sprzedaż przedmiotowej kamienicy wraz z gruntem, na którym jest ona posadowiona będzie korzystała ze zwolnienia z podatku VAT zgodnie z art. 43 ust. 1... - Interpretacja - IPTPP2/443-279/12-4/JS

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 26.06.2012, sygn. IPTPP2/443-279/12-4/JS, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi

Temat interpretacji

sprzedaż przedmiotowej kamienicy wraz z gruntem, na którym jest ona posadowiona będzie korzystała ze zwolnienia z podatku VAT zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy oraz art. 29 ust. 5 ustawy

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 21 marca 2012 r. (data wpływu 26 marca 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 31 maja 2012 r. (data wpływu 4 czerwca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia z podatku VAT z tytułu sprzedaży kamienicy jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 marca 2012 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia z podatku VAT z tytułu sprzedaży kamienicy.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 31 maja 2012 r. (data wpływu 4 czerwca 2012 r.) o doprecyzowanie zdarzenia przyszłego, przeformułowanie pytania oraz własne stanowisko.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zamierza sprzedać kamienicę zabytkową, która została nabyta w 1947 r. Akt notarialny został podpisany dn. ..., a cena zakupu wynosiła wówczas zł (przed denominacją). Od tamtej pory jest to siedziba Spółdzielni. Wprawdzie w 1990 r. nastąpił podział ówczesnej Spółdzielni X na 14 mniejszych spółdzielni, ale spółdzielnia Wnioskodawcy otrzymała w wyniku podziału majątku przedmiotową kamienicę, w której do dnia dzisiejszego jest siedziba Spółdzielni, w parterze budynku Zainteresowany prowadzi działalność handlową (sklep spożywczy), pozostałą powierzchnię wynajmuje na lokale użytkowe.

Zgodnie z art. 43 pkt 1 ust. 10a) b) ustawy o VAT zwalnia się z podatku dostawę budynków pod warunkiem, że dokonujący dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Zdaniem Wnioskodawcy wartością początkową dla przedmiotowej kamienicy jest kwota wartości po przeszacowaniu urzędowym jakie miało miejsce dnia 01.01.1995 r. Jest to kwota zł. Na modernizację tego budynku Spółdzielnia poniosła w okresie ostatnich pięciu lat (2007-2011) nakłady w kwocie netto zł. Od nakładów tych przysługiwało Spółdzielni prawo do odliczenia podatku VAT zawartego w fakturach za ww. nakłady. Zwiększyły one wartość początkową budynku. Kwota ta jest zatem mniejsza niż 30% wartości początkowej, która po urzędowej aktualizacji na dzień 01.01.1995 r. wynosiła zł. Przed aktualizacją wartość budynku stanowiła kwotę zł.

W piśmie z dnia 31 maja 2012 r., będącym uzupełnieniem wniosku, Wnioskodawca wskazał, że jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Zamierza sprzedać kamienicę zabytkową, która została nabyta w 1947 r. Od chwili zakupu była to siedziba Spółdzielni, a w parterze budynku znajdowały się sklepy spożywcze. W 1990 r. nastąpił podział ówczesnej Spółdzielni X na 14 mniejszych spółdzielni, ale Wnioskodawca otrzymał w wyniku podziału majątku przedmiotową kamienicę.

Kamienica jest budynkiem trzypiętrowym z poddaszem użytkowym. Połowę piętra II, całe piętro III oraz piętro IV (użytkowe poddasze) jest wykorzystywane dalej na siedzibę Spółdzielni. W parterze budynku znajdują się sklepy, z których jeden Zainteresowany wykorzystuje na działalność handlową (sklep spożywczy - nigdy nie był wynajmowany), a pozostała część kamienicy przeznaczona jest od ponad 15 lat do wydzierżawiania.

Powierzchnia całej kamienicy to 2 091,40 m2. W tym: 1 118,18 m2 - siedziba Spółdzielni, 139,28 m2 - sklep spożywczy, 790,39 m2 - powierzchnia pod wynajem, 43,55 m2 - klatka schodowa. Część przeznaczona na siedzibę Spółdzielni nie była nigdy wynajmowana. Kamienica posadowiona jest na gruncie będącym własnością Spółdzielni.

W ewidencji księgowej Zainteresowany posiada wartość początkową całej kamienicy. Jest to kwota po przeszacowaniu urzędowym, jakie miało miejsce dnia 01.01.1995 r. w wysokości zł. Wnioskodawca nie ma wyodrębnionej wartości początkowej dla biura Spółdzielni, sklepu spożywczego ani części kamienicy przeznaczonej na wynajem lokali użytkowych. Jest to jeden środek trwały, który Wnioskodawca w całości zamierza sprzedać.

Wydatki poniesione na modernizację kamienicy w latach 2007-2011 to:

  • modernizacja instalacji c.o. (XII.2009 r.) zł (wydatek ten dotyczył całej kamienicy),
  • modernizacja sklepu spożywczego (V.2008 r.) - zł (były to prace budowlane, montaż klimatyzatorów),
  • modernizacja siedziby Spółdzielni - zł, (były to prace budowlane, montaż systemu oddymiania XI.2007 r., II.2009 r., III-VI.2010 r.).

Łącznie nakłady na ulepszenie budynku wyniosły zł.

Kamienica w stanie ulepszonym była wykorzystywana do czynności opodatkowanych przez okres krótszy niż 5 lat. W stosunku do wszystkich wydatków poniesionych na ulepszenie kamienicy Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Wydatki poniesione na ulepszenie kamienicy nie przekroczyły 30% jej wartości początkowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie

(ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku).

Czy przy sprzedaży całej kamienicy z uwagi na fakt, że wydatki na jej ulepszenie poniesione w latach 2007-2011 nie przekroczyły 30% jej wartości początkowej, można zastosować zwolnienie z podatku VAT zgodnie z art. 43 pkt 1 ust. 10a) b) ustawy o VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu wniosku), z uwagi na fakt, że nakłady modernizacyjne budynku (od których przysługiwało Spółdzielni prawo do odliczenia podatku VAT zawartego w fakturach za te nakłady) poniesione w latach 2007-2011 nie przekraczają 30% wartości początkowej kamienicy, można zastosować przy sprzedaży całego budynku zwolnienie z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a) b) ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów, stosownie do art. 7 ust. 1 tej ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Przez towary na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z powyższego wynika, iż towarami są rzeczy. Rzeczami są tylko i wyłącznie przedmioty materialne. Towarem na gruncie ustawy są także wszelkie postacie energii. Towarami są zarówno rzeczy ruchome, jak i nieruchomości oraz ich części. Zatem za towary są uznawane budynki, a także części budynków, a w szczególności lokale mieszkalne lub użytkowe.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().

W art. 41 ust. 1 ustawy postanowiono, iż stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże, zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział jednakże opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

  1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
  2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z treści ww. przepisu wynika, iż dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynku, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Definicję pierwszego zasiedlenia zawiera art. 2 pkt 14 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

  1. wybudowaniu lub
  2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Co istotne, oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za taką można rozumieć m.in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez właściciela (dokonującego dostawy) czynności podlegających opodatkowaniu.

Z powyższej definicji wynika, iż oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za taką należy rozumieć nie tylko umowę sprzedaży, ale także umowy najmu i dzierżawy podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. Zatem, należy uznać za pierwsze zasiedlenie moment oddania budynku do użytkowania pierwszemu najemcy (dzierżawcy).

W tym miejscu należy zauważyć, iż w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom po spełnieniu określonych warunków skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10 pod warunkiem że:

  1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
  2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Mając powyższe na uwadze należy zauważyć, iż aby dostawa budynków, budowli lub ich części mogła korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, muszą być spełnione łącznie dwa warunki występujące w tym artykule.

Przy czym należy wskazać, iż zgodnie z art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Należy również zauważyć, iż w myśl art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

  1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
  2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

W myśl ust. 11 powołanego artykułu, oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

  1. imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
  2. planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
  3. adres budynku, budowli lub ich części.

Jednocześnie należy zauważyć, iż kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29 ust. 5 ustawy, w myśl którego, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Przepisu ust. 5 nie stosuje się do czynności oddania w użytkowanie wieczyste gruntu, dokonywanego z równoczesną dostawą budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli (art. 29 ust. 5a ustawy).

Z powyższego jednoznacznie wynika, że co do zasady, grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, iż Zainteresowany jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Zamierza sprzedać kamienicę zabytkową, która została nabyta w 1947 r. Od tamtej pory jest to siedziba Spółdzielni. Wprawdzie w 1990 r. nastąpił podział ówczesnej Spółdzielni X na 14 mniejszych spółdzielni, ale spółdzielnia Wnioskodawcy otrzymała w wyniku podziału majątku przedmiotową kamienicę, w której do dnia dzisiejszego jest siedziba Spółdzielni, w parterze budynku Zainteresowany prowadzi działalność handlową (sklep spożywczy), pozostałą powierzchnię wynajmuje na lokale użytkowe.

Ponadto Wnioskodawca doprecyzował, iż kamienica jest budynkiem trzypiętrowym z poddaszem użytkowym. Połowę piętra II, całe piętro III oraz piętro IV (użytkowe poddasze) jest wykorzystywane na siedzibę Spółdzielni. W parterze budynku znajdują się sklepy, z których jeden Zainteresowany wykorzystuje na działalność handlową (sklep spożywczy - nigdy nie był wynajmowany), a pozostała część kamienicy przeznaczona jest od ponad 15 lat do wydzierżawiania.

Powierzchnia całej kamienicy to 2 091,40 m2. W tym: 1 118,18 m2 - siedziba Spółdzielni, 139,28 m2 - sklep spożywczy, 790,39 m2 - powierzchnia pod wynajem, 43,55 m2 - klatka schodowa. Część przeznaczona na siedzibę Spółdzielni nie była nigdy wynajmowana. Kamienica posadowiona jest na gruncie będącym własnością Spółdzielni.

W ewidencji księgowej

Zainteresowany posiada wartość początkową całej kamienicy. Wnioskodawca nie ma wyodrębnionej wartości początkowej dla biura Spółdzielni, sklepu spożywczego ani części kamienicy przeznaczonej na wynajem lokali użytkowych. Jest to jeden środek trwały, który Wnioskodawca w całości zamierza sprzedać.

Wydatki poniesione na modernizację kamienicy w latach 2007-2011 to:

  • modernizacja instalacji c.o. (XII.2009 r.) zł (wydatek ten dotyczył całej kamienicy),
  • modernizacja sklepu spożywczego (V.2008 r.) - zł (były to prace budowlane, montaż klimatyzatorów),
  • modernizacja siedziby Spółdzielni - zł, (były to prace budowlane, montaż systemu oddymiania XI.2007 r., II.2009 r., III-VI.2010 r.).

Łącznie nakłady na ulepszenie budynku wyniosły zł.

Kamienica w stanie ulepszonym była wykorzystywana do czynności opodatkowanych przez okres krótszy niż 5 lat. W stosunku do wszystkich wydatków poniesionych na ulepszenie kamienicy Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Wydatki poniesione na ulepszenie kamienicy nie przekroczyły 30% jej wartości początkowej.

Wątpliwość Wnioskodawcy dotyczy kwestii zwolnienia z podatku VAT przy sprzedaży całej kamienicy z uwagi na fakt, że wydatki na jej ulepszenie poniesione w latach 2007-2011 nie przekroczyły 30% jej wartości początkowej.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz opisane zdarzenie przyszłe wskazać należy, że sprzedaż części kamienicy, w której znajdują się lokale użytkowe oddane w dzierżawę, korzystać będzie ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Planowana dostawa tej części kamienicy nie nastąpi w ramach pierwszego zasiedlenia. Bowiem ta część kamienicy jak wskazał Wnioskodawca przeznaczona jest od ponad 15 lat do wydzierżawiania, tak więc pierwsze zasiedlenie miało miejsce z momentem oddania lokali użytkowych w dzierżawę w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Od pierwszego zasiedlenia upłynął okres dłuższy niż 2 lata, zatem spełnione są przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług, o którym mowa w ww. przepisie.

Odnosząc się zaś do sprzedaży pozostałej części kamienicy, która nie była oddana w dzierżawę, należy stwierdzić, iż planowana dostawa tej części kamienicy nie będzie spełniała przesłanki do zastosowania zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, gdyż ta dostawa będzie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia. Bowiem jak wynika z wniosku nie wystąpiło oddanie tej części kamienicy do użytkowania w wykonaniu czynności podlegającej opodatkowaniu.

Natomiast sprzedaż tej części kamienicy będzie korzystała ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, ponieważ jak wynika z wniosku w stosunku do kamienicy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Nabycie kamienicy bowiem nastąpiło w 1947 r., kiedy nie obowiązywała ustawa o podatku od towarów i usług. Ponadto Wnioskodawca na ulepszenie kamienicy ponosił wydatki, które nie przekroczyły 30% jej wartości początkowej.

Uwzględniając natomiast zapisy art. 29 ust. 5 ustawy, korzystająca ze zwolnienia sprzedaż kamienicy umożliwia zastosowanie zwolnienia w stosunku do gruntu, na którym się ona znajduje.

Reasumując, sprzedaż przedmiotowej kamienicy wraz z gruntem, na którym jest ona posadowiona będzie korzystała ze zwolnienia z podatku VAT zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy oraz art. 29 ust. 5 ustawy.

Końcowo należy zauważyć, że Wnioskodawca wywodzi prawidłowy skutek prawny, jednak z innej podstawy prawnej. Dostawa przez Wnioskodawcę przedmiotowej kamienicy będzie korzystała ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, a nie jak wskazał Wnioskodawca na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a) b) ustawy.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem zapytania Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku oraz własnym stanowiskiem, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 658 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi