Temat interpretacji

P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Bielsku-Białej uznaje stanowisko Podatnika, przedstawione we wniosku z dnia 22 września 2005 r. (uzupełnionego dnia 5 października, 18 października oraz 3 listopada 2005 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej fakturowania usług wynajmu bolidu (PKWiU 71.34.1), za nieprawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

Dnia 22 września 2005 r. wpłynął do tut. urzędu wniosek Pana ... o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie. Oświadczenie, że w przedmiotowej sprawie nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa ani postępowanie przez sądem administracyjnym zostało uzupełnione pismem z dnia 5 października 2005 r. Pismami z dnia 5 października, 18 października oraz 3 listopada 2005 r. zostały wniesione dodatkowe wyjaśnienia w związku z wezwaniem tut. organu nr PP-443/154/2005 z dnia 28 września 2005 r. oraz nr PP-443/169/2005 z dnia 26 października 2005 r.
Jak stanowi art. 14a § 1 cyt. w sentencji ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Podatnik prowadzi działalność gospodarczą. W ramach tej działalności świadczy usługi w zakresie reklamy dla firm w kraju oraz w państwach Unii Europejskiej. Jako kierowca bolidów ścigających się tylko po torach wyścigowych całego świata za usługi reklamy Podatnik wystawia faktury np. do Niemiec i czech, stosując zgodnie z art. 27 pkt 4 ustawy o VAT stawkę 0%. Jeśli Podatnik wynajmuje tylko bolid - bez kierowcy - jest zobowiązany fakturować "usługę dzierżawy pojazdu" dla państw Wspólnoty ze stawką 0%. Obowiązek rozliczenia podatku VAT spoczywa wówczas na wynajmującym.

W związku z wyżej opisanym stanem faktycznym Podatnik prosi o wyjaśnienie czy właściwie interpretuje przepisy podatku VAT w zakresie fakturowania usług wynajmu bolidu. Przedmiotowy "bolid" jest sklasyfikowany numerem PKWiU 34.10.5 i zgodnie z oświadczeniem Podatnika spełnia on ustawową definicję środka transportu. Usługa wynajmu (dzierżawy) bolidu (bez kierowcy) oznaczona jest symbolem PKWiU 71.34.1 (usługi wynajmu pozostałych maszyn i urządzeń bez obsługi). Zdaniem Podatnika usługi wynajmu bolidu spełniają wymogi stosowania stawki 0%.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego tut. organ podatkowy informuje co następuje:

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów. Rozdział 3 cyt. ustawy (art. 27 oraz art. 28) dokonuje określenia miejsca świadczenia przy świadczeniu usług, co wskazuje wprost na miejsce opodatkowania tych usług. Zasady te mają zastosowanie zarówno do usług świadczonych na terenie Wspólnoty, jak i na terenie państw trzecich, niewchodzących w skład Wspólnoty. Zasada ogólna wyrażona w art. 27 ust. 1 cyt. ustawy stanowi, iż w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania. Od tej ogólnej zasady określającej miejsce świadczenia usług jako miejsce prowadzenia działalności istnieje szereg wyjątków zawartych w przepisach art. 27 ust. 2- 6 i art. 28 cyt. ustawy. Chcąc zatem ustalić miejsce świadczenia danej usługi, a co za tym idzie miejsce jej opodatkowania podatkiem VAT należy wpierw sprawdzić, czy nie ma zastosowania któryś z przepisów szczególnych. Jeśli nie mają zastosowania przepisy szczególne to dopiero wtedy będzie miała zastosowanie zasada ogólna z art. 27 ust. 1 ustawy.

Zasada rozliczania tzw. usług niematerialnych została uregulowana w art. 27 ust. 3 cyt. ustawy. Zgodnie z tym przepisem w przypadku gdy usługi te są świadczone na rzecz:

1. osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium państwa trzeciego lub
2. podatników mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę

- miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania.

Zatem w przypadku świadczenia w/w usług niematerialnych podmiotem obowiązanym do rozliczenia i zapłaty podatku jest zawsze ich usługobiorca - wynika to także z art. 17 ust. 2 ustawy o VAT, jak również z art. 21(1)(b) VI Dyrektywy UE. Jednak należy tutaj zaznaczyć, że w sytuacji gdy usługi niematerialne są świadczone na rzecz osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale nie posiadających statusu podatnika, zastosowanie znajdzie zasada ogólna z art. 27 ust. 1 ustawy. W przypadku osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium państwa trzeciego - czyli poza Wspólnotą - usługobiorca nie musi posiadać statusu podatnika.

Zgodnie z art. 27 ust. 4 cyt. ustawy do usług niematerialnych zaliczamy następujące usługi:

1. sprzedaży praw lub udzielania licencji i sublicencji, przeniesienia lub cesji praw autorskich, patentów, praw do znaków fabrycznych, handlowych, oddania do używania wspólnego znaku towarowego albo wspólnego znaku towarowego gwarancyjnego, albo innych pokrewnych praw;
2. reklamy;
3. doradztwa w zakresie sprzętu komputerowego (PKWiU 72.1); w zakresie oprogramowania (PKWiU 72.2); prawnicze, rachunkowo-księgowe, badania rynków i opinii publicznej, doradztwa w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania (PKWiU 74.1); architektonicznych i inżynierskich (PKWiU 74.2) - z zastrzeżeniem ust. 2 pkt 1; w zakresie badań i analiz technicznych (PKWiU 74.3); przetwarzania danych i dostarczania informacji; tłumaczeń;
4. bankowe, finansowe i ubezpieczeniowe łącznie z reasekuracją, z wyjątkiem wynajmu sejfów przez banki;
5. dostarczania (oddelegowania) personelu;
6. wynajmu, dzierżawy lub innych o podobnym charakterze, których przedmiotem są rzeczy ruchome, z wyjątkiem środków transportu;
7. telekomunikacyjne;
8. nadawcze radiowe i telewizyjne;
9. elektroniczne;
10. polegające na zobowiązaniu się do powstrzymania się od dokonania czynności lub posługiwania się prawem, o których mowa w pkt 1-9 i 11;
11. agentów, pośredników działających w imieniu i na rzecz innej osoby, jeżeli uczestniczą w zapewnieniu świadczenia usług, o których mowa w pkt 1-10.

Mając na uwadze, że zgodnie z cyt. art. 27 ust. 4 pkt 6 ustawy do usług niematerialnych zaliczamy usługi wynajmu, dzierżawy lub innych o podobnym charakterze, których przedmiotem są rzeczy ruchome, z wyjątkiem środków transportu, istotne dla ustalenia miejsca świadczenia przedmiotowej usługi, tj. usługi wynajmu bolidu, jest ustalenie czy "bolid" spełnia definicję środka transportu.

Przez nowe środki transportu ustawodawca rozumie przeznaczone do transportu osób lub towarów pojazdy lądowe wymienione w poz. 1 - 4, 9, 10 i 15 - 20 załącznika nr 1 do ustawy, napędzane silnikiem o pojemności skokowej większej niż 48 centymetrów sześciennych lub o mocy większej lub o mocy większej niż 7,2 kilowatów, jeżeli przejechały nie więcej niż 6 000 kilometrów lub od momentu dopuszczenia ich do użytku upłynęło nie więcej niż 6 miesięcy; za moment dopuszczenia do użytku pojazdu lądowego uznaje się dzień, w którym został on pierwszy raz zarejestrowany w celu dopuszczenia do ruchu drogowego lub w którym po raz pierwszy podlegał on obowiązkowi rejestracji w celu dopuszczenia do ruchu drogowego w zależności od tego, która z tych dat jest wcześniejsza; jeżeli nie można ustalić dnia pierwszej rejestracji pojazdu lądowego lub dnia, w którym podlegał on pierwszej rejestracji, za moment dopuszczenia do użytku tego pojazdu uznaje się dzień, w którym został on wydany przez producenta pierwszemu nabywcy, lub dzień, w którym został po raz pierwszy użyty dla celów demonstracyjnych przez producenta - art. 2 pkt 10 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług.
Natomiast za inne środki transportu należy uznać pojazdy tożsame z nowymi środkami transportu nie spełniające warunku niezbędnego do uznania za nowy środek transportu w postaci przebiegu lub okresu, który upłynął od dopuszczenia takiego środka do użytku.

Zgodnie z oświadczeniem strony "bolid", sklasyfikowany numerem PKWiU 34.10.5, jest środkiem transportu, biorąc pod uwagę powoływaną wyżej definicję ustawową. Zatem zasada rozliczania usług niematerialnych nie będzie miała w tym przypadku zastosowania.

Ponieważ nie będzie miała zastosowania również żadna inna zasada szczególna należy zastosować zasadę ogólną - miejscem świadczenia tej usługi jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania. Reasumując miejscem świadczenia przedmiotowej usługi wynajmu "bolidu" jest Polska. Zatem usługa ta podlega opodatkowaniu podatkiem VAT na terenie Polski wg polskich przepisów podatkowych.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, w świetle art. 41 ust. 2 ustawy, stawka podatku wynosi 7%. Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy.

W związku z powyższym, ponieważ usługa wynajmu bolidu świadczona przez Podatnika, sklasyfikowana symbolem PKWiU 71.34.1, nie została wymieniona w katalogu usług zwolnionych na podstawie art. 43 ustawy oraz w katalogu usług opodatkowanych stawką 7% na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy, jak również nie została wymieniona w przepisach przejściowych i końcowych oraz zawartych w rozporządzeniu wykonawczym do ustaw, przewidujących obniżenie stawek podatku na świadczenie niektórych usług, podlega więc opodatkowaniu podstawową stawką podatku 22%.
W związku z powyższym nie jest prawidłowe w tym zakresie stanowisko Podatnika przedstawione we wniosku z dnia 22 września 2005 r. (uzupełnionym dnia 5 października, 18 października oraz 3 listopada 2005 r.). Zatem należało orzec jak w sentencji.

P O U C Z E N I E

Przedmiotowa interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego na dzień wydania postanowienia (art. 14a § 2 cyt. Ordynacji podatkowej).
Zgodnie z art. 14b § 1 i § 2 cyt. Ordynacji podatkowej niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia wyłącznie w trybie art. 14b § 5 Ordynacji.
Stronie przysługuje prawo wniesienia zażalenia na niniejsze postanowienie do Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach (adres do korespondencji: Izba Skarbowa w Katowicach Ośrodek Zamiejscowy w Bielsku-Białej, 43-300 Bielsko-Biała, ul. Traugutta 2a) w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia (art. 14 § 4 i art. 236 § 2 pkt 1 cyt. Ordynacji podatkowej). Zażalenie wnosi się za pośrednictwem organu podatkowego, który wydał postanowienie. Zażalenie podlega opłacie skarbowej.