Temat interpretacji
Działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29.08.1997 r. ? Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), art. 5 ust. 1 pkt 1, art. 8 ust. 1 pkt 1, art. 19 ust. 1, ust. 13 pkt 9 i ust. 15 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), po rozpatrzeniu złożonego przez Podatnika wniosku z dnia 30.12.2005 r., uzupełnionego w dniu 06.02.2006 r., dotyczącego udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług Naczelnik Urzędu Skarbowego w Łańcucie postanawia uznać, że przedstawione we wniosku stanowisko jest prawidłowe.
Pan W K prowadzi działalność gospodarczą polegającą głównie na produkcji i montażu okien. W ramach prowadzonej działalności Przedsiębiorca posiada prawo do znaku towarowego zarejestrowanego w Urzędzie Patentowym RP. Powyższy znak towarowy Podatnik zamierza zbyć w drodze umowy sprzedaży. Nabywca znaku towarowego zapłaty z tytułu dokonanej transakcji dokonywał będzie w ratach. W piśmie złożonym w dniu 30.12.2005 r., uzupełnionym dnia 06.02.2006 r., Wnioskodawca zwraca się z zapytaniem dotyczącym momentu powstania obowiązku podatkowego w przypadku przeniesienia prawa do znaku towarowego przedstawiając jednocześnie swoje stanowisko w sprawie. Zdaniem Podatnika w przypadku przeniesienia prawa do znaku towarowego obowiązek podatkowy powstanie z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak, niż z chwilą upływu terminu płatności określonego dla całości lub poszczególnych rat należności.
Po zapoznaniu się z przedstawionym przez Stronę stanem faktycznym Naczelnik Urzędu Skarbowego w Łańcucie wyjaśnia. Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług opodatkowaniu tym podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Stosownie do treści art. 8 ust. 1 pkt 1 tej ustawy przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej. Prawo do znaku towarowego zalicza się do katalogu wartości niematerialnych i prawnych (praw własności intelektualnej), których przeniesienie stanowi świadczenie usług. Ustawa o podatku od towarów i usług precyzyjnie określa moment powstania obowiązku podatkowego z tytułu wykonania czynności podlegających opodatkowaniu. Zgodnie z ogólną regułą zawartą w art. 19 ust. 1 tej ustawy obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, jeżeli jednak dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7 dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi (ust. 4 tego artykułu). Od powyższej zasady ustawodawca przewidział jednak szereg wyjątków, które dotyczą również usługi polegającej na przeniesieniu prawa do znaku towarowego. Stosownie bowiem do treści art. 19 ust. 13 pkt 9 powołanej ustawy w przypadku świadczenia na terytorium kraju usług, o których mowa w art. 27 ust. 4 pkt 1 (przepis ten dotyczy między innymi przeniesienia praw do znaków fabrycznych, towarowych i handlowych) obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak, niż z upływem terminu płatności określonego w umowie lub fakturze. Ponadto art. 19 ust. 15 stanowi, iż w przypadku określonym (między innymi) w art. 19 ust. 13 pkt 9 otrzymanie części zapłaty (ceny) powoduje powstanie obowiązku podatkowego w tej części.
Z przytoczonych uregulowań wynika więc, iż w przypadku wykonania usługi polegającej na przeniesieniu prawa do znaku towarowego obowiązek podatkowy powstaje z chwilą zapłaty całości lub części należności, nie później jednak, niż z chwilą upływu terminu płatności należności (lub jej raty) określonego w fakturze lub umowie regulującej tę transakcję.Jeżeli więc umowa regulująca przeniesienie prawa do znaku towarowego przewiduje, że należność za wykonaną usługę płacona będzie w ratach, to obowiązek podatkowy powstawał będzie każdorazowo z chwilą otrzymania raty należności, nie później jednak, niż z upływem terminów płatności określonych dla poszczególnych rat należności.
Powyższa interpretacja co do zakresu stosowania przepisów prawa podatkowego dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Stronę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu złożenia przedmiotowego wniosku. Interpretacja ta nie jest wiążąca dla Podatnika, wiąże natomiast właściwy dla Wnioskodawcy organ podatkowy oraz organ kontroli skarbowej i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie przez organ odwoławczy w drodze decyzji w trybie art. 14b § 5 Ordynacji podatkowej.