Temat interpretacji
DECYZJA
Dyrektor Izby Skarbowej w Krakowie po rozpatrzeniu Pana odwołania z dnia 12 września 2005 r. od decyzji Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie z dnia 23 sierpnia 2005 r. Nr T/PP/443/28/05 w sprawie interpretacji dotyczącej zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług, działając na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.)
utrzymuje w mocy decyzję organu pierwszej instancji
UZASADNIENIE
Ustawą z dnia 21 kwietnia 2005 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 90, poz. 756) zmienione zostały przepisy art. 86 ust. 3 i 5 oraz art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.)
Nowe przepisy art. 86 ust. 3 - 5 oraz art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy, weszły w życie z dniem 22 sierpnia 2005 r.
Art. 86 ust. 3 ustawy otrzymał brzmienie: W przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekracząjącej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego stanowi 60 % kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł.
W art. 86 ust. 4 stwierdzono, że "Przepis ust. 3 nie dotyczy m.in.:
1) pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;
2) pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50 % długości pojazdu; dla obliczenia proporcji o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków (...).
Z kolei stosownie do postanowień art. 86 ust. 5 ustawy "spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 4 pkt 1 --4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez te stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań".
Przepis art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy stanowi natomiast, iż "obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 3 ustawy".
Zgodnie jednak z art. 5 ustawy z dnia 21 kwietnia 2005 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów - na potrzeby art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy wymienionej w art. 1, w stosunku do samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 4 pkt 1 - 4 ustawy wymienionej w art. 1, nabytych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, dodatkowe badanie techniczne o którym mowa w art. 86 ust. 5 ustawy, powinno być przeprowadzone w terminie najbliższego obowiązkowego okresowego badania technicznego, nie później jednak niż przed upływem 12 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.
Jeżeli przed terminem najbliższego obowiązkowego badania technicznego lub przed upływem 12 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, pojazd o którym mowa w ust.1, jest przedmiotem dokonania dostawy, dodatkowe badanie techniczne, o którym mowa w art. 86 ust. 5 ustawy wymienionej w art. 1, powinno być przeprowadzone nie później niż przed dniem dokonania dostawy.
Mając na uwadze treść art. 14b § 5 pkt 2 - Ordynacji podatkowej oraz fakt zmiany ww. przepisów, Dyrektor Izby Skarbowej w Krakowie decyzją z dnia 23 sierpnia 2005 r. uchylił postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego Kraków Nowa - Huta z dnia 15 lutego 2005 r. Nr PP-3/443/1/2005/MJ.
Pismem z dnia 12 września.2005 r. wniósł Pan odwołanie od ww. decyzji podnosząc, iż wnosi o ponowne rozpatrzenie sprawy i przywrócenie postanowienia Naczelnika Urzędu Skarbowego Kraków Nowa - Huta.
W złożonym odwołaniu pisze Pan, że posiada samochód marki Nysa, który ma jeden rząd siedzeń oddzielony od części ładunkowej trwałą przegrodą. Całkowita długość przeznaczona do przewozu ładunków wynosi 2,7 m, zaś część dla kierowcy 1,3 m. Część ładunkowa przekracza więc 50 % długości pojazdu. Ładowność pojazdu wg dowodu rejestracyjnego wynosi 800 kg, a następne badanie techniczne należy wykonać do 11 kwietnia 2006 r. Pana zdaniem, ww. samochód spełnia warunki o których mowa w art. 86 ust. 4 ustawy.
Po rozpoznaniu złożonego odwołania Dyrektor Izby Skarbowej w Krakowie stwierdza:
Zgodnie z art. 14b § 5 pkt 2 ustawy - Ordynacja Podatkowa organ odwoławczy w drodze decyzji zmienia albo uchyla postanowienie, o którym mowa w art. 14a § 4 z urzędu, jeżeli postanowienie rażąco narusza prawo, orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, w tym także jeżeli niezgodność z prawem jest wynikiem zmiany przepisów.
W wyniku zmiany treści przepisów art. 86 ust. 3 oraz art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony. Powyższy zakaz nie dotyczy samochodów o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, wymienionych w art. 86 ust. 4 ustawy.
W poprzednim stanie prawnym obowiązującym do dnia 21 sierpnia 2005 r., zakaz odliczania paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu dotyczył samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej ładowności mniejszej niż określona według wzoru: Dł = 357 kg + n x 68 kg.
Inne zatem kryteria decydują o prawie do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakup paliwa silnikowego, oleju napędowego oraz gazu pod rządami starych, a inne pod rządami nowych przepisów, dlatego też uzasadnione jest wydanie przez Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie, decyzji uchylającej postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego Kraków Nowa - Huta z uwagi na zmianę przepisów - zgodnie z dyspozycją art. 14b § 5 pkt 2 ustawy - Ordynacja Podatkowa.
Odnosząc się do Pana wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy należy stwierdzić, że organ odwoławczy rozpatrując odwołanie od ww. decyzji kasacyjnej ocenia jedynie zasadność uchylenia postanowienia Naczelnika Urzędu Skarbowego. Bada więc, czy zmianie uległy przepisy na których Naczelnik Urzędu Skarbowego oparł rozstrzygnięcie i czy zmiana ta miałaby wpływ na rozstrzygnięcie, a zatem czy Dyrektor Izby Skarbowej miał podstawy prawne do uchylenia postanowienia.
Organ odwoławczy nie jest w tym przypadku uprawniony do rozstrzygania, czy w świetle nowych przepisów posiadany przez Pana samochód spełnia warunki o których mowa w art. 86 ust. 4 ustawy.
Kwestia ta może być jednak przedmiotem nowego wniosku o wydanie pisemnej interpretacji w sprawie zastosowania prawa podatkowego. Organem kompetentnym do udzielenia pisemnej interpretacji w formie postanowienia jest w świetle art. 14a § 1 - Ordynacji podatkowej Naczelnik Urzędu Skarbowego.
Z wyżej wymienionych względów Dyrektor Izby Skarbowej w Krakowie orzekł jak w sentencji.
Decyzja niniejsza jest ostateczna.
Na decyzję służy prawo wniesienia skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Topolowa 5 z powodu jej niezgodności z prawem.
Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie w terminie 30 dni od dnia doręczenia decyzji.