Temat interpretacji

Czy sprzedaż nieruchomości gruntowej niezabudowanej o numerze ewidencyjnym A obręb Z o łącznej powierzchni 0,3379 ha jest zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1. pkt 9 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.)?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 749) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 2 kwietnia 2012r. (data wpływu 5 kwietnia 2012r.) uzupełnionym pismem z dnia 19 czerwca 2012r. (data wpływu 20 czerwca 2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości gruntowej jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 kwietnia 2012r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości gruntowej.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 19 czerwca 2012r., (data wpływu 20 czerwca 2012r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 13 czerwca 2012r., znak: IBPP2/443-329/12/AM.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca zamierza sprzedać nieruchomość gruntową niezabudowaną (nr ewid. A obręb Z) o łącznej powierzchni 0,3379 ha. Wnioskodawca zakupił w/w nieruchomość dnia 30 marca 2004r. (akt notarialny Rep. A numer z roku 2004.) od osób nie będących podatnikami podatku od towarów i usług. Wnioskodawca odliczył podatek VAT naliczony z faktury VAT wystawionej za sporządzenie w/w aktu notarialnego.

Nieruchomość ma księgę wieczystą , w której jest zapisana służebność przejazdu i przechodu na rzecz każdoczesnych właścicieli działek X i Y obręb Z Przez działkę przebiega sieć ciepłownicza będąca własnością Wnioskodawcy oraz sieć wodociągowa niebędąca własnością Wnioskodawcy, dla których będzie ustanowiona służebność przesyłu w momencie sprzedaży. W/w sieć ciepłowniczą Wnioskodawca wybudował w 2004 roku na podstawie decyzji Prezydenta Miasta z dnia 16 maja 2003r. Decyzja ustalała warunki zabudowy i zagospodarowania terenu dla inwestycji polegającej na budowie sieci cieplnej przebiegającej przez działkę A oraz inne sąsiednie działki. Okres ważności w/w decyzji upłynął 31 grudnia 2005r.

Nieruchomość nie jest objęta aktualnie obowiązującym planem zagospodarowania przestrzennego, natomiast wg Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania

Przestrzennego Miasta jest to obszar "PU

• zabudowy produkcyjnej i usługowej, wraz z towarzyszącym zainwestowaniem obejmującym:
• ulice, dojazdy, parkingi, garaże i inne obiekty obsługi komunikacyjnej,
• ścieżki rowerowe, place i ciągi piesze,
• sieci i urządzenia infrastruktury technicznej,
• zieleń towarzyszącą i izolacyjną."

Zgodnie z ewidencją gruntów działka jest sklasyfikowana jako tereny kolejowe (Tk).

Dla tego terenu obecnie brak jest decyzji administracyjnej o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, iż przedmiotem dostawy będzie wyłącznie grunt.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż nieruchomości gruntowej niezabudowanej o numerze ewidencyjnym A obręb Z o łącznej powierzchni 0,3379 ha jest zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1. pkt 9 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.)...

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż nieruchomości gruntowej niezabudowanej o numerze ewidencyjnym A obręb Z o łącznej powierzchni 0,3379 ha jest zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 poz. 9 ustawy o podatku od towarów i usług.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że sprzedawana działka nie jest objęta aktualnym planem zagospodarowania przestrzennego oraz nie istnieje dokumentacja stwierdzająca przeznaczenie zbywanej nieruchomości pod zabudowę. Z zapisów w ewidencji gruntów wynika, że zbywana działka to tereny kolejowe (Tk ).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej również ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Art. 15 ust. 1 ww. ustawy stanowi, iż podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ww. ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 146a pkt 1 ustawy o VAT w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, ustawodawca zwolnił od podatku od towarów i usług dostawę terenów niezabudowanych, innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, iż opodatkowaniu podlegają te dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych, tylko te, które stanowią tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę. Natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących na przykład gruntami rolnymi czy leśnymi, które nie są przeznaczone pod zabudowę, są zwolnione z podatku od towarów i usług.

W celu określenia czy dany grunt jest przeznaczony pod zabudowę należy się odwołać do przepisów zawartych w ustawie z dnia 27 marca 2003r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 ze zm.) regulującej zasady kształtowania polityki przestrzennej przez jednostki samorządu terytorialnego i organy administracji rządowej.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ww. ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalanie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.

Stosownie do art. 3 ust. 2 ww. ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, prowadzenie, w granicach swojej właściwości rzeczowej, analiz i studiów z zakresu zagospodarowania przestrzennego, odnoszących się do obszaru powiatu i zagadnień jego rozwoju, należy do zadań samorządu powiatu.

W myśl art. 4 ust. 1 i ust. 2 ww. ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

1. lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego;
2. sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.

Zatem o charakterze danego gruntu winien rozstrzygać odpowiedni zapis w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, który jako dokument prawa miejscowego, decyduje o kwalifikacji gruntu. Jedynie w sytuacji, gdy dla danego terenu, nie obowiązuje plan zagospodarowania przestrzennego ani decyzja o warunkach zabudowy, należy posłużyć się inną istniejącą na dzień zawarcia transakcji dokumentacją sporządzoną na podstawie ww. ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

W myśl art. 21 ust. 1 ustawy z dnia z dnia 17 maja 1989r. Prawo geodezyjne i kartograficzne (t.j. Dz. U. z 2010r. Nr 193, poz. 1287 ze zm.), podstawę planowania gospodarczego, planowania przestrzennego, wymiaru podatków i świadczeń, oznaczania nieruchomości w księgach wieczystych, statystyki publicznej, gospodarki nieruchomościami oraz ewidencji gospodarstw rolnych stanowią dane zawarte w ewidencji gruntów i budynków.

Stosownie do art. 20 ust. 1 pkt 1 ustawy, ewidencja gruntów i budynków obejmuje informacje dotyczące gruntów ich położenia, granic, powierzchni, rodzajów użytków gruntowych oraz ich klas gleboznawczych, oznaczenia ksiąg wieczystych lub zbiorów dokumentów, jeżeli zostały założone dla nieruchomości, w skład której wchodzą grunty.

W myśl art. 21 ust. 1 ustawy podstawę planowania gospodarczego, planowania przestrzennego, wymiaru podatków i świadczeń, oznaczania nieruchomości w księgach wieczystych, statystyki publicznej, gospodarki nieruchomościami oraz ewidencji gospodarstw rolnych stanowią dane zawarte w ewidencji gruntów i budynków.

Z powyższych przepisów wynika, iż w świetle art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług, przy zastosowaniu art. 21 ust. 1 ustawy prawo geodezyjne i kartograficzne, w sytuacji braku planu zagospodarowania przestrzennego lub decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, dla klasyfikacji terenu niezabudowanego wiążące są zapisy ewidencji gruntów i budynków, a nie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii opodatkowania sprzedaży gruntu niezabudowanego. Zauważyć jednak należy, iż z opisu sprawy wskazanego we wniosku wynika, iż na ww. gruncie znajdują się sieci: ciepłownicza (własność Wnioskodawcy) oraz sieć wodociągowa.

Stosownie do art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane (t.j. Dz. U. z 2010r. Nr 243, poz. 1623 ze zm.) ilekroć w ustawie jest mowa o obiekcie budowlanym - należy przez to rozumieć:

1. budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi,
2. budowlę stanowiącą całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami,
3. obiekt małej architektury.

W myśl art. 3 pkt 3 ww. ustawy Prawo budowlane, pod pojęciem budowli należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową;

Jak stanowi art. 3 pkt 3a ww. ustawy, przez obiekt liniowy należy rozumieć obiekt budowlany, którego charakterystycznym parametrem jest długość, w szczególności droga wraz ze zjazdami, linia kolejowa, wodociąg, kanał, gazociąg, ciepłociąg, rurociąg, linia i trakcja elektroenergetyczna, linia kablowa nadziemna i, umieszczona bezpośrednio w ziemi, podziemna, wał przeciwpowodziowy oraz kanalizacja kablowa, przy czym kable w niej zainstalowane nie stanowią obiektu budowlanego lub jego części ani urządzenia budowlanego;

Należy zauważyć, iż Polska Klasyfikacja Obiektów Budowlanych, wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112 poz. 1316 ze zm.) dokonuje klasyfikacji obiektów budowlanych rozumianych jako konstrukcje połączone z gruntem w sposób trwały, wykonane z materiałów budowlanych i elementów składowych, będące wynikiem prac budowlanych.

Z powyższych przepisów wynika, iż sieci: ciepłownicza oraz wodociągowa stanowią budowle w rozumieniu przepisów ustawy Prawo budowlane.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca zamierza sprzedać nieruchomość gruntową niezabudowaną (nr ewid. A obręb Z) o łącznej powierzchni 0,3379 ha.

Nieruchomość ma księgę wieczystą , w której jest zapisana służebność przejazdu i przechodu na rzecz każdoczesnych właścicieli działek X i Y obręb Z. Przez działkę przebiega sieć ciepłownicza będąca własnością Wnioskodawcy oraz sieć wodociągowa niebędąca własnością Wnioskodawcy, dla których będzie ustanowiona służebność przesyłu w momencie sprzedaży. W/w sieć ciepłowniczą Wnioskodawca wybudował w 2004 roku na podstawie decyzji Prezydenta Miasta. Decyzja ustalała warunki zabudowy i zagospodarowania terenu dla inwestycji polegającej na budowie sieci cieplnej przebiegającej przez działkę A oraz inne sąsiednie działki. Okres ważności w/w decyzji upłynął 31 grudnia 2005r.

Nieruchomość nie jest objęta aktualnie obowiązującym planem zagospodarowania przestrzennego, natomiast wg Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego Miasta jest to obszar "PU

• zabudowy produkcyjnej i usługowej, wraz z towarzyszącym zainwestowaniem obejmującym:
• ulice, dojazdy, parkingi, garaże i inne obiekty obsługi komunikacyjnej,
• ścieżki rowerowe, place i ciągi piesze,
• sieci i urządzenia infrastruktury technicznej,
• zieleń towarzyszącą i izolacyjną."

Zgodnie z ewidencją gruntów działka jest sklasyfikowana jako tereny kolejowe (Tk). Dla tego terenu obecnie brak jest decyzji administracyjnej o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Przedmiotem dostawy będzie wyłącznie grunt.

Mając na uwadze przywołane wyżej przepisy oraz opis sprawy przedstawiony we wniosku, stwierdzić należy, iż skoro w 2004r. Wnioskodawca na podstawie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, wybudował sieć ciepłowniczą zatem przedmiotem sprzedaży będzie grunt przeznaczony pod zabudowę, gdyż przez działkę o numerze ewidencyjnym A przebiega sieć ciepłownicza oraz sieć wodociągowa, stanowi ona działkę zabudowaną, bowiem zarówno sieć ciepłownicza jak i wodociągowa stanowią obiekty liniowe, które w myśl 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane, są budowlami. Zatem sprzedaż tej działki nie może korzystać ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług, lecz podlega opodatkowaniu stawką 23%.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 2 MB

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach