Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 46 ust. 2 ustawy z dnia 10 lutego 2017 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Ośrodku Wsparcia Rolnictwa (Dz. U. z 23 marca 2017 r., poz. 624), Krajowy Ośrodek Wsparcia Rolnictwa (dalej KOWR) z dniem 1 września 2017 r. wstępuje z mocy prawa w ogół praw i obowiązków znoszonej Agencji, z wyjątkiem praw i obowiązków, w które wstępuje Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa.

Zgodnie z art. 93 § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej (Dz.U. z 2017 r. poz. 201) KOWR jako osoba prawna wstępuje w prawa i obowiązki znoszonej Agencji słusznym będzie przedstawione poniżej postępowanie Wnioskodawcy.

Wnioskodawca z dniem 31 sierpnia 2017 r. złoży w Urzędzie Skarbowym deklarację VAT-Z Zgłoszenie o zaprzestaniu wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wnioskodawca w deklaracjach VAT-7 za okres czerwiec, lipiec i sierpień wystąpi o zwrot nadwyżki podatku VAT naliczonego nad należnym w terminie 60 dni. Urząd Skarbowy dokona zwrotu podatku na konto bankowe KOWR zgłoszone do US po dniu 1 września 2017 r.

KOWR jako wstępujący z mocy prawa w ogół praw i obowiązków znoszonej Agencji do dnia 25 września 2017 r. złoży deklarację VAT-7 za sierpień 2017 r. podając NIP Wnioskodawcy.

KOWR będzie miał prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur zakupowych wystawionych dla Wnioskodawcy, które wpłyną do KOWR po dniu 1 września 2017 r. (liczy się data wpływu).

KOWR będzie mógł, gdy zajdzie taka konieczność, składać korekty deklaracji VAT-7 dotyczących deklaracji VAT-7 składanych przez Wnioskodawcę z podanym numerem NIP Wnioskodawcy.

KOWR złoży wniosek NIP-2 Zgłoszenie identyfikacyjne/zgłoszenie aktualizacyjne osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, będącej podatnikiem lub płatnikiem, oraz deklarację VAT-R Zgłoszenie rejestracyjne w zakresie podatku od towarów i usług w Urzędzie Skarbowym (właściwość terytorialna) z zaznaczeniem rozpoczęcia działalności od dnia 1 września 2017 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zagadnienie sukcesji podatkowej w polskim prawie regulują przepisy zawarte w art. 93-93e Ordynacji podatkowej. W przepisach tych ustawodawca przedstawił katalog sytuacji, w których zachodzi sukcesja podatkowa, tj. sukcesja praw i obowiązków następców prawnych oraz podmiotów przekształcanych.

Zgodnie z art. 93 § 1 Ordynacji podatkowej, osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku łączenia się:

1. osób prawnych,
2. osobowych spółek handlowych,
3. osobowych i kapitałowych spółek handlowych,

&‒ wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki każdej z łączących się osób lub spółek.

W myśl art. 93 § 2 Ordynacji podatkowej, przepis § 1 stosuje się odpowiednio do osoby prawnej łączącej się przez przejęcie:

1. innej osoby prawnej (osób prawnych);
2. osobowej spółki handlowej (osobowych spółek handlowych).

Stosownie do art. 93a § 1 Ordynacji podatkowej, osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku:

1. przekształcenia innej osoby prawnej,
2. przekształcenia spółki niemającej osobowości prawnej

wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki przekształcanej osoby lub spółki.

Według art. 93a § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej, przepis § 1 stosuje się odpowiednio do osobowej spółki handlowej zawiązanej (powstałej) w wyniku przekształcenia:

1. innej spółki niemającej osobowości prawnej,
2. spółki kapitałowej.

Zgodnie z art. 93e Ordynacji podatkowej, przepisy art. 93-93d stosuje się w zakresie, w jakim odrębne ustawy, umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz inne ratyfikowane umowy międzynarodowe, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, nie stanowią inaczej.

Sukcesja określona w powyższych przepisach jest sukcesją uniwersalną, co oznacza, że następca prawny wstępuje we wszystkie (z uwzględnieniem postanowień art. 93e Ordynacji podatkowej) przewidziane przepisami prawa podatkowego prawa i obowiązki podatnika.

Przedmiotem następstwa podatkowego są prawa i obowiązki wynikające z przepisów prawa podatkowego, przy czym zgodnie z art. 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej, rozumie się przez to prawa i obowiązki zawarte we wszelkich aktach normatywnych prawa podatkowego.

Następstwo prawne polega na przejściu z jednego podmiotu na drugi określonych praw i obowiązków. W przypadku prawa podatkowego mamy do czynienia z pochodnym nabyciem praw, kiedy to następca prawny nabywa prawa i obowiązki przysługujące jego poprzednikowi prawnemu. Jest to nabycie translatywne, gdyż dotyczy praw poprzednio już istniejących. W prawie podatkowym z reguły ma miejsce następstwo prawne pod tytułem ogólnym (sukcesja uniwersalna), kiedy to mocą jednego zdarzenia prawnego dochodzi do nabycia całego lub części majątku, a nabywca wchodzi zarówno w prawa, jak i w obowiązki swego poprzednika prawnego.

Należy przy tym nadmienić, że na podstawie art. 93e Ordynacji podatkowej, przepisy art. 93-93d stosuje się w zakresie, w jakim odrębne ustawy, umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz inne ratyfikowane umowy międzynarodowe, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, nie stanowią inaczej. Oznacza to, że aby określić zakres przejmowanych przez następcę prawnego praw i obowiązków, należy dokonać oceny nie tylko przepisów Ordynacji podatkowej, ale także innych aktów prawnych.

Wnioskodawca jest państwową osobą prawną, która przestaje istnieć z dniem 31 sierpnia 2017 r. Z dniem 1 września 2017 r. w ogół praw i obowiązków znoszonej Agencji (z wyjątkiem praw i obowiązków, w które wstępuje Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa) wstępuje Krajowy Ośrodek Wsparcia Rolnictwa (KOWR).

Ad 1

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest obowiązek złożenia w dniu 31 sierpnia 2017 r. Zgłoszenia o zaprzestaniu wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (VAT-Z) .

Na podstawie art. 96 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221), zwanej dalej ustawą, jeżeli podatnik zarejestrowany jako podatnik VAT zaprzestał wykonywania czynności podlegającej opodatkowaniu, jest on obowiązany zgłosić zaprzestanie działalności naczelnikowi urzędu skarbowego; zgłoszenie to stanowi dla naczelnika urzędu skarbowego podstawę do wykreślenia podatnika z rejestru jako podatnika VAT.

Rozporządzenie Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 27 grudnia 2016 r. w sprawie wzorów dokumentów związanych z rejestracją podatników w zakresie podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 2301) w § 1 pkt 4 określa wzór zgłoszenia o zaprzestaniu wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, stanowiący załącznik nr 4 do rozporządzenia (VAT-Z). W poz. 20 należy wpisać datę zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Na podstawie powyższych przepisów podatnik, który zaprzestał wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, obowiązany jest zgłosić ten fakt naczelnikowi urzędu skarbowego poprzez złożenie druku VAT-Z, wskazując datę zaprzestania wykonywania czynności opodatkowanych.

W rozpatrywanej sprawie Wnioskodawca z dniem 31 sierpnia 2017 r. z mocy prawa jest zniesiony. Zatem momentem, w którym skończy się byt prawny Agencji będzie dzień 31 sierpnia 2017 r. Tym samym Wnioskodawca powinien zostać wyrejestrowany jako podatnik VAT. Zasadnym jest zatem poinformowanie o tym naczelnika właściwego urzędu skarbowego. Tym samym Wnioskodawca, jako podatnik VAT, posiada obowiązek złożenia VAT-Z ze wskazaną datą zakończenia wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu VAT, tj. 31 sierpnia 2017 r.

Zatem stanowisko w zakresie pytania nr 1 należy uznać za prawidłowe.

Ad 2 i 4

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest obowiązek złożenia do dnia 25 września 2017 r. deklaracji VAT-7 za sierpień 2017 r. oraz korekt deklaracji VAT-7 przez KOWR jako następcy prawnego Wnioskodawcy z numerem NIP Wnioskodawcy.

Na podstawie art. 45 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 10 lutego 2017 roku Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Ośrodku Wsparcia Rolnictwa (Dz. U. z 2017 r., poz. 623) z dniem 31 sierpnia 2017 r. znosi się Agencję oraz z dniem 1 września 2017 r. tworzy się Krajowy Ośrodek Wsparcia Rolnictwa.

Zgodnie z art. 46 pkt 2 ww. ustawy Krajowy Ośrodek Wsparcia Rolnictwa z dniem 1 września 2017 r. z mocy prawa wstępuje w ogół praw i obowiązków znoszonej Agencji, z wyjątkiem praw i obowiązków, w które wstępuje Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa ().

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (Dz.U. z 2017 r., poz. 869) osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, podlegają obowiązkowi ewidencyjnemu.

Powyższe oznacza, że każdy podmiot, który należy do jednej z ww. kategorii, jest obowiązany do złożenia zgłoszenia identyfikacyjnego. Należy podkreślić również, że nie jest prawnie dopuszczalna sytuacja nadania jednego NIP dwóm podmiotom, jak również posługiwania się numerem identyfikacji podatkowej nadanym innemu podmiotowi. Numer identyfikacji podatkowej nie może być używany w oderwaniu od nazwy podmiotu, która występuje w decyzji administracyjnej o nadaniu NIP.

I tak, na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników NIP nadany podatnikowi nie przechodzi na następcę prawnego, z wyjątkiem:

1. przekształcenia przedsiębiorstwa państwowego w jednoosobową spółkę Skarbu Państwa lub przedsiębiorstwa komunalnego w jednoosobową spółkę gminy;
2. przekształcenia spółki cywilnej w spółkę handlową lub spółki handlowej w inną spółkę handlową;
3. przekształcenia stowarzyszenia zwykłego w stowarzyszenie.

W przypadku zgonu lub ustania bytu prawnego podatnika, nadany NIP wygasa, z wyjątkiem przypadków wymienionych w ust. 1 i 1a (art. 12 ust. 2 ustawy).

Mając na uwadze przedstawiony powyżej stan prawny i opis zdarzenia przyszłego należy zauważyć, że zniesienie Agencji oznacza, że zgodnie z ww. art. 12 ust. 1 ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników, Krajowy Ośrodek Wsparcia Rolnictwa nie jest sukcesorem przyznanego na rzecz Agencji numeru identyfikacji podatkowej (NIP). W związku z powyższym Krajowy Ośrodek Wsparcia Rolnictwa nie będzie miał prawnej możliwości posługiwania się numerem NIP nadanym Agencji. W analizowanej sytuacji powstanie nowy podmiot z nowym numerem NIP.

Niemniej jednak stwierdzić należy, że Krajowy Ośrodek Wsparcia Rolnictwa (KOWR) powstały w dniu 1 września 2017 r. będący następcą prawnym Wnioskodawcy w zakresie jego praw i obowiązków podatkowych, zgodnie z art. 93-93e Ordynacji podatkowej będzie zobowiązany do złożenia rozliczenia podatkowego za okres przed zniesieniem Wnioskodawcy w Jego imieniu.

Zatem deklaracja podatkowa (VAT-7) za sierpień 2017 r. powinna zostać złożona przez Krajowy Ośrodek Wsparcia Rolnictwa i powinna zawierać dane Agencji, ponieważ deklaracja podatkowa dotyczy okresu rozliczeniowego, w którym Agencja posiadała osobowość prawną i była odrębnym podatnikami podatku VAT.

Ww. deklaracja winna być złożona w ustawowym terminie przez Krajowy Ośrodek Wsparcia Rolnictwa w imieniu Wnioskodawcy do naczelnika urzędu skarbowego właściwego dla następcy prawnego. Deklaracja powinna zawierać dane Wnioskodawcy, ale podpis następcy prawnego KOWR.

Niniejsza sytuacja dotyczy również złożenia przez Krajowy Ośrodek Wsparcia Rolnictwa korekt deklaracji VAT-7 za zniesioną w dniu 31 sierpnia 2017 r. Agencję.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 i 4 należy uznać za prawidłowe.

Ad 3

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest prawo KOWR do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur zakupowych wystawionych dla Wnioskodawcy, które wpłyną do KOWR po dniu 1 września 2017 r.

Kwestie dotyczące odliczenia podatku naliczonego zostały uregulowane w Dziale IX ustawy.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na podstawie art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje zatem wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że z mocy prawa z dniem 1 września 2017 r. KOWR wstępuje w ogół praw i obowiązków Wnioskodawcy, z wyjątkiem praw i obowiązków, w które wstępuje Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa. Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa z dniem 31 sierpnia 2017 r. z mocy prawa wstępuje w prawa i obowiązki Wnioskodawcy związane z wykonywaniem zadań, które z dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stają się zadaniami Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa. W części zadania przejmowane przez ARiMR od Wnioskodawcy będą delegowane do wykonania KOWR.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że skoro z dniem 1 września 2017 r. KOWR z mocy prawa wstępuje w prawa i obowiązku Wnioskodawcy, która z dniem 31 sierpnia 2017 r. przestaje istnieć, to KOWR będąc następcą prawnym Wnioskodawcy w zakresie jej praw i obowiązków podatkowych oraz kontynuatorem działalności Wnioskodawcy, zgodnie z art. 93-93e Ordynacji podatkowej będzie miał prawo do odliczenia podatku VAT z faktur wystawionych dla Wnioskodawcy, które wpłyną do KOWR po dniu 1 września 2017 r.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 3 należy uznać za prawidłowe.

Wskazać należy, że niniejsza interpretacja dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie pytań przedstawionych we wniosku jako 1-4, natomiast w zakresie pytania nr 5 zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4 0/0, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej