Podatek od towarów i usług w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, w przypadku wykonywa... - Interpretacja - 0112-KDIL2-2.4012.531.2017.2.EN

Shutterstock
Interpretacja indywidualna z dnia 26.01.2018, sygn. 0112-KDIL2-2.4012.531.2017.2.EN, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Podatek od towarów i usług w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, w przypadku wykonywania czynności zwolnionych na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 14 ustawy.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 listopada 2017 r. (data wpływu 30 listopada 2017 r.) uzupełnionym pismem z dnia 25 stycznia 2018 r. (data wpływu 25 stycznia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, w przypadku wykonywania czynności zwolnionych na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 14 ustawy jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 listopada 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, w przypadku wykonywania czynności zwolnionych na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 14 ustawy. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 25 stycznia 2018 r. (data wpływu 25 stycznia 2018 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy, pytanie oraz doprecyzowanie stanowiska własnego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług przez techników dentystycznych w ramach wykonywania ich zawodu, jak również dostawy protez dentystycznych lub sztucznych zębów przez dentystów oraz techników dentystycznych. Działalność niniejsza sklasyfikowana jest w Polskiej Klasyfikacji Działalności Gospodarczej pod kodem 32.50.Z (Produkcja urządzeń, instrumentów oraz wyrobów medycznych, włączając dentystyczne).

Wnioskodawca korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 14 ustawy o VAT. Starając się o dofinansowanie działalności gospodarczej ze środków unijnych został on poproszony o przedstawienie interpretacji indywidualnej dotyczącej zasadności zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 14 ustawy o VAT. W związku z powyższym Wnioskodawca uprzejmie prosi o potwierdzenie swojego statusu VAT oraz wydanie stosownej interpretacji w tym zakresie.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał, że:

  1. Oprócz wykonywania czynności, o których mowa we wniosku nie wykonuje on innej sprzedaży.
  2. Korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.
  3. Prowadzi działalność ponad 20 lat.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie

(ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu do wniosku z dnia 25 stycznia 2018 r.).

Czy w związku z wykonywaniem czynności zwolnionych na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 14 ustawy o VAT, Wnioskodawca może nadal korzystać ze zwolnienia podmiotowego (art. 113 ustawy o VAT)?

Zdaniem Wnioskodawcy, ma on prawo do korzystania ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 14 ustawy o VAT prowadząc działalność sklasyfikowaną w Polskiej Klasyfikacji Działalności Gospodarczej pod kodem 32.50.Z (Produkcja urządzeń, instrumentów oraz wyrobów medycznych, włączając dentystyczne), produkując jako technik dentystyczny z uprawnieniami protezy dentystyczne.

Wnioskodawca uważa, że nadal może korzystać ze zwolnienia podmiotowego na podstawie art. 113 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.) zwanej dalej ustawą zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Stosownie do art. 113 ust. 2 ustawy do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

  1. wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;
  2. odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
    1. transakcji związanych z nieruchomościami,
    2. usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
    3. usług ubezpieczeniowych
    jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;
  3. odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

W myśl art. 113 ust. 4 ustawy podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9 pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, a w przypadku podatników rozpoczynających w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, którzy chcą zrezygnować ze zwolnienia od pierwszej wykonanej czynności przed dniem wykonania tej czynności.

Jak stanowi art. 113 ust. 5 ustawy jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Z kolei przepis art. 113 ust. 13 ustawy stanowi, że zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

  1. dokonujących dostaw:
    1. towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,
    2. towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:
      • energii elektrycznej (PKWiU 35.11.10.0),
      • wyrobów tytoniowych,
      • samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,
    3. budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,
    4. terenów budowlanych,
    5. nowych środków transportu;
  2. świadczących usługi:
    1. prawnicze,
    2. w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
    3. jubilerskie;
  3. nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy. Prowadzi on działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług przez techników dentystycznych w ramach wykonywania ich zawodu, jak również dostawy protez dentystycznych lub sztucznych zębów przez dentystów oraz techników dentystycznych. Działalność niniejsza sklasyfikowana jest w Polskiej Klasyfikacji Działalności Gospodarczej pod kodem 32.50.Z (Produkcja urządzeń, instrumentów oraz wyrobów medycznych, włączając dentystyczne). Oprócz wykonywania ww. czynności Wnioskodawca nie wykonuje innej sprzedaży. Wnioskodawca korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 14 ustawy. Prowadzi on działalność ponad 20 lat.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości dalszego korzystania ze zwolnienia od podatku, o którym mowa art. 113 ust. 1 ustawy, w przypadku wykonywania czynności zwolnionych na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 14 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 14 ustawy zwalnia się od podatku świadczenie usług przez techników dentystycznych w ramach wykonywania ich zawodu, jak również dostawę protez dentystycznych lub sztucznych zębów przez dentystów oraz techników dentystycznych.

W tym miejscu należy podkreślić, że jak wynika z art. 113 ust. 2 pkt 2 ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 ustawy (wskazane w tym przepisie wyjątki nie mają zastosowania w przedmiotowej sprawie).

Mając na uwadze powyższe należy wskazać, że Wnioskodawca wykonując jedynie czynności zwolnione od podatku, jest uprawniony do korzystania ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy, pod warunkiem, że Wnioskodawca nie zacznie wykonywać czynności wskazanych w art. 113 ust. 13 ustawy.

Podsumowując, w związku z wykonywaniem czynności zwolnionych na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 14 ustawy Wnioskodawca może nadal korzystać ze zwolnienia od podatku, o którym mowa art. 113 ust. 1 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym niniejszą interpretację wydano w oparciu o wskazanie, że Wnioskodawca oprócz sprzedaży zwolnionej od podatku, nie wykonuje innej sprzedaży. W przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej