Temat interpretacji

1. Opodatkowanie sprzedaży lokalu użytkowego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.
2. Opodatkowania sprzedaży lokalu użytkowego po zakończeniu prowadzenia działalności gospodarczej.
3. Korekty podatku w związku ze sprzedażą lokalu użytkowego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 10 września 2012 r. (data wpływu 13 września 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 17 grudnia 2012 r. (data wpływu 19 grudnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty podatku w związku ze sprzedażą lokalu użytkowego jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 września 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty podatku w związku ze sprzedażą lokalu użytkowego. Wniosek uzupełniono w dniu 17 grudnia 2012 r. o brakującą opłatę.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 24 listopada 2009 r. Wnioskodawczyni nabyła na podstawie aktu notarialnego z dnia 24 listopada 2009 r. lokal niemieszkalny. Sprzedawcą niniejszego lokalu była Sp. z o.o. Sprzedawca był podatnikiem podatku od towarów i usług. Cena nabycia nieruchomości wynosiła 166.914,39 zł i obejmowała należny 22% podatek od towarów i usług. Niniejszy lokal Zainteresowana zakupiła z przeznaczeniem na prowadzoną działalność gospodarczą.

Po zakupie ww. lokalu Wnioskodawczyni poniosła liczne wydatki modernizacyjne oraz adaptacyjne. Wysokość niniejszych wydatków nie przekroczyła jednakże 30% wartości początkowej lokalu (wyniosły łącznie 28.071,24 zł netto). Zainteresowana była i jest podatnikiem podatku od towarów i usług, w związku z czym o podatek naliczony wynikający z nabycia lokalu oraz towarów i usług na adaptację i modernizację lokalu pomniejszyła należny podatek od towarów i usług. Lokal wykorzystuje do dnia dzisiejszego na prowadzenie salonu kosmetycznego. Zainteresowana nosi się z zamiarem sprzedaży ww. lokalu oraz zakończenia działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Zainteresowana będzie musiała dokonać korekty dotychczasowych odliczeń naliczonego podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawczyni, w sytuacji skorzystania ze zwolnienia w podatku od towarów i usług, tj. w sytuacjach:

• sprzedaży lokalu w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na rzecz podatnika podatku od towarów i usług,
• sprzedaży lokalu w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na rzecz osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej i nie będącej podatnikiem podatku od towarów i usług,
• sprzedaży lokalu po zakończeniu działalności gospodarczej i wyrejestrowaniu się z ewidencji działalności gospodarczej na rzecz podatnika podatku od towarów i usług,
• sprzedaż lokalu po zakończeniu działalności gospodarczej i wyrejestrowaniu się z ewidencji działalności gospodarczej na rzecz osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej i nie będącej podatnikiem podatku od towarów i usług,

będzie zobowiązana do korekty kwoty podatku naliczonego wynikającego z nabycia niniejszego lokalu na zasadach wskazanych w art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług. Korekta podatku naliczonego nie będzie dotyczyła jedynie sytuacji sprzedaży lokalu w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na rzecz podatnika podatku od towarów i usług, jeżeli Wnioskodawczyni będzie korzystała z możliwości, o której mowa w art. 43 ust 10 ustawy, tj. zrezygnuje ze zwolnienia i opodatkuje transakcję podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z ogólną zasadą zawartą w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Jak wynika z powyższego, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku i niepodlegających temu podatkowi.

W przypadkach, gdy podatnik wykonuje czynności uprawniające do odliczenia VAT i nieuprawniające do tego odliczenia i nie ma możliwości przyporządkowania ponoszonych kosztów do czynności opodatkowanych lub nieopodatkowanych, zastosowanie znajduje przepis art. 90 ustawy, który ma na celu określenie wartości podatku naliczonego, służącego wyłącznie czynnościom opodatkowanym, z pominięciem tej części podatku naliczonego, w jakiej nabyte towary i usługi będą wykorzystywane przez wnioskodawcę do wykonywania czynności zwolnionych od podatku.

Na mocy art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Jednocześnie, według ust. 2 tegoż artykułu, jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

W myśl przepisu art. 90 ust. 3 ustawy, proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

W świetle art. 90 ust. 4 ustawy, proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej. W art. 90 ust. 5 8 wskazano szczegółowe zasady ustalania proporcji.

Kwota podatku naliczonego do odliczenia ustalona na podstawie proporcji wyliczonej przy zastosowaniu powyższych zasad, nie jest jednak ostateczna.

Zgodnie bowiem z art. 91 ust. 1 ustawy, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2 - 10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2 - 6 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

W myśl art. 91 ust. 2 ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Należy podkreślić, iż ustawodawca ustalił również zasady postępowania w sytuacji, gdy w okresie korekty nastąpi sprzedaż towaru.

Zgodnie z art. 91 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.

W przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 - w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy (art. 91 ust. 5 ustawy).

W myśl ust. 6 ww. artykułu, w przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

1. opodatkowane - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi;
2. zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu.

Zgodnie bowiem z art. 91 ust. 7 ustawy, przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Ponadto, zgodnie z art. 91 ust. 7a ww. ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.

W przypadku towarów i usług innych niż wymienione w ust. 7a, wykorzystywanych przez podatnika do działalności gospodarczej, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 1, ust. 2 zdanie trzecie i ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 7c (art. 91 ust. 7b).

Jeżeli zmiana prawa do obniżenia podatku należnego wynika z przeznaczenia towarów lub usług, o których mowa w ust. 7b, wyłącznie do wykonywania czynności, w stosunku do których nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego, lub wyłącznie do czynności, w stosunku do których takie prawo przysługuje - korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym wystąpiła ta zmiana. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli od końca okresu rozliczeniowego, w którym wydano towary lub usługi do użytkowania, upłynęło 12 miesięcy (art. 91 ust. 7c).

W przypadku zmiany prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od towarów i usług, innych niż wymienione w ust. 7a i ust. 7b, w szczególności towarów handlowych lub surowców i materiałów, nabytych z zamiarem wykorzystania ich do czynności, w stosunku do których przysługuje pełne prawo do obniżenia podatku należnego lub do czynności, w stosunku do których prawo do obniżenia podatku należnego nie przysługuje, i niewykorzystanych zgodnie z takim zamiarem do dnia tej zmiany, korekty podatku naliczonego dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okresy rozliczeniowe, w których wystąpiła ta zmiana (art. 91 ust. 7d).

Na podstawie powołanych wyżej przepisów stwierdzić należy, iż podatnik jest zobowiązany, co do zasady, dokonać korekty podatku naliczonego w sytuacji, gdy zmienia się przeznaczenie środków trwałych (np. ze związanych z czynnościami opodatkowanymi na związane z czynnościami zwolnionymi od podatku), wartości niematerialnych i prawnych, podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych nabywcy lub podatnik dokonał odliczenia podatku naliczonego w wyższej lub niższej wartości niż wyliczona na dany rok.

W interpretacji indywidualnej z dnia 12 grudnia 2012 r. nr ILPP1/443-852/12-4/KG tut. Organ rozstrzygnął, że w rozpatrywanej sprawie sprzedaż przez Wnioskodawczynię będącą zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, lokalu użytkowego zarówno w sytuacji, gdy nabywcą będzie podatnik podatku od towarów i usług, jak i w przypadku, gdy kupującym będzie osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej będzie korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Niemniej jednak w sytuacji, gdy kupującym będzie zarejestrowany, czynny podatnik VAT i Wnioskodawczyni oraz nabywca złożą, przed dniem dokonania dostawy obiektu właściwemu dla nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy, wówczas Zainteresowana będzie mogła skorzystać z uprawnienia wynikającego z art. 43 ust. 10 ustawy, tj. będzie mogła zrezygnować ze zwolnienia od podatku i opodatkować dostawę przedmiotowego lokalu.

Natomiast w interpretacji z dnia 28 grudnia 2012 r. nr ILPP1/443-852/12-5/KG stwierdzono, że sprzedaż opisanej nieruchomości lokalu użytkowego, po zakończeniu działalności gospodarczej, niezależnie od tego czy kupującym będzie osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej, czy będzie nim podatnik podatku od towarów i usług, w okresie 12 miesięcy od dnia zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 14 ust. 7 ustawy. Natomiast po tym okresie nie będzie podlegać opodatkowaniu z uwagi na fakt, iż Wnioskodawczyni będzie korzystała z przysługującego jej prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania. Ponadto wskazano, że w sytuacji sprzedaży lokalu użytkowego po zakończeniu działalności gospodarczej, Zainteresowana nie będzie mogła zrezygnować ze zwolnienia od podatku i opodatkować dostawę ww. lokalu, w tym bowiem przypadku nie zostanie spełniona podstawowa przesłanka, o której mowa w art. 43 ust. 10 ustawy, tj. sprzedaż nie będzie dokonywana przez zarejestrowanego, czynnego podatnika VAT.

Jak wynika z powyższych regulacji, podatnikowi wykorzystującemu środki trwałe (nieruchomości) wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych, przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od tych środków w całości. Jednakże zmiana przeznaczenia przedmiotowej nieruchomości polegająca na wykorzystywaniu jej części do wykonania czynności zwolnionej powoduje bezwzględnie zmianę prawa do odliczenia podatku naliczonego.

Wprawdzie art. 91 ustawy odnosi się zasadniczo do korekt podatku naliczonego w przypadku podatników dokonujących zakupów służących zarówno czynnościom, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia podatku naliczonego, a także innym czynnościom, jednakże przepis art. 91 ust. 7 ma szerszy zakres podmiotowy, ponieważ nakazuje odpowiednie stosowanie art. 91 ust. 1-6 w przypadku m. in. gdy podatnik miał prawo do odliczenia całości podatku naliczonego i dokonał tego odliczenia, a następnie to prawo utracił w przypadku sprzedaży zwolnionej od podatku.

Biorąc zatem pod uwagę przedstawione przepisy prawa podatkowego oraz opisane zdarzenie należy stwierdzić, że w analizowanej sprawie Wnioskodawczyni jest zobowiązana dokonać korekty odliczonego podatku naliczonego w sytuacji sprzedaży z zastosowaniem zwolnienia od podatku środka trwałego wykorzystywanego w działalności gospodarczej.

Mając zatem na uwadze, że nabyty przez Wnioskodawczynię lokal użytkowy jest zaliczony do środków trwałych (podlegających amortyzacji stosownie do przepisów o podatku dochodowym), od których Zainteresowana dokonała odliczenia podatku naliczonego, zostanie sprzedany (w tym rozliczony w remanencie likwidacyjnym) jako zwolniony od podatku (stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy), wówczas zgodnie z art. 91 ust. 2 w związku z art. 91 ust. 7 oraz ust. 7a na podstawie art. 91 ust. 5 i ust. 6 pkt 2 ustawy należy objąć go wynikającym ze wskazanego przepisu okresem korekty.

Wyjątek w analizowanej sprawie stanowić będzie sytuacja, gdy sprzedaż lokalu nastąpi w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, kupującym będzie zarejestrowany, czynny podatnik VAT i Wnioskodawczyni skorzysta z uprawnienia wynikającego z art. 43 ust. 10 ustawy, tj. zrezygnuje ze zwolnienia od podatku i opodatkuje dostawę przedmiotowego lokalu. W tym bowiem przypadku, w związku ze sprzedażą lokalu w wykonaniu czynności opodatkowanej nie nastąpi zmiana przeznaczenia tego środka trwałego czyli nie wystąpią przesłanki, które zobowiązują do dokonania korekty.

W niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty podatku w związku ze sprzedażą lokalu użytkowego. Odpowiedzi na pytania dotyczące opodatkowania sprzedaży lokalu użytkowego w ramach prowadzonej działalności udzielno interpretacją indywidualną nr ILPP1/443-852/12-4/KG z dnia 12 grudnia 2012 r., natomiast na pytania dotyczące opodatkowania sprzedaży lokalu użytkowego po zakończeniu prowadzenia działalności gospodarczej oraz możliwości rezygnacji ze zwolnienia od podatku interpretacją indywidualną z dnia 28 grudnia 2012 r. nr ILPP1/443-852/12-5/KG.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 661 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu