Temat interpretacji

Zwolnienia od podatku dostawy nieruchomości.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 lipca 2017 r. (data wpływu 27 lipca 2017 r.), uzupełnionym w dniu 5 października 2017 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku dostawy nieruchomości jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 lipca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 5 października 2017 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku dostawy nieruchomości.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą pod nazwą s.c od 1992 r., od 1994 r. jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Z uwagi na miejsce wykonywania działalności , gmina , podatek od towarów i usług rozliczany w jest w Urzędzie Skarbowym w .

W dniu 1995 r. Spółka nabyła nieruchomość gruntową zabudowaną. Sprzedający był czynnym podatnikiem podatku VAT i dla przedmiotowej transakcji wystawił fakturę VAT. W akcie notarialnym i w fakturze przedmiot transakcji był podzielony na poszczególne elementy sprzedaży:

1. Budynek mieszkalno-usługowy,
2. Szopa na maszyn,
3. Magazyn gospodarczy,
4. Studnia głębinowa,
5. Ogrodzenie nieruchomości,
6. Utwardzenie placu, dojazdy,
7. Grunt zabudowany,
8. Zbiornik metalowy 10 tys. l.,
9. Szopa na maszyny,
10. Garaż ma maszyny.

Do każdego przedmiotu transakcji wymienionego w fakturze VAT zastosowano stawkę podatku VAT w wysokości 22%.

W dniu kwietnia 2017 r. Spółka sprzedała przedmiotową nieruchomość Panu T. K. prowadzącemu gospodarstwo rolne i wystawiła fakturę VAT o nr ... ze stawką podatku VAT w wysokości 23% na wszystkie elementy transakcji, jak w fakturze zakupu z roku 1995. Nabywca jest czynnym podatnikiem podatku VAT zarejestrowanym również w Urzędzie Skarbowym w w zakresie prowadzonej działalności rolniczej. Zakupioną od Spółki nieruchomość przeznaczył na prowadzoną przez siebie działalność rolniczą. Kupujący rozliczając podatek VAT za m-c kwiecień 2017 r. złożył wniosek o zwrot podatku VAT wynikającego z faktury VAT o nr ... Naczelnik Urzędu Skarbowego przed dokonaniem zwrotu rozpoczął czynności sprawdzające i zakwestionował zasadność naliczenia podatku VAT. Zdaniem osoby dokonującej czynności sprawdzające dokonana przez Spółkę sprzedaż powinna być zwolniona z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 z późn. zm.) z wyjątkiem budynku mieszkalno-usługowego, na który w roku 2014 ponoszono nakłady inwestycyjne o wartości przekraczającej 30% wartości nabycia budynku mieszkalno-usługowego.

W związku z powyższym w dniu lipca 2017 r. Spółka wystawiła fakturę korygującą o nr ... do faktury nr ... z dnia kwietnia 2017 r. korygując podatek VAT należny do zera w taki sposób, że do wyżej wymienionych przedmiotów opodatkowania w pozycjach od 2 do 10 zastosowano zwolnienie z podatku VAT (stawka VAT ZW) natomiast na sprzedaż budynku mieszkalno-usługowego, z uwagi na poniesione nakłady inwestycyjne o wartości przekraczającej 30% wartości nabycia, Spółka wystawiła fakturę VAT z podziałem na stawki 8 % dla części mieszkalnej i 23 % dla części usługowej.

W dniu lipca 2017 r. w Urzędzie Skarbowym Spółka złożyła korektę deklaracji VAT-7 za m-c kwiecień 2017. W taki sam sposób uczynił Nabywca składając w dniu lipca 2017 r. korektę deklaracji VAT-7 za m-c kwiecień 2017 jednocześnie wycofując wniosek od zwrotu podatku VAT.

Obiekty (szopa na maszyny, magazyn gospodarczy, studnia głębinowa, ogrodzenia, utwardzenie placu, dojazdy, grunt zabudowany, zbiornik metalowy 10 tys. 1., szopa na maszyny, garaż na maszyny) zlokalizowane na nieruchomości gruntowej zabudowanej na dzień sprzedaży przez Spółkę stanowiły budynki i budowle w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2017 r. poz. 1332, z późn. zm.)

Faktura zakupu nr z dnia sierpnia 1995 r. wyszczególnia poszczególne składniki jw. przedmiotowej nieruchomości, które przez szereg lat użytkowania nie zmieniły się. Dlatego też zostały one ujęte prawie w identyczny sposób w fakturze sprzedaży nr . Zgodnie z zapisami prawa budowlanego obiekty (szopa na maszyny, magazyn gospodarczy, szopa na maszyny, garaż na maszyny) nie są trwale związane z gruntem, zostały wzniesione do czasowego użytkowania w okresie krótszym od jego trwałości technicznej i należałoby zaliczyć do tymczasowych obiektów budowlanych.

Wszystkie budynki i budowle (w tym budynek mieszkalno-usługowy) były wykorzystywane na w prowadzonej prze Spółkę działalności gospodarczej od 1995 r. W ewidencji środków trwałych Spółki zostały ujawnione od 1996 r.

Spółka ponosiła nakłady na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych tylko na budynek mieszkalno-usługowy w 2014 r. Wartość wydatków poniesionych na ulepszenie przekroczyła 30% wartości początkowej budynku mieszkalno-usługowego. Spółka mała prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na te ulepszenia i z tego prawa skorzystała.

Po ulepszeniu budynek mieszkalno-usługowy nie był przedmiotem najmu, dzierżawy. Budynek ten od dnia zakupu do dnia sprzedaży był wykorzystywany na cele działalności gospodarczej Spółki, tj. pomieszczenie do spożywania posiłków przez pracowników, szatnia dla pracowników, pomieszczenie socjalno-bytowe (ubikacja, łazienka, pralnia) oraz wyodrębniona część mieszkalna, w której kwaterowali się właściciele Spółki, jak przyjeżdżali z miejsca zamieszkania () woj. na teren zakładu w . woj. .

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż przedmiotowej nieruchomości będzie zwolniona z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, do sprzedaży wyżej wymienionej nieruchomości będzie miało zastosowanie zwolnienie, z wyjątkiem budynku mieszkalno-usługowego, który opodatkowano w dwóch stawkach. Wystawiając fakturę VAT ... z dnia kwietnia 2017 r. nie wgłębialiśmy się szczegółowo w przepisy prawa podatkowego i do przedmiotowej sprzedaży w całości zastosowaliśmy stawkę VAT 23%. Jednakże po przeanalizowaniu zapisów art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, wszystko wskazuje na to, że powinnyśmy zastosować zwolnienie do tej sprzedaży. Od nabytej przez nas nieruchomości odliczyliśmy podatek VAT naliczony w fakturze zakupu w roku 1995 i od razu była przez nas wykorzystywana na cele działalności gospodarczej bez żadnej przerwy do chwili obecnej. W związku z powyższym była ona przez nas zasiedlona przez okres dłuższy niż dwa lata. Jedynie budynek mieszkalno-usługowy został wyłączony z tego zwolnienia, gdyż w roku 2014 ponieśliśmy na niego nakłady wyższe niż 30 % wartości nabycia budynku mieszkalno-usługowego, a od poniesionych nakładów odliczyliśmy podatek VAT. W związku z powyższym uważamy, że zastosowanie zwolnienia do sprzedaży wyżej wymienionej nieruchomości z wyjątkiem budynku mieszkalno-usługowego, który opodatkowano w dwóch stawkach, jest prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju ().

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do treści art. 146a ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

W świetle art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast na podstawie art. 146a pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku dostaw towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

W art. 2 pkt 14 ustawy, ustawodawca określił co należy rozumieć pod pojęciem pierwszego zasiedlenia. Zgodnie z tym przepisem, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej;

Należy zwrócić uwagę, że przepisy Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 str. 1 z późn. zm.) posługują się pojęciem pierwszego zasiedlenia, jednakże nie definiują tego pojęcia oraz nie wprowadzają dodatkowych warunków go określających.

W konsekwencji zarówno zgodnie z przepisami Dyrektywy 2006/112/WE oraz w świetle utrwalonego w tej materii orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej pierwsze zasiedlenie budynku należy rozumieć szeroko jako pierwsze zajęcie budynku, używanie. W efekcie, aby w tej sytuacji można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do zajęcia budynku, jego używania, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej.

Zgodnie jednak z art. 12 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE, państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności jednej z następujących transakcji:

1. dostawa budynku lub części budynku oraz związanego z nim gruntu, przed pierwszym zasiedleniem;
2. dostawa terenu budowlanego.

Jak stanowi art. 12 ust. 2 zdanie drugie Dyrektywy 2006/112/WE, państwa członkowskie mogą określić szczegółowe zasady stosowania kryterium, o którym mowa w ust. 1 lit. a), do przebudowy budynków oraz zdefiniować pojęcie gruntu związanego z budynkiem.

Tym samym państwa członkowskie mają możliwość określenia szczegółowych zasad stosowania kryterium pierwszego zasiedlenia jedynie w odniesieniu do sprecyzowanej kategorii czynności, tj. przebudowy budynków.

Należy zauważyć, że w kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się NSA w wyroku z dnia 14 maja 2015 r. o sygn. I FSK 382/14. Sąd w wyroku tym stwierdził, że Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa Dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako pierwsze zajęcie budynku, używanie. Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10 pod warunkiem, że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b), nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat (ust. 7a ww. artykułu).

Według art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Według art. 29a ust. 8 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Analiza przedstawionego stanu faktycznego oraz treści powołanych przepisów prowadzi do stwierdzenia, że przedmiotowa dostawa budynków i budowli zlokalizowanych na nieruchomości gruntowej, z wyjątkiem budynku mieszkalno-usługowego, korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż nastąpiła po pierwszym zasiedleniu w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy i po upływie 2 lat od tego zasiedlenia.

Z przedstawionego we wniosku opisu wynika, że Spółka od 1994 r. jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W dniu sierpnia 1995 r. Spółka nabyła nieruchomość gruntową zabudowaną. Sprzedający dla przedmiotowej transakcji wystawił fakturę VAT. Przedmiotem sprzedaży były: budynek mieszkalno-usługowy, szopa na maszyny, magazyn gospodarczy, studnia głębinowa, ogrodzenie nieruchomości, utwardzenie placu, dojazdy, grunt zabudowany, zbiornik metalowy 10 tys. l., szopa na maszyny, garaż ma maszyny. Do każdego przedmiotu transakcji wymienionego w fakturze VAT zastosowano stawkę podatku VAT w wysokości 22%.

Nabycie stanowiło czynność podlegającą opodatkowaniu. Zatem w przypadku ww. budynków i budowli w dniu zakupu nieruchomości przez Spółkę nastąpiło pierwsze zasiedlenie.

Natomiast w odniesieniu do budynku mieszkalno-usługowego, należy stwierdzić że dokonana dostawa nie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż została dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia. Bowiem, jak wynika z treści wniosku, Spółka w 2014 r. ponosiła nakłady na ulepszenie tego obiektu w wysokości przekraczającej 30% jego wartości początkowej i po zakończeniu ulepszeń budynek nie był wydany w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi.

Należy jednak mieć na uwadze, że zgodnie z powołanym art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwolnieniem objęta jest również dostawa budynku, budowli lub ich części, która nie jest objęta zwolnieniem z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, pod warunkiem, że dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Z treści wniosku wynika, że Spółka mała prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na te ulepszenia i z tego prawa skorzystała.

W konsekwencji, w odniesieniu do budynku mieszkalno-usługowego, co do którego pierwsze zasiedlenie nastąpi w chwili dostawy, nie miało zastosowania zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, a także w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Zatem dostawa budynku mieszkalno-usługowego podlega opodatkowaniu według właściwej stawki podatki.

Biorąc pod uwagę powyższe, przy uwzględnieniu treści art. 29a ust. 8 ustawy, dostawa gruntów, na których posadowione są ww. budynki i budowle również będzie podlegała opodatkowaniu na tych samych zasadach jak posadowione na nich nieruchomości.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Podkreślenia wymaga fakt, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, z którego wynika, że obiekty (szopa na maszyny, magazyn gospodarczy, studnia głębinowa, ogrodzenia, utwardzenie placu, dojazdy, grunt zabudowany, zbiornik metalowy 10 tys. 1., szopa na maszyny, garaż na maszyny) zlokalizowane na nieruchomości gruntowej zabudowanej na dzień sprzedaży przez Spółkę stanowiły budynki i budowle w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2017 r. poz. 1332, z późn. zm.), co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny), interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Należy wskazać, że niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie zadanego pytania, tj. w zakresie zwolnienia od podatku dostawy nieruchomości, przedmiotem interpretacji nie jest zatem kwestia obowiązku prawidłowości sporządzenia korekty czy też stawki podatku dla budynku mieszkalno-usługowego.

Jednocześnie należy wskazać, iż analiza treści załączników nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej nie jest uprawniony do oceny prawnej załączników, a niniejszej interpretacji udzielono w oparciu o stan faktyczny przedstawiony we wniosku.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej