Temat interpretacji

Stawka podatku dla usługi remontu mieszkania.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 marca 2018 r. (data wpływu 7 marca 2018 r.) uzupełnionym w dniu 9 marca 2018 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla usługi remontu mieszkania jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 marca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla usługi remontu mieszkania. W dniu 9 marca 2018 r. wniosek uzupełniono o potwierdzenie uiszczenia opłaty od wniosku za wydanie interpretacji indywidualnej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą pod PKD 41.20.Z roboty budowlane, jest czynnym podatnikiem VAT i rozlicza się w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. W listopadzie 2017 roku Wnioskodawca podpisał umowę o roboty budowlane (usługa remontowa wraz z materiałami) z Panią, zwaną dalej Inwestorem, która to ubiegała się wówczas o dotację na rozpoczęcie działalności gospodarczej z Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020, Poddziałanie 19.2 Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność. W tym celu chciałaby wyremontować część budynku mieszkalnego z przeznaczeniem na prowadzenie działalności gospodarczej. Jeden pokój na pierwszej kondygnacji przystosować na gabinet masażu oraz zrobić z części strychowej drugi z łazienką pod wynajem turystom. Przystosowanie mieszkania wymaga remontu, modernizacji oraz przebudowy części mieszkania (szczegółowy opis poniżej). Warunkiem otrzymania środków z dotacji jest podjęcie działalności przez Inwestora tj. wpis do ewidencji działalności gospodarczej. Dlatego też Inwestorka zarejestrowała działalność w lutym 2018 roku.

Umowa o roboty budowlane została podpisana z osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej z VAT 8%, ponieważ remont i modernizacja dotyczy budynku mieszkalnego. Co miało istotny wpływ na sposób obliczenia ceny do wniosku dotacyjnego (kwota brutto/łącznie z VAT jest brana do wartości wniosku). Inwestorka nie posiadała takiej wiedzy, że ma obowiązek założyć działalność przed uruchomieniem środków/dotacji (uważała bowiem, że remont przeprowadzi jeszcze jako osoba fizyczna nieprowadząca działalności, a następnie zarejestruje działalność). Taką informację otrzymała z lokalnej grupy działania w Suwałkach. Dlatego też faktura za usługę remontową wraz z materiałem będzie wystawiona dla Inwestora już na osobę prowadzącą działalność gospodarczą. Zmiana stawki VAT wpłynie istotnie na cenę i ogólną wartość projektu.

Inwestorka posiada budynek mieszkalny murowany parterowy, w zabudowie szeregowej, posiadający dwie kondygnacje: parter i poddasze użytkowe oraz piwnicę (budynek częściowo podpiwniczony). Zaszeregowany jako budynek mieszkalny budynek o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe PKOB 112. Zgodnie z aktem notarialnym całość mieszkania w budynku ma powierzchnię użytkową 68 m², w tym na parterze znajdują się dwa pokoje oraz kuchnia, przedpokój i łazienka o metrażu 52 m². Na drugiej kondygnacji (piętro) znajduje się jeden pokój o metrażu 16 m² oraz strych pod skosami (więźba dachowa o kącie nachylenia około 42 stopnie). Starostwo nie posiada planów budynku, rok budowy nieznany). Akt własności mieszkania/domu został dołączony do wniosku Inwestorki nr sprawy 0112-KDIL2-1.4012.8.2018.2.MC.

Inwestorka posiada mieszkanie, które chciałby w części zaadoptować na potrzeby prowadzenia działalności. W chwili obecnej na drugiej kondygnacji budynku (strychu), znajduje się jedno pomieszczenie pokój oraz poddasze, które ma być przebudowane na dwa pokoje tj. gabinet wraz z zapleczem oraz pokój gościnny z łazienką przeznaczony do wynajmu turystom. Obecny stan pomieszczenia strychowego nie nadaje się do użytku z uwagi na stan surowy tego pomieszczenia, brak ocieplenia dachu, dlatego też wymaga remontu wraz z przebudową. Inwestorka uzyska w ten sposób dodatkowo około 20 m² powierzchni. Remont pomieszczeń ma polegać na: ociepleniu dachu budynku, wymianie schodów na klatce schodowej, remoncie ścian klatki schodowej, przestawieniu ścianki działowej w taki sposób by uzyskać dwa pomieszczenia na pokój i gabinet oraz łazienkę z WC, wymianie drzwi, wymianie podłóg, wymianie okien, robotach wodno-kanalizacyjnych (podłączenie instalacji sanitarnych), robotach montażowych z uwzględnieniem montażu białego, instalacji c.o., instalacji elektrycznej, inne. Przeprowadzenie prac adaptacyjnych na potrzeby realizacji inwestycji pomieszczeń, nie wymaga od Inwestora uzyskania pozwolenia na budowę. Zgłoszenie prac remontowo-budowlanych dołączone do wniosku Inwestorki nr sprawy 0112-KDIL2-1.4012.8.2018.2.MC.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Z jaką stawką VAT osoba przeprowadzająca remont/Wnioskodawca powinien wystawić fakturę za remont mieszkania?

Faktura za usługę remontową ujmującą łącznie materiały, będzie wystawiona na osobę fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą.

Zdaniem Wnioskodawcy, należy zastosować 8% stawkę VAT, ponieważ remont i modernizacja dotyczy w całości lokalu/budynku mieszkalnego. Jak wynika z art. 41 ust. 12 ustawy o VAT, obniżoną stawkę VAT 8% stosuje się do budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy budynków mieszkalnych. Warunkiem jej stosowania jest łączne spełnienie dwóch przesłanek:

• zakres wykonywanych czynności musi dotyczyć budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych;
• budynki lub ich części muszą być zaliczone do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, czyli muszą to być:
  1. budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) w dziale 11, na przykład budynki mieszkalne jednorodzinne oraz budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe (z wyłączeniem lokali użytkowych wyodrębnionych do oddzielnej księgi wieczystej),
  2. lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w PKOB w dziale 12.

Powierzchnia mieszkania/budynku nie przekracza 300 m², więc nie ma tutaj zastosowania limit proporcji powierzchniowej ograniczający zastosowanie 8% VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie należy zauważyć, że przy określaniu prawidłowej stawki podatku od towarów i usług dla czynności dotyczącej obiektów budowlanych istotne jest prawidłowe zaklasyfikowanie obiektu wg symbolu PKOB. Tym samym wydając przedmiotową interpretację organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie sprawy, tj. na podanej przez Wnioskodawcę klasyfikacji PKOB.

Zgodnie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017, poz. 1221 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Natomiast stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().

Zgodnie z art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów i usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast stosownie do treści art. 146a ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Zgodnie z art. 41 ust. 12 ustawy, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym, zgodnie z art. 41 ust. 12a ustawy, rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Według art. 2 pkt 12 ustawy, przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Zgodnie z art. 41 ust. 12b ustawy, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²;
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².

W myśl art. 41 ust. 12c ustawy, w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Jak wynika z ww. art. 2 pkt 12, ustawa o podatku od towarów i usług, poprzez podanie klasyfikacji, odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, która stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych. Zatem, dla celów podatku od towarów i usług stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.), stanowiącego usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych.

Zgodnie z tym rozporządzeniem, w dziale 11 mieszczą się budynki mieszkalne, natomiast w dziale 12 budynki niemieszkalne.

Dział 11 PKOB obejmuje trzy grupy budynków:

• Budynki mieszkalne jednorodzinne grupa 111,
• Budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe grupa 112, w tym: Budynki o trzech i więcej mieszkaniach (PKOB 1122),
• Budynki zbiorowego zamieszkania grupa 113.

W celu zastosowania prawidłowej stawki niezbędne jest zatem określenie, czy dany obiekt jest obiektem wymienionym w art. 2 pkt 12 ustawy i jakie spełnia funkcje mieszkalne czy użytkowe. Ponieważ ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do ustawy nie zawierają definicji lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego, należy posiłkować się w tym zakresie przepisami ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2015 r., poz. 1892, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 2 ust. 2 ww. ustawy, samodzielnym lokalem mieszkalnym, w rozumieniu ustawy, jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. Przepis ten stosuje się odpowiednio również do samodzielnych lokali wykorzystywanych zgodnie z przeznaczeniem na cele inne niż mieszkalne.

Spełnienie wymagań, o których mowa w ust. 2, stwierdza starosta w formie zaświadczenia (art. 2 ust. 3 ww. ustawy).

Przepisy ustawy nie definiują pojęć remont, przebudowa oraz, modernizacja dlatego też w tym zakresie należy odwołać się do rozumienia tych terminów przyjętego w języku powszechnym.

W znaczeniu słownikowym (Współczesny słownik języka polskiego, red. Bogusław Dunaj, wyd. Langenscheidt Polska Sp. z o.o.), remont oznacza zespół czynności, w których wyniku przywraca się sprawność, wartość użytkową jakiegoś obiektu, urządzenia, natomiast montaż to składanie, łączenie, ustawianie z poszczególnych części maszyn, urządzeń, budowli, zakładanie instalacji. Z kolei instalować oznacza zakładać, montować jakieś urządzenia techniczne.

Przebudowa zgodnie ze Słownikiem języka polskiego (Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 2005, str. 770, kol. 1) to zmiana istniejącego stanu czegoś na inny; ulepszenie, poprawienie czegoś.

Pojęcie modernizacja według cytowanego Słownika języka polskiego (str. 474, kol. 2) oznacza unowocześnienie i usprawnienie czegoś.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą pod PKD 41.20.Z roboty budowlane, jest czynnym podatnikiem VAT. Zainteresowany będzie wykonywał roboty budowlane (usługa remontowa wraz z materiałami) w budynku zaszeregowanym jako budynek mieszkalny PKOB 112. Remont pomieszczeń będzie polegać na: ociepleniu dachu budynku, wymianie schodów na klatce schodowej, remoncie ścian klatki schodowej, przestawieniu ścianki działowej w taki sposób by uzyskać dwa pomieszczenia na pokój i gabinet oraz łazienkę z WC, wymianie drzwi, wymianie podłóg, wymianie okien, robotach wodno-kanalizacyjnych (podłączenie instalacji sanitarnych), robotach montażowych z uwzględnieniem montażu białego, instalacji c.o., instalacji elektrycznej, inne.

Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz powołane powyżej przepisy prawa należy wskazać, że planowany remont mieszkania będący przedmiotem wniosku będzie podlegać opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 8%, ponieważ w przedmiotowej sytuacji zostaną spełnione warunki wskazane art. 41 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Należy wskazać dodatkowo, iż przedmiot zaklasyfikowania budynku do właściwego grupowania statystycznego, nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej nie jest uprawniony do oceny stanowiska odnośnie klasyfikacji przedmiotowego budynku, a niniejszej interpretacji dokonano w oparciu o klasyfikację PKOB podaną przez Wnioskodawcę.

Tut. organ informuje, że rozpatrując wniosek o wydanie interpretacji nie podejmuje wyjaśnienia stanu faktycznego tj. nie przeprowadza dowodów oraz nie analizuje załączonych do wniosku dokumentów, lecz dokonuje oceny prawnej przedstawionych we wniosku okoliczności w kontekście zadanego pytania przyporządkowanego do danego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Tym samym, dokumenty dołączone do złożonego wniosku nie były przedmiotem merytorycznej analizy.

Zwrócić należy uwagę, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa rozpatrzone.

Zaznacza się, że na podstawie art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny/zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej