Temat interpretacji
opodatkowanie sprzedaży samochodu, wykupionego po zakończeniu umowy leasingu na cele osobiste, niezwiązane z prowadzoną działalnością gospodarczą
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 lutego 2018 r. (data wpływu 9 marca 2018 r.) uzupełnionym pismem z dnia 30 kwietnia 2018 r. (data wpływu 7 maja 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży samochodu, wykupionego po zakończeniu umowy leasingu na cele osobiste, niezwiązane z prowadzoną działalnością gospodarczą jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 9 marca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży samochodu, wykupionego po zakończeniu umowy leasingu na cele osobiste, niezwiązane z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.
Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 30 kwietnia 2018 r. w zakresie doprecyzowania opisu sprawy, przeformułowania pytania, stanowiska oraz brakującej opłaty.
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku).
Wnioskodawczyni jest przedsiębiorcą od kilku lat opodatkowanym podatkiem liniowym, ewidencjonującym zdarzenia gospodarcze w podatkowej księdze przychodów i rozchodów, jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, świadczy usługi i sprzedaje towary opodatkowane podatkiem od towarów i usług, nie prowadzi działalności w zakresie handlu samochodami. Wnioskodawczyni korzystała do celów prowadzonej działalności gospodarczej z samochodu osobowego na podstawie umowy leasingu operacyjnego. Wnioskodawczyni, jako osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą, nabyła wszelkie prawa i obowiązki korzystającego wynikające z ww. umowy leasingu operacyjnego. Samochód w trakcie trwania umowy leasingu wykorzystywany był do działalności gospodarczej i koszty (w tym raty leasingowe) związane z umową leasingową zaliczone zostały do kosztów uzyskania przychodu. Wnioskodawczyni pomniejszała podatek należny VAT o podatek naliczony z faktur za raty leasingowe (odliczała 50% VAT z faktury zgodnie z obowiązującymi przepisami). W styczniu 2018 r. umowa leasingu została zakończona/rozwiązana z upływem czasu na jaki była zawarta i dnia 15.01.2018 r. Wnioskodawczyni wykupiła samochód z leasingu. Firma leasingowa wystawiła 15 stycznia 2018 r. fakturę tytułem sprzedaży tego samochodu po cenie preferencyjnej na kwotę netto 2601,63 zł, brutto 3200 zł wskazując dane wnioskodawcy, w tym NIP i jej firmę .
Wnioskodawczyni mimo otrzymania faktury na dane swojej firmy nie zaksięgowała jej w koszty podatkowe firmy oraz nie odliczyła podatku VAT, ponieważ postanowiła, że wykupiony po zakończeniu umowy leasingu samochód będzie wykorzystywać do celów prywatnych, niezwiązanych z prowadzoną działalnością gospodarczą. Od czasu wykupu samochodu nie korzystała z niego do celów prowadzonej działalności gospodarczej i nie zamierza w przyszłości korzystać z niego do celów swojej firmy. Zatem Wnioskodawczyni nie zaliczyła zakupionego po zakończeniu umowy leasingu samochodu do składników majątku firmy, wymienionych w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie wprowadziła go ani do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ani do ewidencji wyposażenia, bowiem samochód od dnia jego zakupu, tj. 15.01.2018 r. służy jej do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą.
Wnioskodawczyni zamierza wykorzystywać ten samochód do celów prywatnych przez okres co najmniej pół roku licząc od dnia jego zakupu czyli 15.01.2018 r. a następnie go sprzedać.
W uzupełnieniu wniosku wskazano, że Wnioskodawczyni prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą od 01.08.2010 roku w zakresie sprzedaży tektury i w niewielkim stopniu świadczenia usług krótkotrwałego zakwaterowania. Wnioskodawczyni ewidencjonuje zdarzenia gospodarcze w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Wnioskodawczyni jest od kilku lat czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawczyni od kilku lat świadczy usługi i sprzedaje towary opodatkowane podatkiem od towarów i usług, nie prowadzi działalności w zakresie handlu samochodami.
Wnioskodawczyni korzystała do celów prowadzonej działalności gospodarczej z samochodu osobowego na podstawie umowy leasingu operacyjnego. Wnioskodawczyni zawarła umowę leasingu 20.01.2015 r. Przedmiotem leasingu było oddanie Wnioskodawczyni przez finansującego do używania na okres leasingu to jest do dnia 20.01.2018 r. samochodu osobowego w zamian za opłaty leasingowe. Wnioskodawczyni zawarła umowę leasingu, jako osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą.
Samochód w trakcie trwania umowy leasingu wykorzystywany był do działalności gospodarczej wnioskodawcy i koszty (w tym opłaty leasingowe) związane z umową leasingową zaliczone zostały do kosztów uzyskania przychodu wnioskodawcy. Wnioskodawczyni pomniejszała podatek należny VAT o podatek naliczony z faktur za czynsze/opłaty leasingowe (odliczała 50% VAT z faktury zgodnie z obowiązującymi przepisami). Firma leasingowa wystawiła 15 stycznia 2018 r. fakturę tytułem sprzedaży tego samochodu po cenie preferencyjnej na kwotę netto 2601,63 zł, brutto 3200 zł wskazując dane wnioskodawcy, w tym NIP i jej firmę . Wnioskodawczyni mimo otrzymania faktury na dane swojej firmy nie zaksięgowała jej w koszty uzyskania przychodu w swojej firmie oraz nie odliczyła podatku VAT z tej faktury, ponieważ postanowiła, że po zakończeniu umowy leasingu wykupi samochód do celów wyłącznie osobistych, niezwiązanych z prowadzoną działalnością gospodarczą.
Od czasu wykupu samochodu z leasingu nie korzystała z niego do celów prowadzonej działalności gospodarczej i nie zamierza w przyszłości korzystać z niego do celów swojej firmy. Od czasu wykupu samochodu z leasingu wykorzystywała samochód wyłącznie do celów prywatnych/osobistych, niezwiązanych z działalnością gospodarczą a więc do celów niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zatem Wnioskodawczyni nie zaliczyła zakupionego po zakończeniu umowy leasingu samochodu do składników majątku firmy, wymienionych w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie wprowadziła go ani do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ani do ewidencji wyposażenia, nie zaliczyła faktury wykupu samochodu z dnia 15.01.2018 r. do kosztów uzyskania przychodu swojej firmy.
Wnioskodawczyni zamierza wykorzystywać ten samochód na cele wyłącznie osobiste przez okres co najmniej 6 miesięcy licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie samochodu. Po upływie tego okresu Wnioskodawczyni zamierza sprzedać ten samochód.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie
(ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku).
Czy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług planowana w przyszłości sprzedaż opisanego samochodu, wykupionego po zakończeniu umowy leasingu na podstawie faktury z dnia 15.01.2018 r. na cele osobiste, niezwiązane z prowadzoną działalnością gospodarczą, którego Wnioskodawczyni od czasu wykupu z leasingu nie wykorzystuje i nie będzie wykorzystywać do celów prowadzonej działalności gospodarczej i świadczenia usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług? (oznaczone we wniosku jako nr 2)
Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie przedstawionym w uzupełnieniu wniosku),
Wnioskodawczyni uważa, że w sytuacji, gdy w późniejszym czasie sprzeda przedmiotowy samochód - z majątku prywatnego - to z tytułu tej sprzedaży generalnie nie będzie musiała wykazywać VAT należnego. W związku z tą transakcją nie będzie ona bowiem działała w charakterze podatnika VAT. Wnioskodawczyni bowiem podjęła decyzję, że wykupu samochodu z leasingu dokona na potrzeby osobiste, niezwiązane z prowadzoną działalnością gospodarczą i dlatego też nie zaksięgowała faktury wykupu samochodu z leasingu wystawionej dnia 15.01.2018 r. i nie odliczyła od niej podatku VAT. Wnioskodawczyni od czasu jego wykupu z leasingu nie wykorzystywała samochodu do działalności gospodarczej, do świadczenia usług opodatkowanych podatkiem VAT i nie zamierza go wykorzystywać do celów prowadzonej działalności gospodarczej. Zatem planowana sprzedaż samochodu nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Tak też uważają w podobnych sprawach organy podatkowe, np. Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z 26 stycznia 2016 r., nr IPTPP3/4512-539/15-3/MJ, w której wyjaśnił: (...) jeżeli przed wykupem przedmiotowego samochodu Wnioskodawca podejmie decyzję, że nie będzie on wykorzystywany w prowadzonej działalności gospodarczej i faktycznie do momentu jego sprzedaży samochód nie będzie w tej działalności wykorzystywany, to do czynności sprzedaży przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie będą miały zastosowania. (...). W przypadku sprzedaży przedmiotowego samochodu z majątku prywatnego, sprzedaż taka nie będzie dokumentowana fakturą. Wnioskodawczyni zamierza wówczas udokumentować sprzedaż umową sprzedaży. Wnioskodawczyni mimo posiadania w chwili planowanej w przyszłości sprzedaży statusu czynnego podatnika VAT nie będzie występowała dla celów tej transakcji w charakterze podatnika podatku VAT.
W związku z powyższym planowana sprzedaż tego samochodu nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().
Jak wynika z art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
Wobec powyższego należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy przedmiotem dostawy są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z dostawą w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.
Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Jak wynika z art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą roku w zakresie sprzedaży tektury i w niewielkim stopniu świadczenia usług krótkotrwałego zakwaterowania. Wnioskodawczyni korzystała do celów prowadzonej działalności gospodarczej z samochodu osobowego na podstawie umowy leasingu operacyjnego. Samochód w trakcie trwania umowy leasingu wykorzystywany był do działalności gospodarczej. Wnioskodawczyni pomniejszała podatek należny VAT o podatek naliczony z faktur za raty leasingowe (odliczała 50% VAT z faktury zgodnie z obowiązującymi przepisami). Wnioskodawczyni wykupiła samochód z leasingu. Wnioskodawczyni mimo otrzymania faktury na dane swojej firmy nie odliczyła podatku VAT. Od czasu wykupu samochodu nie korzystała z niego do celów prowadzonej działalności gospodarczej i nie zamierza w przyszłości korzystać z niego do celów swojej firmy Wnioskodawczyni jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Od czasu wykupu samochodu z leasingu Wnioskodawczyni wykorzystywała samochód wyłącznie do celów prywatnych/osobistych, niezwiązanych z działalnością gospodarczą a więc do celów niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Wątpliwości Wnioskodawczyni dotyczą kwestii, czy sprzedaż samochodu osobowego, który był wcześniej użytkowany na podstawie umowy leasingu operacyjnego, a następnie wykupiony na cele prywatne Wnioskodawczyni bez odliczania podatku VAT od wykupu, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Z powołanych wyżej przepisów wynika, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.
Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.
W kontekście powyższego nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.
Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając towar (np. samochód) działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem natomiast takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu ruchomościami (np. samochodami), która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: prowadzenie działań marketingowych podjętych w celu sprzedaży samochodu, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług handlu samochodami. Przy czym na tego rodzaju aktywność handlową wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.
W przedmiotowej sprawie w świetle okoliczności wskazanych przez Wnioskodawczynię uznać należy, że Zainteresowana dokonując w przyszłości sprzedaży samochodu osobowego nie będzie działała w charakterze podatnika, a czynność ta nie będzie nosiła znamion działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Powyższe wynika z faktu, że sprzedaż przez Wnioskodawczynię samochodu stanowić będzie zwykłe wykonywanie prawa własności. Tym samym, w przedmiotowej sprawie Zainteresowana, zbywając samochód osobowy stanowiący jej majątek prywatny, korzystać będzie z przysługującego jej prawa do rozporządzania własnym majątkiem. Skutkiem powyższego zamierzona czynność nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz okoliczności analizowanej sprawy należy stwierdzić, że późniejsza sprzedaż przez Wnioskodawczynię samochodu osobowego, który był wcześniej użytkowany na podstawie umowy leasingu operacyjnego, a następnie wykupiony na cele prywatne bez odliczania VAT-u od wykupu nie będzie stanowiła działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a zatem nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem Zainteresowana w przedmiotowej sprawie nie będzie występowała w charakterze podatnika, w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Nadmienić należy, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży samochodu, wykupionego po zakończeniu umowy leasingu na cele osobiste, niezwiązane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Natomiast wniosek w części dotyczącej podatku dochodowego zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.
Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej rozpatrzone.
Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, niniejsza interpretacja traci swą aktualność.
Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.
Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
- z zastosowaniem art. 119a;
- w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego , w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.
Stanowisko
prawidłowe
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej