Temat interpretacji

Podatek od towarów i usług w zakresie możliwości odzyskania podatku poniesionego w związku z realizacją zadania.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 lutego 2018 r. (data wpływu 15 lutego 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odzyskania podatku poniesionego w związku z realizacją zadania pn. jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 lutego 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odzyskania podatku poniesionego w związku z realizacją zadania pn. .

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca posiada status osoby prawnej, jest organizacją pożytku publicznego. W styczniu 2017 r. złożył on wniosek o przyznanie pomocy finansowej na operację w ramach poddziałania 19.2 Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność z wyłączeniem projektów grantowych oraz operacji w zakresie podejmowania działalności gospodarczej objętego programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 dla zadania pn. . Wniosek został rozpatrzony pozytywnie i 18 lipca 2017 r. została podpisana umowa o przyznanie pomocy pomiędzy Samorządem Województwa a Wnioskodawcą.

Wnioskodawca realizować będzie ww. zadanie przy wsparciu środków unijnych z Europejskiego Funduszu Rolnego Rozwoju Obszarów Wiejskich. Realizowana inwestycja nie ma charakteru komercyjnego. Wnioskodawca nie będzie pobierać żadnych opłat z tytułu korzystania z powstałego obiektu, nie będzie tam też prowadzić działalności gospodarczej. Celem inwestycji jest poprawa estetyki i funkcjonalności centrum wsi G. poprzez odnowę jego zagospodarowania oraz montaż tablic edukacyjnych. Wzbogacenie oferty wsi w zakresie spędzania wolnego czasu poprzez jej mieszkańców oraz sprzyjanie nawiązywaniu kontaktów międzyludzkich. Ponadto Wnioskodawca zgodnie ze statutem swoją działalność opiera na pracy społecznej członków. Aplikując o dofinansowanie realizacji ww. inwestycji opracował on harmonogram rzeczowo-finansowy, w którym założono iż podatek VAT stanowi koszt kwalifikowalny przedsięwzięcia. Oznacza to, że Wnioskodawca aplikując o środki unijne wysokość kwoty dofinansowania obliczył proporcjonalnie do wysokości brutto zadania. Uznając tym samym, że VAT w przypadku Wnioskodawcy organizacji pożytku publicznego jest podatkiem nieodzyskiwalnym. Efekty projektu pn. . będą służyć Wnioskodawcy do wykonywania czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy organizacja pożytku publicznego Wnioskodawca jako beneficjent funduszy unijnych może w oparciu o przepisy krajowe w jakikolwiek sposób odzyskać faktycznie i ostatecznie poniesiony podatek VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, jako organizacja pożytku publicznego nie jest on podmiotem mającym status podatnika VAT, nie jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług dlatego też zgodnie z przepisami krajowymi nie ma prawa do odliczenia tego podatku. Dla Wnioskodawcy podatek VAT stanowi podatek nieodzyskiwalny. W związku z powyższym przy realizacji przez niego projektów dofinansowanych z funduszy unijnych podatek VAT będzie stanowił koszt kwalifikowalny operacji (zadania).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.) zwanej dalej ustawą podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Jak stanowi art. 88 ust. 4 ustawy obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Powyższa zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego przez podmiot niebędący czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT oraz podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest organizacją pożytku publicznego i nie jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W dniu 18 lipca 2017 r. została podpisana umowa o przyznanie pomocy pomiędzy Samorządem Województwa a Wnioskodawcą w związku z wnioskiem o przyznanie pomocy finansowej na operację w ramach poddziałania 19.2 Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność z wyłączeniem projektów grantowych oraz operacji w zakresie podejmowania działalności gospodarczej objętego programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 dla zadania pn. . Celem tego zadania jest poprawa estetyki i funkcjonalności centrum wsi G. poprzez odnowę jego zagospodarowania oraz montaż tablic edukacyjnych. Wzbogacenie oferty wsi w zakresie spędzania wolnego czasu przez jej mieszkańców oraz sprzyjanie nawiązywaniu kontaktów międzyludzkich. Efekty zadania pn. będą służyć Wnioskodawcy do wykonywania czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Realizowane zadanie nie ma charakteru komercyjnego. Wnioskodawca nie będzie pobierać żadnych opłat z tytułu korzystania z powstałego obiektu, nie będzie tam też prowadzić działalności gospodarczej.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Ponadto art. 88 ust. 4 ustawy wyklucza odliczenie w odniesieniu do podmiotów niebędących zarejestrowanymi, czynnymi podatnikami podatku VAT.

W omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie będą spełnione, gdyż Wnioskodawca nie jest czynnym podatnikiem podatku VAT, a nabyte towary i usługi w związku z realizacją zadania nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W konsekwencji Wnioskodawca nie będzie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych z tytułu realizacji przedmiotowego zadania.

W związku z ww. zadaniem Wnioskodawca nie będzie miał również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1686). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in. złożenie zgłoszenia rejestracyjnego i pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i 4 ww. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej podpisanie umowy o dofinansowanie przed dniem 1 maja 2004 r. Ponieważ Wnioskodawca nie spełnia tych warunków, nie będzie miał możliwości ubiegania się o zwrot podatku VAT na podstawie przepisów rozdziału 4 cyt. rozporządzenia.

Podsumowując, Wnioskodawca jako organizacja pożytku publicznego i beneficjent funduszy unijnych, nie będzie mógł na podstawie powołanych przepisów odzyskać podatku VAT poniesionego w związku z realizacją zadania pn. w ramach poddziałania 19.2 Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność z wyłączeniem projektów grantowych oraz operacji w zakresie podejmowania działalności gospodarczej objętego programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. Interpretację niniejszą wydano w oparciu o informacje, że Wnioskodawca nie jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług oraz, że wydatki poniesione w ramach zadania będą służyć Wnioskodawcy do wykonywania czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Należy zaznaczyć, że organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości dotyczących możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych. Kwestię tę rozstrzygają przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocy bezzwrotnej. Zasady i przepisy podatkowe powołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowanym.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej