Temat interpretacji

prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją inwestycji polegającej na budowie hali produkcyjnej branży meblarskiej

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 15 listopada 2016 r. (data wpływu 22 listopada 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją inwestycji polegającej na budowie hali produkcyjnej branży meblarskiej jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 listopada 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją inwestycji polegającej na budowie hali produkcyjnej branży meblarskiej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Zakład Karny ... nie jest aktualnie zarejestrowany jako czynny podatnik VAT. Zakład wykonuje zadania w zakresie wykonywania kary pozbawienia wolności. Do podstawowych zadań należy m. in. prowadzenie oddziaływań penitencjarnych i resocjalizacyjnych wobec osób skazanych na karę pozbawienia wolności, przede wszystkim przez organizowanie pracy sprzyjającej zdobywaniu kwalifikacji zawodowych.

Jednostka zamierza podjąć się zadania budowy na terenie zakładu karnego hali produkcyjnej branży meblarskiej wraz z niezbędną infrastrukturą ochronną (budynek ochronny ze śluzą kontrolną, podwyższenie muru ochronnego, wydzielenie wewnętrznego wygrodzenia pasa ochronnego, rozbiórkę budynku energetycznego oraz stworzenie nowego układu komunikacyjnego na terenie inwestycji). Inwestycja finansowana będzie częściowo ze środków pozyskanych z Funduszu Aktywizacji Zawodowej Skazanych oraz Rozwoju Przywięziennych Zakładów Pracy oraz częściowo ze środków budżetowych przydzielonych jednostce, inwestycja realizowana będzie w okresie od stycznia 2017 roku do września 2018 roku. Następnie hala zostanie wydzierżawiona kontrahentowi zewnętrznemu. Zakład na mocy decyzji Starosty ... posiada prawo trwałego zarządu gruntu, dla którego to prawa Sąd Rejonowy ... prowadzi księgi wieczyste.

Zgodnie z art. 43 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2015 r., poz. 1774) jednostka organizacyjna ma prawo korzystania z nieruchomości oddanej w trwały zarząd, w tym także do oddania nieruchomości lub jej części w najem, dzierżawę albo użyczenie.

W dniu 10 października 2016 r. została zawarta Przedwstępna Umowa Dzierżawy. Wynika z niej, że Dzierżawca (Kontrahent zewnętrzny) i Wydzierżawiający (Zakład Karny ...) zobowiązują się do zawarcia, właściwej - przyrzeczonej - umowy dzierżawy nieruchomości, na mocy której Wydzierżawiający odda Dzierżawcy do używania i pobierania pożytków Nieruchomości wraz z inwestycją na warunkach umowy, a Dzierżawca zobowiąże się płacić Wydzierżawiającemu umówiony czynsz pod warunkiem, że Wydzierżawiający dokona na Nieruchomości inwestycję polegającą na wybudowaniu hali produkcyjnej służącej do prowadzenia działalności gospodarczej. Strony zobowiązały się zawrzeć Umowę Przyrzeczoną w terminie 30 dni od dnia uzyskania prawomocnego pozwolenia na użytkowanie obiektów objętych inwestycją.

Z Umowy Przedwstępnej wynika, że Umowa Przyrzeczona będzie zawarta na czas oznaczony 30 lat. Dzierżawca zobowiązał się płacić, na podstawie faktury wystawionej przez Wydzierżawiającego, czynsz dzierżawny, do którego doliczany będzie podatek VAT w obowiązującej wysokości. Czynsz opodatkowany jest stawką podatku w wysokości 23%. Dzierżawca zobowiązał się do utworzenia nowych miejsc pracy i zatrudnienia przez cały okres trwania Umowy Przyrzeczonej osób odbywających kare pozbawienia wolności. Osadzeni będą zatrudnienie w wybudowanej w ramach inwestycji hali.

W związku z powyższym Dyrektor Zakładu Karnego ... zwrócił się do dysponenta Funduszu Aktywizacji Zawodowej Skazanych oraz Rozwoju Przywięziennych Zakładów Pracy z wnioskiem o udzielenie dotacji na realizację zadania w zakresie resocjalizacji osób pozbawionych wolności, polegającego na tworzeniu w jednostkach penitencjarnych infrastruktury niezbędnej dla działań resocjalizacyjnych.

Zgodnie z Ustawą z dnia 28 sierpnia 1997r. o zatrudnieniu osób pozbawionych wolności (Dz. U. z 2014 r., poz.1116) środki Funduszu Aktywizacji Zawodowej Skazanych przeznacza się na sfinansowanie działań w zakresie resocjalizacji osób pozbawionych wolności, a w szczególności na tworzenie nowych miejsc pracy dla osób pozbawionych wolności oraz ochronę istniejących. Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 23 stycznia 2012 r. w sprawie Funduszu Aktywizacji Zawodowej Skazanych oraz Rozwoju Przywięziennych Zakładów Pracy (Dz. U. z 2014 r., poz. 53) określa szczegółowe zasady oraz tryb finansowania działań w zakresie resocjalizacji osób pozbawionych wolności oraz udzielania pożyczek i dotacji podmiotom zatrudniającym osoby pozbawione wolności.

Przyznana dotacja będzie miała charakter bezzwrotny i zostanie wypłacona w wysokości planowanych wydatków w ratach. Zaprojektowanie i wybudowanie hali produkcyjnej zostanie zlecone wykonawcy zewnętrznemu na podstawie umowy. Za wykonanie przedmiotu umowy wypłacone zostanie wynagrodzenie ryczałtowe. Podstawą do zapłaty będą faktury VAT częściowe, wystawiane po rozpoczęciu budowy hali produkcyjnej w 2017 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym - staniu się czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług oraz po otrzymaniu dotacji i środków budżetowych na sfinansowanie inwestycji Zakładowi Karnemu ... na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Przyszły zakup usług budowlanych realizowany przez Zakład Karny ... będzie w całości związany ze sprzedażą opodatkowaną tj. wybudowana hala produkcyjna w całości zostanie oddana w dzierżawę kontrahentowi zewnętrznemu. Z tytułu dzierżawy, Dzierżawca będzie uiszczał Zakładowi Karnemu ... opłatę najmu, od której naliczony będzie podatek VAT.

Zakład Karny ... stoi na stanowisku, że w sytuacji gdy jednostka będzie zarejestrowana jako czynny podatnik podatku VAT, a środki z dotacji planuje wykorzystać na budowę hali, którą zamierza wydzierżawić odpłatnie, to wykona czynność opodatkowaną. W związku z powyższym jednostka będzie miała uprawnienie do odliczenia 100% podatku naliczonego od podatku należnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie zaś do art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z art. 87 ust. 1 ustawy wynika, że w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Na mocy art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Jak stanowi art. 99 ust. 1 cyt. ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c i art. 133.

Zgodnie z art. 99 ust. 2 ustawy mali podatnicy, którzy wybrali metodę kasową, składają w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy kwartalne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym kwartale.

W myśl art. 99 ust. 3 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2016r., podatnicy, o których mowa w ust. 1, inni niż podatnicy rozliczający się metodą kasową, mogą również składać deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 2, po uprzednim pisemnym zawiadomieniu naczelnika urzędu skarbowego, najpóźniej do 25. dnia drugiego miesiąca kwartału, za który będzie po raz pierwszy złożona kwartalna deklaracja podatkowa. Podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności podlegających opodatkowaniu dokonuje zawiadomienia, o którym mowa w zdaniu pierwszym, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym rozpoczął wykonywanie tych czynności.

Jak stanowi art. 99 ust. 3a ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2016r., przepisów ust. 2 i 3 nie stosuje się do podatników, którzy w danym kwartale lub w poprzedzających go czterech kwartałach dokonali dostawy towarów, o których mowa w załączniku nr 13 do ustawy, chyba że łączna wartość tych dostaw bez kwoty podatku nie przekroczyła, w żadnym miesiącu z tych okresów, kwoty 50 000 zł, a jeżeli przekroczyła tę kwotę, nie przekroczyła kwoty odpowiadającej 1% wartości ich sprzedaży bez kwoty podatku, z zastrzeżeniem ust. 3c.

Natomiast zgodnie z art. 99 ust. 3 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2017r. mali podatnicy, którzy nie wybrali metody kasowej, mogą również składać deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 2, po uprzednim pisemnym zawiadomieniu naczelnika urzędu skarbowego, najpóźniej do 25. dnia drugiego miesiąca kwartału, za który będzie po raz pierwszy złożona kwartalna deklaracja podatkowa.

W świetle art. 99 ust. 3a ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2017r., przepisów ust. 2 i 3 nie stosuje się do podatników:

1. rejestrowanych przez naczelnika urzędu skarbowego jako podatnicy VAT czynni - przez okres 12 miesięcy począwszy od miesiąca, w którym dokonana została rejestracja lub
2. którzy w danym kwartale lub w poprzedzających go 4 kwartałach dokonali dostawy towarów, o których mowa w załączniku nr 13 do ustawy, chyba że łączna wartość tych dostaw bez kwoty podatku nie przekroczyła, w żadnym miesiącu z tych okresów, kwoty 50 000 zł.

Zgodnie z art. 14 ustawy z dnia 1 grudnia 2016 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2016 r. poz. 2024) przepisy art. 99-101a ustawy zmienianej w art. 1 (tj. ustawy o podatku od towarów i usług), w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się począwszy od rozliczenia za pierwszy okres rozliczeniowy 2017 r. Przy czym należy wskazać, iż w myśl art. 15 powołanej ustawy z dnia 1 grudnia 2016r. przepis art. 99 ust. 3a pkt 1 ustawy zmienianej, w brzmieniu od 1 stycznia 2017 r. stosuje się do podatników, którzy zostali zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni po dniu 30 września 2016 r. za okresy miesięczne przypadające po dniu 31 grudnia 2016r.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Należy w tym miejscu przywołać art. 168 ww. dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym, jeżeli towary i usługi wykorzystywane są na potrzeby opodatkowanych transakcji podatnika, podatnik jest uprawniony, w państwie członkowskim, w którym dokonuje tych transakcji, do odliczenia od kwoty VAT, którą jest zobowiązany zapłacić VAT należnego lub zapłaconego w tym państwie członkowskim od towarów i usług, które zostały mu dostarczone lub które mają być mu dostarczone przez innego podatnika. Z ugruntowanego orzecznictwa TSUE wynika, że aby podmiot miał prawo do odliczenia VAT, musi on być podatnikiem w rozumieniu przepisów dyrektywy, a po drugie towary i usługi powinny być używane do celów transakcji podlegających opodatkowaniu.

Kierując się wykładnią dokonywaną w zgodzie z zasadami VI Dyrektywy (od 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE), na gruncie art. 86 ust. 1 ustawy, podobnie jak i art. 17(2)(3) i (5) VI Dyrektywy (art. 167 i nast. Dyrektywy 2006/112/WE) należy przyjąć co do zasady że niezbędnym warunkiem odliczenia VAT jest istnienie bezpośredniego związku pomiędzy zakupami (wydatkami), a konkretną transakcją opodatkowaną. Wydatki te powinny stanowić część składową kosztów świadczenia, uwzględnioną w cenie.

Należy zauważyć, że w orzeczeniu TSUE z dnia 26 maja 2005 r. w sprawie C-465/03 Kretztechnik AG przeciwko Finanzamt Linz stwierdzono, że warunek dopuszczalności odliczenia podatku VAT, tj. warunek by czynność powodująca naliczenie podatku winna pozostawać w bezpośrednim i ścisłym związku z czynnościami objętymi podatkiem należnym, które rodzą prawo do odliczenia należy rozumieć zgodnie z założeniami prawa do odliczenia podatku VAT. Prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu towarów i usług zakłada z kolei, iż wydatki poczynione celem ich uzyskania stanowiły element cenotwórczy transakcji obciążonych podatkiem należnym, rodzącym prawo do odliczenia (innymi słowy, wydatki te powinny stanowić część składową kosztów świadczenia, uwzględnioną w cenie). Wskazując na powyższe TSUE stwierdził, że brak bezpośredniego związku pomiędzy zakupami (wydatkami) a transakcją opodatkowaną wyrażającego się w braku konkretnej transakcji opodatkowanej nie musi zawsze prowadzić do utraty prawa do odliczenia VAT. W przypadku, bowiem wydatków zaliczanych do tzw. kosztów ogólnych, wprawdzie nie istnieje bezpośredni związek pomiędzy zakupem tych towarów i usług a sprzedażą opodatkowaną, lecz w sytuacji, gdy stanowią one element cenotwórczy produktów podatnika, pozostając w ten sposób w bezpośrednim związku z jego opodatkowaną działalnością gospodarczą, prawo do odliczenia z tytułu tych zakupów (wydatków) powinno przysługiwać podatnikowi w takim zakresie, w jakim ogólna działalność daje prawo do odliczenia VAT.

Podobnie stanowisko zostało wyrażone w wyrokach TSUE z dnia 8 czerwca 2000 r. w sprawie C-98/98 Commissioners of Customs and Excise przeciw Midland Bank plc oraz z dnia 22 lutego 2001 r. w sprawie C-408/98 Abbey National plc przeciwko Commissioners of Customs and Excise).

Z kolei w wyroku z dnia 21 lutego 2013 r. w sprawie C-104/12 Finanzamt KölnNord przeciwko Wolframowi Beckerowi, Trybunał podkreślił, iż warunkiem powstania prawa do odliczenia podatku VAT od nabycia towarów lub usług na wcześniejszym etapie obrotu jest, by koszt nabycia owych towarów lub usług stanowił element ceny transakcji dającej prawo do odliczenia na późniejszym etapie.

Prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony powstaje u podatnika, o ile wykaże, że zakupy są/będą związane z bieżącą lub przyszłą działalnością opodatkowaną, a warunek rejestracji jest niezbędny wyłącznie do skorzystania przez podatnika z prawa do obniżenia podatku należnego. Trzeba rozróżnić moment powstania prawa do odliczenia od momentu skorzystania z tego prawa. Realizacja prawa do odliczenia następuje poprzez złożenie deklaracji podatkowej, wyrażającej wolę skorzystania przez podatnika z prawa do odliczenia. Aby skutecznie zrealizować powstałe uprawnienie, podatnik musi usunąć - najpóźniej przed skorzystaniem z tego prawa - wszelkie przesłanki negatywne, w tym brak rejestracji, który uniemożliwia identyfikowanie go jako podatnika VAT czynny.

Z opisu sprawy wynika, iż Zakład Karny ... nie jest aktualnie zarejestrowany jako czynny podatnik VAT. Jednostka zamierza podjąć się zadania budowy na terenie zakładu karnego hali produkcyjnej branży meblarskiej wraz z niezbędną infrastrukturą ochronną. Inwestycja finansowana będzie częściowo ze środków pozyskanych z Funduszu Aktywizacji Zawodowej Skazanych oraz Rozwoju Przywięziennych Zakładów Pracy oraz częściowo ze środków budżetowych przydzielonych jednostce, inwestycja realizowana będzie w okresie od stycznia 2017 roku do września 2018 roku. Następnie hala zostanie wydzierżawiona kontrahentowi zewnętrznemu. W dniu 10 października 2016r. została zawarta Przedwstępna Umowa Dzierżawy. Wynika z niej, że Dzierżawca (Kontrahent zewnętrzny) i Wydzierżawiający (Zakład Karny ...) zobowiązują się do zawarcia, właściwej - przyrzeczonej - umowy dzierżawy nieruchomości, na mocy której Wydzierżawiający odda Dzierżawcy do używania i pobierania pożytków Nieruchomości wraz z inwestycja na warunkach umowy, a Dzierżawca zobowiąże się płacić Wydzierżawiającemu umówiony czynsz pod warunkiem, że Wydzierżawiający dokona na Nieruchomości inwestycję polegającą na wybudowaniu hali produkcyjnej służącej do prowadzenia działalności gospodarczej. Dzierżawca zobowiązał się płacić, na podstawie faktury wystawionej przez Wydzierżawiającego, czynsz dzierżawny, do którego doliczany będzie podatek VAT w obowiązującej wysokości. Czynsz opodatkowany jest stawką podatku w wysokości 23%. Dzierżawca zobowiązał się do utworzenia nowych miejsc pracy i zatrudnienia przez cały okres trwania Umowy Przyrzeczonej osób odbywających kare pozbawienia wolności. Osadzeni będą zatrudnienie w wybudowanej w ramach inwestycji hali. Za wykonanie przedmiotu umowy wypłacone zostanie wynagrodzenie ryczałtowe. Podstawą do zapłaty będą faktury VAT częściowe, wystawiane po rozpoczęciu budowy hali produkcyjnej w 2017 r.

Jak wynika z przywołanych przepisów, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy warunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Ponadto, art. 88 ust. 4 ustawy wyklucza odliczenie w odniesieniu do podmiotów niebędących zarejestrowanymi, czynnymi podatnikami podatku VAT.

W przedmiotowej sprawie warunek wskazany w art. 86 ust. 1 ustawy będzie spełniony, gdyż jak wynika z opisu sprawy towary i usługi nabyte w związku z realizacją inwestycji będą związane z czynnościami opodatkowanymi.

Zatem mając na uwadze tak przedstawiony przez Wnioskodawcę opis sprawy, Zainteresowanemu będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją ww. inwestycji, w sytuacji gdy Wnioskodawca będzie czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Reasumując, ponieważ jak wynika z opisu sprawy zakupione towary i usługi niezbędne do budowy hali produkcyjnej branży meblarskiej będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę do czynności opodatkowanych podatkiem VAT, Zainteresowany będzie miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją ww. inwestycji, pod warunkiem zarejestrowania się jako czynny podatnik podatku VAT i niewystąpienia przesłanek negatywnych wymienionych w art. 88 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku nie mogą być zgodnie z art. 14 b § 1 Ordynacji podatkowej rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy lub pojawienia się innych okoliczności sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach stanu faktycznego podanego przez Wnioskodawcę. Z powyższych przepisów wynika, że organ rozpatrując wniosek o wydanie interpretacji nie podejmuje wyjaśnienia stanu faktycznego, tj. nie przeprowadza dowodów, lecz dokonuje oceny prawnej przedstawionych we wniosku okoliczności w kontekście zadanego pytania przyporządkowanego do danego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Z kolei z okoliczności sprawy przedstawionych przez Wnioskodawcę nie wynika, iż nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania art. 86 ust. 1 ustawy. Zatem w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, to oceny faktycznych relacji pomiędzy podatkiem należnym a naliczonym dokona organ podatkowy w przeprowadzonym postępowaniu podatkowym, a interpretacja nie wywoła skutków prawnych.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego , po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Administracji Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi