Temat interpretacji

Czy planowana sprzedaż działki nr 333 będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług ze stawką podstawową czy też podlegać będzie zwolnieniu od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług?

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 lutego 2017 r. (data wpływu 1 marca 2017 r.), uzupełnionym w dniu 9 maja 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży nieruchomości niezabudowanej jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 marca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 9 maja 2017 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży nieruchomości niezabudowanej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Województwo zamierza sprzedać w drodze przetargu ustnego nieograniczonego nieruchomość gruntową, oznaczoną w ewidencji gruntów jako działka nr 333 o powierzchni 329 m² , obręb 0012, dla której Sąd Rejonowy w M. V Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi obecnie księgę wieczystą Nr . Przedmiotowa nieruchomość stała się z mocy prawa własnością Województwa, co zostało potwierdzone prawomocną decyzją Wojewody znak: z dnia . Opisana wyżej decyzja Wojewody jest ostateczna w administracyjnym toku instancji i stanowiła podstawę wpisu prawa własności na rzecz Województwa w treści księgi wieczystej Nr prowadzonej ówcześnie dla tej nieruchomości.

Na mocy decyzji znak: z dnia roku Wojewoda potwierdził nabycie, z mocy prawa, z dniem 1 stycznia 2005 roku przez Ośrodek Doradztwa Rolniczego w G., prawa użytkowania wieczystego gruntu m.in. działki nr 333 położonej w S. Okres użytkowania wieczystego gruntu był ustalony na 99 lat. W dniu 16 grudnia 2014 roku pomiędzy Województwem , a Ośrodkiem Doradztwa Rolniczego w G. (dalej: X) została zawarta umowa zamiany oraz ustanowienia służebności (akt notarialny Rep. A ), na podstawie której X przeniósł na rzecz Województwa m.in. prawo użytkowania wieczystego nieruchomości stanowiącej niezabudowaną działkę nr 333. Przekazanie przedmiotowej nieruchomości nastąpiło na podstawie protokołu zdawczo-odbiorczego nieruchomości z dnia 30 grudnia 2014 roku, zgodnie z którym X przekazał m.in. niezabudowaną działkę oznaczoną geodezyjnie nr 333 o powierzchni 0,0329 ha. Od dnia przejęcia nieruchomości do dnia sporządzenia niniejszego wniosku Województwo nie poczyniło żadnych nakładów na przedmiotową nieruchomość.

Zgodnie z operatem szacunkowym z dnia 9 kwietnia 2015 roku, aneksowanym w dniu 28 kwietnia 2015 roku, którego aktualność została potwierdzona na dzień 28 czerwca 2016 roku, przedmiotem wyceny jest nieruchomość gruntowa niezabudowana stanowiąca działkę nr 333. Przedmiotowa działka ma kształt nieregularny, czworoboczny o stosunkowo korzystnym stopniu zwartości. W otoczeniu znajdują się tereny ogródków działkowych, tereny zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej i jednorodzinnej oraz droga dojazdowa.

Działka nr 333 posiada bezpośredni dostęp do działki drogowej - działki nr 334 stanowiącej odcinek drogi wewnętrznej. Dostęp do ulicy G. zapewniony jest przez ww. działkę nr 334 oraz działki nr 253, nr 249/1 i nr 243 - stanowiące własność gminy S. Dojazd do nieruchomości drogą o nawierzchni utwardzonej płytami drogowymi.

Przez środkową część działki przebiegają przewody kanalizacji sanitarnej z dwiema studzienkami (nieużytkowane i wyłączone z eksploatacji), stanowiące własność właściciela nieruchomości (Województwa ). Nieruchomość jest ogrodzona od strony wschodniej, zachodniej i północnej ogrodzeniem z siatki stalowej na słupkach stalowych. Od południa działka nie jest ogrodzona. Część terenu utwardzona jest żelbetowymi płytami drogowymi.

Zgodnie z zapisami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla wsi S. i K. w gminie S. zatwierdzonego uchwałą nr Rady Gminy S. z dnia (Dz. Urz. Woj. . Nr , poz. 598 z dnia ), przedmiotowa nieruchomość znajduje się na obszarze oznaczonym symbolem o przeznaczeniu - ogrody działkowe. Przedmiotowa nieruchomość nie jest położona na obszarach: terenu górniczego, terenu zamkniętego, graniczącego z nieruchomościami oddanymi w trwały zarząd na cele obronności i bezpieczeństwa państwa, morskiego pasa nadbrzeżnego, morskich znajdujących się w granicach portów lub przystani morskich w rozumieniu ustawy z dnia 20 grudnia 1996 roku o portach i przystaniach morskich.

Nieruchomość nie jest wpisana do rejestru zabytków i nie znajduje się w granicach strefy ochrony konserwatora zabytków. Działka nie jest położona na obszarze parku narodowego ani w strefie ochrony konserwatora przyrody, a na jej obszarze nie występują pomniki przyrody.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 9 maja 2017 r. Wnioskodawca poinformował, że wymienione w wyżej opisanym zdarzeniu przyszłym naniesienia znajdujące się na działce nr 333 będącej przedmiotem planowanej sprzedaży, w postaci przewodów kanalizacji sanitarnej z dwiema studzienkami (nieużytkowanymi i wyłączonymi z eksploatacji) stanowią budowlę w rozumieniu art. 3 ust. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 roku Prawo budowlane (Dz. U. z 2016 r., poz. 290 z późn. zm.). Natomiast utwardzenie części terenu żelbetonowymi płytami drogowymi, zdaniem Wnioskodawcy, stanowi urządzenie budowlane, o którym mowa w art. 3 ust. 9 cytowanej ustawy, bowiem celem tego utwardzenia było wydzielenie placu pod śmietniki. Dodatkowo Wnioskodawca wskazał, że przedmiotowe przewody kanalizacji sanitarnej wraz z dwoma studzienkami, na podstawie analizy mapy zasadniczej dla działki nr 333, zajmują powierzchnie około 5,5 m² , a więc około 1,7% powierzchni działki.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy planowana sprzedaż działki nr 333, szczegółowo opisanej w stanie faktycznym niniejszego wniosku, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług ze stawką podstawową czy też podlegać będzie zwolnieniu od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, w analizowanym stanie faktycznym sprzedaż przedmiotowej nieruchomości gruntowej niezabudowanej podlegać będzie zwolnieniu z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.

Stosownie do dyspozycji art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu tym podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zaś przez dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel. Natomiast zgodnie z art. 2 pkt 6 tej ustawy, przez towar rozumieć należy rzeczy oraz ich części, czyli również grunt. Przy czym jak wynika z treści art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane. Przez tereny budowlane (w myśl art. 2 pkt 33 ustawy o VAT) - rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. W art. 5 ustawy z dnia 13 grudnia 2013 roku o rodzinnych ogrodach działkowych - ustawodawca wskazał, że rodzinne ogrody działkowe jako tereny zielone podlegają ochronie przewidzianej w przepisach o ochronie gruntów rolnych i leśnych, a także w przepisach dotyczących ochrony przyrody i ochrony środowiska. Natomiast z art. 13 ust. 4 ww. ustawy wynika, iż działka w rodzinnym ogrodzie działkowym przeznaczona jest do zaspokajania potrzeb użytkownika i jego rodziny w zakresie wypoczynku i rekreacji oraz prowadzenia upraw ogrodniczych, z wyłączeniem potrzeb mieszkaniowych i wykonywania działalności gospodarczej.

Z ww. przepisów prawa wynika, że tereny przeznaczone pod ogrody działkowe są traktowane na równi z terenami rolnymi i leśnymi, a użytkownicy tych obszarów mogą z nich korzystać wyłącznie w celach wypoczynku i rekreacji. Tereny te nie mogą natomiast służyć zaspokajaniu celów mieszkaniowych użytkowników ogrodów działkowych, nie mogą też być miejscem wykonywania działalności gospodarczej. Z tych też względów terenów przeznaczonych pod ogrody działkowe nie można uznać za tereny przeznaczone pod zabudowę. Zatem przedmiotową nieruchomość uznać należy za teren niezabudowany niestanowiący terenów budowlanych lub przeznaczonych pod zabudowę w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym sprzedaż działki nr 333 położonej w S., będzie podlegać zwolnieniu z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej