Temat interpretacji
D E C Y Z J A
Na podstawie art.14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r.Ordynacja podatkowa (tekst jednolity; Dz.U.z 2005r.,Nr 8,poz.60 z późn.zm.) - po rozpatrzeniu zażalenia wniesionego pismem z dnia 14 grudnia 2005r.przez Spółkę , na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Słupsku z dnia 6 września 2005r. , znak:PIII/2/443-111/05 zawierające pisemną interpretację co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie zastosowania stawki właściwej dla dostawy w kraju w eksporcie towarów w przypadku gdy podatni nie posiada dokumentu potwierdzającego wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty
- odmawia się zmiany postanowienia będącego przedmiotem zażalenia .
U Z A S A D N I E N I E
Pismem z dnia 5 września 2005r. Spółka zwróciła się do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Słupsku z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego .
Wnioskujący przedstawił następujący stan faktyczny :
Spółka zajmuje się eksportem własnych produktów. Dokumenty potwierdzające transakcje eksportowe Spółka otrzymuje często ze znacznym opóźnieniem .
W marcu 2005r.Spółka wyeksportowała swoje wyroby do Rosji i na Ukrainę. W obu przypadkach jest to eksport bezpośredni o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit.a ustawy o podatku od towarów i usług . Dokumenty wystawiane są na Spółkę jako eksportera . Wyroby odbierane są z magazynu Spółki przez odbiorcę i wywożone bądź jego własnym transportem bądź na jego zlecenie przez firmę przewozową .
Faktury sprzedaży zostały wystawione w marcu 2005r. W przypadku sprzedaży na Ukrainę wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty nastąpił w dniu 1 kwietnia 2005r. , a do Rosji w dniu 20.05.2005r. , co zostało potwierdzone przez urząd celny wyjścia w dokumencie SAD-3.
Przed sporządzeniem deklaracji VAT-7 za miesiąc marzec 2005r.Spółka nie posiadała dokumentów potwierdzających wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty. Otrzymała je dopiero 5 maja 2005r. - w przypadku eksportu ma Ukrainę i w dniu 24.05.2005r. w przypadku sprzedaży do Rosji.
Stosownie do art. 41 ust.7 ustawy o VAT powyższą sprzedaż Spółka zaewidencjonowała w rozliczeniu za miesiąc następny ( miesiąc kwiecień w przypadku sprzedaży na Ukrainę i za miesiąc maj w przypadku sprzedaży do Rosji ) stosując 0% stawkę podatku .
W ocenie podatnika w przedstawionej sytuacji nie miała zastosowania stawka w podatku od towarów i usług właściwa dla sprzedaży w kraju.
Naczelnik Urzędu Skarbowego w Słupsku postanowieniem z dnia 06.09.2005r. znak: P III/2/443-111/05 wskazał , iż w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego , stanowisko zawarte w przedmiotowym wniosku jest nieprawidłowe .
W uzasadnieniu postanowienia organ ten stwierdził :
zgodnie z art. 41 ust.6 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U.Nr 54,poz. 535 z późn.zm.) stawkę podatku 0% stosuje się w eksporcie towarów , o którym mowa w ust.4 i 5 , pod warunkiem że podatnik przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany miesiąc otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty .
Natomiast w myśl art.41 ust.7 cyt. ustawy o podatku od towarów i usług , jeżeli warunek o którym mowa w ust.6 , nie został spełniony podatnik nie wykazuje tej dostawy w ewidencji , o której mowa w art. 109 ust.3 , za dany okres rozliczeniowy , lecz w okresie następnym , stosując stawkę podatku 0% , pod warunkiem otrzymania dokumentu wymienionego w ust.6 przed złożeniem deklaracji podatkowej za ten okres .W razie nieotrzymania tego dokumentu w terminie określonym w zdaniu poprzednim mają zastosowanie stawki właściwe dla dostawy tego towaru na terytorium kraju .
Przepis ust.7 , zgodnie z art. 41 ust.8 cyt. ustawy o podatku od towarów i usług stosuje się , w przypadku gdy podatnik posiada dokument celny potwierdzający procedurę wywozu .
Zatem w przedmiotowej sprawie właściwa dla dostawy danego towaru w kraju stawka VAT ma zastosowanie już miesiącu marcu 2005r.w przypadku gdy podatnik nie posiada dokumentu celnego potwierdzającego procedurę wywozu .
Natomiast w przypadku posiadania dokumentu celnego potwierdzającego procedurę wywozu :
- w sytuacji eksportu do Rosji stawka podatku 22% wystąpi w rozliczeniu za miesiąc kwiecień 2005r.
- w przypadku eksportu na Ukrainę stawka podatku 22% nie wystąpi .
Organ podatkowy stwierdził , iż w tej sytuacji ,stosownie do powołanego powyżej art. 41 ust.7 zdanie drugie ustawy o podatku od towarów i usług-eksport towarów do Rosji podlega wykazaniu zarówno w ewidencji i deklaracji VAT-7 za kwiecień 2005r.wg stawki obowiązującej dla dostaw w kraju.
Na powyższe postanowienie pismem z dnia 14.12.2005r.złożono zażalenie wnosząc o zmianę stanowiska.
Skarżący zarzucił organowi podatkowemu błędną interpretację art.41 ust.7 cyt. ustawy o podatku od towarów i usług .
W uzasadnieniu zażalenia podatnik podniósł, iż nie może podzielić stanowiska organu podatkowego ze względu na to, że sporządzając deklarację za miesiąc kwiecień był w posiadaniu dokumentu SAD -3 potwierdzającego wywóz towarów poza granicę Wspólnoty do Rosji Jednym z warunków zastosowania stawki 0% w eksporcie towarów jest fakt otrzymania przez podatnika dokumentu potwierdzającego wywóz towarów poza granice Wspólnoty .
Bezspornym jest, że zarówno w przypadku eksportu do Rosji i Ukrainy podatnik był w posiadaniu dokumentów potwierdzających wywóz towarów przed sporządzeniem deklaracji podatkowej za miesiąc kwiecień 2005r. Z tym , że eksport do Rosji miał miejsce w dniu 20 maja 2005r.,co zostało potwierdzone przez Urząd Celny wyjścia, a na Ukrainę w dniu 1 kwietnia 2005r.
Podatnik uważa , że stanowisko organu podatkowego w przedmiotowej sprawie jest niespójne, ponieważ odmiennie traktuje dwa jednakowe zdarzenia. Poza tym zdaniem Strony zastosowanie się do ww. stanowiska jest niewykonalne , ponieważ Spółka sporządzając deklarację VAT-7 za miesiąc kwiecień 2005r. musiałaby naliczyć podatek VAT w wysokości 22% dotyczący sprzedaży do Rosji i jednocześnie dokonać korekty ww. podatku w tej samej deklaracji . Według podatnika skutek takiego postępowania byłby taki , że w deklaracji podatkowej za miesiąc kwiecień 2005r. nie wystąpiłby podatek należny dotyczący sprzedaży do Rosji .
Dyrektor Izby Skarbowej w Gdańsku po dokonaniu weryfikacji przedmiotowego postanowienia stwierdza co następuje :
Zgodnie z art. 2 pkt 8 ustawy z dnia 11 marca 2004r.o podatku od towarów i usług (Dz.U.Nr 54, poz.535 z późn.zm.) przez eksport towarów rozumie się potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty w wykonaniu czynności określonych w przepisie art.7 ust.1pkt 1- 4 , jeżeli wywóz jest dokonany przez :
- dostawcę lub na jego rzecz , lub
- nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju , lub na jego rzecz.
Procedura wywozu towarów poza obszar Wspólnoty rozpoczyna się z chwilą pisemnego zgłoszenia celnego dokonane przez eksportera w urzędzie celnym (tzw. urządzenie celnym wywozu ) z zastosowaniem dokumentu SAD ( z kartami 1,2,i 3 ) , gdzie:
- karta 1 przeznaczona jest dla urzędu celnego, w którym nastąpiło zgłoszenie towaru do procedury wywozu
- karta 2 służy do celów statystycznych
- karta 3 przeznaczona jest dla zgłaszającego . Po załatwieniu formalności w urzędzie celnym wywozu , karta ta jest wydawana zgłaszającemu , celem dostarczenia jej wraz z towarem do urzędu celnego wyjścia, który dokonuje potwierdzenia , że towar opuścił obszar Wspólnoty .
Eksport towarów na podstawie art.5 ust.1 pkt 2 cyt. ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług .
Obowiązek podatkowy w eksporcie towarów na podstawie art.19 ust.6 cyt. ustawy o podatku od towarów i usług powstaje z chwilą potwierdzenia przez urząd celny wyjścia wywozu towaru poza terytorium Wspólnoty .
Na podstawie art.41 ust.4 cyt. ustawy o podatku od towarów i usług - w eksporcie towarów o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a stawka podatku wynosi 0 % .
Zgodnie z art. 41 ust.6 ww. ustawy o podatku od towarów i usług stawkę 0% stosuje się w eksporcie towarów ,o których mowa w ust.4 i 5, pod warunkiem , że podatnik przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany miesiąc otrzymał dokument potwierdzający wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty .
Natomiast w myśl art.41 ust.7 cyt. ustawy o podatku od towarów i usług , jeżeli warunek o którym mowa w ust.6 , nie został spełniony , podatnik nie wykazuje tej dostawy w ewidencji , o której mowa w art.109 ust.3 za dany okres rozliczeniowy , lecz w okresie następnym , stosując stawkę podatku 0%,pod warunkiem otrzymania dokumentu wymienionego w ust.6 przed złożeniem deklaracji podatkowej za ten okres .
W razie nieotrzymania tego dokumentu w terminie określonym w zadaniu poprzednim mają zastosowanie stawki właściwe dla dostawy tego towaru na terytorium kraju.
Przepis ust.7 zgodnie z art.41 ust.8 cyt. ustawy o podatku od towarów i usług stosuje się w przypadku , gdy podatnik posiada dokument celny potwierdzający procedurę wywozu .
Stosownie do art.41 ust.9 cyt. ustawy otrzymanie przez podatnika dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty w terminie późniejszym niż określony w ust.7 upoważnia podatnika do dokonania korekty złożonej deklaracji podatkowej w której wykazał dostawę towarów .
Z treści powołanych wyżej przepisów wynika, że w eksporcie towarów obowiązek podatkowy powstaje z chwilą potwierdzenia przez urząd celny wyjścia wywozu towaru poza terytorium Wspólnoty. Od tego momentu przysługuje podatnikowi prawo do zaewidencjonowania tej sprzedaży według stawki preferencyjnej 0% przy spełnieniu warunków o których mowa w wyżej powołanych przepisach art.41 ust.6 i ust.7 cyt. ustawy tj. posiadania przez podatnika przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany miesiąc w którym powstał obowiązek podatkowy w eksporcie towarów dokumentu potwierdzającego wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty. Jeżeli natomiast podatnik nie otrzymał dokumentu celnego przed dniem złożenia deklaracji za dany miesiąc - wykazuje sprzedaż eksportową w ewidencji sprzedaży i w deklaracji VAT-7 za miesiąc następny pod warunkiem posiadania dokumentu potwierdzającego wywóz towarów przed złożeniem deklaracji za ten drugi miesiąc .
W razie nieotrzymania tego dokumentu również w drugim terminie - zastosowanie mają stawki krajowe.
W przedmiotowej sprawie bezspornym jest fakt , że Spółka wystawiła w marcu 2005r. faktury sprzedaży dotyczące eksportowania swoich wyrobów do Rosji a wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty nastąpił w dniu 20.05.2005r. . Dokumenty potwierdzające wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty podatnik otrzymał w dniu 24.05.2005r.
W tej sytuacji skoro obowiązek podatkowy w eksporcie towarów u podatnika powstał dopiero w dniu 20.05.2005r.tj.w okresie dłuższym niż dwa miesiące od daty wystawienia faktury sprzedaży eksportowej - to mimo, iż podatnik otrzymał dokumenty potwierdzające wywóz towarów do Rosji w dniu 24.05.2005r.czyli w terminie przed złożeniem deklaracji VAT-7 za m-c kwiecień 2005r.- to jednak zobowiązany był za m-c kwiecień 2005r. zastosować do tej sprzedaży stawki obowiązujące w kraju.
Stwierdzić należy , iż podatnik nie musiałby wykazywać obrotu ze stawką krajową 22% gdyby dostawa eksportowa tj. obowiązek podatkowy z tego tytułu powstał najpóźniej do końca m-ca kwietnia 2005r. Jeżeli więc wystawiono faktury z tyt. tej dostawy w m-cu marcu 2005r. i równocześnie w tym miesiącu rozpoczęto procedurę celną wywozu towarów poza terytorium Wspólnoty - w interesie samego podatnika leżało , żeby wywieść towar do Rosji do 30 kwietnia 2005r. .Tylko bowiem spełnienie obu warunków dawało podatnikowi prawo zastosowania 0% w deklaracji VAT-7 za kwiecień 2005r.W innym przypadku musiał on wykazać w deklaracji VAT-7 za kwiecień 2005r. obrót ze stawką krajową.
Zatem w tych okolicznościach sprawy podatnik powinien dokonać korekty deklaracji VAT-7 za kwiecień 2005r.( na zasadach starych) a od 1 czerwca 2005r. w związku ze zmianą ustawy VAT w deklaracji za maj 2005r.,albowiem w tym miesiącu powstał obowiązek podatkowy.
Reasumując : Naczelnik Urzędu Skarbowego w Słupsku dokonał prawidłowej oceny stanowiska Wnioskującego w odniesieniu do przedstawionego stanu faktycznego .
Stąd - zgodnie z art.14b § 5 pkt1Ordynacji podatkowej ,organ odwoławczy uznając, iż zażalenie Podatnika nie zasługuje na uwzględnienie postanowił jak w sentencji decyzji .
Decyzja niniejsza jest ostateczna w toku instancji .