Temat interpretacji

Opodatkowanie zamiany gruntów.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 26 września 2012r. (data wpływu 28 września 2012r.), uzupełnionym pismem z dnia 4 grudnia 2012r. (data wpływu 10 grudnia 2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania zamiany gruntów jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 września 2012r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania zamiany gruntów.

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 4 grudnia 2012r. (data wpływu 10 grudnia 2012r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 27 listopada 2012r. znak: Nr IBPP2/443-994/12/AM.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest właścicielem działki nr XX wpisanej do księgi wieczystej na YY. Działka ta ma powierzchnię 0,53 ha. Według planu zagospodarowania przestrzennego Gminy ww. działka położona jest na terenie rolniczym, w którym nie wyklucza się zabudowy 20.RMZ (załączona kserokopia).

W dniu 1 sierpnia 2012r. wpłynęło pismo do Urzędu Gminy od pana B., który to prosi o zamianę działek położonych na terenie Gminy.

Swoją działkę pan B. chce zamienić za działkę należąca do Urzędu Gminy nr XX. Pan B. jest mieszkańcem Gminy, osobą fizyczną posiadająca gospodarstwo rolne o pow. 1,14 ha (przeliczeniowych 0,9350 ha).

W uzupełnieniu z dnia 4 grudnia 2012r. Wnioskodawca wyjaśnił, że:

Gmina jest zarejestrowana jako czynny podatnik VAT. Zgłoszenie w urzędzie skarbowym pod numerem NIP jest Gmina reprezentowana przez Urząd Gminy. Gmina jest właścicielem działki nr XX wpisanej do księgi wieczystej nr YY. Działka ta ma powierzchnię 0,53 ha. Według planu zagospodarowania przestrzennego Gminy ww. działka położona jest na terenie rolniczym, w którym nie wyklucza się zabudowy 20.RMZ. Oznacza to że, jest to teren rolniczy, w którym nie wyklucza się zabudowy: dopuszcza się lokalizacje budynków gospodarczych do 35 m² powierzchni zabudowy związanych z prowadzeniem gospodarstwa rolnego lub pszczelarstwa. Lokalizację nowej zabudowy zagrodowej realizowana dla potrzeb osoby posiadającej areał nie mniejszy niż 5 ha.

W dniu 1 sierpnia 2012r. wpłynęło do Gminy pismo od pana B., z prośbą o zamianę działki jego z ww. opisaną działką Gminy.

Gmina zamierza dokonać zamiany działki rolnej z możliwością zabudowy z osobą fizyczną.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie

(ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu z dnia 4 grudnia 2012r.):
Według jakiej stawki podatku VAT Gmina ma dokonać zamiany działki, której jest właścicielem...

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu z dnia 4 grudnia 2012r.), zamiana jest traktowana jako sprzedaż, więc Gmina zamianę swojej działki ma potraktować jako sprzedaż gruntu, w którym dopuszcza się możliwość zabudowy po spełnieniu określonych warunków czyli gruntu budowlanego stawka podstawowa 23 %.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011r. Nr 117, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Z przytoczonych przepisów wynika, iż - co do zasady opodatkowaniu podlegają czynności odpłatne, przy czym nie wynika z nich, że odpłatność za czynności dostawy towarów lub świadczenia usług musi mieć postać pieniężną. Odpłatność jako świadczenie wzajemne może również przybrać postać rzeczową - zapłata w innym towarze lub usłudze albo mieszaną - zapłata w części pieniężna i w części rzeczowa. Innymi słowy, dla uznania czynności za odpłatną, wystarczające jest, by istniała możliwość określenia ceny wyrażonej w pieniądzu w stosunku do świadczenia wzajemnego stanowiącego wynagrodzenie za tę czynność.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza (zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT) obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 15 ust. 6 cyt. ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Organy władzy publicznej są zatem podatnikami VAT w zakresie czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych.

W myśl art. 603 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), przez umowę zamiany każda ze stron zobowiązuje się przenieść na drugą stronę własność rzeczy w zamian za zobowiązanie się do przeniesienia własności innej rzeczy. Zatem w przypadku zamiany obie strony przenoszą na siebie wzajemnie własność rzeczy, występując zarówno w charakterze dostawcy, jak i w charakterze nabywcy. Przepis art. 604 Kodeksu cywilnego daje dyspozycję odpowiedniego stosowania do zamiany przepisów o sprzedaży.

Umowa zamiany jest umową wzajemną, bardzo zbliżoną do umowy sprzedaży. Różnica w stosunku do umowy sprzedaży polega na tym, że w miejsce świadczenia ceny pojawia się obowiązek drugiej strony przeniesienia własności rzeczy. Ze względu na wzajemny charakter umowy, wartość świadczonych rzeczy powinna być ekwiwalentna.

Zamiana nieruchomości skutkuje przeniesieniem prawa do rozporządzania zamienianymi nieruchomościami jak właściciel.

Natomiast zgodnie z art. 158 ww. ustawy Kodeks cywilny, umowa zobowiązująca do przeniesienia własności nieruchomości powinna być zawarta w formie aktu notarialnego. To samo dotyczy umowy przenoszącej własność, która zostaje zawarta w celu wykonania istniejącego uprzednio zobowiązania do przeniesienia własności nieruchomości; zobowiązanie powinno być w akcie wymienione. Zatem umowa przeniesienia własności nieruchomości (również w drodze zamiany) jest czynnością cywilnoprawną.

Z powyższego wynika, że przeniesienie własności nieruchomości na podstawie umowy zamiany stanowi odpłatną dostawę towaru i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a Wnioskodawca w związku z tą dostawą występuje w charakterze podatnika podatku VAT.

Podstawowa stawka podatku w myśl art. 41 ust. 1 ustawy o VAT wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Zgodnie natomiast z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Opodatkowaniu podlegają zatem dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe, zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych tylko te, których przedmiotem są tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących np. gruntami rolnymi czy leśnymi, które nie są przeznaczone pod zabudowę, są zwolnione z podatku od towarów i usług.

Należy zauważyć, że ustawodawca zwalniając z podatku od towarów i usług dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę nie sprecyzował w ustawie, jakimi kryteriami należy się kierować, aby ustalić przedmiotowy rodzaj gruntu.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 27 marca 2003r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 ze zm.) ustawa ta określa zakres i sposoby postępowania w sprawach przeznaczania terenów na określone cele oraz ustalania zasad ich zagospodarowania i zabudowy, przyjmując ład przestrzenny i zrównoważony rozwój za podstawę tych działań.

Natomiast w myśl art. 4 ust. 1 ww. ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

Zatem w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego określa się obowiązkowo przeznaczenie terenów oraz linie rozgraniczające tereny o różnym przeznaczeniu lub różnych zasadach zagospodarowania. Tak więc charakter danego terenu wyznacza plan miejscowy. Tam należy szukać wyjaśnienia, czy przedmiotem transakcji jest teren budowlany, czy też szerzej - przeznaczony pod zabudowę.

Zatem o charakterze danego gruntu winien rozstrzygać odpowiedni zapis w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, który jako dokument prawa miejscowego, decyduje o kwalifikacji gruntu.

Jak wynika z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego Wnioskodawca jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT. Jest właścicielem działki nr XX wpisanej do księgi wieczystej nr YY. Działka ta ma powierzchnię 0,53 ha. Według planu zagospodarowania przestrzennego Gminy ww. działka położona jest na terenie rolniczym, w którym nie wyklucza się zabudowy 20.RMZ. Oznacza to że, jest to teren rolniczy, w którym nie wyklucza się zabudowy: dopuszcza się lokalizacje budynków gospodarczych do 35 m² powierzchni zabudowy związanych z prowadzeniem gospodarstwa rolnego lub pszczelarstwa. Lokalizację nowej zabudowy zagrodowej realizowana dla potrzeb osoby posiadającej areał nie mniejszy niż 5 ha. Wnioskodawca zamierza dokonać zamiany działki rolnej z możliwością zabudowy z osobą fizyczną.

Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, iż skoro miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego Gminy, obowiązujący na terenie położenia działki 597, nie wyklucza zabudowy w określonych w planie przypadkach, to przedmiotowa działka stanowi grunt niezabudowany przeznaczony pod zabudowę.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny stwierdzić należy, iż zamiana działki nr 597 pomiędzy Wnioskodawcą a osobą fizyczną stanowi odpłatną dostawę towaru, o której mowa w powołanym art. 7 ust. 1 ustawy o VAT i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki podstawowej w wysokości 23%.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, iż zamiana jest traktowana jako sprzedaż, więc Gmina zamianę swojej działki ma potraktować jako sprzedaż gruntu w którym dopuszcza się możliwość zabudowy po spełnieniu określonych warunków czyli gruntu budowlanego stawka podstawowa 23 %, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja indywidualna traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego, bądź zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 3 MB

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach