Temat interpretacji

brak prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z realizacją zadania inwestycyjnego

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia z dnia 21 kwietnia 2017 r. (data wpływu 24 kwietnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z realizacją zadania inwestycyjnego pn. jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 kwietnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z realizacją zadania inwestycyjnego pn. .

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Miasto i Gmina jest podmiotem zarejestrowanym jako czynny podatnik podatku od towarów i usług od roku 2008. Składa do właściwego urzędu skarbowego comiesięczne deklaracje VAT-7.

Miasto i Gmina w dniu 7 kwietnia 2015 r., umową numer oddało odpłatnie w dzierżawę Sp. z o. o. nieruchomość gruntową położoną w stanowiącą działkę nr 343/23 o pow. 0,1311 ha wraz z trzykondygnacyjnym budynkiem przeznaczonym do remontu. Obecnie nie zarządza budynkiem będącym przedmiotem umowy dzierżawy ze względu na trwające przy nim prace remontowo-budowlane. Działka wraz z budynkiem została przekazana jako teren budowy wykonawcy robót budowlanych.

Miasto i Gmina realizuje obecnie zadanie inwestycyjne pn.: , który jest przedmiotem umowy dzierżawy z dnia 7 kwietnia 2015 roku. Przedmiotem inwestycji jest przebudowa, rozbudowa, termomodernizacja i zmiana sposobu użytkowania budynku byłego pawilonu szpitalnego. Zakres inwestycji obejmuje przebudowę istniejącego budynku, jego rozbudowę o szyb windowy i śmietnik, wykonanie zadaszeń nad wejściami, budowę ogrodzenia od strony południowej i wschodniej oraz budowę dojść i schodów zewnętrznych. W ramach prac termomodernizacyjnych zostanie wykonane: docieplenie ścian zewnętrznych, ocieplenie stropodachu niewentylowanego, wymiana starej stolarki okiennej i drzwiowej, modernizacja opraw oświetleniowych i źródeł światła, budowa instalacji paneli fotowoltaicznych, montaż wentylacji mechanicznej z odzyskiem ciepła, modernizacja instalacji c.w.u wraz z montażem kolektorów słonecznych, wymiana źródła ciepła i modernizacja instalacji c.o. Czas budowy zgodnie z zawartą umową z wykonawcą robót to okres od: 27 czerwca 2016 roku do: 30 września 2017 roku.

Po zakończeniu prac remontowo-budowlanych, tj. 1 października 2017 roku Miasto i Gmina rozwiąże z Sp. z o. o. umowę dzierżawy numer z dnia 7 kwietnia 2015 roku, zastępując ją umową oddającą nieruchomość gruntową położoną w stanowiącą działkę nr 343/23 o pow. 0,1311 ha wraz z trzykondygnacyjnym budynkiem w bezpłatne administrowanie.

Na terenie budynku będącego przedmiotem inwestycji (byłego pawilonu szpitalnego w ) do stycznia 2008 roku prowadzona była działalność lecznicza, od tego czasu jest on wyłączony z użytkowania. Po zakończeniu inwestycji Miasto i Gmina przekaże działkę wraz z budynkiem w bezpłatne administrowanie Sp. z o. o., której jedynym 100% udziałowcem jest Miasto i Gmina . w Sp. z o. o. będzie ponosił bieżące koszty związane z utrzymaniem budynku oraz otrzymywał dochody związane z prowadzeniem własnej działalności gospodarczej (wynajem pomieszczeń znajdujących się w budynku). Sp. z o. o. odpłatnie wynajmie pomieszczenia znajdujące się na parterze Samorządowemu Centrum Kultury, które będzie prowadziło w nich działalność kulturalną m. in: warsztaty plastyczne, dzienny klub seniora, projekcje filmowe kino za rogiem. Co do zasady usługi świadczone przez Samorządowe Centrum Kultury na rzecz społeczności Miasta i Gminy są bezpłatne i wykonywane jako zadania własne gminy. Nie wyklucza się jednak pobierania drobnych opłat za niektóre rodzaje usług kulturalnych, np. w przypadku projekcji filmowych. Pierwsze piętro budynku zostanie zaadoptowane przez Sp. z o. o. oraz Miejsko Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej. Pomieszczenia zajmowane przez Miejsko Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej będą wynajmowane odpłatnie od administratora budynku ( Sp. z o. o.). Na drugim piętrze budynku planuje się utworzenie schroniska młodzieżowego prowadzonego przez Spółdzielnię Socjalną, której współzałożycielem jest Miasto i Gmina . Pomieszczenia znajdujące się na drugim piętrze zostaną wynajęte odpłatnie Spółdzielni Socjalnej przez administratora budynku ( Sp. z o. o.). Planowane do prowadzenia schronisko młodzieżowe nie będzie świadczyć typowych usług hotelowych, gastronomicznych itp., a jedynie podstawowe usługi zaspokajające zbiorowe potrzeby społeczeństwa. Spółdzielnia będzie prowadziła swoją działalność odpłatnie gdyż usługi świadczone przez schronisko będą w części odpłatne (przewiduje się możliwość rezerwacji odpłatnego noclegu). Należy podkreślić, iż wszelkie opłaty opodatkowane podatkiem VAT pobierane będą wyłącznie przez Sp. z o. o. w ramach zawieranych przez spółkę umów najmu pomieszczeń budynku bądź sprzedaży usług.

Niniejsza inwestycja zostanie dofinansowana ze środków Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014 - 2020 w planowanej kwocie: 3 083 251,27. Podatek VAT jest kosztem kwalifikowalnym. Planowany koszt inwestycji to kwota 7 299 175,49 zł brutto. Na realizację niniejszej inwestycji Miasto i Gmina zawarto umowę z Sp. z o. o. w dniu 27 czerwca 2016 r. Miasto i Gmina nie odliczało i nie odlicza podatku VAT od faktur zakupowych dotyczących inwestycji .

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Miasto i Gmina ma prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przy zakupie towarów i usług dotyczących inwestycji ?

Zdaniem Wnioskodawcy, stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U.2016.446), Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania gminy należą sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspakajanie potrzeb wspólnoty.

W celu wykonania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi (art. 9 ust. 1 cyt. ustawy). Gmina, w celu realizacji zadań własnych z zakresu gospodarki komunalnej powołała Społecznej jako jednostkę organizacyjną. Dnia 31 sierpnia 2011 roku aktem notarialnym zawiązano spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością w Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością. Wpis do KRS został dokonany 12 stycznia 2012 roku (). W wyniku tych zmian organizacyjno-prawnych czyli przekształcenia ZGK w spółkę oraz czynników ekonomicznych Miasto i Gmina wydzierżawia przedmiotową inwestycję na podstawie odpłatnej umowy dzierżawy do dnia zakończenia prac remontowo-budowlanych, tj. do dnia 30 września 2017 r. Inwestycja zgodnie z jej przeznaczeniem nie będzie służyła Gminie do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, gdyż od dnia 1 października 2017 r., zostanie oddana w bezpłatne administrowanie. Faktury VAT dokumentujące ponoszone wydatki na realizacje inwestycji wystawiane są na Miasto i Gminę .

Planowana do prowadzenia w ramach przedmiotowego budynku działalność, po zakończeniu realizacji niniejszego projektu będzie działalnością użyteczności publicznej, a wydzierżawiany odpłatnie do 30 września 2017 r. budynek stanowiący przedmiot realizacji inwestycji od 1 października 2017 zostanie przekazany w bezpłatne administrowanie. W związku z powyższym Miasto i Gmina od 1 października 2017 r., nie będzie uzyskiwało przychodów opodatkowanych podatkiem VAT z tytułu czynszu dzierżawy wybudowanego mienia. Zgodnie z art. 86 ust.1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., o podatku o towarów i usług (Dz.U.2011.177.1054.), podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124 ustawy, zatem powyższa przesłanka nie zostanie spełniona.

Wobec powyższego, ze względu na związek poniesionych wydatków na realizację inwestycji, ze świadczeniem usług nieopodatkowanych podatkiem VAT, Miasto i Gmina nie ma prawa do obniżania kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących ich poniesienie. Nie została tym samym spełniona podstawowa przesłanka, o której mowa w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, jaką jest związek nabywanych towarów i usług z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z art. 87 ust. 1 ustawy wynika, że w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy również podkreślić, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane, ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możliwość wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami. Decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast przez świadczenie usług w świetle art. 8 ust. ustawy rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa o podatku od towarów i usług zalicza do grona usług każde świadczenie niebędące dostawą towarów.

Zgodnie z unormowaniami zawartymi w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy, w pewnych, ściśle określonych przypadkach, również nieodpłatne przekazanie towarów i nieodpłatne świadczenie usług należy uznać za spełniające definicję odpłatnej dostawy towarów lub odpłatnego świadczenia usług, które na podstawie art. 5 ust. 1 podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Zatem opodatkowaniu podlegać powinno, jako odpłatne świadczenie usług, użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza (w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników), jeżeli przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, w całości lub w części, przy nabyciu tych towarów, ich imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych. Tylko łączne zaistnienie ww. przesłanek umożliwia zastosowanie fikcji prawnej i objęcie zakresem opodatkowania VAT usług świadczonych nieodpłatnie. Jeśli jeden z tych warunków nie jest spełniony, Wnioskodawca nie powinien opodatkowywać takiego nieodpłatnego świadczenia usług.

Zauważyć należy, że dla ustalenia, czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy cytowanego wyżej przepisu, istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisywało się będzie w cel prowadzonej działalności gospodarczej wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jednak jest od konkretnych okoliczności, jakie w danej sprawie występują.

Wyjaśnić ponadto należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług w rozumieniu art. 7 oraz art. 8 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE.L. Nr 347 z 11 grudnia 2006 r., s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwojakim charakterze:

• podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz

• podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na postawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Tylko w tym zakresie ich czynności mają bowiem charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r., poz. 446, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy o samorządzie gminnym do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej, a także sprawy gminnego budownictwa mieszkaniowego oraz utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych (art. 7 ust. 1 pkt 1, 7 i 15 ustawy o samorządzie gminnym).

W świetle powołanych wyżej przepisów stwierdzić należy, że zakres aktywności podejmowanej przez jednostkę samorządu terytorialnego należy interpretować w perspektywie ogólnej zasady, tj. że ich realizacja ma służyć zaspokajaniu zbiorowych potrzeb mieszkańców. Obowiązywanie tej zasady powoduje, że w ocenie tut. Organu, każde działanie podejmowane przez jednostki w imieniu własnym, na własną odpowiedzialność i finansowane z budżetu jednostek, a dotyczące mienia gminy należy uznać za działanie publiczne, służące zaspokajaniu potrzeb wspólnoty samorządowej, które jest wykonywane przez jednostkę samorządu terytorialnego jako zadanie własne.

Zatem czynności wynikające z zadań własnych, nałożonych odrębnymi przepisami, realizowane w ramach reżimu publicznoprawnego, z tytułu których gmina nie uzyskuje wpływów pozostają poza zakresem ustawy o podatku od towarów i usług. Są one bowiem realizowane przez gminę poza zakresem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a gmina realizując te czynności nie występuje w charakterze podatnika podatku VAT zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy.

W odniesieniu do sytuacji Wnioskodawcy należy zauważyć, że świadczenie polegające na przekazaniu do nieodpłatnego administrowania działką wraz z budynkiem, będącą własnością Wnioskodawcy, realizowane w ramach wykonywania zadań własnych gminy w zakresie utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych, zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 15 ustawy o samorządzie gminnym, niewątpliwie stanowi sprawę publiczną, należącą do sfery działalności jednostki samorządowej.

Jak wskazano na wstępie, warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego, na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy, jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

W omawianej sprawie warunek uprawniający do odliczenia nie zostanie spełniony. Bowiem, jak wynika z treści wniosku Wnioskodawca realizuje obecnie zadanie inwestycyjne pn.: , który jest przedmiotem umowy dzierżawy z dnia 7 kwietnia 2015 roku. Po zakończeniu prac remontowo-budowlanych, tj. 1 października 2017 roku Miasto i Gmina rozwiąże z Sp. z o. o. umowę dzierżawy numer z dnia 7 kwietnia 2015 roku. Miasto i Gmina przekaże działkę wraz z budynkiem w bezpłatne administrowanie Sp. z o.o., której jedynym 100% udziałowcem jest Miasto i Gmina . Sp. z o. o. będzie ponosił bieżące koszty związane z utrzymaniem budynku oraz otrzymywał dochody związane z prowadzeniem własnej działalności gospodarczej (wynajem pomieszczeń znajdujących się w budynku). Wnioskodawca wskazał, iż wszelkie opłaty opodatkowane podatkiem VAT pobierane będą wyłącznie przez Sp. z o. o. w ramach zawieranych przez spółkę umów najmu pomieszczeń budynku bądź sprzedaży usług.

Wobec powyższego, należy stwierdzić, że przekazanie w nieodpłatne administrowanie infrastruktury przez Gminę na rzecz Sp. z o. o., nie będzie czynnością wykonywaną przez Gminę jako podatnika podatku VAT w ramach swojej działalności gospodarczej, dlatego będzie czynnością wyłączoną spod działania ustawy o podatku od towarów i usług i z tego względu stanowić będzie czynność niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT. Skoro zatem efekty przedmiotowego zadania nie będą miały związku z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT, Wnioskodawca nie będzie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją ww. zadania.

Mając na uwadze powołane przepisy oraz opis sprawy należy stwierdzić, że Wnioskodawca nie będzie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z realizacją zadania inwestycyjnego pn. , ponieważ efekty przedmiotowego projektu nie będą miały związku z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT wykonywanymi przez Wnioskodawcę.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie sprawy. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej