Temat interpretacji

prawo do zastosowania zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 kwietnia 2018 r. (data wpływu 30 kwietnia 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zastosowania zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 kwietnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zastosowania zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Stan faktyczny zaistniały

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą od 1995 do 2005 roku i od 2010 roku do chwili obecnej.

Głównym profilem prowadzonej działalności są następujące usługi o następujących symbolach PKWiU:

• 71.11.10.0 Projekty i rysunki wykonywane dla celów architektonicznych,

• 71.11.21.0 Usługi architektoniczne w zakresie projektowania budynków mieszkalnych,

• 71.11.22.0 Usługi architektoniczne w zakresie projektowania budynków niemieszkalnych,

• 71.11.23.0 Usługi architektoniczne związane z przywróceniem budynkom charakteru historycznego,

• 71.11.33.0 Usługi planowania przestrzennego związane z lokalizacją obiektów budowlanych,

• 71.11.41.0 Usługi architektonicznego kształtowania krajobrazu.

Jako inżynier architekt Wnioskodawca opracowuje projekty budowlane, dokumentacje techniczne, analizy zagospodarowania terenu lub działki budowlanej. Usługi te świadczone są na rzecz Urzędów Gmin, jednostek budżetowych urzędów gmin, parafii, firm, sporadycznie na rzecz osób fizycznych (PKD 71.11.Z - działalność w zakresie architektury).

Wnioskodawca korzysta ze zwolnienia z art. 113 potwierdzonego interpretacją indywidualną nr IBPP1/443-367/10/BM z dnia 21 lipca 2010 roku, wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach (Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku Białej). Od 2010 roku Zainteresowany nie jest czynnym podatnikiem VAT. W 2017 roku łączna wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła kwoty 200.000,00 zł.

Zdarzenie przyszłe

Wnioskodawca jako biegły sądowy będzie wykonywał opinie dotyczące urbanistyki i architektury na zlecenie Sądu, które są traktowane jako jeden z dowodów w sprawie.

W tym zakresie usług Wnioskodawca będzie zajmował się potwierdzaniem istniejącego stanu faktycznego na podstawie którego wykonuje opinię. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca nie wykonuje, ani nie będzie wykonywał żadnych czynności doradczych oraz nie będzie udzielał porad. Świadczone usługi nie mają oraz nie będą miały charakteru doradztwa w jakimkolwiek zakresie. Wnioskodawca nie wykonuje ani nie będzie wykonywał jakichkolwiek czynności wskazanych w art. 113 ust. 13 ustawy o VAT. Zainteresowany przewiduje, że w 2018 roku łączna wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczy kwoty 200.000,00 zł.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawcy przysługuje prawo skorzystania w 2018 r. ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy?

Zdaniem Wnioskodawcy, bycie biegłym sądowym nie jest widoczne na liście towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia z podatku VAT. Skoro, jeśli łączna wartość sprzedaży opodatkowanej w roku 2017 nie przekroczyła kwoty 200.000 zł, to zdaniem Wnioskodawcy, spełnia on warunek art. 113 ust. 1 ustawy o VAT i może skorzystać z prawa do zwolnienia z podatku VAT przy wykonywaniu jako biegły sądowy opinii dla sądu z zakresu urbanistyki i architektury.

Będąc inżynierem architektem oraz biegłym sądowym Wnioskodawca uważa, że biegły to rzeczoznawca, ekspert, ktoś znający się na rzeczy, mający wprawę w czymś, specjalista powołany do wydania opinii w sprawach spornych, osoba uznana za autorytet w jakiejś dziedzinie, a biegły sądowy nie doradza organowi prowadzącemu postępowanie, lecz tworzy jeden z dowodów mających istotne znaczenie w postępowaniu sądowym. Obowiązkiem biegłego sądowego jest opracowanie i złożenie w sądzie opinii. W potocznym rozumieniu termin doradztwo jest udzieleniem fachowych zaleceń, porad, np. ekonomicznych czy finansowych. W związku z powyższym działania inżyniera architekta, biegłego sądowego nie mają charakteru doradczego.

W ocenie Wnioskodawcy, świadczone przez niego usługi nie mieszczą się w zakresie doradztwa i nie mają charakteru usług doradczych i przy wykonywaniu opinii jako biegły sądowy czynność ta będzie neutralna na gruncie podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Należy zauważyć, że ustawodawca przewiduje zwolnienie od podatku VAT dla określonej grupy podatników. Regulacje w tym zakresie zawarte zostały w art. 113 ustawy. Stosownie do art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Na podstawie art. 113 ust. 2 ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1. wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;
2. odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
1. transakcji związanych z nieruchomościami,
2. usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
3. usług ubezpieczeniowych

• jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;

W myśl art. 113 ust. 4 ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9 pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, a w przypadku podatników rozpoczynających w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, którzy chcą zrezygnować ze zwolnienia od pierwszej wykonanej czynności przed dniem wykonania tej czynności.

Jak stanowi art. 113 ust. 5 ustawy, jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Stosownie do art. 113 ust. 9 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Na mocy art. 113 ust. 11 ustawy, podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Przepis ust. 11 stosuje się odpowiednio do podatnika będącego osobą fizyczną, który przed zakończeniem działalności gospodarczej utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, a następnie rozpoczął ponownie wykonywanie czynności, o których mowa w art. 5 (art. 113 ust. 11a ustawy).

Z kolei przepis art. 113 ust. 13 ustawy stanowi, że zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

1. dokonujących dostaw:
1. towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,
2. towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:

• energii elektrycznej (PKWiU 35.11.10.0),
• wyrobów tytoniowych,
• samochodów osobowych,innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawi przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,

Biorąc pod uwagę powołany powyżej przepis art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. a i b ustawy, stwierdzić należy, że ze zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy, nie korzystają podatnicy świadczący usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa.

W tym miejscu podkreślić należy, że ani ustawa o podatku od towarów i usług, ani przepisy wykonawcze do niej, nie definiują pojęcia doradztwa. W potocznym rozumieniu termin doradztwo obejmuje szereg usług doradczych, tj. np.: podatkowe, prawne, finansowe. Wobec braku w ustawie definicji doradztwa należy posiłkowo odwołać się do wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego PWN 2006, pod pojęciem doradcy należy rozumieć tego, kto doradza. Natomiast doradzać, w myśl powołanego wyżej Słownika Języka Polskiego PWN 2006, oznacza udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie. Doradztwo jest zatem udzieleniem fachowych zaleceń, porad, np. ekonomicznych czy finansowych. Użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin usługi w zakresie doradztwa należy rozumieć w związku z tym szeroko.

W świetle powołanych wyżej przepisów należy zauważyć, że o zwolnieniu, o którym mowa w art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy, decyduje kwalifikacja, bądź istota wykonywanych czynności.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jako biegły sądowy będzie wykonywał opinie dotyczące urbanistyki i architektury na zlecenie Sądu, które są traktowane jako jeden z dowodów w sprawie. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca nie wykonuje, ani nie będzie wykonywał żadnych czynności doradczych oraz nie będzie udzielał porad. Świadczone usługi nie mają oraz nie będą miały charakteru doradztwa w jakimkolwiek zakresie. Wnioskodawca nie wykonuje, ani nie będzie wykonywał jakichkolwiek czynności wskazanych w art. 113 ust. 13 ustawy. Zainteresowany przewiduje, że w 2018 roku łączna wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczy kwoty 200.000,00 zł.

W przedmiotowej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy w świetle przedstawionego zdarzenia przyszłego przysługuje Wnioskodawcy prawo skorzystania w 2018 r. ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy.

Analiza przedstawionych okoliczności sprawy oraz treści przywołanych przepisów prowadzi do stwierdzenia, że skoro Wnioskodawca będzie wykonywał w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wyłącznie czynności w zakresie opisanym we wniosku i czynności te nie będą miały w jakimkolwiek zakresie charakteru czynności doradczych, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy oraz - jak wskazał Wnioskodawca w 2017r. łączna wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła kwoty 200.000 zł, to należy stwierdzić, że Wnioskodawca w 2018 r. będzie miał prawo do skorzystania ze zwolnienia od podatku od towarów i usług przewidzianego w art. 113 ust. 1 ustawy, do momentu przekroczenia kwoty, o której mowa w ust. 1.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Zaznaczyć jednak należy, że jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ww. art. 113 ust. 1 ustawy przekroczy kwotę, o której mowa w tym przepisie, zwolnienie utraci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Ponadto Wnioskodawca utraci prawo do ww. zwolnienia w momencie wykonania jakiejkolwiek czynności wymienionej w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej