Temat interpretacji

Wkład własny, w postaci wynagrodzeń pracowników, nie stanowi zapłaty za świadczone przez Pana usługi, a więc te nie stanowi również obrotu, o którym mowa w art. 29 ust. 1 ustawy.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012, poz. 749) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 25 maja 2012 r. (data wpływu 1 czerwca 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania za obrót wkładu własnego wnoszonego przez odbiorcę w formie niepieniężnej w postaci wydatków na wynagrodzenie pracowników - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 czerwca 2012 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania za obrót wkładu własnego wnoszonego przez odbiorcę w formie niepieniężnej w postaci wydatków na wynagrodzenie pracowników.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Jest Pan zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, niekorzystającym ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054). W ramach prowadzonej działalności gospodarczej jest Pan organizatorem projektów szkoleniowych, które dofinansowane są w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki. Środki stanowiące dofinansowanie, pochodzą z Europejskiego Funduszu Społecznego.

W ramach działalności zawarł Pan umowę o dofinansowanie, w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki, projektu pt. K.. Szkolenia będą przeprowadzane w okresie od 1 kwietnia 2012 r. do 30 czerwca 2013 r., na podstawie umowy, którą zawarł Pan ze spółką D., (dalej Odbiorca). Szkolenia mają na celu podnoszenie kwalifikacji zawodowych osób biorących w nich udział m.in. poprzez zwiększenie ich umiejętności organizacji pracy w zakresie gospodarki magazynowej, prowadzenia dokumentacji narzędziowej, materiałoznawstwa, technologii lakierowania, obsługi uciosarek, szlifierek, strugarek, obsługi programów komputerowych, zarządzania personelem oraz prowadzenia efektywnej sprzedaży.

Wsparcie zostało przyznane w kwocie nieprzekraczającej 252.731,04 zł (słownie: dwieście pięćdziesiąt dwa tysiące siedemset trzydzieści jeden złotych i cztery grosze) i stanowi nie więcej niż 70% całkowitych wydatków kwalifikowanych projektu. Dofinansowanie jest przeznaczone na pokrycie ściśle określonych wydatków ponoszonych przez organizatora projektu w związku z jego realizacją. Są to wydatki kwalifikowane. Działania podejmowane w projekcie obejmują: zarządzanie projektem i realizację szkoleń, które mogą być wykonane bezpośrednio przez Pana lub przy pomocy podwykonawców. Koszt projektu (w tym szkolenia) pokrywany jest w 70% ze środków uzyskanych z tytułu przyznanego dofinansowania w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki, a 30% kosztów stanowi wkład własny Odbiorcy. Jednocześnie na podstawie zawartych umów, wkład własny Odbiorcy wnoszony jest w formie niepieniężnej i przybiera postać wydatków na wynagrodzenie pracowników, którzy uczestniczą w szkoleniach. Wysokość wkładu wniesionego w formie wynagrodzeń wynika z dokumentacji księgowej Odbiorcy.

W związku z powyższym, zadano pytanie sprowadzające się do kwestii:

Czy wartość wkładu własnego w ramach realizowanego projektu, wnoszonego przez Odbiorcę w postaci wynagrodzeń pracowników, stanowi obrót, o którym mowa w art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, skoro świadczone usługi nie stanowią czynności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług, to tym samym wkład wnoszony przez Odbiorcę nie jest obrotem, według regulacji art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Po powołaniu treści art. 29 ust. 1, art. 2 pkt 22 oraz art. 8 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, zaznaczył Pan, iż realizacja projektu współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego, nie stanowi w rozumieniu regulacji ustawy o podatku od towarów i usług żadnej z czynności podlegających opodatkowaniu.

Podkreślił, iż w tym przypadku nie dochodzi do odpłatnej dostawy towarów, ponieważ w ramach realizowanego projektu nie przenosi Pan na inne podmioty prawa do rozporządzania określonymi towarami jak właściciel.

Pana zdaniem, subsumpcja regulacji zawartych w art. 8 ww. ustawy do istniejącego stanu faktycznego nie pozwala na uznanie, że dochodzi do odpłatnego świadczenia usług. Stwierdził Pan, iż świadczenie, które realizuje na rzecz Odbiorcy nie jest odpłatne, gdyż nie ma za nie zapłaty po stronie Odbiorcy (w szczególności nie można uznać za wynagrodzenie wkładu własnego Odbiorcy wnoszonego w postaci wynagrodzenia pracowników biorących udział w szkoleniach). Podniósł, iż w art. 8 ust. 2 ustawy prawodawca wskazuje, że za odpłatne świadczenie usług na gruncie podatku od towarów i usług traktowane będzie również nieodpłatne świadczenie usług, o ile będzie następowało na cele osobiste podatnika lub jego pracowników (w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia). Za odpłatne świadczenie usług uznaje się również każde inne świadczenie nieodpłatne, jeśli zostało dokonane do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Wskazał Pan, że w przypadku, w którym świadczy nieodpłatną usługę szkoleniową na rzecz innego podmiotu, stanowi ona w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług czynność podlegającą opodatkowaniu, ale wyłącznie w przypadku, gdy jest realizowana do celów innych niż prowadzona działalności gospodarcza.

Zauważył Pan, iż świadczenie usługi szkoleniowej odbywa się do celów prowadzonej działalności gospodarczej. Wskazuje na to m.in. Pana status jako przedsiębiorcy w zawieranych umowach o uzyskanie dofinansowania, które są podstawą do realizacji projektu i przeprowadzenia szkoleń. Dlatego też cel nieodpłatnej realizacji projektu jest tożsamy z celem Pana działalności gospodarczej. Zatem nieodpłatnie wykonywane szkolenia na rzecz Odbiorcy nie stanowią czynności zrównanych z odpłatnym świadczeniem usług, o których mowa w art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy.

Stwierdził Pan, że poprzez wykonywanie czynności związanych z realizacją projektu nie dochodzi do spełnienia dyspozycji żadnej z norm art. 7 i 8 ustawy. Zatem nie wykonuje jakiejkolwiek czynności opodatkowanej, o której mowa w art. 5 ust. 1 ustawy, wobec czego świadczenia dla Odbiorcy, związane z realizacją projektu, nie są objęte zakresem przedmiotowym regulacji ustawy o podatku od towarów i usług i nie można rozpatrywać ich skutków przez pryzmat opodatkowania tym podatkiem. Pana zdaniem, wpływa to bezpośrednio na sposób prawnopodatkowej kwalifikacji realizacji przedmiotowego projektu w części stanowiącej wkład własny Odbiorcy, w postaci wynagrodzeń jego pracowników uczestniczących w szkoleniach. Jeśli bowiem świadczone przez Pana usługi nie stanowią czynności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług, to wkład wnoszony przez Odbiorcę nie jest obrotem według regulacji art. 29 ust. 1 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją zawartą art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Jak stanowi art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().

Według regulacji ust. 2 powyższego artykułu, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów;
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść dla świadczącego usługę. Należy podkreślić, iż czynność może być odpłatna albo nieodpłatna. Jeśli tylko czynność została wykonana za wynagrodzeniem, to jest ona odpłatna. Nie ma natomiast żadnego znaczenia, czy wynagrodzenie to pokrywa koszty świadczenia tej czynności poniesione przez podatnika, czy ewentualnie kreuje dla podatnika zysk. Także czynności wykonane po kosztach ich świadczenia, bądź poniżej kosztów są czynnościami odpłatnymi, o ile tylko pobrano za nie wynagrodzenie.

Warunki, których spełnienie powoduje, że nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług to:

• w przypadku użycia towarów stanowiących część przedsiębiorstwa użycie ich do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika oraz istnienie prawa podatnika do odliczenia w całości lub w części - podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów (warunki te muszą być spełnione łącznie),
• w przypadku świadczenia usług świadczenie ich do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Za usługi niezwiązane z prowadzeniem przedsiębiorstwa (świadczone do celów innych niż działalność gospodarcza) należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą.

Według dyspozycji art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Cytowany powyżej przepis stanowi odzwierciedlenie art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L 347/1 ze zm.) z treści którego wynika, iż w odniesieniu do dostaw towarów i świadczenia usług innych niż te, o których mowa w art. 74-77, podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług, od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż jest Pan zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej zawarł Pan umowę o dofinansowanie, w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki, projektu polegającego na przeprowadzeniu szkoleń mających na celu podnoszenie kwalifikacji zawodowych osób biorących w nich udział. Wsparcie stanowi nie więcej niż 70% całkowitych wydatków kwalifikowanych projektu. Koszt projektu (w tym szkolenia) pokrywany jest w 70% ze środków uzyskanych z tytułu przyznanego dofinansowania a 30% kosztów stanowi wkład własny Odbiorcy, który wnoszony jest w formie niepieniężnej i przybiera postać wydatków na wynagrodzenie pracowników, którzy uczestniczą w szkoleniach.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, że wkład własny wnoszony przez Odbiorcę w formie niepieniężnej, w postaci wynagrodzeń pracowników, jest niewątpliwie związany z konkretnym konsumentem realizowanego przez Pana szkolenia i stanowi bezpośredni koszt tego szkolenia, jednak nie stanowi zapłaty za świadczone przez Pana usługi. Wynagrodzenie za pracę jest bowiem obligatoryjnym świadczeniem należnym pracownikowi od pracodawcy. Wobec powyższego, wynagrodzenia te nie stanowią obrotu, o którym mowa w art. 29 ust. 1 ustawy.

Jednocześnie zaznacza się, iż niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii, czy świadczone przez Pana usługi stanowią czynność podlegającą opodatkowaną podatkiem od towarów i usług, gdyż nie postawiono w tym zakresie pytania.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 2 MB

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy