Temat interpretacji

POSTANOWIENIE

Na podstawie art.14 a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa ( jednolity tekst Dz.U. z 2005r.Nr 8, poz.60) po rozpatrzeniu wniosków z dnia 14.12.2004r. przesłanych przy piśmie Naczelnika Urzędu Skarbowego Warszawa-Praga z dnia 14.01.2005r. uzupełnionych pismem z dnia 10.02.2005r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży udziału w współwłasności gruntowej nieruchomości

stwierdzam, że :

stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 14.12.2004r. jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

Uzasadnienie

Jak wynika z przedmiotowych wniosków z dnia 14.12.2004r., złożonych jednocześnie do dwóch organów podatkowych tj. do Naczelnika Urzędu Skarbowego Warszawa - Praga i do Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Gdańsku, zawierających tę samą treść, uzupełnionych pismem radcy prawnego, Podatnik posiada udział we własności gruntu budowlanego niezabudowanego, położonego na terenie gminy Gdańsk, który Podatnik nabył w wyniku likwidacji spółki cywilnej i który to grunt spółka zakupił w toku prowadzonej działalności gospodarczej.

W chwili obecnej Podatnik nie prowadzi działalności gospodarczej, istniejąca współwłasność gruntu nie dotyczy osób pozostających we wspólnocie majątkowej.

Strona prosi o ocenę poniżej przedstawionego stanowiska z punktu widzenia obowiązujących przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, szczególnie w zakresie:

• podlegania planowanej transakcji opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług,
• obowiązku rejestracji na potrzeby tej transakcji oraz właściwości urzędu skarbowego, celem złożenia wniosku o rejestrację,
• kwestii wystawienia faktury VAT,
• obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży,
• obowiązku sporządzenia deklaracji oraz zapłaty podatku należnego od transakcji,
• kwestii wyrejestrowania.

W ocenie Podatnika zgodnie z obowiązującymi przepisami ustawy o podatku od towarów i usług transakcja sprzedaży gruntu budowlanego ( w tym udziału we własności takiego gruntu) stanowi czynność podlegającą ustawie o podatku od towarów i usług, ponieważ opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju, a od 1.05 2004r. pod pojęciem towary - rozumie się także grunty.

Strona zauważa również, iż w związku z faktem, że planowany grunt został nabyty w drodze likwidacji spółki cywilnej,( a obecny współwłaściciel był wspólnikiem zlikwidowanej spółki cywilnej ), która go zakupiła celem odsprzedaży, należy uznać, iż w tym przypadku istniał zamiar wskazujący, że na gruncie art.15 ust.1 i 2 ustawy VAT dla celów planowanej transakcji, sprzedający udział we własności gruntu zostanie zakwalifikowany jako podatnik podatku od towarów i usług.

Podatnik stwierdza ponadto, iż przed dokonaniem transakcji, sprzedający powinien złożyć zgłoszenie rejestracyjne naczelnikowi właściwego urzędu skarbowego, a zgodnie z brzmieniem art.22 ust.1 pkt 3 w związku, z art.3 ust.1 ustawy o VAT właściwym urzędem będzie urząd skarbowy na terenie, którego znajduje się przeznaczony do sprzedaży grunt, tzn. w tym przypadku Urząd Skarbowy w Gdańsku.

Sprzedający powinien wystawić nabywającemu fakturę VAT i naliczyć podatek należny w kwocie 22 % od wartości netto sprzedawanego udziału we własności gruntu jak również w/w fakturę sprzedający jest zobowiązany wykazać w rejestrze sprzedaży założonym na potrzeby prawidłowego rozliczenia zobowiązań z tytułu podatku od towarów i usług, zaś jej kopię przechowywać przez okres 5 lat od zakończenia roku, w którym zostanie dokonana transakcja sprzedaży.

Natomiast obowiązek podatkowy zdaniem Podatnika powstanie na zasadach ogólnych, tzn. w dacie wystawienia faktury nie później niż w ciągu 7 dni od daty wydania towaru i w terminie do dnia 25 miesiąca następującego po miesiącu dokonania sprzedaży podatnik jest obowiązany sporządzić i przesłać deklarację VAT do urzędu skarbowego, w którym dokonał zgłoszenia rejestracyjnego oraz na jego konto dokonać zapłaty podatku należnego z tytułu transakcji.

Z kolei podatek zapłacony przez nabywcę na podstawie otrzymanej faktury stanowi dla niego podatek naliczony do odliczenia, zwrotu, o ile zakup ten będzie związany ze sprzedażą opodatkowaną.

Z chwilą dokonania transakcji, w związku z faktem, że zaprzestał dokonywania czynności podlegających opodatkowaniu, podatnik ma obowiązek zgłosić właściwemu naczelnikowi fakt zaprzestania działalności i od tej daty nie jest obowiązany do składania deklaracji VAT.

W imieniu podatnika, na podstawie udzielonego pełnomocnictwa pełnomocnik złożył uzupełnienie do wniosku o udzielnie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnych sprawach i wyjaśnił co następuje:

1. Nieruchomość (udział w nieruchomości), która ma być przedmiotem zawarcia umowy sprzedaży przez podatnika, a której to czynności dotyczy wniosek o udzielnie pisemnej interpretacji położona jest w Gdańsku i stanowi niezabudowaną działkę.
2. Podatnik w okresie do dnia 05.07.2001r. prowadził działalność gospodarczą na podstawie umowy spółki cywilnej z siedzibą w Warszawie. W tej dacie - w wyniku rozwiązania umowy spółki cywilnej - spółka ta została wykreślona z ewidencji działalności.
3. Wspólnicy spółki cywilnej z siedzibą w Warszawie umową o podział majątku wspólnego powstałego po rozwiązaniu umowy spółki cywilnej i po przeprowadzeniu jej postępowania likwidacyjnego zawartą w dniu 10.10.2001 r. dokonali podziału współwłasności należącego poprzednio do spółki z siedzibą w Warszawie udziału wysokości 969/1000 części w własności opisanej powyżej nieruchomości, w wyniku którego podatnik nabył udział wynoszący 92/1000 części w opisanej powyżej nieruchomości, przy czym nabycie tego udziału nie nastąpiło w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.
4. Podatnik wskazuje nadto, że właśnie zamierza sprzedaż powyższy udział za cenę ok. 250.000 EURO, przy czym sprzedaż ta ma charakter jednokrotny, zaś podatnik nie dokonuje czynności sprzedaży nieruchomości w sposób częstotliwy. Zatem nie można uznać, że podatnik zawodowo zajmuje się sprzedawaniem nieruchomości. Podatnik nie prowadzi też działalności polegającej na handlu nieruchomościami.

Zdaniem pełnomocnika wyjaśnienia powyższe uzupełniają wcześniejszy wniosek o udzielnie pisemnej informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego oraz opisują w sposób dokładniejszy stan faktyczny sprawy.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1) ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Pojęcie towaru zostało zdefiniowane w art. 2 pkt 6 w/w ustawy, zgodnie, z którym przez towary należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

W obecnie obowiązującym stanie prawnym obrót nieruchomościami gruntowymi realizowany przez podatników podatku od towarów i usług podlega opodatkowaniu tym podatkiem, przy czym na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9) w/w ustawy zwolnieniu przedmiotowemu poddano dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Na gruncie przepisów podatkowych brak jest definicji pojęcia "gruntu przeznaczonego pod zabudowę". Posługując się więc definicjami z innych źródeł, przez "grunt przeznaczony pod zabudowę" rozumieć należy zarówno te grunty, które widnieją w planie zagospodarowania przestrzennego jako przeznaczone pod zabudowę, jak i te, w stosunku do których właściciel w sposób dający się udowodnić uzewnętrznił zamiar ich przeznaczenia pod zabudowę.

Podatnikami w świetle art. 15 ust. 1 w/w ustawy są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Z kolei "działalność gospodarcza" w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy.

Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W ustawie nie określono definicji "częstotliwości". W znaczeniu w jakim funkcjonuje to pojęcie w języku polskim, "częstotliwie" oznacza wielokrotnie. Aby stać się podatnikiem, w chwili dokonywania czynności wykazywana winna być intencja dokonywania tej czynności wielokrotnie (wyrok NSA I S.A./Lu 233/98 z 30 kwietnia 1999).

Również nie każda sprzedaż rzeczy dokonana we własnym imieniu i na własny rachunek podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ale tylko taka, która była jedynym celem uprzedniego ich nabycia (wyrok S.A./Rz 81/96 z 27 maja 1997r).

Wynika z powyższego, że aby jednorazową dostawę towarów lub jednorazowe świadczenie usług uznać za działalność gospodarczą należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystane towary zostały nabyte w celu sprzedaży.

Jednorazowa czynność podmiotu niebędącego podatnikiem, spełniająca kryteria dostawy towarów lub świadczenia usług, zrealizowana w warunkach niewskazujących na zamiar jej powtarzania (lub czynności podobnych), nie kwalifikuje się do uznania jej za działalność gospodarczą i traktowania tego podmiotu jako podatnika VAT.

Z przedstawionego w zapytaniu stanu faktycznego wynika, że Podatnik będący osobą fizyczną nieprowadzącą zarejestrowanej działalności gospodarczej dla celów ustawy Prawo działalności gospodarczej, zamierza dokonać sprzedaży części gruntu budowlanego, który jak sama twierdzi stanowi jej własność i został nabyty w wyniku likwidacji spółki cywilnej, która zakupiła go celem odsprzedaży .

W świetle definicji działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, aby stać się podatnikiem niekoniecznie trzeba prowadzić zarejestrowaną działalność gospodarczą, ale z pewnością należy wykonywać taką działalność samodzielnie w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy.

W przypadku Podatnika można zatem mówić o warunkach wskazujących, że działania te są czynione z zamiarem nadania im stałego, zorganizowanego charakteru tj. działalności gospodarczej. Argumentem potwierdzającym powyższe jest fakt, iż grunty te były nabywane przez Stronę w celu ich zbycia.

W świetle powyższego, czynności te mogą być uznane za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 w/w ustawy. Zatem, Strona uzyska status podatnika VAT.

W przedmiotowej sprawie właściciel części gruntu budowlanego przeznacza go na sprzedaż. Zatem sprzedaż takich gruntów dokonywana przez podatnika podatku od towarów i usług nie korzysta ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 9) w/w ustawy i podlega opodatkowaniu wg stawki 22%.

Reasumując, nawet jednorazowa dostawa gruntów przez osoby fizyczne, nie będące podatnikami podatku od towarów i usług wykonującymi samodzielnie działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 w/w ustawy, zrealizowana w warunkach wskazujących na zamiar wykonywania jej w sposób częstotliwy oraz uwzględniając fakt, iż grunt budowlany został nabyty w celu odsprzedaży, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z przywołanych wyżej przepisów wynika, że dostawa gruntu podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji gdy sprzedawcy można przypisać znamiona działalności gospodarczej prowadzonej z zamiarem wykonywania jej w sposób częstotliwy, co czyni sprzedawcę podatnikiem podatku VAT wykonującym działalność gospodarczą w rozumieniu art.15 ustawy o VAT.

Podkreślić przy tym należy, iż zgodnie z art.113 ust.13 pkt 1 lit.d) ustawy o VAT do podatników dokonujących dostaw terenów budowlanych lub przeznaczonych pod zabudowę nie znajduje zastosowania zwolnienie podmiotowe określone w ust.1 i 9 tego artykułu.

W art.96 ust.1 ustawy o podatku od towarów i usług wskazano, że podmioty, o których mowa w art.15, są obowiązane przed wykonaniem pierwszej czynności określonej w art.5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z tym, że podmioty zwolnione od podatku na podstawie art.113 ust.1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art.43 ust.1 i art.82 ust.3 - mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

Formularz VAT -R " Zgłoszenie rejestracyjne w zakresie podatku od towarów i usług " na podstawie art.96 ust.1 ustawy, obowiązani są zatem składać podatnicy, o których mowa w art.15 tzn.osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Jeżeli dane zawarte w zgłoszeniu rejestracyjnym ulegną zmianie, podatnik jest zobowiązany zgłosić zmianę do naczelnika urzędu skarbowego w terminie 7 dni, licząc od dnia, w którym nastąpiła zmiana.( art.96 ust.12).

Natomiast, jeżeli podatnik zarejestrowany jako podatnik VAT, zaprzestał wykonywania czynności podlegającej opodatkowaniu, stosownie do zapisu art.96 ust.6 cyt. ustawy jest obowiązany zgłosić zaprzestanie działalności naczelnikowi urzędu skarbowego ( VAT-Z).

Zgłoszenie to stanowi podstawę dla naczelnika urzędu skarbowego do wykreślenia podatnika z rejestru jako podatnika VAT.

Zgodnie z art.106 ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w art.15, obowiązani są wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust.2, 4 i 5 oraz art.119 ust.10 i art.120 ust.16.

Podatnik podatku od towarów i usług w przypadku dokonania dostawy towarów lub świadczenia usługi zobowiązany jest również do wystawienia faktury VAT z chwilą powstania obowiązku podatkowego, który określony został w art.19 ust.1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W myśl art.19 ust.1 obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust.2-21, art.14 ust.6, art.20 i art.21 ust.1.

Jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7 dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi ( art.19 ust.4).

Natomiast kwestię składania deklaracji w zakresie podatku VAT reguluje art.99 ust 1 ustawy o podatku od towarów i usług, który stanowi, że podatnicy, o których mowa w art.15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust.2-10 i art.133.

Należy przy tym dodać, iż obowiązek prowadzenia ewidencji przez podatników podatku od towarów i usług wynika z art.109 ustawy o VAT.

Odnośnie właściwości organu podatkowego należy stwierdzić, iż przepis art. 3 ust. 1 cytowanej ustawy stanowi, iż właściwym dla podatnika organem podatkowym jest naczelnik urzędu skarbowego właściwy ze względu na miejsce wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, z zastrzeżeniem ust. 2-5.

Jeżeli czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług są wykonywane na terenie objętym zakresem działania dwóch lub więcej urzędów skarbowych, właściwość miejscową ustala się dla:

1. osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej - ze względu na adres siedziby;
2. osób fizycznych - ze względu na miejsce zamieszkania.

Z przywołanego powyżej przepisu wynika, iż dla określenia właściwości miejscowej organu podatkowego istotne jest przede wszystkim miejsce wykonywania czynności podlegających opodatkowaniem tym podatkiem. Natomiast w przypadku gdy podatnik wykonuje czynności opodatkowane na terenie objętym właściwością kilku urzędów skarbowych właściwość organu podatkowego określa się z uwzględnieniem siedziby podatnika ( w przypadku osoby fizycznej - adresu zamieszkania).

Zgodnie z art.86 ust.1 ustawy o podatku od towarów i usług w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatnikowi, o którym mowa w art.15 przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art.114, 119 ust.4, art.120 ust.17 i 19 oraz art.124.

Odnosząc się do kwestii możliwości obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przez nabywcę przedmiotowego gruntu, należy wskazać, iż nie znając statusu prawnego tego nabywcy nie można udzielić wiążącej odpowiedzi.

Zatem w świetle obowiązujących przepisów prawa podatkowego oraz uwzględniając przedstawiony stan faktyczny tutejszy organ podatkowy potwierdza stanowisko Strony w przedmiotowej sprawie.