Temat interpretacji

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (j.t. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60) stwierdzam, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 07.04.2005r., data wpływu 07.04.2005r., o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej opodatkowania podatkiem od towarów i usług stawką podstawową zbycia nieruchomości niezabudowanej o przeznaczeniu budowlanym oraz zwolnienia z opodatkowania nieruchomości zabudowanej budynkiem spełniającym definicję towaru używanego, jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 07.04.2005r. do Naczelnika Pierwszego Śląskiego Urzędu Skarbowego w Sosnowcu wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Pismem z dnia 19.04.2005r. organ podatkowy wezwał wnioskodawcę do uzupełnienia braków formalnych wniosku. Braki formalne wniosku zostały uzupełnione w dniu 25.04.2005r.

Jak stanowi art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

Z treści przedstawionej przez wnioskodawcę wynika, że spółka planuje dokonać sprzedaży, w ramach jednej transakcji, dwóch nieruchomości stanowiących funkcjonalną całość. Jedna z przedmiotowych nieruchomości jest zabudowana budynkiem przeznaczonym na powierzchnie biurowe, natomiast druga jest działką niezabudowaną, o przeznaczeniu budowlanym. Budynek znajdujący się na jednej z nieruchomości ma więcej aniżeli 5 lat, a podatnik nabył go w wyniku połączenia przez przejęcie ze spółką przejmowaną na zasadzie art. 494 § 1 ustawy - kodeks spółek handlowych, w związku z czym podatnik nie był uprawniony do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Spółka przejmowana również stała się właścicielem powyższych nieruchomości gruntowych wraz z budynkiem w sposób nie dający prawa do obniżenia, z tytułu tej czynności, kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, ponieważ otrzymała go jako aport podwyższający kapitał zakładowy spółki 28.05.1998r. Spółka przejmowana nie dokonywała także żadnych ulepszeń ani modernizacji budynku, których wartość byłaby równa lub przekraczałaby 30% wartości początkowej budynku.

Tutejszy organ podatkowy po przeanalizowaniu stanu faktycznego w sprawie wyjaśnia, co następuje:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, zgodnie z art. 2 pkt 6 ww. ustawy, rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

W myśl art. 29 ust. 5 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z treści art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. b ustawy o podatku VAT wynika, że w okresie od dnia przystąpienia Rzeczypospolitej Polskiej do Unii Europejskiej do dnia 31 grudnia 2007r. stawkę w wysokości 7% stosuje się jedynie w odniesieniu do obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych.

Jednocześnie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; zwolnienie dotyczy również używanych budynków i budowli lub ich części, będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze.

Stosownie do treści art. 43 ust. 2 pkt 1 wspomnianej ustawy, pod pojęciem towarów używanych, o których mowa powyżej, należy rozumieć budynki i budowle lub ich części - jeżeli od końca roku, w którym zakończono budowę tych obiektów, minęło co najmniej 5 lat.

Jednakże zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, nie stosuje się do dostawy towarów wymienionych w ust. 2 pkt 1, jeżeli przed wprowadzeniem ich do ewidencji środków trwałych lub w trakcie użytkowania wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej, a podatnik miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego do tych wydatków, oraz użytkował te towary w okresie krótszym niż 5 lat w celu wykonywania czynności opodatkowanych (art. 43 ust. 6).

Jak wynika z powyższego, zwolnienie od podatku budynku, budowli lub ich części może mieć miejsce wyłącznie w przypadku, kiedy taki budynek spełnia warunek towaru używanego, o którym mowa w art. 43 ust. 2 ustawy, tj. od zakończenia jego budowy minęło co najmniej pięć lat, jak również w stosunku do tego budynku nie przysługiwało dokonującemu jego dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego i nie spełnione zostały uwarunkowania, o których mowa w wyżej wspomnianym art. 43 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług. Tym samym dostawa budynku użytkowego, stanowiącego towar używany, podlega zwolnieniu od podatku. W przypadku zbycia takiego budynku, z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu, a zatem grunt będzie korzystał także ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Odnośnie zbycia przez podatnika działki niezabudowanej o przeznaczeniu budowlanym, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 wspomnianej ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. A zatem zbycie działki niezabudowanej przeznaczonej pod zabudowę opodatkowane będzie podstawową stawką podatku w wysokości 22%, w myśl art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Niniejsze postanowienie - na mocy art. 143 § 2 pkt 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa - wydane zostało z upoważnienia Naczelnika Pierwszego Śląskiego Urzędu Skarbowego w Sosnowcu.