Temat interpretacji

stawka podatku VAT dla sprzedaży kory sosnowej sklasyfikowanej przez Wnioskodawcę do grupowania PKWiU 20.15.80.0

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 21 marca 2018 r. (data wpływu 22 marca 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla sprzedaży kory sosnowej sklasyfikowanej przez Wnioskodawcę do grupowania PKWiU 20.15.80.0 jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 marca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla sprzedaży kory sosnowej sklasyfikowanej przez Wnioskodawcę do grupowania PKWiU 20.15.80.0.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zajmuje się sprzedażą kory sosnowej do celów ogrodniczych. Przed jej zastosowaniem Wnioskodawca kompostuje ww. surowiec w celu odparowania, skruszenia. Gdy ulegnie rozkładowi w wyniku kompostowania, zostanie poddane naturalnej metodzie unieszkodliwienia i zagospodarowania, polegające na rozkładzie substancji organicznej przez mikroorganizmy - bakterie, pełni funkcję nawozu. PKWiU 20.15.80.0 Nawozy naturalne lub organiczne, gdzie indziej niesklasyfikowane. Kora jest wielokrotnie mieszana i odsiewana w celu uzyskania różnych frakcji oraz otrzymania substratu, substrat wykorzystywany jest w ogrodnictwie w celu dodania wartości glebowych i czyni się nawozem. Otrzymany substrat mieszany jest z ziemią lub torfem. Ww. czynności Wnioskodawca wykonuje wielokrotnie do momentu odparowania, skruszenia i pozyskania substratu. Długość procesów w dużej mierze zależy od warunków atmosferycznych. Przy wysokich temperaturach proces ten trwa szybciej lecz przy niskich temperaturach potrzeba dłuższego czasu. Po uzyskaniu substratu z kory jest mieszany przez ogrodnika z ziemią i przesypywany pod krzewy, co powoduje ochronę roślin przed fytoftrozą chorobą grzybową roślin. Kora poprawia strukturę gleby, zatrzymuje wodę i składniki mineralne podłoży. W wyniku procesów mineralizacji kory, jej warstwa po kilku latach rozkrusza się i należy jej podłoże uzupełnić. Kora zapobiega rozsiewaniu się chwastów, stosowanie kory ma również walory dekoracyjne. Korę można nabyć bezpośrednio z tartaku jako świeży surowiec z stawką 23% lub przez firmy, które stosują ww. procesy i sprzedają ze stawką VAT 8%. Wnioskodawca prosi o ustosunkowanie się do jego wniosku i określenia stawki VAT przy opisanym procesie kompostowania. Z informatorów gospodarki wynika, iż sprzedaż po opisanych procesach powinna odbywać się z stawką VAT 8%. Wnioskodawca powołuje się na PKWiU z 2008 r. do grupy 20.15.80.0 na 8 % VAT na sprzedaż kory sosnowej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy 8% VAT na sprzedaż kory sosnowej jest prawidłowa? Czy Wnioskodawca ma prawo korę sosnową nabytą bezpośrednio od tartaku jako odpad w stawce 23% sprzedać na stawkę 8% jako nawóz? Przy procesach, które wcześniej zastosuje?

Zdaniem Wnioskodawcy, ma on prawo skorzystać z preferencyjnej stawki 8% zgodnie z ustawą z dn. 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług, załącznik nr 3 poz. 64. Kora zakupiona od tartaku jako odpad poddana przez Wnioskodawcę obróbce, wielokrotnie mieszana i odsiewana w celu uzyskania substratu najniższej frakcji. Po całym opisanym przez Wnioskodawcę procesie, uzyskany substrat staje się nawozem, który następnie wykorzystują ogrodnicy. Produktem finalnym zatem jest nawóz sklasyfikowany w PKWiU pod symbolem PKWiU 20.15.80.0, co daje możliwość zastosowania stawki 8%.

W dniu 05.09.17 r. Wnioskodawca złożył wniosek do Urzędu Statystycznego w . o nadanie (PKWiU) i określenie symbolu i klasyfikacji do danych procesów związanych z przetworzeniem opisanego surowca. Urząd Statystyczny w odpowiedzi uznał i zaliczył, iż ww. wyrób mieści się w grupowaniu PKWiU 20.15.80.0 jako nawozy naturalne lub organiczne, gdzie indziej niesklasyfikowane. Wnioskodawca załączył odpowiedź Urzędu Statystycznego z ... Substrat, który Wnioskodawca pozyskuje staje się nawozem, który wykorzystują ogrodnicy i szkółki. Produktem finalnym jest zatem nawóz sklasyfikowany w PKWiU pod symbolem 20.15.80.0, co daje możliwość zastosowania stawki VAT 8%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Należy zauważyć, że przy określaniu prawidłowej stawki podatku od towarów i usług dla danej czynności, której miejsce świadczenia lub dostawy znajduje się na terytorium kraju, istotne jest prawidłowe jej zaklasyfikowanie wg symbolu PKWiU. Tym samym wydając przedmiotową interpretację organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie sprawy, tj. na podanej przez Wnioskodawcę klasyfikacji.

Zauważyć należy, że zgodnie z poz. 7.3 Zasad Metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zawartych w załączniku do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) - dalej: PKWiU, zaliczanie danego produktu do odpowiedniego grupowania jest obowiązkiem producenta (względnie usługodawcy). Wynika to z faktu, że właśnie producent (usługodawca, dostawca) posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia produktu do odpowiedniego grupowania PKWiU, tj. informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania, konstrukcji i przeznaczenia wyrobu lub charakteru usługi.

Należy jednak podkreślić, że dokonana przez producenta (usługodawcę, dostawcę) klasyfikacja nie może naruszać zasad budowy i logiki struktury PKWiU. W razie trudności przy zaliczaniu wyrobu (towaru) lub usługi do odpowiedniego grupowania PKWiU można wystąpić w tej sprawie do organów statystycznych. Procedury udzielania informacji w sprawie standardów klasyfikacyjnych (w tym Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług) określa Komunikat Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych.

Tutejszy organ nie jest uprawniony do przyporządkowywania formalnego towarów i usług do określonego grupowania klasyfikacyjnego. Podkreślić należy, że kwestie dotyczące zaklasyfikowania towaru lub usługi do właściwego grupowania statystycznego nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Tak więc niniejszą interpretację wydano w oparciu o grupowanie PKWiU wskazane przez Wnioskodawcę we wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów opisanego zdarzenia przyszłęgo (w szczególności w przypadku błędnej klasyfikacji PKWiU wymienionych we wniosku czynności) lub zmiany stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Zauważyć należy, iż przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz wydane na jej podstawie rozporządzenia częstokroć odwołują się do grupowań PKWiU przy ustalaniu preferencyjnych stawek podatkowych. Prawidłowa pod względem klasyfikacji statystycznych identyfikacja towarów i usług stanowi warunek niezbędny do określenia wysokości opodatkowania podatkiem w stosunku do towarów i usług dla których przepisy ustawy o podatku od towarów i usług powołują stosowną klasyfikację statystyczną.

Przy wyznaczaniu zakresu stosowania stawek obniżonych, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r., wykorzystywana jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293, z późn. zm.).

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast, zgodnie z art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

W załączniku nr 3 do ustawy, zawierającym wykaz towarów i usług opodatkowanych obecnie stawką podatku w wysokości 8%, wymieniono pod pozycją 64 PKWiU 20.15.80.0 Nawozy naturalne lub organiczne, gdzie indziej niesklasyfikowane (w tym ziemia ogrodnicza, zawierająca torf jako zasadniczy składnik i ziemia ogrodnicza, będąca mieszaniną naturalnej gleby, piasku, gliny i minerałów oraz ziemia humus).

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca zajmuje się sprzedażą kory sosnowej do celów ogrodniczych. Wnioskodawca kompostuje ww. surowiec w celu odparowania, skruszenia. Gdy ulegnie rozkładowi w wyniku kompostowania, surowiec zostaje poddany naturalnej metodzie unieszkodliwienia i zagospodarowania. Po wykonaniu ww. czynności kora sosnowa pełni funkcję nawozu, PKWiU 20.15.80.0 Nawozy naturalne lub organiczne, gdzie indziej niesklasyfikowane. Kora jest wielokrotnie mieszana i odsiewana w celu uzyskania różnych frakcji oraz otrzymania substratu, substrat wykorzystywany jest w ogrodnictwie w celu dodania wartości glebowych i czyni się nawozem.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy stwierdzić należy, że skoro nabyta przez Wnioskodawcę kora sosnowa po dokonanych przez niego procesach stanowi nawóz sklasyfikowany wg PKWiU z 2008 r. w grupowaniu 20.15.80.0., tj. Nawozy naturalne lub organiczne, gdzie indziej niesklasyfikowane, a więc mieści się w poz. 64 załącznika nr 3 do ustawy o podatku VAT, to podlega opodatkowaniu preferencyjną stawką podatku VAT w wysokości 8%, na podstawie art. 41 ust. 2 i art. 146a pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, niniejsza interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej