Temat interpretacji

Nabycie przez Fundację od podmiotów zagranicznych usług, dla których miejscem świadczenia jest zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy terytorium Polski, stanowi import usług, o którym mowa w art. 2 pkt 9 ustawy. Fundacja zobowiązana jest opodatkować w Polsce nabyte usługi na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 31 stycznia 2018 r. (data wpływu 12 lutego 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczenia przez Fundację podatku z tytułu nabycia usług od podmiotów zagranicznych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 lutego 2018 r. do tutejszego organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczenia przez Fundację podatku z tytułu nabycia usług od podmiotów zagranicznych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Fundacja została ustanowiona w dniu 21 marca 2006 roku aktem notarialnym i działa zgodnie z przepisami ustawy z dnia 6 kwietnia 1984 roku o fundacjach (Dz. U. z 2016 r., poz. 40, z późn. zm.). Fundacja posiada także status organizacji pożytku publicznego i prowadzi działalność na podstawie ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2016 r., poz. 1817, z późn.zm.).

Celem Fundacji jest działanie na rzecz:

1. niesienia wszelkiej pomocy ludziom dotkniętym skutkami kryzysów humanitarnych, wojen domowych, klęsk żywiołowych lub innych sytuacji zagrażających ich życiu lub dobrobytowi zarówno na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jak i za granicą;
2. dostarczania pomocy humanitarnej;
3. udzielania pomocy rozwojowej, technicznej, edukacyjnej i zdrowotnej;
4. propagowania idei praw człowieka;
5. wsparcie uchodźców, uchodźców wewnętrznych i innych grup w zakresie ochrony prawnej, potrzeb humanitarnych, aktywizacji zawodowej oraz innych potrzeb, zarówno na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jak i za granicą;
6. prowadzenia działalności społecznej, informacyjnej, kulturalnej, naukowej i oświatowej na rzecz rozwiązywania problemów globalnych, niesienia pomocy humanitarnej, praw człowieka oraz większego zaangażowania Polski w stosunkach międzynarodowych;
7. wspierania wolontariatu.

Fundacja realizuje swoje cele poprzez:

1. organizowanie zbiórek publicznych oraz przygotowywanie i wysyłanie pomocy humanitarnej i rozwojowej, w szczególności poprzez przyjmowanie i wydawanie, w tym wywóz za granicę produktów leczniczych i wyrobów medycznych przeznaczonych na niesienie pomocy humanitarnej;
2. organizowanie imprez, imprez masowych, koncertów, wydarzeń kulturalnych i artystycznych oraz innych podobnych przedsięwzięć;
3. prowadzenie i popieranie badań naukowych oraz innej działalności naukowej;
4. organizowanie wykładów, seminariów, konferencji oraz innych podobnych przedsięwzięć;
5. przyznawanie nagród, stypendiów i dotacji;
6. udział w przedsięwzięciach zgodnych z celami statutowymi Fundacji;
7. działalność wydawniczą, produkcję filmową, telewizyjną oraz multimedialną;
8. współpracę z mediami;
9. współpracę ze środowiskami akademickimi, oświatowymi, kulturalnymi i dziennikarskimi, a także instytucjami oraz osobami realizującymi cele zbliżone do celów Fundacji;
10. popieranie inicjatyw zmierzających do celów Fundacji;
11. współpracę z instytucjami publicznymi - w tym organami administracji rządowej i samorządowej - i organizacjami pozarządowymi działającymi w zakresie objętym celami fundacji oraz współpracę krajową i zagraniczną z wszelkimi instytucjami i osobami zainteresowanymi celami Fundacji.

Fundacja w zakresie swojej statutowej działalności udziela pomocy przede wszystkim osobom w trudnej sytuacji życiowej i materialnej, zarówno w Polsce, jak i za granicą. Fundacja może udzielać pomocy polskim, jak i zagranicznym osobom fizycznym i prawnym, w tym instytucjom i organizacjom.

Fundacja prowadzi nieodpłatną działalność statutową pożytku publicznego, przy czym może prowadzić także działalność statutową odpłatną, którą wykonuje sporadycznie. Fundacja dysponuje środkami publicznymi, prywatnymi, w tym darowiznami dla realizacji zadań statutowych, a także odpisem 1% podatku dochodowego od osób fizycznych. Fundacja nie prowadzi działalności gospodarczej, a także nie jest podatnikiem VAT czynnym.

Fundacja realizuje projekty m.in. w następujących krajach: Libanie, Gruzji, Palestynie, Sudanie Południowym, Ugandzie, Kenii, Etiopii i Peru. Są to projekty zazwyczaj roczne, z możliwością ich kontynuacji, na które Fundacja otrzymuje środki publiczne z Ministerstwa Spraw Zagranicznych lub od instytucji międzynarodowych. Projekty Libańskie polegają głównie na organizowaniu pomocy humanitarnej na rzecz uchodźców Syryjskich w Libanie oraz dostępie do opieki medycznej dzięki klinice stacjonarnej i mobilnej. W Gruzji Fundacja prowadzi działania mające na celu zapobieganie powodziom poprzez szkolenie pracowników Gruzińskiej Agencji Środowiskowej. Również w ramach projektów rozwojowych Fundacja wspiera palestyńskie spółdzielnie rolnicze. W Afryce, w Kenii i Etiopii, Fundacja prowadzi szkolenia strażackie dotyczące reagowania w sytuacjach klęsk żywiołowych. W Sudanie Południowym niesie pomoc humanitarną w tym pomoc medyczną oraz program dożywiania dla głodujących dzieci. W ramach działań Fundacji utworzono Zespół Ratunkowy, który jest medyczną grupą szybkiego reagowania, zdolną do wyjazdu do strefy dotkniętej klęską żywiołową (np. trzęsieniem ziemi) lub kryzysami humanitarnymi w ciągu 24 godzin. W 2017 roku Zespół Ratunkowy niósł pomoc w Peru, Ugandzie i Libanie.

W związku z realizacją swojej działalności Fundacja nabywa różnego rodzaju usługi w krajach, w których realizowane są projekty, od podmiotów działających w tych lokalizacjach. Fundacja od zakupionych usług odprowadza podatek VAT w Polsce.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy nabywając usługi od podmiotów zagranicznych Fundacja powinna rozliczać podatek VAT w Polsce?

Zdaniem Wnioskodawcy, Fundacja nie powinna rozliczać podatku VAT w Polsce z tytułu importu usług, ponieważ nie prowadząc działalności gospodarczej, wykonując wyłącznie działalność statutową nieodpłatną i sporadycznie działalność odpłatną, nie spełnia definicji podatnika na potrzeby ustalania miejsca świadczenia, w związku z czym nie powstaje w tym przypadku import usług w rozumieniu ustawy o podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu tym podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m. in. odpłatne świadczenie usług, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju, przez które - w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (z zastrzeżeniem art. 2a).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().

Podatnikami, na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy, są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Natomiast zgodnie z art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania rozdziału 3 działu V ustawy (regulującego kwestie związane z miejscem świadczenia przy świadczeniu usług):

1. ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:
   1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
   2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku
2. podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

Powyższy przepis wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy, która ma zastosowanie tylko w przypadku ustalania miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest podmiot wykonujący samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Przy czym, ustawodawca wskazując na działalność gospodarczą odnosi się do jej definicji zawartej w art. 15 ust. 2 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Za podatników, w świetle art. 28a pkt 1 ustawy, uznawane są również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Natomiast przepis art. 28a pkt 2 ustawy uszczegóławia normę zawartą w pkt 1 lit. a, przez wskazanie, że pojęcie podatnika, na potrzeby ustalania miejsca świadczenia usług, obejmuje również sytuację, gdy podatnik, który wykonuje samodzielnie działalność gospodarczą, nabywa usługi dla czynności niepodlegających opodatkowaniu zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest fundacją, która posiada status organizacji pożytku publicznego i prowadzi działalność na podstawie ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie. Dysponując środkami publicznymi Fundacja prowadzi nieodpłatną działalność statutową pożytku publicznego, ale sporadycznie wykonuje także działalność statutową odpłatną.

W zakresie swojej statutowej działalności Fundacja udziela pomocy osobom w trudnej sytuacji życiowej i materialnej, zarówno w Polsce, jak i za granicą. Fundacja może udzielać pomocy polskim, jak i zagranicznym osobom fizycznym i prawnym, w tym instytucjom i organizacjom, realizując swoje projekty w różnych krajach. Celem działania Fundacji jest m.in. niesienie wszelkiej pomocy humanitarnej, rozwojowej, technicznej, edukacyjnej i zdrowotnej - ludziom dotkniętym skutkami kryzysów humanitarnych, wojen domowych czy klęsk żywiołowych, wsparcie uchodźców, propagowanie idei praw człowieka, prowadzenie działalności społecznej, informacyjnej, kulturalnej, naukowej i oświatowej na rzecz rozwiązywania problemów globalnych, wspieranie wolontariatu. Cele te Fundacja realizuje m.in. poprzez: organizowanie zbiórek publicznych i wysyłanie pomocy humanitarnej, organizowanie różnego rodzaju imprez kulturalnych i artystycznych, prowadzenie i popieranie badań i działalności naukowej, organizowanie wykładów i konferencji, przyznawanie nagród, stypendiów i dotacji, działalność wydawniczą i medialną, współpracę z instytucjami publicznymi i organizacjami pozarządowymi działającymi w zakresie objętym celami Fundacji.

W związku z prowadzaną działalnością Fundacja nabywa różnego rodzaju usługi w krajach, w których realizuje projekty, od podmiotów działających w tych lokalizacjach. Od zakupionych usług Fundacja odprowadza podatek VAT w Polsce. Jednocześnie Wnioskodawca wskazał, że nie prowadzi działalności gospodarczej i nie jest podatnikiem VAT czynnym.

Wątpliwości Wnioskodawcy w opisanej sprawie budzi konieczność rozliczenia w Polsce podatku z tytułu importu usług od podmiotów zagranicznych.

W pierwszej kolejności należy wskazać, że działalność fundacji uregulowana została ustawą z dnia 6 kwietnia 1984 r. o fundacjach (Dz. U. z 2016 r. poz. 40, z późn. zm.). Stosownie do art. 1 tej ustawy, fundacja może być ustanowiona dla realizacji zgodnych z podstawowymi interesami Rzeczypospolitej Polskiej celów społecznie lub gospodarczo użytecznych, w szczególności takich jak: ochrona zdrowia, rozwój gospodarki i nauki, oświata i wychowanie, kultura i sztuka, opieka i pomoc społeczna, ochrona środowiska oraz opieka nad zabytkami. W myśl art. 4 ww. ustawy, fundacja działa na podstawie przepisów tej ustawy i statutu. Fundator ustala statut fundacji, określający jej nazwę, siedzibę i majątek, cele, zasady, formy i zakres działalności fundacji, skład i organizację zarządu, sposób powoływania oraz obowiązki i uprawnienia tego organu i jego członków. Statut może zawierać również inne postanowienia, w szczególności dotyczące prowadzenia przez fundację działalności gospodarczej, dopuszczalności i warunków jej połączenia z inną fundacją, zmiany celu lub statutu, a także przewidywać tworzenie obok zarządu innych organów fundacji (art. 5 ust. 1 ww. ustawy).

Natomiast ustawa z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2018 r. poz. 450) reguluje m.in. zasady prowadzenia działalności pożytku publicznego przez organizacje pozarządowe w sferze zadań publicznych, a także uzyskiwania przez organizacje pozarządowe statusu organizacji pożytku publicznego oraz funkcjonowania organizacji pożytku publicznego (art. 1 ust. 1 ww. ustawy).

Na podstawie art. 3 ust. 1 tej ustawy, działalnością pożytku publicznego jest działalność społecznie użyteczna, prowadzona przez organizacje pozarządowe w sferze zadań publicznych określonych w ustawie. Organizacjami pozarządowymi są niebędące jednostkami sektora finansów publicznych w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych lub przedsiębiorstwami, instytutami badawczymi, bankami i spółkami prawa handlowego będącymi państwowymi lub samorządowymi osobami prawnymi, oraz niedziałające w celu osiągnięcia zysku osoby prawne lub jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, którym odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną, w tym fundacje i stowarzyszenia, z zastrzeżeniem ust. 4 (art. 3 ust. 2 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 6 ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, działalność pożytku publicznego nie jest, z zastrzeżeniem art. 9 ust. 1, działalnością gospodarczą, w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, i może być prowadzona jako działalność nieodpłatna lub działalność odpłatna. Działalnością nieodpłatną pożytku publicznego jest działalność prowadzona przez organizacje pozarządowe i podmioty wymienione w art. 3 ust. 3, w sferze zadań publicznych, o której mowa w art. 4, za które nie pobierają one wynagrodzenia (art. 7 ww. ustawy). Natomiast działalnością odpłatną pożytku publicznego jest m.in., w myśl art. 8 ust. 1 pkt 1 tej ustawy, działalność prowadzona przez organizacje pozarządowe i podmioty wymienione w art. 3 ust. 3, w sferze zadań publicznych, o której mowa w art. 4, za które pobierają one wynagrodzenie. Przychód z działalności odpłatnej pożytku publicznego służy wyłącznie prowadzeniu działalności pożytku publicznego.

Przechodząc na grunt prawa podatkowego, w odniesieniu do przedstawionej sprawy należy ponownie podkreślić, że przepis art. 28a ustawy o podatku od towarów i usług wprowadza odrębną definicję podatnika, która ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Istotą tego przepisu jest odróżnienie podmiotów znajdujących się w sferze aktywności gospodarczej od konsumentów.

Trzeba też zaznaczyć, że działalność gospodarcza, w rozumieniu ustawy, nie musi być co do zasady prowadzona w celu uzyskania zysku. W ramach działalności gospodarczej podatnik VAT może dążyć do osiągnięcia celów inne niż zarobkowe. Tym samym podatnikami VAT mogą być również podmioty typu non profit, realizujące np. zadania charytatywne, przy czym, opodatkowaniu mogą podlegać jedynie takie czynności tych podatników, działających w tym charakterze, które są realizowane odpłatnie. Bez znaczenia także dla bycia podatnikiem VAT jest efekt prowadzonej działalności, w szczególności, czy jest to działalność dochodowa czy przynosząca straty.

Realizacja zadań fundacji, poza przypadkami prowadzenia przez nią działalności gospodarczej związanej z jej celami statutowymi (czynności odpłatne), ma z reguły charakter usługowy nieodpłatny. Przy czym jej statutowe czynności podlegają opodatkowaniu, w myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, jedynie wówczas, gdy są one realizowane za odpłatnością (odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług), natomiast, gdy są wykonywane nieodpłatnie nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle powyższych uwag należy stwierdzić, że w niniejszej sprawie Fundacja, będąc organizacją pożytku publicznego i wykonując czynności statutowe związane z niesieniem wszelkiego rodzaju pomocy osobom w trudnej sytuacji życiowej i materialnej w Polsce i za granicą, poprzez m.in. organizowanie zbiórek publicznych i wysyłanie pomocy humanitarnej, organizowanie imprez, prowadzenie badań naukowych, organizowanie wykładów i konferencji, działalność wydawniczą i medialną, współpracę z instytucjami i organizacjami w zakresie objętym celami Fundacji - świadczy usługi w sferze zadań publicznych, a tym samym jest usługodawcą i zalicza się do podmiotów wymienionych w art. 15 ust. 2 ustawy. Ponadto, jak wynika z art. 28a ustawy, podatnikami są podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel i rezultat tej działalności, co oznacza, że brak charakteru zarobkowego czynności wykonywanych przez Fundację nie może stanowić przesłanki wyłączającej ten podmiot z definicji podatnika określonej w powyższym przepisie.

Fundacja wykonując samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy i świadcząc głównie czynności nieodpłatne, a więc niepodlegające opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, a sporadycznie również czynności odpłatne - wpisuje się w hipotezę art. 28a ustawy i w świetle tego przepisu jest podatnikiem w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jej rzecz usług.

Ogólna reguła dotycząca miejsca świadczenia usług na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 28a ustawy, określona została w art. 28b ustawy. Na podstawie art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n (w zastrzeżonych regulacjach ustawodawca odrębnie określił miejsce świadczenia dla niektórych usług).

Stosownie do ust. 2 ww. przepisu, w przypadku, gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

W przedstawionej sprawie jak już wyżej wskazano Fundacja, jako organizacja pożytku publicznego, wykonując czynności w ramach działalności statutowej świadczy usługi w sferze zadań publicznych, co oznacza, że jest usługodawcą a tym samym podmiotem wymienionym w art. 15 ust. 2 ustawy, do którego odnosi się przepis art. 28a ustawy.

Należy zatem stwierdzić, że wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy - Fundacja spełnia przesłanki wynikające z art. 28a ustawy i jest podatnikiem w rozumieniu tego przepisu. W konsekwencji miejsce świadczenia nabywanych przez Fundację usług należy ustalić na podstawie zasady ogólnej, wyrażonej w art. 28b ust. 1 ustawy (uwzględniając wymienione zastrzeżenia).

Tym samym, miejscem świadczenia usług na rzecz Wnioskodawcy, do których nie znajdują zastosowania szczególne zasady ustalania miejsca świadczenia określone w przepisach art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n ustawy, jest co do zasady - zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy - terytorium kraju, gdzie znajduje się siedziba Fundacji. Zatem nabywane przez Fundację usługi (do których nie mają zastosowania regulacje art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n ustawy), świadczone przez podmioty zagraniczne, podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce.

Pojęcie importu usług zostało zdefiniowane w art. 2 pkt 9 ustawy jako świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. usługodawcą jest podatnik nieposiadający siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, a w przypadku usług, do których stosuje się art. 28e, podatnik ten nie jest zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4,
2. usługobiorcą jest:
   • w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b - podatnik, o którym mowa w art. 15, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4,
   • w pozostałych przypadkach - podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, posiadająca siedzibę na terytorium kraju i zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4.

W przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego (art. 17 ust. 2 ustawy).

W świetle powołanych przepisów, w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b ustawy, import usług ma miejsce wówczas, gdy spełnione są łącznie następujące warunki:

• miejscem świadczenia (opodatkowania) usługi jest terytorium Polski;

• usługodawcą jest podatnik mający siedzibę działalności gospodarczej poza terytorium kraju (niezależnie od tego, czy na terenie Unii Europejskiej czy też poza jej terytorium), nieposiadający w Polsce stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej;

• usługobiorcą jest osoba prawna, jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, bądź osoba fizyczna, zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4 ustawy.

Na podstawie art. 97 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, podlegający obowiązkowi zarejestrowania jako podatnicy VAT czynni, są obowiązani przed dniem dokonania pierwszej wewnątrzwspólnotowej dostawy lub pierwszego wewnątrzwspólnotowego nabycia zawiadomić naczelnika urzędu skarbowego w zgłoszeniu rejestracyjnym, o którym mowa w art. 96, o zamiarze rozpoczęcia wykonywania tych czynności. Przepis ten stosuje się odpowiednio również do podatników, o których mowa w art. 15, innych niż wymienieni w ust. 1 i 2, którzy nabywają usługi, do których stosuje się art. 28b, jeżeli usługi te stanowiłyby u nich import usług (art. 97 ust. 3 pkt 1 ustawy).

Zgodnie z art. 97 ust. 4 ustawy, naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podmiot, który dokonał zawiadomienia zgodnie z ust. 1, jako podatnika VAT UE.

W niniejszej sprawie Wnioskodawca, jako polski podatnik, spełnia warunki określone w ww. art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy. Nabycie przez Fundację od podmiotów zagranicznych nieposiadających w Polsce siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej usług, dla których miejscem świadczenia jest - zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy terytorium Polski, stanowi dla Wnioskodawcy import usług, o którym mowa w art. 2 pkt 9 ustawy. Zatem Fundacja zobowiązana jest, na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, opodatkować usługi, do których stosuje się art. 28b ustawy, zgodnie z obowiązującymi w Polsce przepisami prawa podatkowego.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy uznaje się za nieprawidłowe.

Należy zaznaczyć, że Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej, może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

nieprawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej