Temat interpretacji

brak opodatkowania środków otrzymanych na rozpoczęcie działalności gospodarczej

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 stycznia 2018 r. (data wpływu 26 stycznia 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 20 marca 2018r. (data wpływu 26 marca 2018r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania środków otrzymanych na rozpoczęcie działalności gospodarczej jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 stycznia 2018 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej:

• podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy, zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, przy świadczeniu usług księgowych jako biuro rachunkowe oraz uznania świadczonych usług księgowych, sporządzania i podpisywania deklaracji za czynności niepowodujące utraty prawa do zastosowania ww. zwolnień, jak również braku opodatkowania środków otrzymanych na rozpoczęcie działalności gospodarczej, oraz

• podatku dochodowego od osób fizycznych.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 20 marca 2018 r. (data wpływu 26 marca 2018r.), o doprecyzowanie opisu sprawy, przeformułowanie pytań, doprecyzowanie własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego, pełnomocnictwo oraz uiszczenie brakującej opłaty.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku).

Z dniem 10 stycznia 2018 r. Wnioskodawca rozpoczął prowadzenie jednoosobowej działalności gospodarczej na podstawie wpisu do CEIDG, gdzie przeważającym rodzajem działalności mają być usługi księgowe (PKD 69.20.Z - usługi rachunkowo-księgowe i w zakresie audytu, usługi doradztwa podatkowego). Wnioskodawca będzie prowadził działalność w szerszym zakresie, stopniowo zwiększając i różnicując zakres usług do tych, które ujął we wpisie do CEIDG.

We wpisie do CEIDG Wnioskodawca ujął następujące PKD: 69.20.Z, 63.12.Z, 79.21.A, 79.11.B, 79.90.B, 82.11.Z, 82.19.Z, 85.52.Z, 85.59.B, 90.01.Z, 90.02.Z, 90.03.Z, 93.19.Z, 93.29.Z.

Na rozpoczęcie tej działalności Wnioskodawca otrzymał dotację zwaną grantem na rozpoczęcie działalności gospodarczej, udzielaną w ramach RPO Województwa współfinansowaną ze środków EFS, którą zasadniczo Wnioskodawca przeznaczył na zakup wyposażenia biura rachunkowego, licencji i oprogramowania.

Świadczenie usług księgowych jako biuro rachunkowe na chwilę obecną będzie głównym zakresem działalności Wnioskodawcy.

1. Z obszaru usług księgowych będzie to działalność polegająca m.in. na świadczeniu usług księgowych jako biuro rachunkowe, prowadzeniu ksiąg rachunkowych, ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych oraz sporządzaniu (wypełnianiu) zeznań i deklaracji podatkowych, prowadzenie spraw pracowniczych dla klientów w zakresie kadr i płac, w tym np. sporządzanie list płac, prowadzenie akt pracowników, stosowych rejestrów, wszystkich deklaracji i informacji do odpowiednich organów (np. PIT-11 dla osób zatrudnianych przez potencjalnych klientów, zaświadczeń o dochodach), a także wypełnianie deklaracji do ZUS, PFRON, GUS zgodnie z otrzymanymi dokumentami od klientów, na podstawie których takie informacje/sprawozdania/zgłoszenia/deklaracje się sporządza i Wnioskodawca nie zamierza wykonywać żadnych czynności, których istotą jest jakiegokolwiek rodzaju doradztwo, nie będzie świadczył usług doradczych ani prawniczych (takich jak wskazane w art. 2 ust. 1 pkt 1 lub pkt 4 ustawy o doradztwie podatkowym). Tym bardziej, że Wnioskodawca nie jest prawnikiem ani doradcą podatkowym.
2. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca nie zamierza wykonywać jakichkolwiek czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy o VAT.
3. Wnioskodawca będzie rozliczał się z podatku dochodowego od osób fizycznych na zasadach ogólnych oraz wybiera zwolnienie z podatku VAT, zgodnie z art. 113 ust. 1 i 9. Ze względu na założenia przyjęte we wniosku o przyznanie dotacji, Wnioskodawca podjął decyzję, że nie chce rejestrować się jako czynny podatnik VAT i nie będzie składał w urzędzie wniosku VAT- R. Chce korzystać ze zwolnienia z VAT.
4. Wnioskodawca chce także korzystać ze zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących dla swojej działalności do tzw. limitu, gdyż dopiero rozpoczyna świadczenie usług, w tym możliwe, że będą też usługi na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej (np. sporządzenie rocznego PIT-36, PIT-37 itp.), a także - jak zajdzie potrzeba - na rzecz rolników ryczałtowych, a przewidywany przez Wnioskodawcę obrót z tego tytułu nie powinien przekroczyć, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w danym roku podatkowym, kwoty 20 000 zł. Wnioskodawca nie przewiduje na razie tylu klientów, aby konieczne było zainstalowanie kasy fiskalnej, dlatego też Wnioskodawca chce korzystać ze zwolnienia z obowiązku instalacji kasy do tzw. limitu.

Jako zdarzenie przyszłe:

1. Wnioskodawca chciałby także móc wypełniać zeznania roczne dla klientów, PIT-36, PIT-37, PIT-28, itp. wraz z załącznikami, a także - jeżeli uzyska od nich odpowiednie upoważnienie (UPL dla spraw dotyczących Urzędu Skarbowego oraz PEL dla spraw związanych z ZUS, lub podobne, np. dla spraw związanych z PFRON) podpisywać je jako biuro i przesyłać je odpowiednio drogą elektroniczną.
2. Wnioskodawca chciałby móc wysyłać stosowne dokumenty drogą elektroniczną, np. deklaracje PIT, VAT lub do ZUS, podpisując je najczęściej podpisem elektronicznym swoim lub podpisem ewentualnego pracownika lub profilem zaufanym.

Na pytanie Organu, Jaka jest klasyfikacja statystyczna (pełny siedmiocyfrowy symbol) usług, o których mowa w opisie sprawy oraz objętych zakresem postawionych we wniosku pytań, zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług (PKWiU) z 2008 r., wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U. z 2008 r. Nr 207, poz. 1293, z późn. zm.)?

Wnioskodawca wskazał, iż klasyfikację statystyczną - pełny 7-cyfrowy symbol - załączono do wyjaśnień. Jest to wykaz planowanych usług do wykonywania w działalności gospodarczej w przyszłości.

Obecnie firma świadczy głównie usługi księgowe:

69.20.21.0 Usługi sprawdzania rachunków

69.20.22.0 Usługi zestawiania sprawozdań i bilansów finansowych

69.20.23.0 Usługi w zakresie księgowości

69.20.24.0 Usługi sporządzania listy płac

69.20.29.0 Pozostałe usługi rachunkowo-księgowe

oraz:

82.11.10.0 Usługi związane z administracyjną obsługą biura

82.19.13.0 Usługi przygotowywania dokumentów i pozostałe specjalistyczne usługi wspomagające prowadzenie biura.

W ocenie Wnioskodawcy, wartość sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 9 ustawy o VAT, nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym kwoty określonej w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

Wnioskodawca nie będzie świadczył usług ani dokonywał dostaw towarów wymienionych w § 4 rozporządzenia ws. zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas (Dz. U. z 2017 r. poz. 2454).

Wnioskodawca nie będzie świadczył usług doradztwa podatkowego.

Na pytanie Organu, Jaki zakres obejmują/będą obejmowały uzyskane przez Wnioskodawcę od potencjalnych klientów pełnomocnictwa/upoważnienia, tj. czy będą dotyczyły tylko i wyłącznie kwestii związanych z dokonanymi rozliczeniami, czy również będą dotyczyły prawa reprezentacji swoich klientów w Urzędach oraz ZUS w prowadzonych przez te organy postępowaniach (np. w związku z przeprowadzanymi kontrolami i wydawanymi decyzjami)?

Wnioskodawca odpowiedział, iż pełnomocnictwa otrzymane od klientów będą następujące: UPL1 - pełnomocnictwo do podpisywania deklaracji składanej za pomocą środków komunikacji elektronicznej oraz PEL - pełnomocnictwo w relacjach z ZUS (np. do podpisywania deklaracji rozliczeniowych).

Udzielając odpowiedzi na pytanie Organu, Czy otrzymana przez Wnioskodawcę dotacja, zwana grantem na rozpoczęcie działalności gospodarczej, udzielona w ramach RPO Województwa współfinansowana ze środków EFS, związana jest z konkretną dostawą towarów lub świadczeniem usług? Wnioskodawca wskazał, iż dotacja przeznaczona jest na otwarcie działalności, za te pieniądze grantobiorca może zakupić rzeczy, które wpisał w biznesplanie dotyczącym otwarcia tej działalności. Grantobiorca określa, jakie to mają być rzeczy i ile tak, żeby były przydatne i konieczne do otwarcia tej działalności.

Udzielone wsparcie finansowe w przypadku Wnioskodawcy nie ma wpływu na cenę świadczonych usług.

Zakupione środki trwałe, oprogramowanie oraz drobne wyposażenie ułatwiło Wnioskodawcy rozpoczęcie własnej działalności, jednak ceny, które Wnioskodawca proponuje swoim klientom, są cenami rynkowymi i nie odbiegają od cen, jakie kształtują się za podobne usługi w innych biurach rachunkowych działających na terenie Wnioskodawcy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

(ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku i wskazane jako nr 5)

Czy otrzymane przez Wnioskodawcę na konto bankowe pieniądze udzielone jako grant na rozpoczęcie działalności gospodarczej są przychodem zwolnionym z opodatkowania podatkiem VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie przedstawionym w uzupełnieniu wniosku), otrzymane przez Wnioskodawcę na konto bankowe pieniądze na rozpoczęcie działalności są przychodem zwolnionym z opodatkowania podatkiem VAT, nie powodują, że od tej kwoty Wnioskodawca miałby zapłacić podatek VAT, gdyż podlegają one sumowaniu do wszystkich przychodów, jakie Wnioskodawca osiągnie z tytułu prowadzenia tej działalności, a ponieważ Wnioskodawca nie zgłosił się na druku VAT-R jako podatnik VAT czynny i wybiera zwolnienie z podatku VAT, zgodnie z art. 113 ust. 1 i 9, przychody te również korzystają z tego zwolnienia i nie podlegają pod opodatkowanie podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Z kolei na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Stosownie do art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a -30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Analiza powołanych powyżej przepisów jednoznacznie wskazuje, iż włączenie do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze ma miejsce tylko wówczas, gdy jest to celowa dotacja, subwencja i inna dopłata o podobnym charakterze związana bezpośrednio z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. Do podstawy opodatkowania zaliczane są tylko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które są bezpośrednio przeznaczone na dofinansowanie ceny konkretnego towaru czy też konkretnego rodzaju usługi. Nie jest więc obrotem ogólna dotacja (subwencja, inna dopłata o podobnym charakterze) uzyskana przez podatnika, niezwiązana z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. W przypadku natomiast, gdy podatnik otrzyma dofinansowanie, które będzie związane z dostawą lub świadczeniem usług, jako pokrycie części ceny konkretnego świadczenia lub rekompensatę z tytułu wykonania określonego świadczenia po cenach obniżonych, płatność taka będzie zaliczana do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Dla określenia, czy dane dotacje mają czy też nie bezpośredni wpływ na cenę świadczonych usług, a co za tym idzie czy podlegają opodatkowaniu, istotne są zatem szczegółowe warunki ich przyznawania, określające cele realizowanego w określonej formie dofinansowania.

Tym samym podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług zwiększa się tylko o takie dotacje, które w sposób bezwzględny i bezpośredni są związane z daną dostawą towarów lub świadczeniem usług. Jeżeli jednak taki bezpośredni związek nie występuje, dofinansowanie ogólne na pokrycie kosztów działalności nie podlega opodatkowaniu.

Istotnym zatem dla wykładni art. 29a ust. 1 ustawy jest wyjaśnienie pojęcia subwencja bezpośrednio związana z ceną.

W tym celu istotne znaczenie ma orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W szczególności wyroki w sprawach C-184/00 (Office des products wallons ASBL v. Belgian State) oraz C-353/00 (Keeping Newcastle Warm Ltd. v. Commisioners od Customs and Excise, w skrócie KNW).

W wyroku C-184/00 Trybunał stwierdził, że pojęcie subwencji (dotacji) bezpośrednio związanych z ceną należy interpretować jako obejmujące wyłącznie subwencję, które stanowią całość lub część wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenie usług, a które są wypłacane przez podmiot trzeci w stosunku do sprzedawcy lub świadczącego. Trybunał argumentował, że w celu ustalenia, czy dotacja stanowi wynagrodzenie, cena towarów i usług musi, co do zasady, być ustalana nie później, niż w momencie zdarzenia podlegającego opodatkowaniu. Zobowiązanie do zapłaty dotacji dokonane przez osobę, która jej udziela, rodzi korelat, jakim jest prawo beneficjenta do jej otrzymania, ponieważ dokonał on dostawy podlegającej opodatkowaniu. Ten związek pomiędzy dotacją a ceną musi być jednoznacznie widoczny na podstawie indywidualnej analizy okoliczności stanowiących podstawę wypłaty tego wynagrodzenia. Z drugiej strony nie jest konieczne, aby cena towarów lub usług bądź część tej ceny została ustalona. Wystarczy by możliwe było jej ustalenie. Cena jaką płaci nabywca musi być ustalana w taki sposób, że zmniejsza się ona w proporcji do dotacji przyznanej sprzedawcy towarów lub świadczącemu usługi, co zatem stanowi element ustalenia ceny, jakiej żąda ten ostatni. Trybunał w sprawie będącej przedmiotem rozpoznania wskazał sądowi odsyłającemu szereg wskazówek, stwierdzając, że sąd krajowy musi zbadać obiektywnie, czy fakt, iż dotacja jest wypłacana sprzedawcy lub świadczącemu pozwala mu sprzedawać towary lub świadczyć usługi po cenie niższej, niż musiałby on żądać w braku takiej dotacji. Nie jest konieczne, by dotacja odpowiadała bezpośrednio zmniejszeniu ceny dostarczanych towarów, wystarczy by relacja pomiędzy zmniejszeniem ceny a dotacją, która może być wyrażona ryczałtowo, była istotna.

W wyroku C-353/00 Trybunał wyraził pogląd, że niezależnie od tego, czy dofinansowanie spełnia warunek bezpośredniego związku z ceną, czy też nie spełnia takiego warunku, zwiększać będzie podstawę opodatkowania, jeśli osoba trzecia (także organ władzy publicznej) wpłaca pewną kwotę pieniędzy na poczet usług świadczonych na rzecz osoby fizycznej. Orzeczenie to dotyczyło dopłat wypłacanych firmie zajmującej się usługami związanymi z doradztwem w dziedzinie energetyki.

Związek dotacji z ceną nie został szczegółowo przeanalizowany w tym wyroku. Szersze uwagi na ten temat znalazły się natomiast w opinii rzecznika generalnego oraz pisemnym stanowisku rządu Wielkiej Brytanii, które zaaprobował Trybunał. Jak wskazuje rzecznik, dotacje mogą mieć różną formę i charakter. Zwykle przez dotacje (subwencje) rozumie się sumy wypłacane danemu podmiotowi z funduszy publicznych w interesie ogólnym. W praktyce dotacje mogą mieć postać dopłat ogólnych do działalności przedsiębiorstwa (i wówczas nie podlegają opodatkowaniu) albo też stanowić subsydia do konkretnych dostaw lub usług, umożliwiając nabycie ich ostatecznemu odbiorcy po niższej cenie (lub w ogóle bez odpłatności z jego strony). W tym ostatnim przypadku podlegają podatkowi VAT.

Tego rodzaju dotacje występowały w przypadku KNW. Istniał bezpośredni związek pomiędzy usługami podatnika a otrzymywanymi dotacjami (dotacje były korelatem usług i wypłacano je tylko w razie ich świadczenia; również kwotowo zależały od liczby usług). Wpływ na cenę również był oczywisty: ostateczny odbiorca nie musiał płacić za usługę właśnie z powodu pokrycia jej dotacją. Mimo że dotacje oczywiście wpływały na działalność przedsiębiorstwa i w sensie ekonomicznym pokrywały część kosztów jego funkcjonowania, przede wszystkim były one związane z ceną. Dlatego też nie można było ich traktować jako pozostających poza podatkiem VAT.

Jeżeli otrzymywana dotacja jest w sposób zindywidualizowany i policzalny związana z ceną danego świadczenia (tj. świadczenie dzięki dotacji ma cenę niższą o konkretną kwotę), taka dotacja podlega VAT. Jeżeli natomiast związek tego rodzaju nie występuje i równocześnie dotacja nie jest elementem wynagrodzenia związanego z danymi dostawami towarów lub usług, wówczas można i należy potraktować ją jako płatność niepodlegającą podatkowi VAT.

Z opisu sprawy wynika, że z dniem 10 stycznia 2018 r. Wnioskodawca rozpoczął prowadzenie jednoosobowej działalności gospodarczej na podstawie wpisu do CEIDG, gdzie przeważającym rodzajem działalności mają być usługi księgowe. Na rozpoczęcie tej działalności Wnioskodawca otrzymał dotację zwaną grantem na rozpoczęcie działalności gospodarczej, udzielaną w ramach RPO Województwa współfinansowaną ze środków EFS, którą zasadniczo Wnioskodawca przeznaczył na zakup wyposażenia biura rachunkowego, licencji i oprogramowania. Dotacja przeznaczona jest na otwarcie działalności, za te pieniądze grantobiorca może zakupić rzeczy, które wpisał w biznesplanie dotyczącym otwarcia tej działalności. Grantobiorca określa, jakie to mają być rzeczy i ile, tak, żeby były przydatne i konieczne do otwarcia tej działalności. Udzielone wsparcie finansowe w przypadku Wnioskodawcy nie ma wpływu na cenę świadczonych usług. Zakupione środki trwałe, oprogramowanie oraz drobne wyposażenie ułatwiło Wnioskodawcy rozpoczęcie własnej działalności, jednak ceny, które Wnioskodawca proponuje swoim klientom, są cenami rynkowymi i nie odbiegają od cen, jakie kształtują się za podobne usługi w innych biurach rachunkowych działających na terenie Wnioskodawcy.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii czy środki otrzymane jako grant na rozpoczęcie działalności gospodarczej podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Kryterium uznania dotacji za stanowiącą podstawę opodatkowania jest zatem stwierdzenie, że dotacja dokonywana jest w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Nie jest więc podstawą opodatkowania ogólna dotacja (subwencja, inna dopłata o podobnym charakterze) uzyskana przez podatnika, niezwiązana z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. Dla określenia, czy dane dofinansowanie ma, czy też nie bezpośredni wpływ na cenę świadczonych usług, a co za tym idzie czy podlega opodatkowaniu, istotne są zatem szczegółowe warunki ich przyznawania, określające cele realizowanego w określonej formie wsparcia.

Jak wskazał Wnioskodawca, otrzymana dotacja przeznaczona jest na otwarcie działalności - zakup środków trwałych, oprogramowania oraz drobnego wyposażenia. Dotacja ta nie ma wpływu na cenę świadczonych przez Wnioskodawcę usług. Mając powyższe na uwadze, stwierdzić należy, że w opisanej sytuacji występuje dotacja o charakterze zakupowym, a nie dotacja mająca na celu sfinansowanie ceny sprzedaży.

Wobec tego otrzymana na taki cel, jak rozpoczęcie działalności gospodarczej dotacja, nie spełnia przesłanki wynikającej z art. 29a ust. 1 ustawy, a tym samym nie stanowi podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

W konsekwencji, wskazać należy, że dotacja zwana grantem na rozpoczęcie działalności gospodarczej otrzymana w ramach RPO Województwa nie będzie stanowić wynagrodzenia za świadczone przez Wnioskodawcę usługi, gdyż jak wskazał Wnioskodawca - udzielone wsparcie finansowe w przypadku Wnioskodawcy nie ma wpływu na cenę świadczonych usług. Jedynie będzie stanowić kwotę, która pokryje poniesione przez Wnioskodawcę wydatki związane z rozpoczęciem działalności. Zatem otrzymana dotacja przeznaczona na pokrycie kosztów związanych z rozpoczęciem działalności nie będzie stanowić podstawy opodatkowania w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy, a tym samym nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 5, pomimo odmiennej argumentacji, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w zakresie braku opodatkowania środków otrzymanych na rozpoczęcie działalności gospodarczej. Natomiast wniosek w pozostałym zakresie zostanie załatwiony odrębnymi rozstrzygnięciami.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego ., w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej