Temat interpretacji

Prawo do odliczenia podatku VAT w związku z realizacją projektu

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 marca 2017 r. (data wpływu 10 kwietnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu wydatków poniesionych na realizację projektu dotyczącego instalacji kolektorów słonecznych na budynkach mieszkalnych stanowiących własność osób fizycznych jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 kwietnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu wydatków poniesionych na realizację projektu dotyczącego instalacji kolektorów słonecznych na budynkach mieszkalnych stanowiących własność osób fizycznych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina w dniu 20 stycznia 2017 roku zawarła z województwem reprezentowanym przez Zarząd Województwa umowę o dofinansowanie projektu: w ramach Osi priorytetowej 4 Energia przyjazna środowisku, Działanie 4.1 Wsparcie wykorzystania OZE - Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014 - 2020.

Przedmiotem projektu jest montaż na terenie Gminy 120 szt. instalacji solarnych (o łącznej mocy od 3,1 kW do 4,65 kW), w skład których wejdą kolektory słoneczne, zbiorniki na wodę użytkową oraz pozostały osprzęt (do podgrzewania wody do celów użytkowych w gospodarstwie domowym). W wyniku realizacji projektu dodatkowa zdolność wytwarzania energii z OZE wyniesie 0,43 MW, a produkcja energii cieplnej z nowo wybudowanej instalacji cieplnej osiągnie wartość 229,538 MWh/rok. Projekt przewiduje następujące warianty montażu zestawów solarnych: 2 kolektory z montażem na dachu; 2 kolektory z montażem na elewacji budynku; 3 kolektory z montażem na dachu; 3 kolektory z montażem na elewacji budynku. Montaż instalacji solarnych będzie miał miejsce na budynkach mieszkalnych zaliczanych do działu PKOB 11 budynki mieszkalne. Montaż instalacji solarnych będzie realizowany w ramach modernizacji budynków.

Instalacje solarne zostaną zamontowane na budynkach mieszkalnych (dach lub elewacja budynku) będących własnością osób fizycznych (mieszkańców Gminy ).

Umowa o dofinansowanie ww. określa warunki dofinansowania ze środków europejskich (w ramach Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego) nie więcej niż 85% kwoty całkowitych wydatków kwalifikowanych projektu: całkowita wartość projektu: 1.442.216,03 PLN; - całkowite koszty kwalifikowane projektu: 1.190.506.14 PLN; wartość dofinansowania: 1.011.930,21 PLN (tj. nie więcej niż 85% wartości kosztów kwalifikowalnych projektu; wkład własny beneficjenta: 178.575,93 PLN (nie mniej niż 15% wartości kosztów kwalifikowalnych projektu).

Celem projektu jest budowanie bezpieczeństwa energetycznego regionu poprzez dywersyfikację tradycyjnej gospodarki energetycznej opartej o węgiel, w kierunku wykorzystania odnawialnych źródeł energii poprzez powszechny montaż oze na terenie Gminy . Inwestycja przyczyni się do zaspokojenia potrzeb bytowych mieszkańców w zakresie dostawy ciepłej wody.

Gmina posiada deklaracje zgłoszeniowe do udziału w projekcie na dofinansowanie zakupu i montażu instalacji z zakresu odnawialnych źródeł energii wraz z podpisanymi umowami użyczenia pomiędzy Gminą , a właścicielami nieruchomości (budynków mieszkalnych jednorodzinnych). dokumenty te regulują kwestie udziału w projekcie, kosztów instalacji (15% koszty kosztów kwalifikowalnych, kosztów niekwalifikowanych, podatku VAT oraz kosztów pozostałych). Ponadto w regulaminie do deklaracji została określona procedura czynności dokonywanych po otrzymaniu dofinansowania, która określa warunki podpisania i realizacji umowy uczestnictwa w projekcie.

Na pokrycie wkładu własnego Gmina podpisze umowy z właścicielami nieruchomości, na których są montowane kolektory słoneczne (umowy uczestnictwa w projekcie). Uczestnicy projektu wniosą środki finansowe na konto Gminy jako wkład własny (określony powyżej).

Umowa zawiera zapis, że niedokonanie przez właściciela wpłat w terminie określonym w umowie będzie równoznaczne z rezygnacją z udziału w projekcie i rozwiązaniem umowy.

Po zakończeniu prac montażowych sprzęt i urządzenia wchodzące w skład zestawu kolektorów pozostają własnością Gminy przez cały czas trwania projektu, tj. minimum 5 lat, licząc od dnia zatwierdzenia końcowego protokołu z rozliczenia projektu. Po upływie 5 lat, własność całości zestawu kolektora słonecznego przejdzie na własność uczestnika projektu, tj. na mieszkańca na podstawie protokołu/umowy, podpisanego przez obie strony. W momencie przeniesienia własności właściciel nieruchomości nie będzie już pokrywał żadnych kosztów wobec Gminy , dlatego też Gmina nie osiągnie z tego tytułu żadnych dochodów. Wpłaty dokonywane przez właścicieli budynków mieszkalnych na rzecz Gminy mają charakter obowiązkowy. Realizacja inwestycji dotyczącej instalacji kolektorów słonecznych na budynkach stanowiących własność osób fizycznych jest uzależniona od wpłat dokonywanych przez poszczególnych właścicieli budynków mieszkalnych.

Faktury dokumentujące wydatki poniesione w związku z realizacją projektu - instalacją kolektorów słonecznych na budynkach mieszkalnych stanowiących własność osób fizycznych wystawiane są na Gminę (osobę prawną). Towary i usługi związane z realizacją przedmiotowego projektu w części dotyczącej instalacji kolektorów słonecznych na budynkach mieszkalnych stanowiących własność osób fizycznych wykorzystywane są do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Według tabeli finansowej wniosku o przyznanie dofinansowania w ramach projektu zestawienie kosztów przedstawia się następująco: -instalacja kolektorów słonecznych: 1 200 102,63 PLN; instalacja kolektorów słonecznych (roboty dodatkowe - niekwalifikowalne): 142 729,40 PLN; stworzenie platformy internetowej dla wymiany informacji w zakresie funkcjonowania i wydajności instalacji solarnych: 3 690,00 PLN; realizacja działań promocyjnych: 8 610,00 PLN; dokumentacja techniczna: 22 485,00 PLN; studium wykonalności: 18 720,00 PLN; nadzór inwestorski: 45 879,00 PLN; całkowita wartość projektu: 1 442 216,03 PLN, w tym podatek VAT w wysokości: 119.553,04.

Realizowana inwestycja jest zadaniem własnym gminy, zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 1 i 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2016 roku., poz. 446). Dla Gminy zasadniczym celem realizacji inwestycji jest zmniejszenie poziomu zanieczyszczenia powietrza (ochrona środowiska), powstającego wskutek podgrzewania przez mieszkańców wody do celów użytkowych w gospodarstwach domowych. Przedmiotowy projekt ma bowiem na celu zmniejszenie zapotrzebowania na energię wytworzoną z węgla kamiennego, jak również zwiększenie wykorzystania odnawialnych źródeł energii. Dla mieszkańców korzyścią wynikającą z montażu zestawu solarnego będzie możliwość uzyskania źródła energii służącego ogrzaniu wody praktycznie bez ponoszenia kosztów takiego ogrzewania.

Wszystkie wykonane czynności oraz wykorzystane materiały wchodzą w zakres jednej kompleksowej usługi montażu instalacji kolektorów słonecznych dla celów uzyskania ciepłej wody użytkowej na potrzeby gospodarstwa domowego.

Przetarg w sprawie wykonania na rzecz osób fizycznych instalacji solarnych do podgrzania ciepłej wody użytkowej pod nazwą dotyczący realizacji projektu pn. planowany jest na przełomie miesiąca kwiecień/maj 2017 roku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gmina ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu wszystkich wydatków poniesionych na realizację projektu dotyczącego instalacji kolektorów słonecznych na budynkach mieszkalnych stanowiących własność osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt. l ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2016 r., poz. 710), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 7 ust. 1 ustawy dostawą towarów (art. 5 ust. 1 pkt l) jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Towarami są rzeczy ich części i wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy). Daje to otrzymującemu towar prawo do rozporządzania rzeczą jak właściciel (faktyczne dysponowanie rzeczą). Art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług (w związku z art. 5 ust. 1 pkt 1) określa każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osob. prawnej, które nie stanowi dostawy towarów (z art. 7 ustawy), w tym: przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych. Wówczas gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi (art. 8 ust. 2a ustawy). Opodatkowaniu podatkiem VAT na zasadzie powszechności opodatkowania podlegają transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów, świadczenie usług, wówczas gdy są realizowane przez podatników i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Usługą będzie tylko takie świadczenie, gdy istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. Nie każda czynność stanowiąca dostawę (art. 7 ustawy) i świadczenie usług (art. 8 ustawy), podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Aby czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika. Czynność podlega opodatkowaniu, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron uznana jest za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i wyraźny.

Podatnikami zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy są m.in. osoby prawne oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Art. 86 ust. 1 ustawy nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczy, iż z okoliczności nabycia towarów lub usług wynika że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej. Ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia zarówno przesłanek zarówno pozytywnych, wynikających (art. 86 ust. 1 ustawy) oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych (art. 88 ustawy).

Prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje wyłącznie podatnikowi podatku VAT i dotyczy podatku naliczonego wynikającego z zakupów towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych. W opisanym stanie przyszłym zaistnieje prawo do odliczenia podatku VAT. Wykonywane czynności, które podlegają opodatkowaniu (art. 5 ust. 1 pkt l ustawy) dają prawo do odliczenia podatku naliczonego od zakupu towarów i usług związanych z wykonaniem tych czynności. Zgodnie z art. 88 ust. 4 ustawy obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków (art. 86 ust. 2 pkt 7 ustawy). Z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni. Zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy gdy kwota podatku naliczonego (art. 86 ust. 2), jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy. Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje gdy zostaną spełnione określone warunki: odliczenia tego dokonuje podatnik podatku VAT, z których nabyciem podatek został naliczony i są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym skorzystanie z odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje za podatnika organów władzy publicznej ani ich urzędów w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podst. zawartych umów cywilnoprawnych. Organy te są podatnikami podatku VAT wówczas gdy wykonują czynności na podst. zawartych umów cywilnoprawnych. Skutkuje to ich uznaniem za podatników podatku VAT a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenia usług podlegają opodatkowaniu tym podatkiem.

Art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2016 r., poz. 466) gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Do jej zakresu działania należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów, m.in. zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności w zakresie ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody (art. 6 ust. 1 i art. 7 ust. 1 pkt l ustawy). Gmina może prowadzić działalność gosp. wykraczającą poza zadania o charakterze użyteczności publicznej tylko w przypadkach określonych w odrębnej ustawie (art. 2 ust. 1, art. 6 ust. 1 i art. 9 ust. 2 ustawy).

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, (art. 15 ustawy) podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17, 19 i art. 124. Kwotą podatku naliczonego (art. 86 ust. 2 pkt l lit a ustawy) jest suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług. Wpłaty mieszkańców będą miały charakter obowiązkowy.

Montaż kolektorów słonecznych odbędzie się na budynkach mieszkalnych (dział PKOB 11 budynki mieszkalne) i wykonywany będzie w ramach modernizacji budynków. Wszystkie faktury dokumentujące wydatki poniesione w projekcie (nabycie towarów i usług) wystawiane będą na gminę . Gmina zabezpieczy realizację zadania. Zgodnie z prawem zamówień publicznych wyłoni wykonawcę robót, zapewni nadzór inwestorski, przeprowadzi odbiory i rozliczenie finansowe. W celu uznania świadczenia za odpłatne, musi być stosunek prawny pomiędzy dostawcą towarów lub usługodawcą a odbiorcą, a w zamian za wykonanie świadczenia powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi być bezpośredni związek pomiędzy świadczeniem i przekazanym za nie wynagrodzeniem. Ze stosunku prawnego, na podst. którego wykonywana jest dana czynność, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz dokonującego dostawy lub świadczącego usługę. Gdy czynność została wykonana za wynagrodzeniem to jest odpłatna. Wpłaty mieszkańców będą pozostawać w bezpośrednim związku ze świadczeniem usług realizowanym na ich rzecz. Jest to związek pomiędzy dokonywanymi wpłatami a zobowiązaniem się Gminy do wykonania danych czynności. Istnieje tu bezpośredni związek pomiędzy dokonaniem wpłaty, a świadczeniem wnioskodawcy na rzecz konkretnego mieszkańca. W omawianej sprawie świadczenie na rzecz mieszkańców, do wykonania których zobowiązała się Gmina w ramach inwestycji w zamian za określoną w umowie zapłatę (odpłatne świadczenie usług) zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt. l ustawy - jest czynnością podlegającą opodatkowaniu według stawek właściwych dla danego świadczenia. Spełnione będą przesłanki (art. 86 ust. 1 ustawy) warunkujące prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony. Gmina bowiem nabywa towary i usługi z zamiarem wykorzystania ich do czynności opodatkowanych podatkiem VAT w tym zakresie oraz jest zarejestrowana jako czynny podatnik podatku VAT. Prawo to będzie przysługiwało pod warunkiem braku okoliczności z art. 88 ustawy. Gdy w rozliczeniu za dany okres rozliczeniowy wystąpi nadwyżka podatku naliczonego nad należnym, to wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do zwrotu podatku z art. 87 ust. 1 ustawy. Art. 86 ust. 1 ustawy stanowi zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego, jest uzupełniony regulacjami z art. 90 ustawy. Gmina jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT.

Gmina będzie realizować projekt dofinansowany ze środków UE w ramach Osi Priorytetowej 4. Działanie 4.1 Wsparcie wykorzystania OZE - RPO na lata 2014-2020. Przedmiotem projektu jest montaż 120 szt. instalacji kolektorów solarnych składających się z kolektorów słonecznych, zbiornika na wodę oraz pozostałego osprzętu (do podgrzewania wody użytkowej w gospodarstwie domowym). Kolektory zostaną zamontowane na budynkach mieszkalnych (dach lub elewacja) będących własnością osób fizycznych. Koszty obejmują: instalację kolektorów słonecznych; platformę internetową; promocję; dok. techniczną; studium wykonalności; nadzór inwestorski. Gmina uzyskała dofinansowanie w wysokości 85% kosztów kwalifikowanych inwestycji. Pozostałe 15% kosztów kwalifikowalnych inwestycji i koszty niekwalifikowane będą stanowić koszt własny mieszkańca. Na pokrycie tego wkładu gmina zawrze umowy cywilno-prawne dot. wykonania na terenie nieruchomości właściciela instalacji kolektorów słonecznych. Niedokonanie przez właściciela wpłaty będzie równoznaczne z rezygnacją z udziału w projekcie (charakter obowiązkowy), który zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt l ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Przepisy ustawy i rozporządzeń wykonawczych nie przewidują zwolnienia do przedmiotowych czynności - stanowi to spełnienie przesłanki art. 86 ust. 1 ustawy - prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony. Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, a wydatki poniesione w związku z realizacją projektu, w części dotyczącej instalacji kolektorów słonecznych w budynkach mieszkańców w zamian za wynagrodzenie, będą związane z wykonywanymi przez gminę czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT. Po zakończeniu prac, sprzęt i urządzenia wchodzące w skład zestawu kolektorów pozostają własnością Gminy przez min. 5 lat (okres trwałości). Po tym czasie własność zestawu kolektora słonecznego przejdzie na mieszkańca. Pomiędzy stronami zaistnieje wieź o charakterze zobowiązaniowym. Pomiędzy Gminą a mieszkańcami, wystąpi świadczenie wzajemne. Po wpłacie przez mieszkańca określonej kwoty zostanie dokonana instalacja kolektorów słonecznych. Tym samym należy stwierdzić, że wnioskodawcy (Gminie ) zarejestrowanemu czynnemu podatnikowi VAT, na podstawie przepisu art. 86 ust. 1 ustawy będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu wszystkich wydatków poniesionych na realizację projektu dotyczącego instalacji kolektorów słonecznych na budynkach mieszkalnych stanowiących własność osób fizycznych.

Stanowisko Gminy w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku naliczonego o kwotę podatku naliczonego z tytułu wszystkich wydatków poniesionych na realizację projektu dotyczącego instalacji kolektorów słonecznych na budynkach mieszkalnych stanowiących własność osób fizycznych, uznaje się za prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Natomiast w myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższego przepisu wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawione wyżej unormowania wykluczają możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku i niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

Zatem, jeśli towary i usługi, przy nabyciu których naliczono podatek, są (mają być) wykorzystywane w całości do prowadzenia działalności opodatkowanej, wówczas podatnikowi przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na mocy art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go dla tej czynności za podatnika podatku od towarów i usług, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W świetle art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Jak stanowi art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z powyższego wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy również podkreślić, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane, ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możliwość wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami. Decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

W świetle postanowień art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza stosownie do treści art. 15 ust. 2 ustawy obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r. poz. 446, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej (art. 7 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy) a także wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz (art. 7 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy o samorządzie gminnym).

Z wniosku wynika, że Gmina, zamierza zrealizować projekt pn.: . Przedmiotem projektu jest montaż na terenie Gminy 120 szt. instalacji solarnych (o łącznej mocy od 3,1 kW do 4,65 kW), w skład których wejdą kolektory słoneczne, zbiorniki na wodę użytkową oraz pozostały osprzęt (do podgrzewania wody do celów użytkowych w gospodarstwie domowym). Faktury dokumentujące wydatki poniesione w związku z realizacją projektu - instalacją kolektorów słonecznych na budynkach mieszkalnych stanowiących własność osób fizycznych wystawiane są na Gminę. Towary i usługi związane z realizacją przedmiotowego projektu w części dotyczącej instalacji kolektorów słonecznych na budynkach mieszkalnych stanowiących własność osób fizycznych wykorzystywane są do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Ponadto z wniosku wynika, że Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT.

Rozpatrując kwestię prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony, należy mieć na uwadze, że system odliczenia ma na celu całkowite uwolnienie podatnika od ciężaru VAT zapłaconego lub podlegającego zapłacie w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Natomiast nie daje uprawnienia do odliczenia w przypadku czynności będących poza zakresem działalności gospodarczej.

Oznacza to, że podatnik nie może domagać się prawa do odliczenia podatku naliczonego, nie płacąc podatku należnego.

Mając zatem na uwadze wyżej powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy stwierdzić należy, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W omawianej sprawie warunki uprawniające do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego będą spełnione, ponieważ w związku z realizacją przedmiotowego projektu polegającego na wykonaniu instalacji solarnych na budynkach mieszkalnych będących własnością osób fizycznych nabywane towary i usługi będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu wszystkich wydatków poniesionych na realizację projektu dotyczącego instalacji kolektorów słonecznych na budynkach mieszkalnych stanowiących własność osób fizycznych, ponieważ nabywane towary i usługi w ramach realizacji projektu będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Przy czym prawo to będzie przysługiwać, o ile nie wystąpią przesłanki negatywne wymienione w art. 88 ustawy o VAT.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej rozpatrzone.

Pojęcie kosztu kwalifikowalnego nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym. W związku z powyższym nie zajęto stanowiska w tej sprawie.

Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach zdarzenia przyszłego podanego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego zdarzenia przyszłego.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej