Temat interpretacji

POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14 a § 1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 roku Nr 8, poz. 60 z późniejszymi zmianami) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 23.01.2006 roku (data wpływu do tutejszego urzędu), żądającego udzielenia pisemnej interpretacji przepisów art. 5 ust. 1 pkt. 1, art. 8 ust. 1 pkt 1, ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 z późniejszymi zmianami)Naczelnik Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy podane we wniosku jest prawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

Podany we wniosku stan faktyczny jest następujący: Spółka świadczy usługi przewozu osób. W celu sprawowania kontroli, czy pasażerowie posiadają właściwe bilety za przejazd, zatrudni niezależną od spółki firmę, którą wyłoni w przetargu.W projekcie umowy na w/w usługi Spółka ustaliła wynagrodzenie dla wykonawcy, które będzie się składało z:kwoty ryczałtowej za realizację 400 kontroli w miesiącu,kwoty stanowiącej 100% windykacji zapłaconej przez pasażera opłaty dodatkowej (zapłatę przyjmuje kontrolujący).Tak ustalone wynagrodzenie będzie objęte 22% stawką VAT a naliczony w fakturze podatek Spółka rozliczy z podatkiem VAT należnym.Spółka zapłaci wystawcy faktury jej wartość brutto pomniejszoną o zwindykowane opłaty dodatkowe, które zwiększą przychody operacyjne Spółki.

Pytanie Spółki dotyczy następującej kwestii:

Czy opłaty dodatkowe o których mowa w Rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 20.01.2005 roku w sprawie sposobu ustalania wysokości opłat dodatkowych z tytułu przewozu osób, zabranych ze sobą do przewozu rzeczy i zwierząt oraz wysokości opłaty manipulacyjnej (Dz. U. Nr 14 z 2005 roku poz. 117) podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Stanowisko Wnioskodawcy co do oceny stanu faktycznego:

Zdaniem Spółki te przychody operacyjne (opłaty dodatkowe) nie powinny podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, mają one charakter sankcyjny i jako takie nie mogą być traktowane tak samo jak opłaty za sprzedaż biletów czy też wykonanie umowy przewozu we wskazanych okolicznościach.Pobieranie opłat dodatkowych (tytułem kary) za brak biletu stanowiącego umowę za odpłatne świadczenie usług przewozowych, zgodnie z art. 33 a ust. 3 ustawy z dnia 15 listopada 1984 roku Prawo przewozowe (DZ.U. Nr 50 z 200 roku poz. 61) nie jest czynnością dotyczącą sprzedaży towaru lub usługi.

Ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy w przedstawionym stanie faktycznym i prawnym:

Na podstawie art. 5 ust. 1 pkt. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 z późniejszymi zmianami) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju Zgodnie z art. 8 ust. 1 pkt 1 w/w ustawy przez świadczenie usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy w rozumieniu art. 7, w tym również: 1) przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;2) zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji; 3) świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

W świetle powołanych przepisów czynność pobierania opłat dodatkowych za przejazd bez odpowiedniego dokumentu przewozu albo dokumentu uprawniającego do przejazdu bezpłatnego lub ulgowego, dokonywana przez przewoźnika lub osobę przez niego upoważnioną, nie stanowi usługi w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, ponieważ nie ma charakteru świadczenia wzajemnego.

Pomiędzy usługodawcą a nabywcą musi istnieć stosunek prawny, z którego wynika obowiązek świadczenia usługi oraz zapłaty wynagrodzenia za wykonaną usługę.

Pobór opłat dodatkowych przez przewoźnika lub osobę przez niego upoważnioną - za podróżowanie bez odpowiedniego dokumentu przewozu albo dokumentu uprawniającego do przejazdu bezpłatnego lub ulgowego dokonywany na podstawie art. 33 a ust. 3 ustawy z dnia 15 listopada 1984 roku Prawo przewozowe (Dz. U. z 2000 roku Nr 50, poz. 601), nie stanowi czynności świadczenia usług o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

W związku z powyższym przedmiotowe opłaty nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.