Temat interpretacji

Określenie momentu powstania obowiązku podatkowego w przypadku dostawy towarów wraz z montażem

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 9 sierpnia 2017 r. (data wpływu 16 sierpnia 2017 r.), uzupełniony pismem z 6 września 2017 r. (data wpływy 12 września 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia momentu powstania obowiązku podatkowego w przypadku dostawy towarów wraz z montażem - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 sierpnia 2017 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego w przypadku dostawy towarów wraz z montażem. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 6 września 2017 r. stanowiącym odpowiedź na wezwanie Organu z 25 sierpnia 2017 r. znak: 0111-KDIB3-3.4012.90.2017.1.PK.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka (Wnioskodawca) firma handlowa, sprzedaje maszyny pakujące w folię oraz linie pakujące wraz z montażem w Polsce, na terenie EU i na eksport. Czas realizacji umowy wynosi 4-8 miesiące, w zależności od stopnia skomplikowania projektu. Standardowe warunki płatności za urządzenia, zawarte w umowie to: 30% zaliczki płatne po podpisaniu umowy, 60% przed dostawą urządzenia, 10% po dokonaniu montażu i osiągnięciu zapisanych w kontrakcie wydajności pakowania - czyli po podpisaniu końcowego protokołu odbioru.

W umowie sprzedaży spółka wprowadziła zapis, że za datę sprzedaży uznaje się dzień dostawy urządzeń i z tą datą wystawia faktury sprzedaży i rozpoznaje obowiązek podatkowy. Klienci często zwlekają z podpisaniem protokołu odbioru końcowego. Niekiedy czas od dostawy urządzeń do podpisania protokołu wynosi kilka lub kilkanaście miesięcy. Wynika to z konieczności przetestowania wszystkich wymienionych w kontrakcie produktów oraz osiągnięcia zagwarantowanych w umowie parametrów wydajności pakowania. W międzyczasie klienci korzystają z maszyn i pakują swoje produkty, a spółka ma ograniczony dostęp do urządzeń.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał, że przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel to uznanie za dostawę faktycznego przeniesienia władztwa nad rzeczą czyli wszelkiego rodzaju rozporządzanie towarem (sprzedaż, zamiana, darowizna, oraz każdą inną transakcję, która w aspekcie ekonomicznym będzie prowadziła do podobnego rezultatu).

Wnioskodawca uważa, że moment, w którym dochodzi do przeniesienia prawa do dysponowania maszynami pakującymi jak właściciel to moment dostawy do zakładu kupującego.

Od tego momentu spółka ma ograniczony dostęp do urządzenia, musi czekać na decyzje klienta kiedy można instalować maszyny. Zdarza się, że maszyny nie są instalowane przez wiele miesięcy, bo zmieniono plany produkcyjne i nie udostępniono hali. Czasem zdarzało się, że klient sprzedał maszynę, która nie została zainstalowana, a instalację Wnioskodawca wykonywał już u nowego nabywcy maszyny.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Kiedy powstaje obowiązek podatkowy w przypadku dostawy maszyn z montażem i czy zawarte w umowie handlowej zapisy dotyczące dnia sprzedaży są zgodne z ustawą o VAT i mogą determinować moment powstania obowiązku podatkowego?

Zdaniem Wnioskodawcy, przepisy ustawy o VAT (art. 19a ust. 1) nie przewidują szczególnego momentu powstania obowiązku podatkowego w przypadku dostawy towarów z montażem. Wobec tego, obowiązek podatkowy z tytułu opisanej dostawy towarów z montażem powstanie z chwilą dokonania dostawy, tj. przeniesienia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel.

Przy czym w sytuacji, gdy dostawa jest poprzedzona zapłatą zaliczki obowiązek podatkowy powstanie z chwilą otrzymania tej zaliczki w odniesieniu do otrzymanej kwoty.

W przeszłości zdarzały się przypadki, że klient instalował maszyny 2 lub 3 lata po dostawie urządzań do jego zakładu lub w międzyczasie sprzedał urządzenie innemu klientowi i instalacja odbywała się już u nowego nabywcy.

Dlatego też Wnioskodawca uważa, że dostawa to fizyczne dostarczenie urządzeń do zakładu klienta i od tego momentu rozporządza on towarem jak właściciel. Montaż maszyn jest jedynie czynnością uzupełniającą.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał, że uważa, że moment, w którym dochodzi do przeniesienia prawa do dysponowania maszynami pakującymi jak właściciel to moment dostawy do zakładu kupującego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2017 r. poz. 1221 ze zm.) zwanej dalej ustawą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega określone czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju, przez które stosownie do definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (z zastrzeżeniem art. 2a).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel () (art. 7 ust. 1 ustawy).

W rozumieniu tego przepisu, istotą dostawy towarów, jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym.

Regulacje dotyczące momentu powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług zawiera przepis art. 19a ustawy. Zgodnie z zasadą ogólną zawartą w art. 19a ust. 1 ustawy obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty, z zastrzeżeniem ust. 5 pkt 4 art. 19a ust. 8 ustawy.

Przepisy ustawy nie przewidują szczególnego momentu powstania obowiązku podatkowego w przypadku dostawy towarów z montażem. Wobec tego, obowiązek podatkowy z tytułu opisanej dostawy towarów z montażem na rzecz nabywcy, jako podmiotu zobowiązanego do rozliczenia tej transakcji, powstanie z chwilą dokonania dostawy, tj. przeniesienia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel. Należy jednak zauważyć, że realizacja kontraktu, który ma charakter dostawy towaru z montażem, różni się od klasycznego wydania towaru, gdyż wiąże się ona, obok fizycznego przekazania poszczególnych elementów sprzętu, z wykonaniem prac montażowych czy instalacyjnych. O dokonaniu dostawy towaru z montażem zawsze decyduje jej faktyczne wykonanie. Przy czym w sytuacji, gdy dostawa jest poprzedzona zapłatą zaliczki, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania tej zaliczki w odniesieniu do otrzymanej kwoty.

W analizowanej sprawie, mamy do czynienia z sytuacją gdy Wnioskodawca przed dokonaniem dostawy otrzymuje dwie zaliczki (30% i 60% wartości umowy), a 10% wartości umowy otrzymuje po dokonaniu montażu i osiągnięciu zapisanej w kontrakcie wydajności. Moment, w którym dochodzi do przeniesienia prawa do dysponowania maszynami pakującymi jak właściciel to moment dostawy do zakładu kupującego. Ja wynika z wniosku po dostarczeniu maszyn do zakładu nabywca może nimi swobodnie dysponować w tym m.in. sprzedać maszyny innemu podmiotowi.

W tym miejscu należy zauważyć - odnośnie kwestii zgodności zapisów umowy handlowej z ustawą o VAT - że przepisy te mają charakter autonomiczny. Autonomia ta polega na tym, że znaczenie pojęć (terminów) prawa podatkowego jest niezależne i odrębne od jednakowo brzmiących pojęć występujących w innych dziedzinach/gałęziach prawa. I tak w sytuacji gdy dla potrzeb podatku VAT została zdefiniowana dostawa towarów (przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) to dla rozpoznania skutków prawnych związanych z dostawą (np. rozpoznanie momentu powstania obowiązku podatkowego) istotne będzie obiektywne stwierdzenie kiedy ta dostawa (w rozumieniu ustawy o VAT) miała miejsce, a nie zapisy umowne które kształtują relacje pomiędzy stronami na gruncie cywilnym. Zatem przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy stwierdzić, że brak jest możliwości rozpoznania (potwierdzenia albo zaprzeczenia) zgodności zapisów umowy z przepisami ustawy o VAT. W ramach swobody kształtowania relacji gospodarczych Wnioskodawca może powiązać moment sprzedaży z momentem dostawy towaru, przy czym nie jest to wymóg wynikający z przepisów podatkowych. Zatem w sytuacji gdy dostawa, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, nastąpi w innym terminie niż sprzedaż to dla rozpoznania skutków na gruncie podatku VAT, istotne będzie to kiedy doszło do przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, a nie kiedy miała miejsce sprzedaż na gruncie prawa cywilnego.

Biorąc pod uwagę przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy ustawy należy zatem stwierdzić, że u Wnioskodawcy obowiązek podatkowy w stosunku do dwóch pierwszych wpłaconych zaliczek na poczet dostawy towarów wraz z montażem, powstaje na podstawie art. 19a ust. 8 ustawy, z chwilą ich wpłacenia. W stosunku do pozostałych 10% wartości umowy obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dostawy towarów tj. w momencie dostarczenia towarów do zakładu zrównanego w sprawie z przeznaczeniem prawa do dysponowania towarem jak właściciel na wykonawcę. Zatem trzecia wpłata ma miejsce po dostawie towarów i nie wywołuje skutków na gruncie podatku VAT. Wpływu na moment powstania obowiązku podatkowego nie ma również okoliczność, że montaż maszyn jest dokonywana po ich dostawie.

Reasumując, Wnioskodawca prawidłowo rozpoznał moment powstania obowiązku podatkowego zarówno co do zaliczek jak i samej dostawy towaru.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie - ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej