Temat interpretacji
Z przedstawionego we wniosku oraz piśmie uzupełniającym stanu faktycznego wynika, że Podatnik wynajmuje na rzecz osoby fizycznej - oddelegowanego pracownika kontrahenta zagranicznego (jednostki dominującej) - mieszkanie i opłaca wszelkie związane z tym koszta. Pomiędzy Podatnikiem a kontrahentem zagranicznym (jednostką dominującą) została zawarta pisemna umowa na podstawie której kontrahent ten refunduje koszty tego wynajmu.
Podatnik pyta zaś jakim dokumentem należy obciążyć kontrahenta zagranicznego kosztami poniesionymi w jego imieniu a dotyczącymi czynszu i mediów. W ocenie Strony takie przekazanie kosztów, jako niebędące dochodem ze sprzedaży, należy dokumentować notą obciążeniową.
W ocenie Naczelnika Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie nie można się zgodzić ze stanowiskiem Strony.
Z opisanego stanu faktycznego wynika, iż zarówno samo zawarcie umowy jak i ponoszenie związanych z nią kosztów odbywa się na zlecenie i rachunek jednostki dominującej. W związku z powyższym należy uznać, iż niejako zachodzi czynność odprzedawania usług na rzecz kontrahenta zagranicznego (jednostki dominującej), bez doliczania marży.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11.03.2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów im usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Na podstawie zaś art. 8 ust. 1 pod pojęciem świadczenia usług należy rozumieć każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towaru. Spółka nabywając w imieniu kontrahenta zagranicznego (jednostki dominującej) usługi najmu i odprzedając je bez doliczania jakiejkolwiek marży faktycznie pośredniczy w świadczeniu usług na rzecz tego kontrahenta. W świetle powyższego należy uznać, iż Spółka świadczy usługi w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, które podlegają opodatkowaniu. Stanowisko to znajduje potwierdzenie również w uregulowaniach art. 6 (4) VI Dyrektywy Rady Wspólnot Europejskich z dnia 17.05.1977r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich dotyczących podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej, w przypadku, w którym podatnik działając we własnym imieniu, lecz na rachunek innej osoby, bierze udział świadczeniu usług, uznaje się, że podatnik nabył i wyświadczył te usługi. Cytowany zapis oznacza, iż w istniejącym stanie faktycznym Spółka pośredniczy w świadczeniu usług w dwóch etapach:
nabywając je we własnym imieniu,
świadcząc je na rzecz podmiotu, na którego rachunek zostały one nabyte.
W związku z powyższym, w opisanej sytuacji, zastosowanie ma z art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11.03.2004r., na podstawie którego podatnicy mają obowiązek wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy. W omawianym przypadku faktura taka dokumentując drugi etap operacji jest podstawą do dokonania przez kontrahenta zapłaty a zatem jest jedynym właściwym narzędziem dokumentującym przeniesienie kosztów usługi nabytej na rachunek kontrahenta zagranicznego (jednostki dominującej).
Z uwagi na fakt, iż refakturowanie odbywa się na rzecz kontrahenta zagranicznego dokonując tej czynności należy uwzględnić przepisy o miejscu świadczenia usług zawarte w art. 27 ustawy.