Temat interpretacji
Prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją inwestycji.
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 stycznia 2017 r. (data wpływu 25 stycznia 2017 r.) uzupełnionym w dniu 2 marca 2017 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją inwestycji pn. B. oraz późniejszą eksploatacją obiektu jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 25 stycznia 2017 r. został złożony, ww. wniosek, uzupełniony w dniu 2 marca 2017 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją inwestycji pn. B. oraz późniejszą eksploatacją obiektu.
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.
Gmina jest jednostką samorządu terytorialnego zarejestrowaną dla celów podatku od towarów i usług jako podatnik VAT czynny. Przedmiotem działalności, która podlega opodatkowaniu podatkiem VAT jest przede wszystkim dostarczanie wody dla mieszkańców oraz odbiór ścieków komunalnych.
Gmina wynajmuje także odpłatnie mieszkania komunalne (czynności zwolnione) oraz lokale użytkowe (czynności opodatkowane stawką VAT 23%). Gmina zarządza także swoim mieniem poprzez sprzedaż oraz zakup nieruchomości. Sprzedaż nieruchomości w zależności od jej rodzaju i przeznaczenia jest opodatkowana stawką VAT 23% bądź zwolniona.
Obecnie Gmina realizuje inwestycję B.. Po zakończeniu inwestycji Gmina ma zamiar na podstawie umowy wydzierżawić salę wiejską Bibliotece. Byłaby to już druga sala oddana w odpłatną dzierżawę, ponieważ na chwilę obecną Biblioteka posiada w dzierżawie salę wiejską w L. Na podstawie ww. umowy dzierżawy Biblioteka uiszczałaby na rzecz Gminy comiesięczny czynsz w wysokości określonej w umowie powiększony o wartość podatku VAT.
W uzupełnieniu dodatkowo wyjaśniono, że Biblioteka jest instytucją kultury i posiada odrębną od gminy osobowość prawną.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.
Czy Gminie w przypadku przeznaczenia sali na cel odpłatnej dzierżawy przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku VAT od wydatków poniesionych na budowę oraz późniejszą eksploatację obiektu?
Zdaniem Wnioskodawcy, Gminie będzie przysługiwało pełne prawo do odliczenia podatku VAT związanego z wydatkami poniesionymi na budowę, a później na eksploatację sali wiejskiej. Gmina już na etapie budowy planowała przekazać salę w odpłatną dzierżawę Bibliotece. Dzierżawa ta jest związana z czynnościami opodatkowanymi, a zatem z działalnością gospodarczą Gminy. Bezsprzecznym zatem staje się fakt, że Gmina będzie mogła odliczać podatek VAT od faktur dokumentujących wydatki związane z budową i eksploatacją powstałego obiektu, gdyż będą one bezpośrednio związane z prowadzoną przez Gminę działalnością związaną z czynnościami opodatkowanymi. Także zgodnie z zasadą neutralności podatku VAT, w przypadku prowadzenia działalności gospodarczej, na pomiocie gospodarczym - a w takim charakterze występuje w tym przypadku Gmina - nie spoczywa ciężar tego podatku.
Podobne stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej ITPP3/4512-478/16-1/BJ wydanej 14 października 2016r. w sprawie budowy obiektu sportowego przekazanego na podstawie umowy w odpłatny najem lokalnemu Centrum Rekreacji i Sportu, uznając stanowisko wnioskodawcy jako prawidłowe.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Generalna zasada określająca prawne możliwości odliczenia podatku naliczonego wyrażona jest w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710 ze zm.). Zgodnie z tym przepisem w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Kwotę podatku naliczonego stanowi, suma kwot podatku wynikająca z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy).
Wskazać należy, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje pod warunkiem spełnienia zarówno przesłanek pozytywnych, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług.
Z powołanych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, przy nabyciu których podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego. Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji jak ostateczny nabywca (konsument) towaru i usługi, z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.
Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treści powołanych przepisów prawa podatkowego prowadzi do stwierdzenia, że zostanie spełniony warunek, o którym mowa w wyżej cyt. art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż jak wynika z wniosku towary i usługi nabywane na potrzeby realizacji zadania będą wykorzystywane przez Gminę do czynności opodatkowanych podatkiem VAT - dzierżawy. W konsekwencji Gminie, będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu poniesionych wydatków związanych z planowaną inwestycją oraz późniejszą eksploatacją obiektu, przy założeniu, że nie zajdą wyłączenia określone w art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług.
Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
- z zastosowaniem art. 119a;
- w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.
Stanowisko
prawidłowe
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej