Temat interpretacji

Stan faktyczny w sprawie:

Podatnik prowadzi działalność w zakresie obrotu samochodami.

Ocena prawna stanu faktycznego:

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535), od podatku zwalnia się dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Przez towary używane rozumie się budynki i budowle lub ich części jeżeli od końca roku, w którym zakończono budowę tych obiektów minęło co najmniej 5 lat, pozostałe towary z wyjątkiem gruntów, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku.

Ponadto w § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 27, poz. 970 z późn.zm.), zwolniono dostawę samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, przez podatników, którym przy ich nabyciu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 3 i 5 ustawy, jeżeli te samochody i pojazdy są towarami używanymi w rozumieniu art. 43 ust. 2 pkt 2 ustawy.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, iż zwolnienie przedmiotowe z art. 43 ust. 1 pkt. 2 jest uwarunkowane spełnieniem łącznie dwóch przesłanek:

• samochód musi posiadać status towaru używanego, użytkowany co najmniej pół roku przez sprzedawcę;
• z tytułu jego zakupu, nabywcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, lub też przysługiwało na zasadach określonych w art. 86 ust. 3 i 5 ustawy z dnia 11 marca 2004r., lub też przysługiwało na zasadach określonych w art. 86 ust. 3 i 5 w/w ustawy.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż dostawa samochodu nie spełnia warunków do zastosowania zwolnienia przedmiotowego, bowiem dostawa samochodu nastąpi przed upływem 6 miesięcy od zakupu.

Zasady opodatkowania dostaw towarów używanych unormowane w art. 120 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług znajdują zastosowanie m.in. do działalności polegającej na handlu towarami używanymi.

W art. 120 ust. 4 w/w ustawy wskazano, iż w przypadku podatnika wykonującego czynności polegające na dostawie towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika dla celów prowadzonej działalności lub importowanych w celu odsprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru, a kwotą nabycia, pomniejszoną o kwotę podatku.

Na potrzeby art. 120, przez towar używany rozumie się ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie, inne niż określone w pkt 1-3 oraz inne niż metale szlachetne lub kamienie szlachetne. Zgodnie z art. 120 ust. 10 w/w ustawy, podatnik może stosować metodę opodatkowania marży, jeżeli nabył towary używane, dzieła sztuki, przedmioty kolekcjonerskie lub antyki od:

1. osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, niebędącej podatnikiem, o którym mowa w art. 15,
2. podatników, o których mowa w art. 15, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113,
3. podatników, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana podatkiem zgodnie z ust. 4.

Procedura polegająca na opodatkowaniu marży na podstawie art. 120 ma zastosowanie do dostaw towarów nabytych lub uprzednio importowanych przez podatników, o których mowa w art. 120 ust. 4, po dniu 30 kwietnia 2004r. (art. 174 w/w ustawy).

Jeżeli podatnik nabędzie samochód i go zarejestruje co oznacza, iż nie można stwierdzić że został on nabyty w celu odsprzedaży (podatnik nie jest w tej sytuacji pośrednikiem), to podatnik nie może zastosować przy jego dostawie procedury opodatkowania marży. Ponadto z zapytania wynika, iż podatnik był uprawniony na podstawie art. 86 do odliczenia podatku naliczonego z faktury zakupu samochodu, zatem również z tego powodu nie jest uprawniony do stosowania szczególnej procedury określonej w art. 120 ust. 4 w/w ustawy.

A zatem stwierdzić należy, iż odpłatna dostawa przedmiotowego samochodu, który nie został nabyty w sposób określony w art. 120, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w wysokości 22% zgodnie z przepisem art. 41 ust. 1 cyt. ustawy.

Natomiast w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania przy stosowaniu procedury szczególnej stwierdzić należy, że podstawą opodatkowania zgodnie z art. 120 ust. 4 w/w ustawy wskazano, jest marża stanowiąca różnicę między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru, a kwotą nabycia, pomniejszoną o kwotę podatku.

W art. 28 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 29 września 1994r. o rachunkowości (Dz. U. Nr 121, poz. 591 z późn. zm.) wskazano, iż przez cenę nabycia rozumie się rzeczywistą cenę zakupu składnika majątku, obejmującą kwotę należną sprzedającemu (bez naliczonego podatku od towarów i usług), a w przypadku importu powiększoną o obciążenia o charakterze publicznoprawnym oraz powiększona o koszty bezpośrednio związane z zakupem i przystosowaniem składnika majątku do stanu zdatnego do używania, łącznie z kosztami transportu, jak też załadunku i wyładunku, a pomniejszoną o zmniejszenie ceny i odzyski. Cena nabycia zawiera również koszty poniesione w celu przystosowania składnika majątku do stanu zdatnego do używania, do których można zaliczyć dokonywany przez Podatnika przegląd i rejestrację. Wydatki dotyczące kosztów przeglądu i rejestracji samochodu poniesione przez Podatnika powiększają cenę nabycia.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie precyzują pojęcia kwoty nabycia. W art. 26a B ust. 3 Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 roku w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich dotyczących podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (77/388/EEC), wskazano, iż dla celów specjalnych zasad opodatkowania towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich i antyków stosuje się następujące definicje:

• cena sprzedaży oznacza wszystko, co stanowi wynagrodzenie, które pośrednik opodatkowany otrzymał lub ma otrzymać od nabywcy lub od podmiotu trzeciego, w tym subwencje bezpośrednio związane z tą transakcją, podatki, opłaty i podobne należności oraz dodatkowe koszty, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, którymi pośrednik opodatkowany obciążył nabywcę, z wyłączeniem kwot wymienionych w artykule 11 (A)(3) tj. obniżek cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, rabatów i bonifikat udzielonych klientowi i uwzględnionych w momencie dostawy towarów lub świadczenia usług, kwot otrzymanych przez podatnika od nabywcy lub klienta jako zwrot wydatków poniesionych w imieniu i na rachunek tego nabywcy lub klienta, zaksięgowanych na koncie rozrachunkowym podatnika,
• cena nabycia oznacza wszystko, co stanowi wynagrodzenie, zdefiniowane w pierwszym myślniku, które dostawca otrzymał lub ma otrzymać od pośrednika opodatkowanego.

Zatem kwota nabycia to cena którą podatnik zobowiązany jest zapłacić dostawcy towaru. W skład tej kwoty mogą wchodzić również wszelkie inne wydatki dodatkowe, takie jak: prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, ale tylko wtedy, gdy wydatki te są pobierane przez sprzedawcę i stanowią składnik ceny. W przeciwnym wypadku dodatkowe wydatki nie będą zwiększać ceny nabycia. Zatem wydatki dotyczące kosztów przeglądu i rejestracji samochodu poniesione przez Podatnika powiększają cenę nabycia.