Temat interpretacji

W sytuacji gdy Wnioskodawca nie udzielił rabatu handlowego rozliczanego miesięcznie oraz rabatu handlowego rocznego dla wszystkich dostaw towarów nie ma prawa udokumentować takiego rabatu fakturą korygującą na podstawie § 13 ust. 3 rozporządzenia. W takiej sytuacji Wnioskodawca ma obowiązek wystawić fakturę korygującą na zasadach przewidzianych w § 13 ust. 2 rozporządzenia.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 7 marca 2012 r. (data wpływu 12 marca 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 12 czerwca 2012 r. (data wpływu) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów w zakresie wystawiania faktur korygujących dokumentujących udzielenie rabatu handlowego rozliczanego miesięcznie oraz rabatu handlowego rocznego jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 marca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wystawiania zbiorczych faktur korygujących:

• dokumentujących udzielenie rabatu handlowego rozliczanego miesięcznie oraz rabatu handlowego rocznego w przedstawionym stanie faktycznym,

• dokumentujących udzielenie rabatu handlowego rozliczanego okresowo w opisanym zdarzeniu przyszłym.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 12 czerwca 2012 r (data wpływu.) w zakresie doprecyzowania opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka z o.o. (dalej Spółka) zawarła umowę z kontrahentem odbiorcą towarów, na mocy której przyznaje kontrahentowi rabat handlowy oraz rabat handlowy roczny.

Rabat handlowy, wg zapisu w umowie, to rabat przyznany kontrahentowi przez Spółkę od wartości dostarczonych towarów zrealizowanych przez Spółkę, w uzgodnionym między stronami okresie rozliczeniowym. Podstawą naliczenia rabatu handlowego jest wartość dostaw w cenach fakturowych. Zgodnie z umową rabat handlowy rozliczany jest miesięcznie.

Rabat handlowy roczny, wg zapisu w umowie, to rabat przyznany kontrahentowi przez Spółkę za nabycie określonej wartości towarów w danym roku (po przekroczeniu ustalonego poziomu), wyliczony z uwzględnieniem poziomu realizacji zamówień. Zgodnie z umową rabat handlowy roczny rozliczany jest zaliczkowo miesięcznie, z uwzględnieniem szacunkowego poziomu realizacji zamówień oraz ostatecznie na podstawie danych rzeczywistych za dany rok.

Do kontrahenta Wnioskodawca dokonuje w ciągu roku sprzedaży wielu asortymentów towarów udokumentowanych wieloma fakturami.

Z podstawy naliczenia rabatu jest wyłączony obrót z tytułu jednego asortymentu towarów. Niewykluczone, że w przyszłości, na mocy wzajemnych ustaleń, z podstawy naliczenia rabatu może zostać wyłączony obrót z tytułu innego asortymentu towarów lub obrót z tytułu więcej niż jednego asortymentu towarów.

Sp. z o.o. (dalej Spółka) w stanie faktycznym opisanym we wniosku oraz odnośnie zdarzenia przyszłego udziela (zamierza udzielić) rabatu w odniesieniu do wielu dostaw towarów, które są (będą) dokumentowane wieloma fakturami.

Udzielenie rabatu do wielu dostaw nie zostało udokumentowane (Wnioskodawca nie zamierza udokumentować) fakturą korygującą wystawioną na zasadach określonych w paragrafie 13 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług, zwanym dalej rozporządzeniem.

Sp. z o.o. udziela rabatu (zamierza udzielić rabatu) w odniesieniu do całości dostaw konkretnych towarów (konkretnego towaru) wyszczególnionych na fakturach dla danego odbiorcy obok innego towaru (innych towarów) nieobjętego rabatem wyszczególnionego na tych fakturach dla danego odbiorcy.

Dotychczas Sp. z o.o. dla udokumentowania rabatu w odniesieniu do całości dostaw konkretnych towarów (konkretnego towaru) wyszczególnionych na fakturach dla danego odbiorcy obok innego towaru (innych towarów) nieobjętego rabatem, wyszczególnionego na tych fakturach dla danego odbiorcy, nie wystawiła faktur korygujących na zasadach określonych w paragrafie 13 ust. 3 rozporządzenia.

Zdaniem Wnioskodawcy w przedstawionym stanie faktycznym, w odniesieniu do całości dostaw konkretnych towarów (konkretnego towaru) wyszczególnionych na fakturach dla danego odbiorcy obok innego towaru (innych towarów) nieobjętego rabatem, wyszczególnionego na tych fakturach dla danego odbiorcy, Sp. z o.o. może wystawić faktury korygujące zgodnie z przepisem paragrafu 13 ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług, zwanym dalej rozporządzeniem. Podobnie wypowiedział się WSA w Gliwicach dnia 16 kwietnia 2012 r. sygn. III SA/Gl 1684/11. Wystawienie w przyszłości faktur korygujących zgodnie z przepisem paragrafu 3 ust. 3 rozporządzenia Wnioskodawca uzależnia od uznania stanowiska Wnioskodawcy w sprawie za prawidłowe.

Spółka z o.o. udziela (zamierza udzielić) rabatu dotyczącego sprzedaży opodatkowanej jedną stawką podatku od towarów i usług (stawka podstawowa).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionym stanie faktycznym Spółka, dla udokumentowania rabatu handlowego oraz rabatu handlowego rocznego, może wystawiać faktury korygujące na podstawie przepisu paragrafu 13 ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka w przedstawionym stanie faktycznym może wystawiać faktury korygujące zgodnie z przepisem paragrafu 13 ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Wątpliwość co do możliwości zastosowania ww. przepisu pojawia się w związku ze sformułowaniem gdy podatnik udziela rabatu w odniesieniu do wszystkich dostaw.

W przedstawionym stanie faktycznym z podstawy naliczenia rabatu jest wyłączony obrót z tytułu jednego asortymentu (niewykluczone, że w przyszłości może zostać wyłączony obrót z tytułu innego asortymentu lub obrót z tytułu więcej niż jednego asortymentu towarów). Zdaniem Wnioskodawcy wyłączenie z podstawy naliczania rabatu obrotu z tytułu jednego lub więcej asortymentów oznacza, że kwota rabatu dla tego asortymentu wynosi zero. A zatem należy uznać, że Spółka udziela rabatu w odniesieniu do wszystkich dostaw towarów, bowiem wszystkie dostawy są analizowane pod kątem ich wpływu na wysokość rabatu. Ponadto w przypadku przepisu paragrafu 13 ust. 3 ww. rozporządzenia ważna jest wykładnia celowościowa. Przepis ten został wprowadzony w celu ułatwienia podatnikom dokumentowania przyznanych rabatów, gdyż w sytuacji gdy rabat dotyczy wielu faktur wystawianie do każdej z nich faktury korygującej zwykle przekracza możliwości techniczne i organizacyjne podatników.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Stosownie do art. 29 ust. 4 ustawy, podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

Na podstawie art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Ogólne regulacje dotyczące danych jakie powinny zawierać faktury, w tym faktury korygujące, zostały określone, na podstawie delegacji ustawowej zawartej w art. 106 ust. 8 ustawy, treścią rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68 poz. 360), zwanego dalej rozporządzeniem.

I tak w myśl § 13 ust. 1 rozporządzenia, przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą.

Na podstawie § 13 ust. 2 rozporządzenia, w przypadku gdy podatnik udziela rabatu w odniesieniu do jednej lub więcej dostaw towarów lub usług, faktura korygująca powinna zawierać co najmniej:

1. numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
2. dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:
   1. określone w § 5 ust. 1 pkt 1-4,
   2. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych rabatem;
3. kwotę i rodzaj udzielonego rabatu;
4. kwotę zmniejszenia podatku należnego.

W świetle § 13 ust. 3 rozporządzenia, w przypadku gdy podatnik udziela rabatu w odniesieniu do wszystkich dostaw towarów lub usług dokonanych dla jednego odbiorcy w danym okresie, faktura korygująca powinna zawierać co najmniej:

1. numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
2. dane określone w § 5 ust. 1 pkt 1 i 2;
3. okres, do którego odnosi się udzielany rabat;
4. kwotę udzielonego rabatu oraz kwotę zmniejszenia podatku należnego.

Zgodnie z § 13 ust. 8 rozporządzenia, Faktury korygujące powinny zawierać wyraz KOREKTA albo wyrazy FAKTURA KORYGUJĄCA.

Z powyższych uregulowań dotyczących wystawiania faktur korygujących wynika, że podatnik może wystawić fakturę korygującą zawierającą co najmniej:

1. numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
2. dane określone w § 5 ust. 1 pkt 1 i 2;
3. okres, do którego odnosi się udzielany rabat;
4. kwotę udzielonego rabatu oraz kwotę zmniejszenia podatku należnego,

- bez konieczności odniesienia jej do faktur pierwotnych, tj. bez podania danych zawartych w fakturze, której dotyczy faktura korygująca obejmujących dane określone w § 5 ust. 1 pkt 1-4 oraz nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych rabatem.

Jednakże warunkiem dokonania korekty w formie przewidzianej w § 13 ust. 3 rozporządzenia jest, aby korekta za dany okres z tytułu udzielenia rabatu dotyczyła wszystkich dostaw towarów lub usług dokonanych dla jednego odbiorcy w danym okresie.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca zawarł umowę z kontrahentem odbiorcą towarów, na mocy której przyznaje kontrahentowi rabat handlowy oraz rabat handlowy roczny. Rabat handlowy, wg zapisu w umowie, to rabat przyznany kontrahentowi przez Spółkę od wartości dostarczonych towarów zrealizowanych przez Spółkę, w uzgodnionym między stronami okresie rozliczeniowym. Podstawą naliczenia rabatu handlowego jest wartość dostaw w cenach fakturowych. Zgodnie z umową rabat handlowy rozliczany jest miesięcznie. Do kontrahenta Wnioskodawca dokonuje w ciągu roku sprzedaży wielu asortymentów towarów udokumentowanych wieloma fakturami. Z podstawy naliczenia rabatu jest wyłączony obrót z tytułu jednego asortymentu towarów. Niewykluczone, że w przyszłości, na mocy wzajemnych ustaleń, z podstawy naliczenia rabatu może zostać wyłączony obrót z tytułu innego asortymentu towarów lub obrót z tytułu więcej niż jednego asortymentu towarów. Wnioskodawca udziela rabatu w odniesieniu do wielu dostaw towarów, które są dokumentowane wieloma fakturami. Udzielenie rabatu nie zostało udokumentowane fakturą korygującą wystawioną na zasadach określonych w paragrafie 13 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług, zwanym dalej rozporządzeniem. Wnioskodawca udziela rabatu w odniesieniu do całości dostaw konkretnych towarów (konkretnego towaru) wyszczególnionych na fakturach dla danego odbiorcy obok innego towaru (innych towarów) nieobjętego rabatem wyszczególnionego na tych fakturach dla danego odbiorcy.

Ponieważ Wnioskodawca wyłączył z podstawy udzielania rabatu pewien asortyment towarów zatem nie udzielił rabatu do wszystkich dostaw towarów dokonanych dla danego odbiorcy w uzgodnionym między stronami okresie rozliczeniowym i nie dokonał rabatu całości obrotu. Wobec powyższego, Wnioskodawca nie ma prawa do wystawienia zbiorczej faktury korygującej obejmującej dane określone w § 13 ust. 3 rozporządzenia, tylko musi wystawić zbiorczą fakturę korygującą obejmującą dane określone w § 13 ust. 2 rozporządzenia.

Mając na uwadze powołane przepisy oraz przedstawiony stan faktyczny, w sytuacji gdy Wnioskodawca nie udzielił rabatu handlowego rozliczanego miesięcznie oraz rabatu handlowego rocznego dla wszystkich dostaw towarów nie ma prawa udokumentować takiego rabatu fakturą korygującą na podstawie § 13 ust. 3 rozporządzenia. W takiej sytuacji Wnioskodawca ma obowiązek wystawić fakturę korygującą na zasadach przewidzianych w § 13 ust. 2 rozporządzenia.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ zauważa, iż Wnioskodawca w opisie stanu faktycznego oraz we własnym stanowisku powołał § 3 ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług, który w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania.

Niniejsza interpretacja dotyczy wystawiania faktur korygujących dokumentujących udzielenie rabatu handlowego rozliczanego miesięcznie i rabatu handlowego rocznego w opisanym stanie faktycznym. W zakresie wystawiania faktur korygujących dokumentujących udzielenie rabatu handlowego rozliczanego okresowo w opisanym zdarzeniu przyszłym została wydana interpretacja znak IPTPP4/443-186/12-5/JM

Końcowo podkreślić należy, iż powoływanie się przez Wnioskodawcę na orzecznictwo sądowe nie może wpłynąć na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii. Nie negując orzecznictwa sądowego jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego należy zwrócić uwagę, iż organ podatkowy jest zobowiązany traktować indywidualnie każdą sprawę, natomiast rozstrzygnięcia sądów podejmowane są w oparciu o zebrany w danej sprawie materiał dowodowy. Z treści art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postepowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270) wynika, że ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie lub bezczynność było przedmiotem zaskarżenia. Zatem wyroki sądów są wydane w konkretnych sprawach i dotyczą wyłącznie tych spraw, w których zapadły.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Referencje

IPTPP4/443-186/12-5/JM, interpretacja indywidualna

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 303 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi