Temat interpretacji

Podstawa opodatkowania usług pośrednictwa handlowego przez Internet.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 stycznia 2017 r. (data wpływu 23 stycznia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie podstawy opodatkowania usług pośrednictwa handlowego przez Internet jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 stycznia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie podstawy opodatkowania usług pośrednictwa handlowego przez Internet.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Planuje Pani założyć jednoosobową działalność gospodarczą w oparciu o model logistyczny sprzedaży przez Internet. Działalność ta polegać będzie na przeniesieniu procesu wysyłki towaru na dostawcę (dropshipping) i będzie prowadzona w formie pośrednictwa handlowego poprzez aukcje internetowe (47.91.Z, 46.18.Z, 46.19.Z, 73.11.Z, 47.99.Z).

Pani rola sprowadzać się będzie do:

1. przedstawienia oferty dostawcy towaru (z kraju trzeciego) na Pani aukcjach internetowych,
2. zebrania zamówienia od polskiego nabywcy,
3. inkasowania wpływów pieniężnych w postaci przelewów bankowych na Pani firmowy rachunek bankowy od nabywców towarów,
4. przesłania zamówienia do dostawcy, który znajduje się na terytorium kraju trzeciego (spoza krajów Unii Europejskiej),
5. zapłaty dostawy za towar z Pani rachunku bankowego.

Dostawca towaru będzie realizował wysyłkę bezpośrednio do klienta (nabywcy) oraz nie będzie wystawiał dokumentu sprzedaży na Pani firmę, gdyż nie jest Pani stroną tej transakcji. Jednocześnie klient (nabywca przedmiotu dostawy) otrzymywać będzie od Pani paragon lub fakturę VAT za pośrednictwo handlowe, opiewające na kwotę marży jaką uzyskała Pani za pośredniczenie w sprzedaży danego produktu. Kwota marży stanowić będzie różnicę pomiędzy wartością wpłaty na Pani konto bankowe od nabywcy towaru, a wartością zapłaty za towar dla dostawcy z kraju trzeciego realizowanej również z Pani konta bankowego. Tak ustalona różnica będzie opodatkowywana podatkiem VAT w wysokości 23% rachunkiem w stu", tj. marża stanowi kwotę brutto (wraz z podatkiem VAT). Przychodem zaś w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych byłaby kwota netto wskazanej marży (po odjęciu VAT należnego).

Dodatkowo wskazuje Pani, że:

• planuje wybrać opodatkowanie w postaci skali podatkowej,
• zdarzenia gospodarcze będą ewidencjonowane w prowadzonej podatkowej księdze przychodów i rozchodów,
• dokonywać Pani będzie usługi zwanej pośrednictwem handlowym, czyli Pani rolą będzie jedynie przekazywanie pomniejszonej o swoją prowizję należności pomiędzy kupującym a zagranicznym kontrahentem oraz pośrednictwo w kontakcie między nimi,
• dokonując zakupu na aukcji, klient najpierw będzie przelewać pieniądze na Pani konto bankowe (bezpośrednio lub poprzez system PayU), a dopiero później część tych pieniędzy (pomniejszona o prowizję) będzie Pani przekazywać do dostawcy, który znajduje się poza terytorium Unii Europejskiej,
• ewidencja przychodów i kosztów odbywać się będzie na podstawie miesięcznych zestawień i sporządzonych na podstawie informacji z wyciągów bankowych, systemu PayU, informacji dostawcy oraz danych pochodzących z serwisu aukcyjnego .com (dane Sprzedającego oraz kwota przelana od Pani do Sprzedającego) oraz .pl (wpłaty od kupujących oraz ich dane),
• nieujawniony zostaje dostawca towaru,
• wysyłka towaru z zagranicy będzie dokonywana bezpośrednio na adres kupującego, a nie na Pani adres, poprzez pocztę lub kuriera,
• nie będzie Pani uzyskiwać faktury VAT oraz rachunku potwierdzającego zakup,
• nigdy nie będzie Pani właścicielem towaru,
• zakupiony towar nigdy do Pani nie trafi (pośrednika handlowego), lecz zawsze bezpośrednio do klienta,
• nie będzie Pani również importerem, ponieważ tylko będzie pośredniczyć w płatnościach i zamówieniach,
• nie będzie Pani sprowadzać towaru na własny rachunek, ani w niczyim imieniu - będzie pomagać nabyć towar od zagranicznego dostawcy, za co będzie pobierać prowizję.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

• Czy opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług z tytułu prowadzonej działalności podlegać będzie wyłącznie uzyskana kwota prowizji, stanowiąca różnicę pomiędzy kwotą przelaną przelewem bankowym od klienta (nabywcy), a kwotą przekazaną do dostawcy od poszczególnych transakcji?
• Czy tak ustalona kwota prowizji powinna być rozliczona metodą w stu" celem ustalenia poprawnej podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług oraz kwoty podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegać będzie wyłącznie usługa pośrednictwa, czyli różnica pomiędzy kwotą przelaną przelewem bankowym od klienta (nabywcy), a kwotą przekazaną do dostawcy od poszczególnych transakcji. Kwota tak wyliczonej marży będzie kwotą brutto, a więc należny podatek od towarów i usług powinien być policzony metodą w stu". Powinna Pani dokumentować swoje usługi poprzez wystawienie paragonu fiskalnego lub faktury na kwotę pośrednictwa handlowego na rzecz finalnego nabywcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

Stosownie do art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().

Jak stanowi art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

W myśl ust. 6 tego artykułu, podstawa opodatkowania obejmuje:

1. podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
2. koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Stosownie do art. 29a ust. 7 ustawy, podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

1. stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;
2. udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;
3. otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.

Uregulowanie wynikające z art. 29a ust. 1 ustawy, stanowi odpowiednik art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347, str. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym, podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług, od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia.

Jak stanowi art. 78 Dyrektywy 2006/112/WE Rady, do podstawy opodatkowania wlicza się następujące elementy:

1. podatki, cła, opłaty i inne należności, z wyjątkiem samego VAT;
2. koszty dodatkowe, takie jak koszty prowizji, opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dostawcę lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Do celów akapitu pierwszego lit. b), państwa członkowskie mogą uznać koszty objęte odrębną umową za koszty dodatkowe.

Przepis ten wyjaśnia, jakie elementy uwzględnia się przy ustalaniu wynagrodzenia, stanowiącego podstawę opodatkowania i wymienia przykładowo kilka rodzajów kosztów mieszczących się w pojęciu podstawy opodatkowania.

Dotyczy on kosztów bezpośrednio związanych z zasadniczą dostawą towarów lub usług, które zwiększają łączną kwotę należną z tytułu transakcji. Zgodnie z tą regulacją każdy koszt bezpośrednio związany z dostawą towarów lub świadczeniem usług, którym dostawca obciążył nabywcę lub klienta, powinien być włączony do podstawy opodatkowania. Zasada włączenia tych świadczeń do podstawy opodatkowania oznacza, że wartości tego typu kosztów, których ciężar przerzucany jest na nabywcę, nie wykazuje się jako odrębnego świadczenia, lecz traktuje jako element świadczenia zasadniczego, z zastosowaniem stawki podatku właściwej dla świadczenia zasadniczego.

Stosownie do art. 79 Dyrektywy 2006/112/WE Rady, podstawa opodatkowania nie obejmuje następujących elementów:

1. obniżek cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;
2. opustów i obniżek cen udzielonych nabywcy lub usługobiorcy i uwzględnionych w momencie transakcji;
3. kwot otrzymanych przez podatnika od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy, a zaksięgowanych przez podatnika na koncie przejściowym.

Podatnik musi przedstawić dowód na rzeczywistą kwotę kosztów, o których mowa w akapicie pierwszym lit. c), i nie może odliczyć VAT, który w danym przypadku mógł zostać naliczony.

Analiza okoliczności faktycznych sprawy w kontekście obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa pozwala stwierdzić, że podstawą opodatkowania dla opisanych we wniosku transakcji będzie zgodnie z art. 29a ust. 1 w zw. z art. 29a ust. 6 ustawy wszystko, co stanowi zapłatę, którą otrzyma Pani od klienta z tytułu transakcji, pomniejszone o kwotę podatku od towarów i usług.

W okolicznościach przedmiotowej sprawy, godząc się w tym zakresie ze stanowiskiem przedstawionym we wniosku, będzie to wyłącznie kwota prowizji, stanowiąca różnicę pomiędzy kwotą otrzymaną przelewem bankowym od klienta (nabywcy), a kwotą przekazaną do dostawcy, pomniejszona o kwotę podatku od towarów i usług.

Należy wskazać, że niniejsza interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytań). Inne kwestie wynikające z opisu sprawy, w tym sposób dokumentowania przedstawionych czynności, które nie zostały objęte pytaniami nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej rozpatrzone.

Zaznaczyć należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionych we wniosku okoliczności, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej