Temat interpretacji

Określenie miejsca świadczenia usług wstępu na imprezy naukowe świadczonych dla niepodatników.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 lutego 2012r. (data wpływu 10 lutego 2012r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie określenia miejsca świadczenia usług wstępu na imprezy naukowe świadczonych dla niepodatników jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 lutego 2012r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie określenia miejsca świadczenia usług wstępu na imprezy naukowe świadczonych dla niepodatników.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest głównie organizacja konferencji, sympozjów naukowych, zjazdów itp. W związku z potencjalną możliwością organizacji pod koniec bieżącego roku konferencji międzynarodowej oraz obowiązywaniem od 1 stycznia 2011r. art. 28g ustawy o VAT, Wnioskodawca chciałby ustalić, jakie usługi wchodzą w skład usług wstępu na imprezy naukowe.

Schemat organizowanych konferencji wygląda generalnie w ten sposób, że uczestnicy, którzy zgłaszają do Wnioskodawcy chęć udziału w danej imprezie, wpłacają tzw. opłatę rejestracyjną. W jej ramach mają zapewnione: uczestnictwo w konferencji (każdy uczestnik otrzymuje imienny identyfikator), teczkę zawierającą drukowane materiały konferencyjne (program i streszczenia wykładów), notatnik i długopis, catering konferencyjny (tzw. przerwy kawowe oraz przeważnie lunche), a także oczywistą możliwość korzystania z szatni i urządzeń sanitarnych w wynajmowanym na potrzeby konferencji miejscu obrad.

Opłaty za uczestnictwo danej osoby są najczęściej fakturowane na podatników (firmy, instytucje), ale również na osoby fizyczne. Osoby, które nie wpłacą wymaganej kwoty nie mają wstępu na konferencję. Wnioskodawca nie praktykuje możliwości opłacenia przez uczestnika niższej opłaty, tj. jedynie możliwości wstępu bez odebrania materiałów konferencyjnych, czy też bez usług cateringowych. Uczestnicy nie zgłaszają również takiego zapotrzebowania. Ze względu na naukowy charakter organizowanych imprez każdy jest zainteresowany otrzymaniem stosownych drukowanych materiałów konferencyjnych, natomiast fakt, że obrady kongresów mają charakter całodniowy sprawia, że zapewnienie cateringu jest konieczne.

Wyżej opisane usługi cząstkowe składają się w konsekwencji na jedną kompleksową usługę gwarantującą danemu kontrahentowi wstęp na konferencję naukową.

Uczestnicy konferencji, których prawo do uczestnictwa uzależnione jest od wniesienia opłaty rejestracyjnej nie biorą w nich udziału w sposób czynny, tj. nie wygłaszają wykładów, prelekcji itp.

To czy dany uczestnik jest, czy nie jest podatnikiem w rozumieniu art. 28a ustawy o VAT Wnioskodawca ma szansę dopiero zweryfikować przy okazji zgłoszenia przez niego chęci uczestnictwa w danej konferencji poprzez wypełnienie i przesłanie do nas formularza zgłoszeniowego (czasami potrzebny jest dalszy kontakt w celu ustalenia konkretnego stanu rzeczy). Stąd też należy przewidzieć każdy wariant (ilość uczestników większej konferencji to przeważnie od 500 do 1000 osób). Najczęściej jednak za uczestnictwo danej osoby w konferencji naukowej płacą (i zgłaszają chęć otrzymania faktury) instytucje naukowe (uniwersytety, akademie, instytuty itp.), stowarzyszenia, fundacje naukowe, rzadziej firmy komercyjne, i oczywiście również same osoby fizyczne niebędące podatnikami. Usługi Spółki świadczone są z miejsca siedziby działalności gospodarczej (nie posiada innego niż siedziba stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej). Siedzibą Spółki jest Polska Organizowane konferencje naukowe zawsze odbywają się na terytorium Polski.

W związku z powyższym zadano pytanie:

Czy w konsekwencji sprzedaży przez naszą Firmę tej samej usługi (uczestnictwo w konferencji naukowej organizowanej w Polsce) osobie fizycznej (niepodatnikowi) będącej obcokrajowcem będzie opodatkowanie jej "polską stawką VAT" w wysokości 23%...

Zdaniem wnioskodawcy, wszystkie opisane usługi, świadczone w ramach tzw. opłaty rejestracyjnej stanowią usługi wstępu w rozumieniu art. 28g ust. 1 ustawy o VAT oraz w art. 32 i 33 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dn. 15 marca 2011r. W przypadku fakturowania wspomnianych usług na rzecz niepodatnika miejscem świadczenia będzie miejsce siedziby Wnioskodawcy, czyli Polska (art. 28c ustawy o VAT), a więc opodatkowanie nastąpi również wg krajowej stawki VAT, czyli 23%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe

Zgodnie z unormowaniem zawartym w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Powyższy przepis wprowadza powszechność opodatkowania podatkiem VAT ww. czynności.

W przypadku świadczenia usług bardzo istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dane świadczenie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, 28j i 28n.

W przypadku, gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba lub stałe miejsce zamieszkania, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności (art. 28b ust. 2 ustawy).

W art. 28a ustawy wskazano, iż na potrzeby stosowania rozdziału dotyczącego miejsca świadczenia przy świadczeniu usług:

1. ilekroć jest mowa o podatniku rozumie się przez to:
   • podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
   • osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub zobowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
2. podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

Z powyższych przepisów wynika, że miejscem świadczenia usług na rzecz podatnika działającego w takim charakterze jest miejsce, w którym podatnik ten posiada siedzibę swojej działalności gospodarczej. Jeżeli jednak usługi te są świadczone na rzecz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika znajdującego się w miejscu innym niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej. Tę zasadę ogólną należy stosować, gdy usługa jest świadczona na rzecz podatnika, a przepisy art. 28e, 28f ust. 1, 28g ust. 1 i 1a, 28i, 28j i 28n ustawy nie będą przewidywać innych zasad ustalenia miejsca świadczenia.

Z kolei w art. 28c ust. 1 ustawy, zawarta została ogólna zasada ustalania miejsca świadczenia usług, w przypadku gdy nabywcą usługi jest podmiot niebędący podatnikiem. Na mocy przepisu miejscem świadczenia usług na rzecz podmiotów niebędących podatnikami jest miejsce, w którym usługodawca posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3 oraz art. 28d-28f, art. 28g ust. 2, art. 28h-28n.

Ustawodawca jako zastrzeżenie do powyżej cyt. przepisu wymienił m.in. przepis art. 28g ust. 2 ustawy, zgodnie z którym miejscem świadczenia usług w dziedzinie kultury, sztuki, sportu, nauki, edukacji, rozrywki oraz podobnych usług, takich jak targi i wystawy, oraz usług pomocniczych do tych usług, w tym świadczenia usług przez organizatorów usług w tych dziedzinach, świadczonych na rzecz podmiotów niebędących podatnikami, jest miejsce, w którym ta działalność faktycznie jest wykonywana.

Zatem w przypadku gdy nabywcą usługi wstępu na konferencje, odbywające się w Polsce, organizowane przez Wnioskodawcę jest podmiot niebędący podatnikiem, w rozumieniu art. 28a ustawy, miejscem świadczenia tej usługi, stosownie do powołanych przepisów, jest Polska.

Kwestią wymagającą wyjaśnienia jest czy wszystkie czynności świadczone przez Wnioskodawcę należy zaklasyfikować do usługi wstępu na imprezę naukową i traktować je jako elementy składowe usługi zasadniczej jaką jest wstęp na imprezę naukową. W pierwszej kolejności należy zauważyć, że w przypadku świadczenia przedmiotowej usługi na rzecz podmiotów nie będących podatnikami zastosowanie ma art. 28g ust. 2 ustawy, który mówi o usłudze, m.in. w dziedzinie nauki. Jest to zatem pojęcie szersze niż sama usługa wstępu na imprezę naukową.

Należy mieć na uwadze orzecznictwo w zakresie świadczeń złożonych którymi zajmowały się już wielokrotnie zarówno polskie sądy administracyjne jak i Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Z orzecznictwa tego wynika, iż świadczenie obejmujące z ekonomicznego i gospodarczego punktu widzenia jedną czynność nie powinno być sztucznie dzielone. W przypadku, gdy wykonywana czynność stanowi dla klienta całość, nie należy jej rozbijać na poszczególne elementy składowe, lecz traktować jako jedno świadczenie, zgodnie z elementem, który nadaje całemu świadczeniu charakter dominujący. Jeśli więc wykonywanych jest więcej czynności, a są one ze sobą ściśle powiązane oraz stanowią całość pod względem ekonomicznym i gospodarczym, to wówczas dla potrzeb VAT należy potraktować je jako jedną czynność opodatkowaną. Skutkiem powyższego, świadczenie pomocnicze co do zasady dzieli los prawny świadczenia głównego, w szczególności w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego, miejsca świadczenia oraz stawki podatku.

W związku z powyższym ustalając kwestie miejsca świadczenia, odnosić się trzeba do usługi głównej a nie do usług pomocniczych.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że danie możliwości zainteresowanemu podmiotowi wzięcia biernego udziału w zorganizowanej konferencji naukowej niewątpliwie stanowi usługę wstępu, która to mieści się w zakresie usług w dziedzinie nauki, o której mowa w art. 28g ust. 2 ustawy o VAT. Natomiast pozostałe świadczenia Wnioskodawcy, na rzecz swych klientów takie jak udostępnienie drukowanych materiałów konferencyjnych, notatnika i długopisu, zapewnienie cateringu, możliwość korzystania z szatni i urządzeń sanitarnych w wynajmowanym na potrzeby konferencji miejscu obrad należy traktować jako świadczenia pomocnicze w stosunku do usługi wstępu.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, iż w sytuacji, gdy uczestnictwo w konferencjach organizowanych przez Wnioskodawcę ma charakter bierny, tj. uczestnicy występują w roli słuchaczy, to opłata pobierana za takie uczestnictwo, która obejmuje również opisane świadczenia dodatkowe jest płatnością za usługę naukową.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosowanie do treści art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Mając na uwadze, że dla usług wstępu na konferencję naukowe, zarówno w ustawie VAT jak i w przepisach wykonawczych do tej ustawy, nie przewidziano preferencyjnych stawek bądź zwolnienia usługi te podlegają opodatkowaniu stawką 23% podatku VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Ocena stanowiska Wnioskodawcy w zakresie określenia miejsca świadczenia ww. usług dla podatników została zawarta w odrębnym rozstrzygnięciu.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 2 MB

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach