Prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego lub ubiegania się o zwrot podatku VAT w ramach realizowanego projektu. - Interpretacja - 0112-KDIL1-1.4012.97.2018.1.BR

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 04.04.2018, sygn. 0112-KDIL1-1.4012.97.2018.1.BR, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego lub ubiegania się o zwrot podatku VAT w ramach realizowanego projektu.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 lutego 2018 r. (data wpływu 12 lutego 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego lub ubiegania się o zwrot podatku VAT w ramach realizowanego projektu jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 lutego 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego lub ubiegania się o zwrot podatku VAT w ramach realizowanego projektu.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i składa deklaracje VAT za miesięczne okresy rozliczeniowe. Z dniem 1 stycznia 2017 roku Gmina dokonała centralizacji rozliczeń podatku VAT i od tego dnia prowadzi wspólne rozliczenia podatku VAT wraz ze wszystkimi swoimi jednostkami organizacyjnymi.

Gmina złożyła wniosek o przyznanie pomocy w ramach poddziałania 19.2: Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność objętego PROW na lata 2014-2020 na Rozbudowę i przebudowę wraz z termomodernizacją budynku świetlicy. Przedmiotem operacji jest rozbudowa, przebudowa, termomodernizacja budynku świetlicy, remont dachu oraz realizacja stref wejściowych z podjazdem dla niepełnosprawnych. Planowane prace obejmują część architektoniczno-budowlaną, instalacyjną i technologiczno-funkcjonalną, co polepszy formę architektoniczną budynku, a przez to jego funkcję jaką jest zapewnienie miejsca do spędzania wolnego czasu społeczności lokalnej.

Budynek stanowiący przedmiot inwestycji jest w dobrym stanie technicznym, do przebudowy ze względu na zły stan techniczny zakwalifikowano dach, stolarkę drzwiową frontową i instalacje wewnętrzne. W ramach inwestycji zostaną przeprowadzone następujące roboty: rozbiórka pokrycia i konstrukcji dachowej, wykonanie nowej konstrukcji i poszycia dachu, wyburzenie fragmentów ścian wewnętrznych, rozbiórka schodów zewnętrznych, wykonanie schodów zewnętrznych wraz z pochylnią, wymiana drzwi frontowych, przebudowa i rozbudowa kotłowni w części piwnicznej, wykonanie ścianek działowych, nadproży, wykonanie instalacji elektrycznej, wodnej, kanalizacyjnej i CO, naprawa posadzek, wykonanie tynków, roboty wykończeniowe oraz termomodernizacja budynku świetlicy.

W efekcie powstaną oprócz pomieszczeń o charakterze technicznym, dwa pomieszczenia przeznaczone na zajęcia rekreacyjne oraz twórczo-ruchowe. Dodatkowo budynek będzie wykorzystywany na cele spotkań rady sołeckiej oraz reaktywowanego Koła Gospodyń Wiejskich. W świetlicy będą również organizowane takie wydarzenia jak: Dzień Kobiet, Spotkanie Wielkanocne, Zabawa Andrzejkowa, Spotkanie z Mikołajem dla najmłodszych mieszkańców, Spotkanie Opłatkowe jak również coroczne Dożynki i Święto. Wszystko to ma na celu zachęcić mieszkańców do uczestnictwa w zebraniach wiejskich i zaktywizować ich do działań na rzecz rozwoju wsi, natomiast Święto nawiązuje do tradycji i ma na celu uszanowanie przeszłości.

Zrewitalizowany budynek jest potrzebny społeczności lokalnej dla realizacji wspólnych celów, integracji mieszkańców oraz wzajemnej pomocy. Nie bez znaczenia jest zaspokojenie potrzeb dzieci, młodzieży i dorosłych na działalność kulturalną, natomiast ani Gmina, ani mieszkańcy wioski nie zamierzają korzystać z wyremontowanego lokalu w celach komercyjnych zarobkowych, ponieważ nie ma takiej potrzeby. Jednocześnie należy zaznaczyć, że w dotychczasowym stanie, zarówno technicznym jak i estetycznym istniejąca infrastruktura była rażąco zdegradowana oraz niebezpieczna dla użytkowników, natomiast realizacja projektu spowoduje przywrócenie pierwotnej funkcjonalności i poprawi ofertę w zakresie spędzania wolnego czasu, jakości życia, wzrostu aktywności, przeciwdziałaniu patologiom i wykluczeniu społecznemu mieszkańców.

Świetlica będzie zarządzana przez Gminę, która w przedmiotowym projekcie nie jest przedsiębiorcą i nie prowadzi działalności gospodarczej, ani nie zamierza oddawać jej w użytkowanie na podstawie umów cywilnoprawnych generujących przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem VAT, np. najem, dzierżawa. Użytkownikami świetlicy będą mieszkańcy oraz lokalne organizacje: Rada Sołecka, Koło Gospodyń Wiejskich, dla celów innych niż działalność gospodarcza. Powyższym podmiotom świetlica będzie udostępniana nieodpłatnie, a za jej użytkowanie nie będą pobierane żadne opłaty.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w świetle przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 z późn. zm.) Gmina realizując projekt Rozbudowa i przebudowa wraz z termomodernizacją budynku świetlicy będzie miała możliwość obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego VAT lub ubiegania się o zwrot podatku VAT z tytułu zakupu towarów i usług w ramach realizowanego projektu współfinansowanego ze środków Unii Europejskiej?

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z przedstawionym zdarzeniem przyszłym na gruncie obowiązujących przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług Gminie nie będzie przysługiwało prawo (tzn. nie będą istniały prawne możliwości) do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego lub ubiegania się o zwrot podatku z tytułu zakupu towarów i usług w ramach realizowanego projektu współfinansowanego ze środków unijnych.

Zgodnie z ogólną zasadą zawartą w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikowi VAT przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim nabyte towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Ponadto z ww. przepisu wynika, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje pod warunkiem jednoczesnego spełnienia następujących warunków:

  1. podmiot ubiegający się o odliczenie jest podatnikiem podatku VAT,
  2. zakupione przez podatnika towary i usługi wykorzystywane są do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W związku z powyższym należy ustalić czy w odniesieniu do czynności związanych z wykorzystaniem budynku świetlicy po zrealizowaniu projektu Gmina będzie występowała w charakterze podatnika podatku VAT oraz czy ponoszone przez Gminę wydatki na zakup towarów i usług w celu realizacji projektu będą przez Gminę wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Przez działalność gospodarczą należy rozumieć wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Jednakże w art. 15 ust. 6 wskazano, że nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Ponadto stosownie do art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, do zakresu działań Gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów oraz stosownie do art. 7 ust. 1 ww. powołanej ustawy, do zadań własnych Gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty.

Głównym celem poniesienia wydatków na realizację opisanej inwestycji jest przede wszystkim wykonywanie zadań własnych Gminy, które nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W zakresie realizacji zadań własnych Gmina nie występuje w charakterze podatnika w związku z tym, konsekwentnie, nie ma również prawa do odliczenia podatku naliczonego od nabyć związanych z realizacją tych zadań. Należy przyjąć, że w momencie ponoszenia wydatków na realizację projektu polegającego na rozbudowie i przebudowie wraz z termomodernizacją budynku świetlicy, Gmina nie zamierza wykorzystywać go do czynności opodatkowanych, gdyż zgodnie z założeniem projekt ma służyć poprawie jakości życia mieszkańców i służyć im dla zaspokajania potrzeb kulturalnych, rekreacyjnych, podtrzymywania i kultywowania lokalnych tradycji oraz szeroko pojętej integracji. Z uwagi na pierwotne założenia i swój charakter budynek nie posiada, a także nie uzyska po rewitalizacji, funkcjonalności lokalu dla celów zarobkowych.

Reasumując należy podkreślić, że przedmiot projektu będzie służył celom publicznym, będzie użytkowany zgodnie z przeznaczeniem przez wszystkich mieszkańców, nie będzie generował żadnych przychodów, a nabywane przez Gminę w trakcie realizacji projektu towary i usługi nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. W związku z tym Gmina nie będzie miała możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, gdyż nie zostaną spełnione przesłanki art. 86 ust. 1 ustawy warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Na podstawie art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika określone zostały w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go dla tej czynności za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy należy rozumieć wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak stanowi natomiast art. 15 ust. 6 ustawy nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter wyłącznie podmiotowo-przedmiotowy.

W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwojakim charakterze:

  • podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz
  • podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na postawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem, jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1875 z późn. zm.) gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy.

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie będą spełnione, gdyż Wnioskodawca realizując przedmiotowy projekt nie będzie działał w charakterze podatnika VAT, ponieważ projekt będzie wykonywany przez organ władzy publicznej w zakresie realizowania zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, a efekty realizacji projektu nie będą wykorzystywane do działalności o charakterze gospodarczym, generującej opodatkowanie podatkiem od towarów i usług.

W zakresie realizowanego zadania, Wnioskodawca nie będzie miał również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1686). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in. złożenie zgłoszenia rejestracyjnego i pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i 4 ww. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej, podpisanie umowy o dofinansowanie przed dniem 1 maja 2004 r. Ponieważ Zainteresowany nie będzie spełniał tych warunków, nie będzie miał zatem możliwości ubiegania się o zwrot podatku VAT na podstawie przepisów rozdziału 4 cyt. rozporządzenia.

W konsekwencji, mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że Wnioskodawca nie będzie miał możliwości obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego lub ubiegania się o zwrot podatku VAT z tytułu zakupu towarów i usług w ramach realizowanego projektu pn.: Rozbudowa i przebudowa wraz z termomodernizacją budynku świetlicy.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej