiwać na gruncie art. 55(1) Kodeksu cywilnego, w świetle którego zbycie przedsiębiorstwa oznacza przekazanie podstawowych jego składników, które umożliwiają nabywcy kontynuowanie dotychczasowej działalności () wymienione w ww. przepisie składniki przedsiębiorstwa zostały wskazane jedynie w sposób przykładowy, a nie enumeratywny. Aby zatem uznać, iż przedmiotem aportu jest całe przedsiębiorstwo, przekazywane składniki majątku muszą stanowić zorganizowany kompleks majątkowy przeznaczony do prowadzenia danej działalności. Istnieje zatem możliwość wyłączenia w ramach konkretnej czynności prawnej określonych składników wchodzących w skład przedsiębiorstwa, bez naruszenia statusu tego przedsiębiorstwa ().

W wyroku z 27 kwietnia 2012 r., sygn. I FSK 1039/11 Naczelny Sąd Administracyjny wskazał, że słusznie zatem Sąd pierwszej instancji odniósł się do definicji przedsiębiorstwa, zawartej w art. 55(1) k.c., zgodnie z którą przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. (...) Nie wszystkie elementy wskazane w przepisie muszą wystąpić łącznie, aby można było uznać je za przedsiębiorstwo. Musi być to jednak pewne minimum, bez którego przedsiębiorstwo w zależności od konkretnych okoliczności faktycznych nie mogłoby realizować swoich działań gospodarczych.

Również NSA w wyroku z 26 czerwca 2008 r. sygn.. akt I FSK 688/07 wskazał, że () dla zbycia przedsiębiorstwa konieczne jest przeniesienie na nabywcę minimum środków pozwalających na kontynuowanie realizowanej uprzednio w tym przedsiębiorstwie działalności gospodarczej.

O tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Wnioskodawca obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Ponadto ustawodawca na mocy art. 6 pkt 1 ustawy wyłączył z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa wynika z art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług przez którą rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Dla uznania zbywanego majątku za zorganizowaną część przedsiębiorstwa podstawowym wymogiem jest to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość - obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa.

Na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,
zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

A zatem, zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest dowolnym zbiorem składników majątkowych (materialnych i niematerialnych) wchodzących w skład przedsiębiorstwa, ale wyodrębnionym organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie zespołem tych składników, zdolnym do samodzielnej realizacji określonych zadań gospodarczych. Przy czym, organizacyjne i finansowe wyodrębnienie musi istnieć w ramach istniejącego przedsiębiorstwa. Nie jest wystarczające, aby zbywane składniki majątkowe utworzyły przedsiębiorstwo u nabywcy.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii ustalenia czy opisana transakcja zbycia wydzielonej masy majątkowej przeznaczonych do prowadzenia działalności w zakresie produkcji energii stanowić będzie transakcję zbycia przedsiębiorstwa na gruncie ustawy o VAT i w konsekwencji zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT nie będzie podlegała opodatkowaniu VAT.

W celu wyjaśnienia ww. kwestii należy powołać tezy wyroku TSUE z dnia 27 listopada 2003 r. w sprawie Zita-Modes (C-497/01), w którym Trybunał stwierdził, że: () pojęcie zbycia, czy to za wynagrodzeniem, czy też bez lub w charakterze aportu wniesionego do spółki, całości aktywów lub jej części, należy interpretować tak, iż obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, włącznie z jego rzeczowymi składnikami oraz, w zależności od konkretnego przypadku, składnikami niematerialnymi, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej, natomiast nie obejmuje ono zwykłego zbycia aktywów, takiego jak sprzedaż zapasów produktów. Z orzeczenia tego wynika ponadto, że w świetle tej normy dyrektywy nabywca całości lub części majątku podatnika powinien mieć zamiar prowadzenia działalności nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie działać tylko w celu niezwłocznego zlikwidowania danej działalności oraz sprzedaży ewentualnych zapasów.

Podobnie Trybunał wypowiedział się w wyroku z dnia 10 listopada 2011 r., w sprawie C-444/10 Finanzamt Ludenscheid przeciwko Christem Schriever, wskazując, że regulacja art. 5 (8) VI Dyrektywy Rady (obecnie art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady) obejmuje przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części, w tym składników materialnych i ewentualnie niematerialnych, łącznie składających się na przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną prowadzić samodzielną działalność gospodarczą, nie obejmuje zaś samego zbycia towarów, jak sprzedaż zapasu produktów. Jak wskazuje Trybunał, stwierdzenie, że nastąpiło przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części w rozumieniu art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady, wymaga, by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej. Kwestię, czy całość ta musi obejmować określone dobra, zarówno ruchome, jak nieruchome, należy rozpatrywać z punktu widzenia charakteru prowadzonej działalności gospodarczej.

W świetle powyższych unormowań należy wskazać, że fakt wyłączenia z transakcji sprzedaży przedsiębiorstwa niektórych składników wchodzących w skład przedsiębiorstwa nie wyklucza uznania, że mamy do czynienia ze zbyciem całego przedsiębiorstwa, która to czynność pozostaje poza zakresem VAT. Istotne jest jednak, aby przedmiotem dostawy były bezwzględnie te elementy, które umożliwiają kontynuowanie działalności gospodarczej.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Polsce (Spółka). Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji oraz dystrybucji energii elektrycznej wytworzonej z odnawialnych źródeł energii.

W drodze decyzji Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki z dnia 25 marca 2013 r. Spółka uzyskała koncesje na wytwarzanie energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii (dalej Koncesja).

elektrownia o nazwie Elektrownia Wiatrowa "A", gdzie energia produkowana jest przy użyciu jednostki wytwórczej o mocy zainstalowanej 2,500 MW, w źródle zlokalizowanym w miejscowości N.;
elektrownia o nazwie Elektrownia Wiatrowa "A", gdzie energia produkowana jest przy użyciu jednostki wytwórczej o mocy zainstalowanej 2,500 MW, w źródle zlokalizowanym w miejscowości N.;
elektrownia o nazwie Elektrownia Wiatrowa "A", gdzie energia produkowana jest przy użyciu jednostki wytwórczej o mocy zainstalowanej 2,500 MW, w źródle zlokalizowanym w miejscowości P.

W ramach prowadzonej działalności Spółka zawarła szereg umów ze spółką E S.A. (w tym umowy przyłączeniowe, na dostawę energii oraz sprzedaż tzw. zielonych certyfikatów).

Spółka posadowiła elektrownie wiatrowe na dzierżawionym gruncie. Jednocześnie, Spółce przysługuje własność konstrukcji - elektrowni wiatrowych.

utworzenie nowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w 100% zależnej od Spółki lub nabycie istniejącej spółki - Spółki Celowej;
wydzielenie ze Spółki masy majątkowej, w skład której wchodzić będzie pełna infrastruktura techniczna niezbędna do produkcji i dystrybucji energii wiatrowej stanowiąca przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa (dalej ZCP);
wniesienie aportem przedsiębiorstwa lub ZCP do Spółki Celowej w zamian za jej udziały;
zawarcie między Spółką a Spółką Celową umowy dzierżawy, na podstawie której Spółka Celowa będzie wydzierżawiała Spółce infrastrukturę techniczną w zamian za czynsz dzierżawny.

tytuły prawne do nieruchomości:
- umowy dzierżawy części gruntu o nr 9/1 KW nr 21560 o powierzchni 2000m²;
- umowy dzierżawy gruntów w postaci części działek nr 38, 44/1 oraz 45/1 o powierzchni 2000m²;
pełna infrastruktura techniczna do produkcji energii w tym środki trwałe takie jak:
- fundamenty i instalacje niezbędne do wzniesienia i prawidłowego funkcjonowania farmy wiatrowej;
- budynek rozdzielni;
- trzy wieże elektrowni wiatrowej;
- linie oraz sieci kablowe;
- trzy turbiny wiatrowe do produkcji energii;
- trzy transformatory;
- place manewrowe i drogi dojazdowe;
dokumentacja techniczna i architektoniczna oraz projekty budowlane;
know-how związane z prowadzoną działalnością produkcji energii elektrycznej;
środki pieniężne zgromadzone na (odrębnych) rachunkach bankowych;
zobowiązania wynikające z nieopłaconych faktur lub umów;
prawa i obowiązki wynikające z umów, porozumień i innych dokumentów (w tym umów, umów doradczych, umów na prowadzenie ksiąg rachunkowych, prawa do strony internetowej, inne).

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że Spółka jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT.

Analiza przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego w kontekście przywołanych wyżej regulacji prawnych prowadzi do wniosku, że przedmiotem transakcji będzie przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55(1) k.c. Wprawdzie na Nabywcę nie przejdą wskazane w opisie sprawy elementy (koncesja, niektóre umowy z podmiotami trzecimi), jednakże, jak wskazał Wnioskodawca, bez tych elementów jest możliwe prowadzenie działalności w tym samym zakresie. W wyniku planowanej transakcji Nabywca przejmie i będzie kontynuować działalność w zakresie produkcji energii wiatrowej. Z wniosku wynika, że na Nabywcę przejdą wszelkie niezbędne do prowadzenia działalności elementy. Wnioskodawca wskazał, że w ramach transakcji przeniesie na Nabywcę umowy dzierżawy gruntu, pełną infrastrukturę techniczną do produkcji energii w tym środki trwałe (fundamenty, budynek rozdzielni, wieże elektrowni wiatrowej, linie oraz sieci kablowe, turbiny wiatrowe, transformatory oraz plac manewrowy i drogi dojazdowe). Ponadto, na Nabywcę przejdzie dokumentacja techniczna i architektoniczna oraz projekty budowlane, know-how, środki pieniężne, prawa i obowiązki wynikające z umów, porozumień i innych dokumentów oraz zobowiązania Wnioskodawcy. Zatem, należy stwierdzić, że pomimo wyłączenia z transakcji zbycia wskazanych elementów, status przedsiębiorstwa nie zostanie naruszony.

Tym samym, przedmiotowa transakcja zbycia przedsiębiorstwa na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

Z uwagi na to, że Wnioskodawca przedstawił prawidłowe stanowisko w zakresie pytania nr 1, dotyczącego uznania wydzielonej masy majątkowej za przedsiębiorstwo i wyłączenia z opodatkowania transakcji jego zbycia, analiza kwestii wskazanej w pytaniu nr 2 jest bezprzedmiotowa.

Tut. Organ informuje, że niniejsza interpretacja dotyczy kwestii podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania transakcji zbycia przedsiębiorstwa, natomiast w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie